#پاسخ_سوال_امروز
آن چه از متن دین درباره ی اختیار و اراده ی آدمی به دست می آید این است که انسان بی شک در زندگی فردی واجتماعی خود اختیار دارد.
بر این مبنا باید گفت: امام زمان(ع)امامی آوردنی است. از این رو تا زمانی که شرایط برای جنبش جهانی فراهم نشود، او هرگز ظهور نخواهد کرد.
در این بین، ما مسلمانان مسئولیت آماده سازی جنبش مهدوی را داریم تا با کسب معرفت درباره ی امام و با آگاهی دهی به جامعه انسانی برای ایجاد بستر توحیدی اراده ی جمعی و فردی خود را به کار بگیریم. امام آوردنی است چراکه این بخش از مقدمات، بی شک در اختیار ما انسان ها نهاده شده است و بلکه از ما خواسته شده است در این راه گام برداریم و هرگز سستی و کاهلی از خود نشان ندهیم. اما این که به حکم ضرورت مسئله ی مهدویت در زندگی انسانی براساس حکمت الهی نهادینه شده و امری است که به طراح نظام هستی باز می گردد و اختیار انسانی در آن نقشی ندارد، امام آمدنی است؛ یعنی پس از آن که تمام اراده های انسانی دست به دست هم دادند و مردم از سر اضطرار و آمادگی، در جستجوی آن موعود برآمدند، آن گاه خدای متعال بر اساس حکمت و مصلحتی که همواره در کار نظام هستی و تدبیر الهی بوده است، اراده می فرماید و رخصت ظهور می دهد.
البته شکی نیست که زمینه ی اذن ظهور از سوی خدای متعال، در اختیار انسانی است. ولی اصل اذن الهی از اختیار ادمی بیرون است و باید دعا و ندبه کرد تا خدای متعال امر به ظهور کند.
براساس سنت قرآنی هرگاه اضطرار آدمی به غایت خود رسید، بدون تردید اجابت الهی به دنبال آن خواهد آمد.
#آفتاب_مهر
#یکصدو_ده_پرسش_و_پاسخ_مهدوی
#جمعی_از_محققین_مرکز_تخصصی_مهدویت
@Ahle_Behesht
#سوال_دوازدهم
چراامام زمان(ع)ظهور نمی کنند؟ مانع عمده ی ظهور چیست؟
#پاسخ_سوال_امروز
یکی از شرایط عمده برای ظهور وجود یاورانی است که همراه امام بارقیام را بردوش بکشند و از یاری رهبر خوددست برندارند.
سدیر صیرفی در گفتگویی باامام صادق (ع) درباره ی عدم قیام می گوید:
حضرت مرا به خارج مدینه برد تا این که وقت نماز در محلی پیاده شدیم. امام صادق به جوانی که درآن نزدیکی بز می چراند نگاهی کرد و فرمود: ای سدیر به خدا قسم اگر پیروان من به تعداد این بزها بودند برجای نمی نشستم و قیام می کردم. سدیر می گوید بعد از تمام شدن نماز بزها را شمردم، عدد آن ها از هفده تجاوز نمی کرد.
تحقق این امر، شرط لازم است ولی کافی نیست بلکه باید زمینه های دیگر نیز فراهم شود. از جمله قابلیت مردم برای پذیرش "حق" است. به این معنا که عموم مردم و جامعه ی بشری(نه گروهی خاص ودر منطقه ای خاص) باید به درجه ای از معرفت برسند که دریابند حکومت ها و مکاتب ساخته ی بشر جوابگوی نیاز مردم نیست و به وسیله ی این ها سعادت و عدالت واقعی به بشر هدیه نمی شود.
خلاصه مردم باید ظهور عدالت را بخواهند و جهانیان را با زیباییهای دوران ظهور آشنا کنند و روحیه ی عدالت طلبی و ظلم ستیزی را همه جا گسترش دهند.
مرحوم خواجه طوسی در کتاب تجرید الاعتقاد علت غیبت امام را کوتاهی مردم می داند، چراکه اعمال و کردار مردم باعث شد امام ازمیان مردم برود.
بنابراین مردم باید راه غلطی را که رفته اند برگردند و امام را بخواهند تا
"ظهور صورت گیرد"
#آفتاب_مهر
#محققین_مرکز_تخصصی_مهدویت
@Ahle_Behesht
#سوال_امروز
منظور از کشته شدن شیطان به دست امام زمان چیست؟
#پاسخ_سوال_امروز
قرآن مجید نقل می کند که شیطان پس از این که به دلیل سجده نکردن برانسان و تمرد از دستور الهی رانده شد به خداوند گفت:
قال رب فانظرنی الی یوم یبعثون
پروردگارا مرا تاروزی که برانگیخته خواهند شد مهلت بده.
درواقع شیطان دو درخواست داشته:
1⃣ به او مهلت داده شود
2⃣ زمان این مهلت تاروز قیامت و مبعوث شدن بندگان باشد.
پاسخ حضرت حق به درخواست او چنین است:
قال فانک من المنظرین الی یوم الوقت المعلوم
(تو از مهلت یافتگانی تا روز و وقت معلوم)
خداوند متعال به او مهلت داده است و درخواست نخست اورا اجابت کرده است.
اما درخواست دوم او که خواسته بود تا روز قیامت مهلت داشته باشد اجابت نشده است.
پرسش این است که:
➖ وقت معلوم چه زمانی است؟
در بحارالانوار ج 60 ص 221 از امام صادق(ع) روایتی وارد شده است که ابن وهب از امام درباره ی سرنوشت ابلیس درآیه می پرسد که وقت معلوم چه روزی است؟
امام می فرمایند:
ای وهب آیا تصور می کنی آن روز زمانی است که خداوند مردم را مبعوث می کند؟
این چنین نیست. بلکه خداوند ابلیس را تا روز قیام قائم ما مهلت داده است.
آن هنگام امام زمان علیه السلام ابلیس را محکم می گیرد و گردن اورا می زند و آن روز زمان معلوم است.
البته قتل شیطان به معنای از بین رفتن همه ی شیاطین به ویژه انسان های شیطان صفت نیست،
زیرا تکلیف برقرار است و تکلیف، دائر مدار اختیار خیروشر است ضمن این که نفس اماره هم برای هرکس وجود دارد.
#آفتاب_مهر
#جمعی_از_محققین_مرکز_تخصصی_مهدویت
@Ahle_Behesht
#پاسخ_سوال_امروز
این روایات نه فقط دلالت برعدم امکان گناه وبی اختیاربودن انسان نمی کند، بلکه کاملا دلالت بروجود اختیار و امکان گناه می کند که به توضیح نیاز دارد.
اولا
می دانیم که مقصود از عدل در این روایات عدل در مقابل ظلم است و این معنا از عدل در جایی امکان تحقق دارد که امکان ظلم باشد.
درجایی می توان گفت یک فعل عادلانه است که امکان ظالمانه بودن آن هم باشد.
اگر درجایی امکان ظلم نباشد و انسان مجبور به انجام یک طرف باشد، دیگر اطلاق عدل معنا ندارد.
نکته ی مهم دیگر این است که اختیار داشتن انسان بدین معنا نیست که حتما باید گناه یا ظلم کند. آن چه اختیار انسان را ثابت می کند، امکان گناه و ظلم است نه انجام آن.
📝پ؛ن
مثلا ما لفظ نابینا را درجایی به کار می بریم که امکان بینایی وجود داشته باشد، ولی در جایی که این امکان وجود ندارد اطلاق نابینایی معنا ندارد.
مثلا کسی نمی گوید که سنگ نابیناست ولی می شود گفت که فلان شخص نابیناست.
#پاسخ_سوال_امروز
جواب این سوال به صورت بسیار زیبایی در روایاتی که ویژگی آن زمان را بیان می کند وارد شده است.
می دانیم که ریشه ی گناه، غلبه کردن هوای نفس بر عقل و خرد است و اگر انسان تابع عقل باشد و بر عواقب گناه بیندیشد هرگز گناه نمی کند.
در روایات وارد شده که در آن زمان، چون عقول کامل می شود وهوای نفس تابع عقل می گردد کسی به کسی ظلم نمی کند. گرچه امکان ظلم و گناه هست و اختیار هم باقی است.
باید توجه داشت انسانهای دوران ظهور همانند انسانهای دوران غیبت دارای اختیارند. آنان خود باید نیکی را بخواهند و به آن عمل کنند تا سزاوار دریافت پاداش الهی شده و به بهشت بروند. انسان مجبور، نه لایق پاداش است ونه مستحق مجازات و کیفر.
این که سخن از اجرای عدالت فراگیر است، نشانه ی این است که ممکن است فردی دچار خطا و اشتباه بشود ولی اگر رفتار او منجر به تجاوز به حقوق دیگران شد، به سرعت عدالت درباره ی او اجرا شده و مجازات می شود.
#کتاب_آفتاب_مهر
#یکصدو_ده_پرسش_و_پاسخ_مهدوی
#جمعی_از_محققین_مرکز_تخصصی_مهدویت
@Ahle_Behesht
اهل بهشت باشیم
#سوال_بیست_و_یکم اولین شخص بیعت کننده با امام زمان علیه السلام چه کسی است؟ @Ahle_Behesht
#پاسخ_سوال_امروز
اولین شخص بیعت کننده با امام زمان علیه السلام چه کسی است؟
جبرئیل (ع) نخستین کسی است که با آن حضرت دست بیعت می دهد. امام صادق(ع)می فرماید:
هنگامی که خداوند به قائم ما اجازه ی خروج و قیام می دهد، او از روی منبر مردم را به یاری و ایمان به خود دعوت می کند و آن ها را به خدا قسم داده، به سوی حقوق الهی دعوت می کند.
نیز آنها را به اجرای روش و سنت رسول خدا می خواند. خداوند تبارک و تعالی جبرئیل را نزد آن حضرت در کنار حطیم(در مکه) می فرستد. جبرئیل می پرسد: به چه چیز دعوت می کنی؟ آن حضرت پاسخ جبرئیل را می دهد. آن گاه جبرئیل می گوید: من اولین کسی هستم که باتو بیعت کرده، دعوت تورا می پذیرم، دست خودرا بده تا بیعت کنم. و دست خودرا بردست قائم می کشد؛ سپس 313 نفر با آن حضرت بیعت می کنند و حضرت در مکه اقامت می نمایند تا یارانشان به ده هزار نفر برسند. آن گاه از مکه به سوی مدینه رهسپار می شوند.
#آفتاب_مهر
#یکصدو_ده_پرسش_و_پاسخ_مهدوی
#جمعی_از_محققین_مرکز_تخصصی_مهدویت
@Ahle_Behesht
#پاسخ_سوال_امروز
انتظار فرج چه فوایدی دارد؟
1⃣ امید:
انتظار فرج امید در انسان ایجاد می کند. شخصی که منتظر آینده ای روشن است، هرگز در سختی ها ناامید نشده و برای آن چه وعده داده شده تلاش می کند.
2⃣ صبر:
منتظر اهل صبر وتحمل می شود و اگر درراه رسیدن به هدف به موانعی برخورد بردباری نموده و با یاد امام زمان دوران سخت غیبت را سپری می کند.
3⃣ آمادگی:
اگر انسان منتظر امام خود باشد، خود و جامعه را برای ظهورش آماده می کند، از گناه و سستی پرهیز داشته ودنبال عدالت می رود. سعی در ترویج کارهای ثواب و نیک دارد و از انجام و ترویج گناه بپرهیزد.
تبلور این آمادگی می تواند در موارد زیر باشد
الف: خودسازی فردی:
منتظر مصلح خود باید صالح باشد. نمی تواند نقش تماشاگر داشته باشد. پس اول باید خود را اصلاح کند.
ب: خودیاری اجتماعی:
بعد از اصلاح خود در مورد اصلاح دیگران نیز بی تفاوت نباشد.
ج: غرق نشدن در فساد محیط:
وقتی در جامعه فساد شیوع یافت، خود را پاک نگه می دارد. زیرا به اصلاح جهان امید دارد.
و مورد آخر این که:
پایداری برابر رهبری های فاسد و مبارزه با فساد:
منتظر واقعی، هیچ گاه در برابر رهبران فاسد و ستمگر خضوع نکرده و سر تسلیم فرود نمی آورد، بلکه در مبارزه همیشگی با فساد و حاکمان فاسد به سر می برد و منتظر تشکیل حکومت عدل اسلامی است.
#آفتاب_مهر
#یکصدو_ده_پرسش_و_پاسخ_مهدوی
#جمعی_از_محققین_مرکز_تخصصی_مهدویت
@Ahle_Behesht