✂️ برشی از یک کتاب #وظیفه_یا_غریزه مگر نه این است که می میریم ؟ پس بگذار #مرگی را انتخاب کنیم که زندگی‌هایی را #بارور کند و بهره هایی بیاورد . مگر نه این است که ما از کسی ، چیزی #اطاعت می کنیم ، پس بگذار اطاعت از #آگاهِ_دلسوز و #مهربان باشد . #شناخت_آگاهی و #دلسوزی ، اطاعت را ، #تسلیم را به دنبال می کشید و مالک می‌دانست که ولی بیش از خود او ، او را دوست دارد . #علاقه من به خودم ، علاقه مالک به خودش ، یک علاقه #غریزی است و علاقه علی ، علاقه‌ای از روی #وظیفه است . مالک خودش را برای #خودش می خواهد و علی مالک را برای #خدا می خواهد و #تفاوت علاقه ها به همان اندازه است که #انگیزهٔ علاقه ها با هم تفاوت دارند . و آنها می دانستند و مالک می دانست که #ولیّ بیش از او به #منافع او #آگاهی دارد . آخر دید ما #محدود است ، خیلی که ببیند بیش از این گذرگاه هستی ؛ این محدوده ۷۰ ساله و این فرصت از زمان را نمی بیند ، از #قانون‌ها ، از عوامل #حاکم بر تمام #هستی ، آگاهی ندارد و چه بسا که آنچه در این محدوده و در این ۷۰ سال مفید باشد ، در مجموعهٔ حیات ها و زندگانی های ما جز #ضرر چیزی نداشته باشد . ضرر یا نفع یک پدیده را به یک روز و دو روز آن کشف نمی‌کنند . چه بسا یک دارو ، یک غذا ، یک سیگار ، که امروز در من شور و حال خوشی هم بیاورد اما در مجموعهٔ عمر من به ضرر و زیان بینجامد . 📚 غدیر ، علی صفایی حائری ، ص ۱۷ و ۱۸ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✂️ برشی از یک کتاب #چرا_به_وحی_نیاز_داریم انسان پس از گسترش دانش هایش اگر چیزی را به دست بیاورد و چیزی را کشف کند ، همان‌هایی است که تجربه اش کرده و با آن روبرو بوده است و چه بسیار عوالمی که هنوز به آن نرسیده ایم و تجربه اش نکرده‌ایم و چه بسیار مراحلی که هنوز از آن بی‌خبریم و غافلیم . و به خاطر این #محدودیت در #دید و این#وسعت در #دیدگاهِ_هستی است که #انسان به سوی خدا می شتابد و از او می پرسد و از او می پذیرد . که به #تمام هستی آگاه است ؛ از تمام نفع ها و ضررها و از تمام اثر ها ؛ اثر یک غذا بر تمام سلول ها ، آن هم نه در یک سال و دو سال و هفتاد سال و در این محدودهٔ هستی و در این عالم ؛ که در تمام طول راه ، تا بینهایت . #انسان هنگامی که#تمام_راه را رفت ، آنگاه می‌یابد که اثر یک #نگاه ، اثر یک #خیال ، اثر یک #تصمیم ، بر تمام هستی و بر تمام عوالم تا چه اندازه بوده است و آنگاه می یابد که چقدر بر اثر بی توجهی و سرکشی ضرر کرده و زیان دیده است ... اما امروز خیلی هم که دوربین به دست بگیرد و از وسایل علمی اش کمک بستاند بیش از این محوطه ، بیش از این عالم را نمی‌بیند و نمی یابد و تجربه نمی کند . از این رو از آنچه از عوالم بعد می گذرد و از آنچه یک نگاه و یک لبخند و یک غذا و یک مشروب به دنبال می آورد نه در این محدوده بلکه در آن وسعت و در آن مرحله بیگانه است . این پیداست که ناچار با #وحی آشنا می‌شود و از خدا مدد می گیرد و خدا روح هایی را از #پلیدی جدا کرده و به #عصمت رسانده و او دل‌هایی را با #نور و با #فرقان همراه نموده و او برای آنها از تمام هستی حکایت کرده و بر طبق قانون هایی که بر تمام هستی در تمام راهِ انسان #حاکم هستند ، قانون‌هایی گذاشته و دستورهایی داده و به آنها سپرده است . 📚غدیر ، علی صفایی حائری ، ص ۱۹ و ۲۰ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✂️ برشی از یک کتاب #اثباتِ_حاکم از محکومیت خودمان ... کشف می‌کنیم که ما یک #حاکمی داریم . کسی نمی تواند منکر چنین حاکمی باشد ؛ زیرا هر انسانی که متوجه محکومیت خود بشود ، به وجود حاکمی پی می برد ، چون هر #محکومی حاکمی دارد و محکوم بدون #حاکم معنی نمی دهد ، همان طور که #مضروب بدون ضارب و #مقتول بدون #قاتل معنی ندارد پس در اثبات وجود حاکم بحثی نیست ، بلکه بحث باید در خصوصیات حاکم باشد ، یعنی حاکم باید چه خصوصیاتی داشته باشد تا بتواند حاکم باشد . برای این کار به خودمان که محکومیم نگاه می‌کنیم و خصوصیات خود را مورد بررسی قرار می‌دهیم و نتیجه می‌گیریم که حاکم نمی‌تواند خصوصیات ما محکوم ها را داشته باشد زیرا اگر چنین باشد خود او هم #محکوم خواهد بود . 📚 اندیشه های پنهان ، علاءالدین اسکندری ، صفحه ۷۸ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✂️ برشی از یک کتاب #عرف_تعیین_حق_نمیکند ما از هر راهی که #شعور را در انسان ها می فهمیم ، از همان راه می توانیم شعور حاکم بر هستی را بفهمیم . ما از نظمِ هستی به شعور #حاکم پی می بریم و از شعور به #هدف ... در این هستیِ هادف و منظم ، به تقدیر ها و اندازه ها می رسیم . و براساسِ این قدرها ، حدها و اندازه ها و حق ها و قانون ها به وجود می آیند . #حقوق و #حدود ، براساس این #قدرها و تقدیرها استوار می شوند ، نه براساسِ #روابط_تولیدی و یا #قراردادها و #عُرفها 📚 مسئولیت و سازندگی ، علی صفایی حائری ، صفحه ۳۰۹ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed