✂️ برشی از یک کتاب #حجاب_کفن_سیاه_نقش_انسان مادام که تلقی ما از انسان و برداشت ما از خویشتن دگرگون نشده ، مادام که « نقش انسان » مجهول مانده و بینش او از این نقش در حد تنوع ، در حد زندگی تکراری و مدار بسته ، در حد خوشی ها و سرگرمی ها ، در حد بازیگر شدن و بازیچه ماندن ، و تماشاچی بودن خلاصه شده ، مادام که زندگی جز نمایش و بازی ، باری ندارد ، ناچار سنگینی حجاب طبیعی است ... مادام که تلقی ما از خویش عوض نشود ، حجاب هیچ مفهومی نخواهد داشت و چیزی جز کفن سیاه و قبرستان خانه و مرگ نشاط زندگی و نابودی شادی ها ، عنوان نخواهد گرفت . و هزار عذرخواهی داشت که خودت را از آن آزاد کنی : که پاکی زن در لباسش نیست ، چادرهای کثیف و لجن بی شماره اند . که من پاکم چه منّتم به خاکه ، که من راه خودم را می روم ، چشمشان کور نگاه نکنند . که اصلاً دل باید پاک باشد . که چادر ، بیشتر مرد را کنجکاو می کند . که این مسائل در کشورهای مترقی کاملاً حل شده و دیگر مسأله ای نیست . که روابط آزاد طبیعی است . که محدودیت عقده می آورد و محرومیت ، سرکشی را می زاید و خلاصه هزار عذر و توجیه و تازه اگر مجبور بشوی بخاطر ترس و عشقی ، حجاب بگیری ، تازه خود حجاب تو می شود بازی تو . 📚 روابط متکامل ، علی صفایی حائری ، ص 39 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed