✂️ برشی از یک کتاب #امری_محال جمهوری اسلامی آن سان که در نظر امام وجود داشت نظامی است مبتنی بر #ولایت که بر رای جمهور مردم نیز تکیه دارد و این معنا را هرگز نباید با دموکراسی خلط کرد . دموکراسی را می توان مسامحتاً این چنین معنا کرد : حکومت مردم بر خویش بر اساس قوانینی که خودشان وضع کرده اند . حال آن که مردم در این تعریف یک لفظِ #موهوم است و مصداق #ندارد . کدام مردم ؟ مگر ممکن است که مردم در همه امور به اشتراک نظر دست یابند ؟ پس در تعیین مصداق ناچار باید به طور مشروط لفظ مردم را به توده ای از مردم اطلاق کرد که بر خود و گروه های دیگری از جمعیت یک کشور که با آنها اشتراک نظر ندارند حکومت می کنند . گذشته از این ، اگر هم بتوانیم فرض کنیم که این توده حاکم همانا اکثریت جمعیت یک کشور باشند ، دموکراسی هرگز با حکومت اسلامی جمع #نمیشود ، چرا که احکام و قوانین ، امکان عدول از کتاب الله وجود ندارد و #حق_قانون_گذاریِ غیر مشروط از مردم سلب گشته است و قوانین پارلمانی تنها درحدود شرع مشروعیت می یابند . 📚 آغازی بر یک پایان ، مرتضی آوینی ، ص ۵۸ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed