🎥 خاطره جالب رضا امیر خانی در دیدار با #رهبر_انقلاب 🔻یکی پرسید: حضرت آقا فکر می‌کردید رهبر بشید؟؟ 🔰 و پاسخ جالب ایشان... حتما گوش کنید تا بفهمید بیخود کسی رهبر ونائب #امام_زمان نمیشود..

🔰خداوندا تو را شکرگزارم که پس از عبد صالحت خمینی عزیز، مرا در مسیر عبد صالح دیگری که مظلومیتش اعظم است بر صالحیتش، مردی که حکیم امروز اسلام و تشیع و ایران و جهان سیاسی اسلام است، خامنه‌ای عزیز- که جانم فدای جان او باد - قرار دادی. پدر امت روزت مبارک. #پدر_امت

🎥 مدح حضرت علی علیه‌السلام از زبان شهید مدافع حرم #حامد_بافنده در جمع رزمندگان فاطمیون و لشگر ۲۵ کربلا مازندران - منطقه خان‌طومان

دستم نرسد؛ اگر به دامان #شهید دست #پدر_شهید را می‌بوسم. #روزتان_مبارک #پدران_شهدا

درباره‌ى امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام) سخن زیاد گفته شده است، لکن همه‌ى حقیقت هنوز گفته نشده است. آنچه از فضائل امیرالمؤمنین (سلام خدا بر او) تاکنون بر زبانها و قلمها جارى شده است، همه‌ى فضائل امیرالمؤمنین نیست، بخشى از آن است. از قول نبىّ اکرم نقل شده است که فرمود: برادرم على، فضائلى دارد که «لاتُحصی» - قابل شمارش نیست - یعنى انسانها قادر نیستند این فضائل را بشمرند؛ یعنى فوق درک و عقل و فهم بشر معمولى است؛ این امیرالمؤمنین است. امام خامنه ای ۹۳/۲/۲۳

انا لله و انا الیه راجعون خانم فاطمه کرباسیان ورنامخواستی، همسر شهید جلال طالبی دارستانی، پس از طی یک دوره سخت بیماری جان به جان آفرین تقدیم کرد. این کنیز حضرت زهرا سلام الله علیها ۲۰ سال تمام هر سه شنبه و پنج شنبه در منزل شخصی با برپایی هیات خانگی علم شعائر اهل البیت عصمت و طهارت علیهما السلام را برافراشته نگه داشته بود. بانویی خستگی ناپذیر که تنها آرزویش تاسی از حضرت زهرا(س) بود و برای اینکه در پیشگاه خانم سرافکنده نباشد تنها بدرود حیات گفت... رحم الله من یقرا الفاتحه مع الصلوات

«رميله»يكى از اصحاب خاص امير المؤمنين عليه السّلام بود،از او روايت شده كه گفت:در زمان امير المؤمنين عليه السّلام سخت بيمار شدم،كم‌كم حالم بهبودى يافت و روز جمعه‌اى احساس كردم كمى سبك شده‌ام.با خود گفتم:بهترين كار اين است كه امروز غسلى كنم و به مسجد بروم و پشت سر امام عليه السّلام نماز بخوانم،و اين كار را كردم. وقتى كه امام عليه السّلام در مسجد جامع كوفه،بر فراز منبر نشست،همان بيمارى به من عود كرد،پس از اينكه امام عليه السّلام از مسجد بيرون رفت،پشت سرش راه افتادم،نگاهى به من كرد،و فرمود:تو را افسرده مى‌بينم‌؟دريافتم كه بيمارى‌؟و با خود گفتى:كارى بهتر از اين نيست كه غسلى كنى و براى نماز جمعه در مسجد حاضر شوى و با ما نماز بخوانى‌؟و كمى احساس سبكى كردى‌؟و وقتى كه نماز خواندى و من به منبر رفتم،بيماريت عود كرد؟!. «رميله»گويد:به امام عليه السّلام عرض كردم،به خدا سوگند،از داستان من يك حرف كم و زياد نكردى‌؟! فرمود:اى رميله هيچ مؤمنى بيمار نمى‌شود،مگر اين كه ما هم به خاطر او بيمار مى‌شويم و اندوهى به او نمى‌رسد،جز اين كه ما هم اندوهگين مى‌شويم و هيچ دعايى نمى‌كند،مگر اين كه برايش آمين مى‌گوييم و هر گاه ساكت باشد، برايش دعا مى‌كنيم‌؟ رميله گويد:عرض كردم،اين مسأله نسبت به كسانى است كه در اين شهر با شما ساكن هستند،ولى كسانى كه در اطراف جاهاى دور،سكونت دارند،چطور؟ فرمود:اى رميله هيچ مؤمنى در شرق و غرب عالم از نظر ما پنهان نيست، مگر اين كه او با ماست و ما با اوييم‌؟!. إرشاد القلوب / ترجمه سلگی ؛ ج 2 , ص 141