عمرو بن عبدالله کعب همدانی صائدی، معروف به ابوثمامه صائدی یا صیدوای، از بزرگان شیعه و از یاران امام علی علیه السلام و فرزندان آن حضرت و یکی از شهدای کربلاست. شیخ طوسی از او با عنوان انصاری یاد کرده که نشان دهنده صحابی بودن او است. اما سماوی نویسنده کتاب "ابصار العین فی انصار الحسین" او را از تابعین به شمار آورده است ابوثمامه صائدی از تیره ای از قبیله هَمْدان به نام " بنو صائد" است که در شهر کوفه سکونت داشت و از بزرگان شیعه و از افراد با نفوذ و مجاهدین با ارزش به شمار می آمد. او از اصحاب پا به رکاب امام علی علیه السلام بود و در تمام پیکارهای آن حضرت شرکت کرد و پس از شهادت ایشان به مصاحبت امام حسن مجتبی علیه السلام در آمد. و بعد از حرکت آن حضرت به مدینه، در کوفه ماند. پس از مرگ معاویه او از جمله کسانی بود که به منظور دعوت امام حسین علیه السلام در سلیمان بن صُرد خزاعی در کوفه گرد آمدند و نامه‌ای به مکه فرستادند

هنگامی که امام حسین علیه السلام مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد تا اوضاع آنجا را بررسی کند و از کوفیان بیعت بگیرد، ابوثمامه، بیدرنگ به او پیوست و به فرمانش مشغول تحویل گرفتن کمکهای مردم برای مصارف نهضت گردید، و چون در اسلحه شناسی مهارت داشت مسوولیت خرید و تهیه سلاح را به عهده گرفت. همو بود که به دستور مسلم، پولهایی را که عبیداللَه بن زیاد برای دستگیری وی و یارانش به جاسوس خود مِعقل داده بود تحویل گرفت. وقتی خبر دستگیر شدن هانی بن عروه بین مردم کوفه منتشر شد حضرت مسلم برای حمله به دارالاماره که ابن زیاد در آنجا بود مهیا شد و به مردم کوفه اعلان بسیج عمومی داد؛ که از هر سوی به جانب آن حضرت روان شدند. مسلم به نیروهایش آرایش جنگی داد، و فرماندهی دو قبیله تمیم و همدان را به ابوثمامه سپرد. در این تحرکِ اضطراری، ابوثمامه بسیار پایداری کرد. اما با فراری شدن افراد تحت فرمانش به قبیله خود رفت و مدتی در بین ایشان پنهان میزیست و با آنکه ابن زیاد به شدت وی را تعقیب میکرد موفق به دستگیری او نشد. او سپس با نافع بن هلال، مخفیانه از کوفه بیرون رفت و در راه مکه به کربلا، به امام حسین علیه السلام پیوست و همراه آن حضرت، به کربلا رفت

ابو ثمامه همان کسی است که روز عاشورا، به هنگام ظهر فرا رسیدن وقت نماز را متذکر شد و امام او را دعا کرد. مطابق با آنچه در منابع آمده است، هنگامی که وقت نماز فرا رسید ابوثمامه به امام حسین (علیه‌السلام) عرض کرد: جانم فدایت، می‌بینم که این گروه به تو نزدیک شده‌اند. به خدا سوگند تا من پیش روی تو کشته نشوم شما به شهادت نخواهی رسید. انشاءالله، ولی دوست دارم هنگامی که خدای را دیدار می‌ کنم این نمازی را که وقت آن نزدیک گشته بخوانم. امام حسین (علیه‌السلام) سر مبارکش را به سوی آسمان بلند کرد و فرمود: از نماز یاد کردی خداوند تو را از نمازگزاران و ذاکرین قرار دهد. آری، این آغاز وقت نماز است. از آنها بخواهید از ما دست بردارند تا نماز بگذاریم.

در مورد کیفیت نبرد و شهادت او گفته شده ابوثمامه پس از مالك بن دودان با سيّدالشهدا عليه السلام خداحافظى نموده و به ميدانِ جنگ تاخت و چنين رجز خواند: عَزاءً لِآلِ الْمُصْطَفی وَبناتِهِ * علی حَبْسِ خَیرِ الناسِ سِبْطِ محمّدٍ عَزاءً لِزَهراءِ النَّبِی وَزُوْجِها * خَزانَةِ عِلْمِ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ أحمدِ عَزاءً لِاهْلِ الشَّرْقِ وَالْغَرْبِ کلّهِم * وحُزْناً علی حَبْسِ الحسین المسدَّدِ فَمَنْ مُبْلِغٌ عَنّی النّبی وَبِنْتَه * بأنَّ ابْنَکمْ فی مَجْهَدٍ أَی مَجْهَدٍ تعزیت بر آل پیامبر و دخترانش به خاطر گرفتاری نوه پیامبر اکرم (ص) که بهترین انسان‌ها هستند. تعزیت بر حضرت زهرا (س) و همسرش که خزانه علم الهی بعد از پیامبر اکرم (ص) بود. تعزیت بر همه مردمان مشرق و مغرب زمین، و حزن و اندوه برای گرفتاری امام حسین راستگو و درست‌کردار. کیست رساننده این پیام از من به حضرت نبی (ص) و دخترش که فرزندتان در رنج و سختی است و چه رنج و سختی بزرگی!

پس از نماز ابوثمامه به‌سوی امام(ع) رفت و به ایشان گفت: می‌خواهم به دوستانم ملحق شوم که امام به وی فرمودند: برو که پس از اندک زمانی نیز ما به شما ملحق خواهیم شد. از ابوثمامه دلاوری‌های فراوانی در روز عاشورا یاد شده است اما همین بس که ایشان بسیاری از دشمنان را به هلاکت رساند تا اینکه جراحت فراوانی گرفت و در پایان پسرعموی وی به نام  قیس بن عبدالله او را به شهادت رساند. نام ابوثمامه صائدی در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه آمده است که: السلام علی ابی‌ثمامه عمروبن عبدالله صائدی ..

برخی گفته اند که در اثر جراحت های بسیار بر زمین افتاد، خویشانش او را به دوش کشیده و از میدان به در بردند و مدتها بعد از دنیا رفت.

#دمی‌با‌شھدا🕊 °|مجرای‌اشڪ‌چشم|° چشماش مجروح شد و منتقلش کردند تهران؛ محسن بعد از معاینه از دکتر پرسید: آقای دکتر مجرای اشک چشمم سالمه... ؟ میتونم دوباره با این چشم گریه کنم ؟ دکتر پرسید : برای‌چی این سوال رومیپرسی پسرجون...؟ محسن گفت : "چشمی کھ برای امام‌حسین«؏» گریه نکنه به درد من نمیخوره... :)" #شھید_‌محسن_‌درودی

بدون تعارف با مادر و همسر شهیدی که پنج شهید به میهن اهدا کردند #بدون_تعارف @bedonetaaroff

««نامه پادشاه عربستان به سردار سلیمانی، »» اگر ناو ایران راه خود رابه یمن ادامه بدهد، واگرازخط قرمزماعبورکند، بااولین هواپیما ان راخواهیم زد. »»»پاسخ سردار سلیمانی به پادشاه عربستان »»»» ناو ایران راه خود رابه یمن ادامه میدهد، و۱۱روزدیگربه یمن میرسد وبه شرفم قسم کوچکترین تیری ازعربستان به ناو ایرانی برسدطی ۴۸ساعت با اجازه رهبر انقلاب عربستان رابجز مکان های مذهبی با خاک یکسان میکنم وجمعه همان هفته مردمان پارسی نماز جمعه ی خود را در مکه کنار خانه خدا برپا میکنند. »»»»» یاد شیر مرد سرزمینمان«شهیدعزیزحاج قاسم سلیمانی» همیشه پایدار وسرفراز باد نثار روح مطهرش صلوات

مداحی یکی از مداحان #داغستان #روسیه با نوحه معروف #حاج_میثم_مطیعی گفتنی است این مداح هیچ تسلطی به زبان فارسی ندارد و صرفا از شدت علاقه به انقلاب اسلامی نوحه فارسی می خواند. سال گذشته ، کاروان زیارتی #اربعین از این کشور با مداحی این مداح اهل بیت در کربلای معلا حضور پیدا کردند.

🔰 گفتند دو برابر می‌دهیم نرو، ولی رفت و شهید شد؛ 🔹همسر شهید یونس ابراهیمی می‌گوید آخرین باری که او می‌خواست برود آمد برای حلالیت گرفتن، بعضی بی تفاوت بودند و بعضی گفتند چقدر می‌دهند؟ ما دو برابر می‌دهیم نرو..!

#اطلاعیه | تجمع مردمی محکومیت اهانت به پیامبر اعظم و قرآن مجید ◾زمان: پنجشنبه ۲۰ شهریور ساعت ۱۷ ◾میدان امام حسین(ع) #تهران @ammar_1318

این روزای حرم امام رئوف😭

کربلای احمد تهرانی رحمت الله علیه: « سعی کنید تا پایتان را از کشتی حضرت سید الشهدا علیه السلام بیرون نگذارید؛ و دائما" به امری از امور دستگاه امام حسین علیه السلام مشغول باشید. آشپزی، چای دادن، سینه زدن، کفش جفت کردن و ... تا بواسطه آن، از همه شیعیان دستگیری شود. و الا حساب و کتاب آنطرف، دقیق تر از این حرفهاست. تمام این عزاداریها و مجالس و روضه ها، برای این است که فاسق و فاجر و مؤمن، همگی بر سر سفره احسان سیدالشهدا علیه السلام نورانی شده؛ و مورد مرحمت حضرت باریتعالی قرار گیرند. احیای مجالس اهل بیت علیهم السلام و یاد آنها، علاوه بر اینکه مؤمنین را شیرین می کند، عبادت نیز به شمار آمده و عاقبت به محفل انس و الفت بین مؤمنین نیز تبدیل می شود. خود من، هر چه را که در این عالم دیده ام، یک گره کوری دارد که باز شدنی نیست، غیر از روضه امام حسین علیه السلام.» همچنین می فرمودند: « از عالم غیب به کل موجودات، خیری جاری می باشد که وصف ناشدنی است؛ و هر کس که مجالس اهل بیت علیهم السلام را احیا کند، در این خیر شریک خواهد شد.» و باز سفارش کردند که: « زمانی که احیای مجالس اهل بیت علیهم السلام را می کنید، حتما" باید با سور همراه باشد، تا مجالس شگون بیشتری پیدا کند.» ✍تبیان

#مراقبتهای_چله_بیست_پنجم👇👇👇👇 ✅ 1- زیارت عاشورای غیر معروفه به نیابت از بقیه الله الاعظم عج ✅ 2- تلاوت سوره والفجر هدیه به اباعبدالله الحسین علیه السلام ✅ 3- هر روز 100 مرتبه سوره توحید هدیه به شهدایی که از شهدای کربلا معرفی می شوند ✅ 4-یکبار در طول این چله خواندن نماز امام حسین علیه السلام #مراقبه_عملی👇 ✅5- تاکید و انس معنوی عمیق بیشتربه حجاب فاطمی ،وتاسی به حضرت زینب سلام الله علیها همان چیزی که خواسته و وصیت همه ی شهدای مابود.

سلام علیکم دهمین روز از چله✨ بیست و پنجم ✨ از اصحاب الحسین سر سفره 💫جون بن حوی 💫 هستیم.

از شهدای کهنسال عاشورا بود. غلام ابوذر غفاری و امام حسین(ع). وی غلام سیاهپوست فضل بن عباس بن عبدالمطلب بود که امام علی(ع) او را به 150 دینار خرید و به ابوذر غفاری بخشید تا خدمتگزارش باشد. زمانی که عثمان (خلیفه سوم) ابوذر را به ربذه تبعید کرد، جون نیز همراه او به ربذه رفت. سال 32 هجری قمری، بعد از وفات ابوذر، او به مدینه برگشت و با امام علی(ع) پیوست و برای همیشه در خانه‌ی خاندان آل علی(ع) ماند - نزد امام حسن و بعد امام حسین علیهماالسلام و بعد نیز خادم مخصوص خانه‌ی امام سجاد(ع) شد. و در خانه امام سجاد(ع) زندگی می‌کرد. او همراه امام حسین(ع) و اهل بیتش از مدینه به سوی کربلا روانه شد و در زمره یاران آن‌حضرت قرار گرفت.

حضرت على بن الحسین(ع) می‌فرماید: «من در آن شبى که پدرم فرداى آن کشته شد نشسته بودم و عمه‌ام زینب نیز نزد من بود و از من پرستارى می‌کرد، در آن هنگام پدرم به خیمه خویش رفت و جون‏ غلام أبوذر غفارى نیز نزد او سرگرم اصلاح شمشیر آن‌حضرت بود

روز عاشورا، جون نماز ظهر را با امام خود خواند. آنگاه با وجود سالخوردگی‌اش خدمت امام(ع) رفت و اجازه جنگ خواست. امام(ع) به او فرمود: «یا جون، انت فی اذن منی، فانما تبعتنا طلبا للعایة فلاتبتل بطر یقتنا» (ای جو، تو برای سلامتی و آسایش از رنج دیگران، به ما پیوسته بودی و پیرو ما شدی، پس خود را مبتلا به بلای ما نکن. از سوی ما اجازه داری که به سلامت از اینجا بروی.» جون خود را بر پای امام(ع) انداخت و گفت: «من در ایام راحتی، در سایه‌ی شما در رفاه و آسایش بودم. انصاف نمی‌دانم که امروز که روز سختی است شما را تنها گذارم و بروم. درست است که خون بدنم بدبوست و جایگاه پست دارم و رنگم سیاه است. اما آیا بهشت را از من دریغ می‌کنی؟ برایم دعا کن تا از اهل بهشت بشوم و شرافت یابم و روسفید شوم. به خدا قسم از شما جدا نمی‌شوم تا خون سیاهم با خون‌های شما آمیخته شود.»