eitaa logo
الحقنی بالصالحین«یرتجی»
2.7هزار دنبال‌کننده
18.5هزار عکس
8.6هزار ویدیو
233 فایل
انس با شهداء برای همنشینی با امام زمان«ع» ومرافقةالشهداء من خلصائک اَللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الشَّهادَةِ فِی سَبِیلِکَ تَحْتَ رایَةِ وَلِیِّکَ الْمَهْدِیّ(عجل الله) السلام علیک یا من بزیارته ثواب زیارت سیدالشهداء یرتجی
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ #السلام_علیک_یا_امین_الله_فی_ارضه لَبَّيْكَ دَاعِيَ اللَّهِ سید الشهداء اول رجب هرسال ما را صدا می زنند. لذا می گویند اول رجب به زیارت حضرت بروید و بگویید : لبیک داعی الله یعنی یااباعبدالله اگر آن روزی که صدا زدید «مَنْ كَانَ فِينَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ مُوَطِّناً عَلَى👈 لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا» من با جسمم حاضر نشدم، ولی دعوت شما را گوشم و قلبم شنیده و اجابت کرد: 👈«لَبَّيْكَ دَاعِيَ اللَّهِ إِنْ كَانَ لَمْ يُجِبْكَ بَدَنِي فَقَدْ أَجَابَكَ قَلْبِي وَ شَعْرِي وَ بَشَرِي وَ رَأْيِي وَ هَوَايَ عَلَى التَّسْلِيمِ» آنجا که شما ندای ‌«هل من ناصر ینصرنی» سر دادید و یاری می طلبیدید، زبانم لبیک نگفت؛ ولی در همان عالم ، قلب من شما را اجابت کرد و با شما همراه بود؛ چشمم صحنه عاشورا را دید و به سوی شما بود؛ گوشم دعوت شما را شنید؛ هرچند بدن و زبانم سستی کردند. ندای سیدالشهدا محدود به سال ۶۱ هجری نیست و تمام نشده است؛ کاروان حضرت از عالم میثاق به راه افتاده است و تا قیامت و بعد از قیامت هم ادامه دارد؛ دعوت سیدالشهداء هنوز باقی است. حضرت هنوز هم آماده دستگیری است تا ما را به لقاء الله برساند. هنوز هم راه باز است. اگر کسی می خواهد وارد ماه رجب شود که شهر امیر المؤمنین است روز اول باید به زیارت سید الشهداء برود و بگوید : لبیک داعی الله #ادامه_دارد #هرشب_ساعت_هشت_یک_نکته ⚠️تلاوت زیارت سیدالشهدا در شب و روز اول رجب فراموش نگردد ( مراجعه به مفاتیح الجنان باب زیارات ؛ زیارت مخصوصه امام حسین علیه السلام )
﷽ سلام علیکم ششمین روز از🌷چله دوازدهم🌷 تلاوت☀️ زیارت امین الله☀️ به نیابت از بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف و ❣️ امام محمد باقر علیه السلام ❣️ #هدیه می کنیم محضر نورانی ☀️ امیرالمؤمنین علیه السلام☀️ 🌹🌹🌹🌹 تلاوت ☀️زیارت آل یاسین☀️ و عرض سلام و ارادت خدمت ☀️امام زمان علیه السلام ☀️ #به_آرزوی_شهادت اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سلام و صلوات خداوند بر شکافنده ی علم نبوی و مظهر حلم علوی ☀️حضرت باقرالعلوم علیه السلام☀️
امام باقر علیه السلام در اول رجب سال (57 ه.ق) در مدینه متولد شد و نسبش از هر دو سو، علوی و فاطمی است؛ زیرا پدرش، امام سجاد علیه السلام، پسر امام حسین علیه السلام و مادرش، ام عبدالله، دختر امام حسن مجتبی علیه السلام بود. امام باقر علیه السلام، حدود چهار سال از دوران امامت جدش، امام حسین علیه السلام و حدود 37 سال از دوران امامت پدر بزرگوارش را درک کرد، آن حضرت در حادثة عاشورا حضور داشته، در این باره می فرماید: «من چهار ساله بودم که جدم، امام حسین علیه السلام را کشتند و شهادت وی و آن چه در آن وقت به ما رسید به یاد دارم.» امام محمد بن علی بن الحسین علیه السلام با  ☀️کنیة ابوجعفر  و لقب های  🌺هادی 🌺شاکر 🌺امین 🌺صابر  👈🌺و شبیه، به دلیل شباهت به پیامبر صلی الله علیه و آله معروف بود  🌺و مشهورترین لقب وی، باقر بود؛ چرا که رسول خدا صلی الله علیه و آله به روایت جابر، او را باقرالعلوم نام نهاد و در این باره فرمود: «او علم را به تمام و کمال می شکافد.»
شباهت امام باقر علیه السلام به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ؛ امام باقر علیه السلام به رسول خدا صلی‌الله علیه بسیار شبیه بودند . بطوریکه جابر انصاری هنگامیکه حضرت را دید گفت : به پروردگار کعبه قسم شمائل پیغمبر است . با اینکه جابر ، امام حسن مجتبی و امام حسین و امام سجاد علیهم السلام را نیز دیده بود اما درباره هیچ یک از ایشان ، چنین نگفته بود . و چنانچه در روایات آمده است امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز شبیه ترین افراد به رسول خدا صلی‌الله علیه می باشند . پیامبر اکرم صلی‌الله علیه در وصف مهدی صاحب الزمان فرمودند : نام او ، نام من کنیه اش ، کنیه من و از نظر خَلق و خُلق شبیه ترین مردم به من است . 📚مکیال المکارم ، جلد اول
امام باقر علیه السلام؛ بنیانگذار انقلاب فکری در جهان اسلام در زمان امام محمد باقر علیه السلام که مصادف با حکومت مروانیان بود، کشور اسلام بسیار وسیع و پهناور شد، اقوام و ملل گوناگونی به اسلام گرویده بودند، در این هنگام مسائل جدیدی در حوزه های دینی مسلمانان مطرح بود، تعدادی کتاب از زبان های مختلف ترجمه شده و مطالب جدیدی در میان مردم پخش می شد و ایجاد شبهه می کرد. در این هنگام حکومت مروانیان در اثر فساد از درون خراب و ضعیف و ناتوان شده بود، امام باقر (ع) از اوضاع و احوال استفاده کرد و حوزه بزرگی در مدینه تشکیل داد و شاگردان زیادی تربیت نمود، حکومت وقت هم چندان نیرومند نبود که جلوی مردم را بگیرد و امام (ع) را از تدریس و نشر احکام باز دارد. در حوزه درس امام باقر (ع) تعداد زیادی عالم و محدث از سراسر کشور پهناور اسلامی شرکت میکردند، در وقت حج و عمره بر تعداد آنها افزوده میگردید. انحطاط امت اسلام در زمان امام باقر(ع) انسان با ورق‌زدنِ کتاب توحید صدوق(ره) و مرور سؤال‌هایی که به امام باقر(ع) و امام صادق(ع) ارجاع داده می‌شد، می‌تواند متوجه شود که کار مسلمان‌ها به جایی رسیده بود که درباره توحید و معرفت خداوند متعال، حرف‌هایی بدتر از یهود می‌زدند! این انحطاط، تصادفی نیست! فرقه‌سازی، ایجاد بدعت، راه‌اندازی نهضت ترجمه و پدیدآوردن جریان‌های انحرافی، همه و همه، کارهای مدیریت‌شده و توام با برنامه‌ریزی‌ای بوده است که دستگاه نفاق، با دوراندیشی و نگاه تاریخی، آن را راه انداخت؛ تا اسلام و معنویت حاصل از آن را سرنگون کند. در چنین شرایطی بود که امام باقر(ع) و امام صادق(ع) با ایجاد پایگاه مرجعیت علمی در جهان اسلام، نه تنها شیعیان را ارتقا فکری دادند که حتی اهل سنت را از افتادن در ورطه انحطاط فکری نجات دادند و چارچوب‌های مقننی را بنا گذاشتند. ایشان ضمن اتخاذ تدابیر بلند، با تربیت شاگردان فقهی در بدنه اهل سنت، در برابر پدید آمدن انحراف‌های خطرناک‌تر که می توانست به فروپاشی جامعه اسلامی منتهی شود و نام اسلام و مسلمانی را یک سره در تاریخ به فراموشی بسپارد، ایستادند.
ابن حجر عسقلانی در کتاب تقریب التهذیب، در معرفی امام باقر علیه السلام می‌نویسد: «محمد باقر(ع) به اندازه ‌ای رموز و اسرار علوم و دانش‌ها را آشکار ساخت و حقایق احکام، حکمت‌ها و لطایف دانش‌ها را بیان نموده که جز کوردلان و تاریک باطنان، کسی نمی‌تواند آن‌ها را انکار کند و از این رو شکافنده مشکلات علم و برافرازنده دانش لقب یافته است.»
امام باقر علیه السلام در گفتاری امیدآفرین و نشاط بخش به منتظران حقیقی آن حضرت مژده می دهد که «یَأْتِی عَلَی النّاسِ زَمانٌ یَغِیبُ عَنْهُمْ اِمامُهُمْ فَیاطُوبی لِلثّابِتِینَ عَلی اَمْرِنا فِی ذلِکَ الزَّمانِ اِنَّ اَدْنی ما یَکُونُ لَهُمْ مِنَ الثّوابِ اَنْ یُنادِیَهُمُ الْبارِی ءُ عَزَّ وَجَلَّ عِبادِی آمَنْتُمْ بِسِرّی وَصَدَّقْتُمْ بِغَیْبی فَأَبْشِرُوا بِحُسْنِ الثَّوابِ مِنّی؛بر مردم زمانی می آید که امامشان از منظر آنان غایب می شود. خوشا به حال آنان که در آن زمان در امر [ولایت] ما اهل بیت ثابت قدم و استوار بمانند! کمترین پاداشی که به آنان می رسد، این است که خدای متعال خطابشان می کند و می فرماید: بندگان من! شما به حجت پنهان من ایمان آوردید و غیب مرا تصدیق کردید. پس بر شما مژده باد که بهترین پاداش من در انتظارتان است.» آن گاه امام باقر علیه السلام ادامه داد: «خداوند متعال به خاطر ارج گذاری از چنین منتظران راستینی به آنان می فرماید: شما مردان و زنان، بندگان حقیقی من هستید. رفتار نیک و شایسته تان را می پذیرم و از کردار ناپسندتان عفو می کنم و به خاطر شما سایر گنهکاران را می آمرزم و بندگانم را به خاطر شما با باران رحمت خود سیراب و از آنان بلا را دفع می کنم. ای عزیزترین بندگان من! اگر شما نبودید، عذاب دردناک خود را به مردم نافرمان نازل می کردم.»
سفارش های امام باقر علیه السلام به منتظران ظهور 1. شناخت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف امام باقر علیه السلام می فرماید: «هر کس با شناخت امامش بمیرد، پیش افتادن این امر (ظهور) یا به عقب افتادن آن به او ضرری نرساند؛ کسی که به معرفت امامش بمیرد مانند کسی است که با حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف در خیمه اش باشد.» 2. صبر در دوران غیبت امام باقر علیه السلام می فرماید: «ای مؤمنان! در به جا آوردن امور واجب خود، تحمل داشته باشید و در برابر دشمنانتان پایداری ورزید، هم دیگر را به شکیبایی سفارش نماید و با امام منتظر خود، پیوند و رابطة ناگسستنی داشته باشید.» 3. زمان ظهور را تعیین نکردن فضیل از امام باقر علیه السلام پرسید: آیا برای این امر ]ظهور[ وقتی معین است؟ حضرت امام باقر علیه السلام سه بار فرمودند: «آنان که وقتی برای ظهور تعیین می کنند، دروغ می گویند.»
در روایتی امام باقر علیه السلام به ابو خالد کابلی ویژگیهای یاران امام زمان را بیان می کنند و جمله ای زیبا فرمودند که می تواند نصب العین همه منتظران لحظات ظهور باشد. آن حضرت فرمودند: «اَما اِنِّی لَوْ اَدْرَکْتُ ذلِکَ لاَءَسْتَبْقَیْتُ نَفْسی لِصاحِبِ هذَا الاْءَمْرِ؛ مطمئنا بدان! اگر من آن روزگاران را درک کنم، جانم را برای فداکاری در رکاب حضرت صاحب الامر علیه السلام تقدیم می دارم.»
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ ششمین روز از🌷چله دوازدهم🌷 و در اولین روز از ماه مبارک رجب تلاوت☀️ زیارت امین الله☀️ به نیابت از بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف و ❣️ امام محمد باقر علیه السلام❣️ #هدیه می کنیم محضر نورانی ☀️ امیرالمؤمنین علیه السلام☀️ 🌹🌹🌹🌹 تلاوت ☀️زیارت آل یاسین☀️ و عرض سلام و ارادت خدمت ☀️امام زمان علیه السلام ☀️ #به_آرزوی_شهادت اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سیّد ابن طاووس در کتاب «اقبال» از حضرت رسول صلى الله علیه و آله براى خواندن سوره «قل هو الله احد» در ماه رجب ده هزار مرتبه، یا هزار مرتبه، یا صد مرتبه فضیلت بسیار نقل کرده، و نیز روایت کرده:  👈هرکه در روز جمعه ماه رجب ☀️ صد مرتبه سوره توحید☀️  را بخواند، در قیامت برایش نورى پدید مىآید که او را به بهشت راهنمایى کند. 
صلوات ضراب اصفهانی.mp3
11.79M
#صلوات_ابوالحسن_ضراب_اصفهانی #سيد_ابن_طاووس ميفرمايد: اگر از هر عملي در عصر جمعه غافل شدي از صلوات ابوالحسن ضراب اصفهاني غافل نشو چرا كه در اين دعا سري است كه خدا ما را بر آن آگاه كرده است. متن صلوات در مفاتیح در اعمال روز و عصر جمعه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
29.56M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تعدادی از شیعیان سؤال هایشان را در نامه ای نوشته بودند ، از محمد بن عبدالله حِمیَری نماینده امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، خواسته بودند برساند به دست ایشان . یکی از سؤال ها این بود : ❓❓❓چگونه می شود در زمان غیبت با امام 👈 ارتباط روحی و معنوی👉 داشت❓❓❓ مدتی گذشت و جواب نامه آمد: بسم الله الرحمن الرحیم ... سلام خدا بر ما و بندگان صالحش . هروقت خواستید با ما ارتباط برقرار کنید و از راه ما به خدا توجه نمایید ، همان طور که خداوند فرموده است ، شما هم بگویید : سَلامٌ عَلی آل یاسین .... السلام علینا و علی عبادالله الصالحین ، اذا اردتم التوجه بنا الی الله تعالی و الینا فقولوا کما قیل الله تعالی سلام علی آل یاسین 📚 بحارالانوار ، جلد ۵۳،صفحه۱۷۲ ✅✅ بنابراین یکی از راههای ارتباط با حضرت ، به گفته خود حضرت ، خواندن زیارت آل یاسین است .
﷽ سلام علیکم هفتمین روز از🌷چله دوازدهم🌷 تلاوت☀️ زیارت امین الله☀️ به نیابت از بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف و شخصیت بابصیرت و ذوب در ولایت علوی که امیرالمؤمنین علیه السلام در وصفش فرمود جایگاه او در نزد من مانند جایگاه من در نزد رسول خدا ست : ❣️ مالک اشتر ❣️ #هدیه می کنیم محضر نورانی ☀️ امیرالمؤمنین علیه السلام☀️ 🌹🌹🌹🌹 تلاوت ☀️زیارت آل یاسین☀️ و عرض سلام و ارادت خدمت ☀️امام زمان علیه السلام ☀️ #به_آرزوی_شهادت اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
حدود ۳۰ سال قبل هجرت، در پشت ابرهای تیره و تار جاهلیت، در یکی از روستاهای یمن خورشیدی طلوع کرد، و نوزادی چشم به جهان گشود که او را به نام مالک خواندند. به راستی چه نام زیبنده ای، که بعدها روشن شد که او مالک بر خویشتن است، و مالک بر اراده و نفس و خویش است، و در پرتو همین سیطره و توان معنوی، در همه فراز و فرودها با موفقیت عبور کرده و پیروز شده است. سیره نویسان، سلسله نسب او را چنین نگاشته اند: مالک بن حارث بن عبد یغوث بن مسلمة بن ربیعه بن حارث بن خزیمة بن نَخَع بن مُذحِج.بنابراین اگر مالک اشتر را نخعی می خوانند، از این رو است که ششمین جدش، نخع نام داشت، و اگر او را مُذحِجی گویند از این رو است که هفتمین جدش به همین نام بود. دودمان نخع و مذحج در یمن می زیستند، و پس از ظهور اسلام، از پیشتازان یمن به سوی اسلام بودند، و شخصیت های بزرگی از این خاندان، از برجستگان اسلام در قرن اول اسلام شدند، و خدمات بسیار قابل توجهی به اسلام نمودند. بر همین اساس پیامبر (ص) فرمود: اکثر القبائل في الجنة مذحج؛ افراد قبیله مذحج در بهشت، از افراد همه قبیله های دیگر، بیشترند. مالک اشتر در یکی از رجزهای خود در نبرد صفین، قبیله مذحج را ستوده و چنین می گوید: و لَستُ مِن حَيِّ رَبِیعَةَ و مُضَرُ لَکِنَّني مِن مُذحِجِ الغُرِّ الغُرَرُ؛ (من از دودمان ربیعه و مضر نیستم؛ بلکه از قبیله فرزانه و برجسته مذحج می باشم.) خاندان نخع در یمن ریشه دارترین و شریفترین قبیله در آن سامان بودند، مالک اشتر یکی از درخت های تنومند و بلند باغستان این خاندان است که بر شهرت و عظمت این خاندان افزود، و تا ابد، افتخار بزرگی برای این خاندان آورده است.
آغاز اسلام مالک اشتر مالک اشتر در عصر رسول خدا (ص) در همان زادگاه خود، روستای بیشه یمن، اسلام را پذیرفت؛ ولی سال و چگونگی گرایش او به اسلام در تاریخ ضبط نشده است؛ اما از قراین به دست می آید، آن هنگام که در سال دهم هجرت، حضرت علی (ع) از طرف پیامبر (ص) به یمن رفت، و مردم آنجا را به اسلام دعوت کرد و سپس مردم دیگر یمن، گروه گروه مسلمان شدند. به احتمال قوی، یکی از آن گروهها، گروه دودمان نخع بودند، که مالک جزء آنها بود. گواهی پیامبر (ص) به ایمان مالک اشتر مالک اشتر مانند اویس قرنی پیامبر (ص) را ندید، ولی در عصر آن حضرت، در همان زادگاه خود (یمن) مسلمان شد، و در همان عصر جزء یاران پیامبر (ص) به شمار آمد. جالب اینکه: روزی در محضر پیامبر (ص) سخن از مالک به میان آمد، آن حضرت فرمود: إنّهُ لَمؤمِنٌ حقاً؛ مالک، قطعا مومن حقیقی است. علامه سید محسن امین، پس از نقل این روایت می گوید: این گواهی، معادل گواهی سراسر جهان است؛ زیرا گواهی بزرگترین انسان جهان است و صدور این سخن در آن زمان که مالک اشتر جوان بود، بیانگر آن است که مالک اشتر در سنین جوانی در جایگاه رفیعی از ایمان قرار داشته است. مالک اشتر، از زبان پیامبر (ص) به عنوان: مومن حقیقی و صالح معرفی شد. نتیجه این که: مالک اشتر چون رسول خدا (ص) را ندید، به عنوان اصحاب آن حضرت، از مهاجران و انصار نیست؛ بلکه از تابعین به شمار می آید؛ ولی در عصر پیامبر (ص) از مومنان صالح بود.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
کنیه و لقب مالک اشتر مالک را از این رو که پسری به نام ابراهیم داشت با کنیه ابو ابراهیم می خواندند و نظر به این که در یکی از جنگ ها به پلک های چشمش آسیب رسید و آن را جابجا و دگرگون نمود، با لقب اشتر خواندند، زیرا عرب به کسی که از پلکهای چشمانش دگرگون می شود می گوید: «شتر عینُه» و گاهی او را با لقب «کبشُ العِراق»؛ قوچ عراق می خواندند، این لقب از این رو بود، که قوچ در یک گله گوسفند معمولا جلودار گوسفندها است، مالک جلودار و سردار و پیشتاز خاندان او که در کوفه می زیستند، دارای افراد برجسته ای مانند کمیل بود، و صمیمانه از او پیروی می کردند.
مالک اشتر» مردى بلند قامت و با هیبت بود و صدایى غرا و بلند داشت، و در نبردهاى بسیارى شرکت کرد و تجربه هاى خوبى در مسایل نظامى اندوخت و با تاکتیکهاى رزمى کاملا آشنا بود، دلاورى و شهامتش زبانزد موافقان و مخالفان گردید و کسى را یاراى هماورد شدن با او نبود . در هر نبردى که او حضور مىیافت، پیرزوى نصیب سپاهى مىشد که وى در آن حضور داشت و بر اثر لیاقتى که داشت، سرپرست قوم و قبیله خود به شمار آمد . در زمان خلافت «عثمان» ، «ولید بن عقبه» که برادر مادرى عثمان بود، از سوى وى فرماندار کوفه گردید، اما این حاکم به ابتذال روى آورد فساد و منکرات را از حد گذراند به نحوى که خشم گروهى از مسلمانان را برانگیخت که «مالک اشتر» در راس آنان قرار داشت، اعتراض مالک و اعزام او به مدینه براى این که گزارش خلافکاریهاى ولید را به عثمان برساند، و پیگیرى مستمر در این خصوص موجب گردید که خلیفه سوم ناگزیر گردد ولید را از فرماندارى کوفه برکنار کند. نقش مالک در جنگ جمل در زمان خلافت امیر مؤمنان على علیه السلام در غائله «جمل» که توسط «طلحه» و «زبیر» تدارک دیده شد، مالک اشتر از آغاز تا پایان جنگ همراه حضرت على علیه السلام بود . او بود که با حضور در کوفه ابوموسى (والى این دیار) را عزل و مردم آن شهر را براى جنگ با حضرت على علیه السلام همراه ساخت . زیرا ابوموسى در فراهم آوردن نیروها و پیوستن آنان به امیر مؤمنان علیه السلام کارشکنى مىنمود . حکمرانى مالک در مناطق مجاور شام پس از پایان جنگ جمل حضرت على علیه السلام به حکم عدل و انصاف براى تمامى ایالات و مناطقى که تحت قلمرو حکومت اسلامى بود، فرماندارانى لایق تعیین کرد و به این مناطق گسیل داشت، در این برنامه امام موقعیت محل را با لیاقت اشخاص مىسنجید و هرکس را به جایى مناسب مى فرستاد . منطقه خطرناکى که معاویه چشم طمع به آن دوخته و حکامى را در آنجا نصب نموده بود، در جانب شام و حوالى آن قرار داشت بدیهى است فرماندار اعزام شده از ناحیه حضرت براى این سامان، لازم بود مردى شجاع، قوى و با بصیرت باشد تا بتواند از عهده دفع حیله هاى کارساز معاویه برآید، از این روى مالک اشتر را به حکومت آنجا منصوب نمود . مالک بر تمام اوضاع آن نواحى مسلط شد و مردمان آن سامان را به ولایت و بیعت حضرت على علیه السلام فراخواند و آنچه را که رخ داده بود، ضمن نامه اى براى مولا و پیشواى خود گزارش نمود . جنگ صفین و نقش مالک در این واقعه زبانزد است. وى در این جنگ جزء نادر افرادى بود که قاطعانه تا آخر خواستار ادامه نبرد بود و توطئه هاى امویان و نقشه هاى شوم «عمروعاص» و «معاویه» را به خوبى مى شناخت، به عنوان نمونه چون حضرت على علیه السلام و یارانش براى جنگ صفین حرکت کردند، در منطقه «رقه» که اکثریت آنان از امویان حمایت مىکردند، حضرت خطاب به مردمش فرمود: پلى برافرازید تا ما از روى آن عبور کنیم . آنها از پذیرش این تقاضا امتناع کردند، مالک اشتر به مردم گفت اگر چنین نکنید، شما را با شمشیر از میان خواهم برد و اراضى این دیار را ویران مىکنم و اموالتان را مصادره مىنمایم، آنها به هم نگریستند و از بیم این تهدید که یک تاکتیک سیاسى بود، پل را ساختند، حضرت على علیه السلام و یارانش با ساز و برگ و جنگ افزارها از روى آن عبور کردند و آخرین کس که از آن گذشت مالک بود، به دلیل این لیاقتها حضرت على علیه السلام وى را به فرماندهى پیشقراولان لشگر خویش برگزید و افراد قبلى را برکنار کرد که در نهج البلاغه (نامه 13) به این موضوع اشاره شده است . این نامه، شان، مقام و کیاست مالک و نیز اعتمادى را که حضرت به وى داشت، ثابت مىکند .
شهادت مالک اشتر به وسیله مامور نفوذی معاویه معاویه یکی از غلامان آزاد شده عثمان به نام نافع را محرمانه دید، و به او گفت: خود را به مالک برسان به عنوان دوست و شیعه علی (علیه السلام) جا بزن و بعد در فرصت مناسب، او را با زهر مسموم کن. مالک اشتر با همراهان به راه خود ادامه داد تا به قریه ایله که در کنار جاده بصره قرار داشت، رسید در همانجا نافع خود را به مالک اشتر رسانید و همواره با کمال تواضع در حضور مالک اشتر بود با او مانوس شد، تا آنجا که مالک از او پرسید، تو کیستی؟ نافع: از اهالی مدینه هستم. مالک: از کدام دودمان؟ نافع: غلام آزاد شده عمر بن خطاب هستم. مالک: کجا میروی؟ نافع: به مصر میروم. مالک: برای چه به مصر میروی؟ نافع: برای تحصیل نان؛ زیرا در مدینه بر اثر بی کاری نتوانستم معاشم را تامین کنم. مالک اشتر، دلش سوخت و فرمود: همراه من باش و من معاش تو را تامین میکنم مالک اشتر از قریه ابله، به سوی مصر حرکت کرد. نافع همراه مالک به راه افتاد و به طور عجیب خود را شیعه معرفی میکرد، و مکرر از فضیلت و برتری حضرت علی (علیه السلام) سخن میگفت: و آنچنان خود را خوش چهره معرفی کرد که در قلب مالک جای گرفت و با هم به طور شدید همدم شدند، تا اینکه به شهر قلزم رسیدند. در آنجا بانویی از دودمان جهینه، از مالک اشتر استقبال کرد و او را به خانه خود دعوت نمود و احترام شایانی به مالک کرد، هنگام غذا از مالک و همراهان پرسید، در عراق چه غذایی، غذای مطبوع است تا برای شما فراهم کنم. مالک گفت: ماهی تازه آن بانو، غذای مطبوعی از ماهی تازه فراهم کرد و نزد مالک گذاشت. مالک و همراهان از آن غذا خوردند، سپس مالک به طور شدید تشنه شد، هر چه آب آشامید، تشنگیش برطرف نمیشد، در این فرصت نافع گفت: برای رفع عطش، بهترین غذا عسل است مالک درخواست عسل کرد. نافع بیدرنگ رفت و شربت عسلی را که قبلا مسموم کرده بود، آن را با تردستی خاصی نزد مالک اشتر آورد. مالک از آن خورد، طولی نکشید که آثار مسمومیت در او ظاهر گردید و حالش منقلب شده و بستری گردید، در این میان نافع از تاریکی شب استفاده کرده و از آنجا گریخت، مالک امر کرد او را تعقیب کرده و دستگیر کنند؛ ولی او گریخته بود و تعقیب کنندگان به او دست نیافتند. مالک همچنان منقلب بود تا در همان شب مظلومانه و غریبانه به شهادت رسید، و پیکر مطهرش در همان شهر قلزم به خاک سپرده شد، این ماجرا در سال ۳۸، هجری رخ داد و مالک در این هنگام، حدود ۷۰ سال عمر داشت. سخن معاویه هنگام رسیدن خبر شهادت مالک نافع خود را به شام رسانید و خبر مسموم نمودن مالک اشتر را به معاویه گزارش داد. معاویه بسیار شاد شد: او قبلا به مردم شام گفته بود: دعا کنید خدا مالک را بکشد! وقتی خبر شهادت مالک به معاویه رسید، به مردم شام گفت: الا ترون کیف استجیب لکم آیا نمیبینید که چگونه دعای شما به استجابت رسید؟! سپس از طرف معاویه اعلام شد که مردم در مسجد اجتماع کنند، جمعیت بسیار وارد مسجد شدند. معاویه سخنرانی کرد و در این سخنرانی گفت: کان لعلی بن ابی طالب یدان یمینان فقطعت احداهما یوم صفین و هو عماربن یاسر، و قد قطعت الاخری الیوم و هو مالک الاشتر 👈برای علی بن ابی طالب (علیه السلام) دو دست راست بود. یکی از آنها در جنگ صفین بریده شد و آن عمار یاسر بود، و دیگری امروز بریده گردید و او مالک اشتر بود. و نیز معاویه با شادی میگفت: الا و ان للَّه جنودا من عسل 👈همانا خدا سپاهیانی از عسل دارد.
گفتار جانسوز امیر مومنان (علیه السلام) در سوگ مالک اشتر هنگامی که خبر جانسوز شهادت مالک اشتر، به علی (علیه السلام) رسید، فرمود: اناللَّه و انا الیه راجعون خدایا او را در راه تو حساب میکنم! چرا که مرگ او از مصایب بزرگ روزگار است. خداوند مالک را رحمت کند، او به عهدش وفا کرد، و به راه شایسته اش رفت و با پروردگارش ملاقات نمود. ما با اینکه خود را آماده کرده بودیم که پس از مصیبت رحلت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) صبر پیشه کنیم، با این حال مرگ مالک از بزرگترین مصایب بود. جماعتی از دودمان نخع به محضر امیر مومنان علی (علیه السلام) آمدند: دیدند آن حضرت سخت ناراحت است و بی تابی میکند سپس فرمود: للَّه درمالک وما مالک! و اللَّه لوکان جبلا لکان فندا، و لوکا حجرا لکان صلدا، لا یرتقیه الحافر ولا یوفی علیه الطائر. پاداش مالک با خدا باد! مالک! اما چه مالک ! سوگند به خدا اگر کوه بود، کوهی بلند مرتبه و بی مانند بود، و اگر سنگ بود، سنگی سخت و محکم بود! و هیچ مرکبی نمیتوانست از کوهسار وجودش بالا رود، و هیچ پرنده ای به اوج آن راه نمییافت. سپس فرمود: به خدا سوگند! مرگ تو جهانی (عراق) را در هم ریخت، و جهانی (شام) را شاد کرد! علی مثل مالک فلتبک البواکی و هل موجود کمالک؟. برای چون تویی باید گریه کنندگان بگریند. آیا شخص دیگری همچون مالک به وجود خواهد آمد؟! علقمه بن قیس نخعی (از خویشان مالک) میگوید: مدتی علی (علیه السلام) از مرگ مالک، محزون بود، و نشانه های اندوهی جانکاه از چهره اش دیده میشد که یقین کردیم صاحب عزا او است نه ما. مغیره بن ضبی گفت: لم یزل امر علی شدیدا حی مات الاشتر… همواره تا مالک زنده بود: شوون حکومت علی (علیه السلام) استوار و پابرجا بود. وقتی که او رفت، ارکان حکومت علی (علیه السلام) (با رخنه خوارج و منافقان) دیگر سوی آن استواری را نداشت، و آقایی مالک در کوفه، بیشتر از آقایی احنف در بصره بود. به امام عرض شد: برای شهادت مالک، سخت ناراحت و افسرده شده ای؟ امام در پاسخ فرمود: اما و اللَّه هلاکه قد اعز اهل المغرب و اذل اهل المشرق. سوگند به خدا! مرگش اهل مغرب شامیان را قدرت بخشید، و اهل مشرق (عراقیان) را خوار ساخت! و آن حضرت چندین روز از فراق با قلبی غمبار گریه کرد و فرمود: لا اری بعده مثله ابدا. بعد از او، دیگر همانند او هرگز نخواهم دید! ونیز فرمود: «خداوند مالک را رحمت کند، او برای من همانگونه بود که من برای رسول اکرم صلی الله علیه و آله بودم » . و نیز فرمود: «کاش در میان سپاه من دو نفر و بلکه یک نفر با مشخصات مالک بود که درباره مخالفان من چون او رای می داد» .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ هفتمین روز از🌷چله دوازدهم🌷 و در دومین روز از ماه مبارک رجب تلاوت☀️ زیارت امین الله☀️ به نیابت از بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف و شخصیت بابصیرت و ذوب در ولایت علوی که امیرالمؤمنین علیه السلام در وصفش فرمود جایگاه او در نزد من مانند جایگاه من در نزد رسول خدا ست : ❣️ مالک اشتر ❣️ می کنیم محضر نورانی ☀️ امیرالمؤمنین علیه السلام☀️ 🌹🌹🌹🌹 تلاوت ☀️زیارت آل یاسین☀️ و عرض سلام و ارادت خدمت ☀️امام زمان علیه السلام ☀️ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ