. 🔸وَ كَتَبْنا لَهُ فِي الْأَلْواحِ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصِيلاً (اعراف:۱۴۵) در آن الواح و در آن معارفی که به تو به صورت استثنائی و به دلیل برگزیده شدنت اعطا کردیم، هم معجزه هست و هم تفصیل. همه‌ی چیزهایی که برای دیگران با ابهام است برای تو به تفصیل روشن است. (فَخُذْها بِقُوَّةٍ) این را با قدرت بگیر و سستی نکن. اما تنها صرف اعلام انسان به اینکه من پذیرفتم و شاکر هستم و این مسیر را می‌روم، کافی نیست. چیزی که در درونش هست بدون ابتلا به نتیجه نمی‌رسد، بنابراین باید به ابتلا بیفتد. 🔸️سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ (اعراف:۱۴۶) گرفتار ابتلائات، شرایط، آدم‌ها، جامعه و مشکلاتی می‌شوی که از توان تو خارج است! "يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ" کسانی که در این زمین تکبر می‌کنند، "وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها" در مقابل کسانی قرار می‌گیرى که هر نشانه‌ای از خداوند ببیند به او ایمان نمی‌آورند. وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً؛ راه درست را هم نمی‌پذیرند و راه غی و اشتباه را محکم می‌گیرند و این‌ها کسانی هستند که: كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِينَ(اعراف:۱۴۶). 🔸️ابتلای تو به این مسیر است، این ابتلا به دلیل رشد توست و برای اینکه به نتیجه برسی. اگرچه تو پذیرفتی و این شرایط را فهمیدی، کوه را دیدی که ظرفیت ندارد، اما بدون این ابتلا به نتیجه‌ی نهایی نمی‌رسى! چون وجود انسان در مراتب عمیقش گرفتار است و این گرفتاری و وضعیتی که در اعماق وجود انسان است بدون چنین ابتلائاتی به نتیجه نمی‌رسد. 🔸️وَ لَمَّا رَجَعَ مُوسى‏ إِلى‏ قَوْمِهِ غَضْبانَ أَسِفاً قالَ بِئْسَما خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي أَ عَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ وَ أَلْقَى الْأَلْواحَ وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ(اعراف:۱۵۰) قبل از اینکه از میقات بازگردد در همان میقات، در سرخوشی و لذت میقات و اینکه تکلیم انجام شده از موسی می‌پرسند قومت چگونه است؟ موسی هم با اطمینان می‌گوید: آن‌ها بر مسیر من هستند. خداوند هم به او خبر می‌دهد که این قوم پس از تو گمراه شدند و این باعث شد موسی پس از آن میقات با تاسف و عصبانیت بازگردد در حالی‌که با قومش درشتی می‌کند. 🔸️و أَلْقَى الْأَلْواحَ موسی نبی، الواحی که در آن رحمت و هدایت است پرتاب می‌کند. 🔸️وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ به برادری که همراهش بوده تندی می‌کند. این شرایط ابتلاى اوست و بدون ابتلا نمی‌شود و زمانی این ابتلا به نتیجه می‌رسد که فرد آگاه باشد. 🔸️قالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ لِأَخِي وَ أَدْخِلْنا فِي رَحْمَتِكَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ(اعراف:۱۵۱) به این مرتبه برسد که اول خودش را مقصر بداند و بعد دیگران.(وَ أَدْخِلْنا فِي رَحْمَتِكَ) و همه‌ی ما را به رحمت خودت وارد کن و تو بهترین رحمت کننده هستی. وقتی شرایط این‌گونه می‌شود، پیروزی درونی و بیرونی حاصل می‌شود. 🔸️إِنَّ الَّذِينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَيَنالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ ذِلَّةٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُفْتَرِينَ( اعراف:۱۵۲) وقتی این ابتلای موسی به نتیجه می‌رسد، آن وقت غضب الهی و ذلت در این حیات بر دشمنان بیرونی و مشکلات حاکم می‌شود. کسانی که توبه کردند و راهی برای اصلاح دارند راهشان باز می‌شود. 🔸️وَ الَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئاتِ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِها وَ آمَنُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحِيمٌ(اعراف:۱۵۳) کسی که توبه کرد، حتی اگر اشتباه کرده و مسیر غلط را طی کرده باشد به محض اینکه متوجه شود در هر زمانی و هر موقعیتی و تا وقتی این نَفَس هست، توبه و بازگشت انجام شود و ایمان بیاورد و به راه درست برگردد، بلافاصله بعد از آن خداوند غفور و رحیم است. بسیار آمرزند و مهربان كه همه چیز را درست می‌کند. 🔸️وَ لَمَّا سَكَتَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبُ أَخَذَ الْأَلْواحَ وَ فِي نُسْخَتِها هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلَّذِينَ هُمْ لِرَبِّهِمْ يَرْهَبُونَ(اعراف:۱۵۴) این الواح به نتیجه می‌رسد و در آن هدایت و رحمت است. و این مسیر همیشگی ماست. مسیری که ما پیوسته در زندگی داریم. هرلحظه، هر زمان، هر گردنه، هر مرتبه، هر گذرگاهی که داریم عبور می‌کنیم، هر منزلی که ترک می‌کنیم و به منزل دیگری می‌رویم، این گرفتاری‌های ماست که راهی غیر از این ندارد و اگر خداوند این ابتلائات را می‌دهد، اگر وعده اولی به نتیجه نمی‌رسد، این چیزی است که حافظ فرموده: دلم رمیده لولی‌وشیست شورانگیز دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز من با کسی روبه‌رو شدم که قتال وضع و دروغ وعده است، این دروغ وعدگی ناشی از خود ماست نه از او؛ ما تا این مسیر را طی نکنیم، مراتب درونی مان به نتیجه نمی‌رسد. #سوره_اعراف #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى

✳️ وَ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ وَ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ(اعراف:۱۷۴) بار ديگر براى شما به تفصیل و منطقی، روشن و واضح، نشانه‌ها را بیان می‌کنیم "لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ" تا برگردید! کجا برگردیم؟ آیا جایی هست؟ منزلی هست؟ با برگشتن به خویشتن، به این حقیقت درونی، به این چیزی که واضح است به این که همه چیز روشن و آشکار و برای همه راه رفتن وجود دارد و چیزی ورای آن نیست. این خویشتنی که مسیرش آماده است به محض اين که مشاهده کنید، متوجه می‌شوید که همه چیز درون انسان آماده است؛ راه رشد و راه غی؛ راه رشد، توجه کردن به همین امور ساده و بدیهی و واضح و آشکاری است که درون انسان دارد فریاد می‌کشد و راه غی، راه باطل، فراموشیِ این حقیقت و به بیرون توجه کردن است، چه در امور مادی، چه در امور معنوی؛ چه به راه راست و چه به راه غلط؛ به محض این‌که انسان از درون جدا شود و به بیرون توجه کند و فکر کند که مرکز قدرت و ثروت و مادیت و خوشی و راحتی و پیشرفت بیرون از خود انسان است آن‌جاست که گرفتار می‌شود. ✳️ وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْناهُ آياتِنا فَانْسَلَخَ مِنْها فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطانُ فَكانَ مِنَ الْغاوِينَ(اعراف:۱۷۵) این سرگذشت‌ها را نگاه کنید؛ سرگذشت کسانی که این آیات را به آن‌ها دادیم؛ اما عملا آن‌ها از این آیات جدا شدند و این شد که پس از جدا شدن آن‌ها از درون و از این آیات حقیقی، شیطان توانست آن‌ها را دنبال کند تا آن‌ها را به دام بیندازد. شیطان قدرتی بر فرد ندارد‌؛ حتی شرایط بیرونی و سختی‌ها هم نمی‌توانند برای انسان سختی ایجاد کنند؛ این ما هستیم که خودمان را فراموش می‌کنیم و بعد به شرایط بیرونی و اِنس و جن و شیاطین و به هر چیز دیگری امکان می‌دهیم تا ما را گرفتار کنند. ✳️ وَ لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِها وَ لكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ (اعراف:۱۷۶) ما می‌توانستیم او را بیرون بکشیم و به این سمت هم رفتیم اما این خودش بود که به زمین چسبید و به سمت این عالم ضعیف تمایل پیدا کرد و خودش را فراموش کرد. وَ اتَّبَعَ هَواهُ(اعراف:۱۷۶) هوای انسان؛ این تمایلات بی‌حسابِ بی‌دلیل؛ این‌ها متفاوت از تمایلات حقیقی انسان است. راه برای تمایلات حقیقی انسان باز است اما انسان به سمتی می‌رود که با منطق و عقل فاصله دارد. ✳️ فَاقْصُصِ الْقَصَصَ(اعراف:۱۷۶) این قصه‌ها، این حکایت‌ها را نگاه کن. لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ(اعراف:۱۷۶) این‌ها را نگاه کن و برای آن‌ها بخوان بلکه تفکر کنند و اولین تفکر، حقیقی‌ترین تفکر، تفکری است که باعث می‌شود انسان به خودش بپردازد. #سوره_اعراف #حقیقت_درونی #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى ایتا | بله | آپارات