هدایت شده از تدبیر نیوز
📌اصلحگزینی به مناقشه و اختلافات در جامعه دامن نزند
▫️ معظمله با صراحت اعلام میدارند: «افرادی که از تأیید شورای نگهبان عبور کردهاند، قانوناً صالحاند. البته صلاحیتها یک اندازه نیست؛ صالح داریم، اصلح داریم؛ تشخیصها مختلف است؛ یکی چیزی را ملاک قرار میدهد و کسی را اصلح میداند و کسی چیز دیگر را ملاک قرار میدهد. اشکالی ندارد؛ اینها نباید موجب اختلاف شود. مبادا به خاطر علاقهمندی یک دسته به یک نامزدِ ریاستجمهوری و دستهی دیگر به یک نامزد دیگر، بین آحاد مردم شقاق و اختلافی پیدا شود. چه مانعی دارد؟ قانون همین را خواسته است که مردم طبق سلایقِ خودشان بگردند و انتخاب کنند.» (28 اردیبهشت 80)
▫️اهمیت حفظ وحدت و پرهیز از مناقشات و دامن زدن به اختلافات در جامعه تا بدان جاست که معظمله پیش از این با صراحت فرموده بودند: «حفظ وحدت را اصل قرار بدهیم و اگر تکلیف شرعیای هم احساس کردیم، ولی دیدیم عمل به این تکلیف ممکن است مقداری تشنج به وجود آورد و وحدت را از بین ببرد، قطعاً انجام آنچه که تصور میکردیم تکلیف شرعی است، حرام است و حفظ وحدت واجب خواهد بود.» (12 تیر 68)
▫️یکی از سؤالات اساسی در انتخابات که در سالهای اخیر اذهان بخشی از تودههای دلسوز جامعه را مشغول به خود کرده این است که در فضای رقابتهای انتخاباتی، در صورتی که تکثر کاندیداهای صالح موجب نوعی رقابت درونگروهی و زمینهسازی برای به قدرت رسیدن گزینهای باشد که از نگاه ما از صلاحیت لازم برای تصدی آن سمت برخوردار نیست، چه باید کرد؛ در حالی که هیچ یک از داوطلبان صالح نیز حاضر به کنارهگیری از صحنهی رقابت نباشند؟!
▫️در پاسخ به این سؤال بود که راهکار «رأی به صالح مقبول» توسط جمعی از نخبگان اصولگرا پیشنهاد گردید. مبتنی بر این نظر، از آنجا که تفرق آرا در انتخاب گزینهی اصلح موجب خواهد شد تا آرا تقسیم شود و از سطح آرای جریان اصولگرا کاسته شود و این در حالی است که جریان رقیب با وحدت آرا بر حول گزینهای که از نگاه اصولگرایان غیرصالح است وارد میدان شده است و میتواند رأی بیشتری را کسب نماید، در این صورت است که اصولگرایان باید از گزینهی اصلحی که از بیشترین مقبولیت برخوردار نیست صرف نظر کنند و به گزینهی صالحی رضایت دهند که خواهد توانست بیشترین آرا را به خود اختصاص دهد.
▫️در این صورت، صالح مقبولی برگزیده خواهد شد که هرچند از نگاه همهی اصولگرایان اصلح نیست، ولی مانع پیروزی غیرصالحی شده است که در صورت به قدرت رسیدن به نفع نظام اسلامی نخواهد بود. مکانیسم رسیدن به مقبولیت نیز مشخص است؛ یا از طریق نظرسنجی میتوان مقبولیت افراد را بررسی نمود یا از طریق اجماع گروههای سیاسی بر فرد و لیستی واحد و پایبندی همهی هواداران جریان اصولگرا به آن لیست، صالح یا صالحین مقبول مشخص خواهند شد.
این نظر البته منتقدینی نیز دارد که اشکالات زیر را بر آن وارد میدانند:
1. در متون دینی حجت شرعی قابل قبولی برای این دیدگاه نمیتوان یافت.
2. در کلام و بیانات حضرت امام خمینی (رحمت الله علیه) و رهبر معظم انقلاب اسلامی، همواره بر انتخاب اصلح تأکید مستمر شده و هیچ جا سخن از صالح مقبول به میان نیامده است.
3. نگاه اینچنینی به مکانیسم گزینش نماینده، موجب شکلگیری مجلسی ضعیف و ناکارآمد خواهد شد.
4. این راهکار میتواند مورد سوءاستفادهی فرصتطلبانهی گروههای سیاسی قرار گیرد و مانع شایستهسالاری و چرخش نخبگان گردد.
▫️در مقابل، مدافعین این نظر تأکید دارند که میپذیرند مکانیسم اصلی انتخابات در نظام اسلامی، رأی به گزینهی اصلح است و این راهکار اعتبار ثانوی دارد و تنها در شرایط اضطرار و امکان رأی آوردن گزینهای ناصالح، ارجحیت مییابد؛ اما این بدان معنا نیست که با سادهانگاری و به ظاهر آرمانگرایی و بدون درک شرایط سیاسی موجود و تجربیات گذشتهی انتخابات، دست به انتخابی بزنیم که نتیجهی آن سپردن امور به گزینهای باشد که با گزینهی اصلح فاصلهی بسیار دارد.
▫️به هر حال، دقت در استدلال هر دو نظر میتواند راهنمای ما در مواجهه با انتخابات پیش رو باشد. ضمن آنکه نظرات مراجع عظام تقلید، از جمله نظر حضرت آیتالله العظمی مکارم شیرازی، در پاسخ به سؤال زیر میتواند راهنمای ما در این مسئله باشد. از ایشان سؤال شده است:
▫️«اگر فرد اصلح در انتخابات احتمال رأی آوردنش کم باشد، آیا میتوان برای دفع فرد بدتر، به فرد بد رأی داد؟ آیا حجت شرعی خواهیم داشت در نزد خدا؟ (البته منظور از فرد بد، فردی است که اصلح نیست و شانس رقابت با فرد بدتر را دارد.)» که معظمله میفرمایند: «در صورتی که بدتر بسیار خطرناک باشد و بد این خطرات را ندارد و رأی نیاوردن اصلح تقریباً مورد اطمینان باشد، آنچه نوشتهاید مانعی ندارد.»
#انتخابات_مجلس
#اصلح
#صالح_مقبول
@Analysis_admins