بسم الله الَّذِي لَا يُمْكِن الْفِرار مِنْ حُكُومَتِه
برایم تعریف میکرد در دوران دبیرستان کسی گمانی را به دوستش که شاگرد ممتاز بود نسبت داد، گفته بود یا دخترِ مدیر است یا از فک و فامیلهایش که نمراتش بالاست!
خیلی‌ها این گمان را باور کردند. پرسیدم: یعنی موضوع روشن نشد؟ گفت: چرا...مدیر غائله را خواباند. اما بجای پذیرش اشتباه گفتند به او کیلویی نمره می‌دهند. بنا شد گمانه‌زن‌ها از او امتحان بگیرند و طراح و تصحیح کننده خودشان باشند. او بالاترین نمره را گرفت!
با این‌همه و روشن شدنِ موضوع از خر شیطان پایین نیامدند که هیچ، به تهمتشان اصرار هم ورزیدند.
سکوت کرده بودم. نمیدانستم چه بگویم!
بعدها در قرآن دیدم خدا از عده‌ای که به پیامبر می‌‌گفتند او شاعری دیوانه است! ابتدا سوال‌هایی می‌پرسد تا بگوید در اشتباهند: «آیا می‌توانید آیه‌ای مثل آن بیاورید؟اگر علم غیب دارید یا نردبانی که از آن بالا می‌روید تا خبر‌های غیبی را بشنوید پس چرا شنونده‌ی آن دلیلی آشکار بر ادعای خود نمی‌آورد؟»
سپس
وقتی دید اشتباه را نپذیرفتند به واضح‌ترین شکل ممکن می‌گوید: «نه از روی علم ، بلکه فقط از گمان پیروی می کنید و هرگز گمان، انسان را برای دریافت حق، سودی نمی‌دهد»
در پایان هم آب پاکی روی دست پیامبر می‌ریزد، صفت مُصِر ها را آشکار می‌کند ومی‌فرماید؛ «اینها کسانی‌اند که اگر پاره سنگی در حال سقوط از آسمان ببینند، چنان بر انکار حق اصرار دارند که می گویند: ابری متراکم است!»
انسان تا کجا که نمیتواند سقوط کند!
وای بر غرورِ درونیِ ما که برای ضایع نشدن حرفمان، اشتباه را نمی‌پذیریم. آن هم در برابر کسی که نمیتوان از سلطه‌ی حکومتش گریخت.
خدا ما را از دست این غرور خارکننده نجات دهد.
#وفا_دوران
#ماه_رمضان
🖇💌
