کاش امشب هیچ‌وقت برایِ امام علی (ع) تموم نشه ؛ آخه هنوز فاطمه‌شو داره . . .

به‌جایِ‌دست‌هایم‌کاش‌می‌بستند‌چشمم‌را ؛ نمی‌دیدم‌شده‌نقشِ‌زمین‌تنها‌طرفدارم

رُوِىَ اَنَّها عليهاالسلام ما زالَتْ بَعْدَ اَبيها صلي الله عليه و آله ؛ مُعَصَّبَةَ الرَّأْسِ ؛ ناحِلَةَ الْجِسْمِ ؛ مُنْهَدَّةَ الرُّكْنِ ؛ باكِيَةَ الْعَيْنِ ؛ مُحْتَرَقَهَ الْقَلْبِ ؛ يُغْشى عَلَيْها ساعَةً بَعْدَ ساعَةٍ . . . #فاطمیه

توروزدن‌به‌خاطرِ‌علی . . .

داد از این درد که اُفتاده به جانم ای داد "من زمین خورده ترین مردِ جهانم " ای داد !

من جوانم تو جوان ؛ پیر شدی پیر شدم ! زود می‌اُفتد از این غم ضربانم ای داد . . .

نوزده سالگی‌ات قسمت ما حیف نشد چشم خوردیم من و تازه جوانم ای داد . . .

من که لب دوختم اما جگرم را چه کنم ؟ می‌شود تا دو سه خط روضه بخوانم : ای داد

همه‌ی شهر به اُفتادنمان خندیدند ؛ همه دیدند که پاشید تَوانم ای داد . . .

هفت جای بَدَنَت تا در مسجد بِشکَست و نمی‌شد به تو خود را بِرِسانم ای داد !

همه گفتند علی بودُ زَن‍َش را کُشتند من جگر سوخته از زخمِ‌زبانم ای داد !

درِ خیبر ، صفِ دشمن همه هیچ . . این غم را نتوانم نتوانم ؛ نتوانم ای داد ! [ حسنِ‌لطفی ]