پاسخ به ادعای باستانگرایان درباره ی حمله ی سپاه امام علی(ع) به سیستان متن شبهه: عمر و عثمان بارها به بلوچستان حمله کردند ولی موفق به گرفتن سیستان نشدند، علی (امام اول شیعیان) در زمان خلافت سه مرتبه به خاک "بلوچستان" حمله کرد ولی موفق نشد "سیستان" را به خلافت خود بی افزاید. ولی در جنگ های علی با مردم سیستان تعداد قابل توجهی از دختران و زنان سیستانی اسیر لشکر علی شدند و برای فروش و تقسیم به شهر مدینه فرستاده شدند. در این میان یکی از دختران به حسین (امام سوم شیعیان) رسید و حسین او را کنیز به نام "سلافه" نمود و "زین العابدین" امام چهارم شیعیان از همین مادر است. منابع: انساب الاشراف، جلد سوم، ص 325 ارشاد شیخ مفید، جلد دوم، ص 137 اعلام الوری طبرسی، جلد یکم، صف 480 و 481 موالید الائمه ابن خشاب، ص 23 یعقوب بن لیث صفاری، امیر حسین خنجی، ص 10 پاسخ شبهه: این شبهه ی تاریخی با استناد به کتاب "یعقوب لیث سیستانی" از امیرحسین #خنجی تهیه شده است. خنجی (با نام اصلی حسین اکبر)، نویسنده ی چندین کتاب تاریخی با رویکرد باستانگرایانه است که نه ارزش علمی چندانی دارند و نه مجوز چاپ پیدا کرده اند. مهمترین اثری که نوشته های این باستانگرا روی مخاطبان خود دارد، حس تنفر از #اسلام و مسلمانان است و البته مطالب وی عمدتاً از سوی گروه های ضداسلامی در فضای مجازی منتشر می شوند. اما بررسی صحت قسمت به قسمت متن ادعا: 1⃣ عمر و عثمان بارها به بلوچستان حمله کردند ولی موفق به گرفتن #سیستان نشدند... 👈 این ادعا دروغ است. طبق نوشته ی خود خنجی: "سیستان در لشکرکشی های پیوسته ی جهادگران #عرب در سال های ۳۰ تا ۳۴ هجری به دست عرب ها افتاد"(۱) ❗️روشن است که در این دوره، عثمان بر سرزمین های اسلامی خلافت می کرد! پس سیستان در دوران وی فتح شده بود. چنانکه مولف کتاب تاریخ سیستان نیز به آن تصریح کرده است: "(عثمان) ربیع بن زیاد اسدالذیال الحارثی را با سپاهی بفرستاد سوی عبدالله بن عامر که این را به سیستان فرست، عبدالله او را بفرستاد به سیستان..."(۲) و پس از جنگی که بین ربیع و حاکم سیستان، ایران بن رستم رخ داد، قرارداد صلحی بین ایشان منعقد شد. 2⃣ علی (امام اول شیعیان) در زمان خلافت سه مرتبه به خاک "بلوچستان" حمله کرد ولی موفق نشد "سیستان" را به خلافت خود بی افزاید ولی در جنگ های علی با مردم سیستان... 👈در هیچ یک از منابع ذکر شده از چنین جنگی سخنی به میان نیامده است. آنچه که هست ارسال فرستادگانی به سوی سیستان است برای مقابله با آشوبی که گروهی از "راهزنان عرب" با تصرف مرکز سیستان شهر زرنج، ایجاد کرده بودند. جالب است که امیرحسین خنجی هم که به برخی منابع تاریخی استناد کرده و به رویدادهای سیستان در زمان #خلفا پرداخته، به هیچ روی سخن از این ماجرا نیاورده است. وی نوشته است: "به دنبال آشفتگی های پیامد کشته شدن خلیفه عثمان و گرفتاری های #امام_علی در عراق، سیستان به همراه خراسان بر ضد سلطه ی ستم پیشه ی عرب شورید و از قلمرو خلافت بیرون شد، کارگزاران امام علی با شکست گریختند و عرب های جهادگر نیز به درون بیابان ها تارانده شدند."(۳) وی در ادامه از ناکامی امام علی (ع) در بازپس گیری سیستان سخن رانده اما هرگز از ماهیت طرف مقابل امام چیزی نگفته است. خنجی طوری وانمود کرده که طرف مقابل امام علی (ع) مردم سیستان بوده اند اما منابعی که وی به آنها استناد جسته است، خلاف این نظر را آورده اند. از میان منابعی که خنجی به آنها استناد کرده یکی فتوح البلدان است. بلاذری نوشته است: "ابن عامر" (در دوران خلافت عثمان) "عبدالرحمن بن سمره" را به ولایت سجستان گمارد... عبدالرحمن به زرنج آمد و در آنجا بماند تا کار عثمان پریشان شد. آنگاه "امیر بن احمر یشکری" را به جای خود نهاد و از سجستان برفت... اهل زرنج امیر را برون راندند و دروازه ی شهر را ببستند... زمانی که علی بن ابیطالب(ع) از جنگ جمل فارغ شد، "حسکه بن عتاب حبطی" و "عمران بن فصیل برجمی" با سپاهی از راهزنان عرب برون آمده به زالق رفتند... سپس به زرنج آمدند و مرزبان شهر بهراسید و با ایشان مصالحه کرد و آنان به شهر در آمدند. ارجوزه سرایی گوید: بشارت ده سجستان را به گرسنگی و جنگ و به آمدن ابن فصیل و راهزنان عرب که نه از زر سیرشان بود و نی از سیم. علی بن ابیطالب "عبدالرحمن بن جزء طایی" را به سجستان فرستاد و حسکه او را بکشت... علی(رض) "عون بن جعده" را به سجستان فرستاد. "بهدالی" دزد طایی او را در راه عراق بکشت... "عبدالله(بن عباس" به فرمان امام) "ربعی بن کاس عنبری" را با چهارهزار مرد گسیل داشت... چون به سجستان رسیدند حسکه با ایشان جنگید و او را بکشتند و ربعی آن بلاد را به ضبط درآورد."(۴) ❗️بنابرین جنگ فرستادگان امام علی (ع) نه با مردم سیستان بلکه با شورشیانی بوده که سیستان را تصرف کرده و سبب ناامنی در آن نواحی شده بودند. 3⃣ تعداد قابل توجهی از دختران