﷽
⛔️شبهه:
امام علی در زمان خلافت، سپاه به ایران فرستاد و مردم ایران را قتل عام کرد.
(فارسنامه ابن بلخی برگ 116و117 و تاریخ ایران، زرینکوب برگ 350-351)
❇️پاسخ:
@Antishobheh
🔸عبدالحسین زرینکوب در بخشی از کتاب "تاریخ ایران بعد از اسلام" می نویسد:
«بعد از کشته شدن عثمان باز اهل #استخر سر به شورش برآوردند و عبدالله بن عباس به فرمان #علی (ع) عصیان آن ها را در سیل خون فروشست.»(۱)
❗️ زرینکوب برای این سخن خود به #فارسنامه ی #ابن_بلخی استناد کرده است.
🔸اما آنچه ابن بلخی آورده چنین است:
«پس حادثه ی (مرگ) امیرالمومنین عثمان افتاد و نوبت خلافت به امیرالمومنین علی(ع) آمد. ولایت عراق و #پارس جمله به عبدالله بن عباس (رض) سپرد و در آن فور مردم #اصطخر دیگر باره سر برآوردند و غدر کردند. عبدالله بن عباس لشکر آنجا کشید و اصطخر به قهر بگشاد و خلایق بی اندازه بکشت...»(۲)
می دانیم که ابن بلخی کتاب خود را در سال ۵۱۰ یا ۵۲۰ هجری نوشته و یکی از مهم ترین منابع او نیز تاریخ طبری بوده است.(۳) پس باید سراغ اصل این روایت را از طبری پی بگیریم.
❗️طبری درباره ی شورش ناحیه ی #فارس در زمان خلافت #امام_علی (ع)، چند روایت ذکر کرده است. از جمله:
🔸وقتى مردم فارس از دادن خراج ابا ورزيدند على (ع) درباره ی كسى كه ولايتدار فارس شود با كسان مشورت كرد، جاريه بن قدامه گفت: اى امير مؤمنان! مى خواهى مردى سخت سر و سياستدان و با كفايت را به تو نشان دهم؟ گفت: كى؟ گفت: زياد. گفت: اين كار از او ساخته است. و او را ولايتدار فارس و كرمان كرد و با چهار هزار كس آنجا فرستاد كه بر ولايت تسلط يافت و به استقامت آمدند.
🔸وقتى مردم جبال بشوريدند و خراج دهان طمع آوردند كه خراج را بشكنند و سهل بن حنيف را كه عامل على(ع) بود از فارس برون كردند، ابن عباس بدو گفت: كار فارس را كفايت مى كنم. آنگاه سوى بصره رفت و زياد را با گروهى بسيار سوى فارس فرستاد كه به كمك آنها بر فارس تسلط يافت و خراج دادند.
🔸پيرى از مردم استخر گويد: پدرم مى گفت: زياد را ديدم كه سالار فارس بود و ولايت يك پارچه آتش بود، زياد چندان مدارا كرد كه مانند پيش به اطاعت و استقامت آمدند و به جنگ نپرداخت.
طبری، پیش از این روایات، یادآوری می کند که: در همین سال (۳۹ هجری) ابن عباس پس از بازگشت به بصره، به دستور امام علی(ع)، زیاد را به سوی فارس و کرمان فرستاد.(۴)
🔺 با توجه به مطالب پیشین، روشن شد زرینکوب مطلبی به استناد فارسنامه آورده و درباره ی صحت و سقم آن اظهارنظری نکرده است.
ابن بلخی نیز مدعی شده است در زمان امام علی (ع)، شورش مجدد مردم استخر به شدت توسط ابن عباس سرکوب شده و بسیاری کشته شده اند.
اما گزارش ابن بلخی دارای اشکالات جدی است، زیرا :
1⃣ عبدالله بن عباس از سوی امام (ع) مدتی والی بصره بوده است و خود هرگز به فارس نرفته است. آنکه به آنجا لشکر کشیده تا به اوضاع آن سامان سر و سامان دهد، #زیاد_بن_ابیه بوده است.
2⃣ زیاد با وجود آنکه پس از شهادت امام علی (ع) و پیوستن به #معاویه، جنایات بسیاری در حق پیروان آن حضرت مرتکب شد، اما در مدت امارت بر فارس و در ایام شورش استخر، به جنگ و خشونت متوسل نشد و با سیاست کارها را پیش برد.
3⃣ طبق تاریخ طبری، پس از آنکه عبدالله بن عامر از سوی عثمان والی بصره شد، مردم فارس سر به شورش برداشته و حاکم آنجا عبیدالله بن معمر را کشتند. ابن عامر نیز به تلافی آن، به استخر حمله کرد "و بسیار کس از آنها بکشت که هنوز از آن به ذلّت درند."(۵)
👈پس کسی که در شورش نخست مردم فارس دست به کشتار زده "عبدالله بن عامر" بوده و ظاهراً ابن بلخی وی را با "عبدالله بن عباس" که در رفع ناآرامی بعدی در زمان امام علی(ع) نقش نظارتی داشته، اشتباه گرفته است.
❗️بنابرین برخلاف ادعای اسلام ستیزان، آن حضرت هیچ فرمانی برای کشتار مردم فارس صادر نکرده است و شورش مجدّد آن دیار، بدون خشونت پایان یافته است.
🔺ناگفته نماند بلاذری نیز در کنار روایاتی که به فتح استخر و کشتار شورشیان به دست ابن عامر دلالت دارند، روایتی آورده که طبق آن پیمان شکنی اهل استخر در زمان امارت ابن عباس بر عراق رخ داده و او بوده که آنجا را مجدداً گشوده است.(۶) اما در این روایت هم (با فرض صحت آن) هیچ اشاره ای به قتل عام شورشیان توسط ابن عباس نشده است!
📚 پی نوشت ها:
۱.تاریخ ایران بعد از اسلام، چاپ ۱۳۸۳، ص ۳۵۰ و ۳۵۱
۲.فارسنامه، چاپ ۱۳۸۵، ص ۱۱۶ و ۱۱۷
۳.مصطفی ندیم، ارزش تاریخی کتاب فارسنامه، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، اسفند ۱۳۸۰، ص ۳۳ _ لیلی محمدی، فارسنامه و ابن بلخی، همان، مهر ۱۳۸۲، ص ۵۴
۴.ترجمه ی تاریخ طبری، ج ۶، ص ۳۲۵
۵.تاریخ طبری، ج ۳، ص ۳۲۰ و ترجمه ی تاریخ طبری، ج ۵، ص ۲۹۳
۶.رک به ترجمه ی فتوح البلدان، ص ۵۴۳ و ۵۴۴
✍ اکبر عزیزیان
✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇
@Antishobheh
﷽
⛔️شبهه:
حالا که بحث سرکوب خونین مردم خوزستان داغ است بهتر است بدانید نخستین کس در تاریخ که اعتراضات مردم اهواز و خوزستان را سرکوب خونین کرد کسی نبود جز علی امام اول شیعیان
در زمان خلافت علی شورشهای زیادی(در اهواز، فارس و کرمان و...) در ایران به راه افتاد که علی آنها را با خشونت سرکوب کرد.
❇️پاسخ:
@Antishobheh
یکی از ادمین های بی سواد کانال مدعی زرتشتی گری با استناد به یکی از صفحات تاریخ طبری ادعا کرده است:
"حالا که بحث سرکوب خونین مردم #خوزستان داغ است بهتر است بدانید نخستین کس در تاریخ که اعتراضات مردم #اهواز و خوزستان را سرکوب خونین کرد کسی نبود جز #علی امام اول #شیعیان.
در زمان خلافت علی شورشهای زیادی(در اهواز، فارس و کرمان و...) در #ایران به راه افتاد که علی آنها را با خشونت سرکوب کرد"
هرچند این شبهه تازه نیست و پیش از این به آن پاسخ قاطع داده و با ارائه سند از خود تاریخ طبری آن را رد کرده ایم، اما برای روشن شدن عمق بی سوادی و البته دروغگویی این اسلام ستیزان، نکاتی را یادآوری می کنیم.
طبری در گزارشات مربوط به بیعت شکنی و فتنه ی برخی از مخالفان #امام_علی (ع)، از جمله "عبدالله بن عمرو حضرمی" و "خرّیت بن راشد ناجی" که عامل فتنه در بصره و اهواز بودند، روایتی نیز از شورش اهالی #فارس و اهواز آورده است.
ادعای اسلام ستیزان این است که در این شورش ها مردم فارس و اهواز سرکوب شده اند؛ در حالی که اولاً در این روایت ها، کوچکترین اشاره ای به سرکوب مردم عادی نشده و ثانیاً روایات بعدی تاریخ طبری نشان می دهد اساساً در ناحیه ی فارس نیز سرکوب و کشتاری صورت نگرفته و زیاد بن ابیه با مدارا و سیاست، مردم را آرام و ثبات را به آن ناحیه بازگردانده است.
بی سوادی اسلام ستیزان آنجاست که فکر کرده اند صرفاً با اتکا به یک یا دو روایت، آن هم بدون بررسی صحت و سقم آنها، می توان ادعای خود را ثابت کرد یا مخاطبان خود را فریب داد.
متن روایتی که مورد استناد اسلام ستیزان است، این است:
"شعبی گوید: وقتی علی (ع) نهروانیان را بکشت بسیار کسان با وی مخالف شدند و ولایت آشفته شد و بنی ناجیه به مخالفت وی برخواستند. ابن حضرمی به بصره آمد، مردم اهواز بشوریدند و خراج پردازان طمع آوردند که خراج را بشکنند. پس از آن سهل بن حنیف عامل علی را از فارس بیرون کردند. ابن عباس به علی گفت: کار فارس را به وسیله ی زیاد سامان می دهیم. علی دستور داد که زیاد را آنجا فرستد. ابن عباس به بصره رفت و زیاد را با جمعی بسیار به فارس فرستاد که مردم فارس را سرکوب کرد و خراج دادند."(۱)
اما نکاتی که باید به آنها توجه داشت:
1⃣ بررسی روایات طبری درباره ی فتنه ی خرّیت بن راشد ناجی نشان می دهد سپاهیان ارسالی امام علی (ع) در اهواز صرفاً با افراد خرّیت و گروه هایی که به او پیوسته بودند، جنگیده اند. آنها عبارت بودند از گروهی از راهزنان، خوارج، شورشیان محلی و البته عده ای هم از مسیحیان منطقه.
روایت نخست صفحه ی مورد استناد نیز موید این موضوع است.
در کلِ این روایات از صدور فرمانی برای سرکوب مردم عادی سخن نرفته و جالب است که طبق روایت سوم همین صفحه، امام (ع) از "معقل بن قیس" که عازم اهواز برای نبرد با خرّیت است، می خواهد از ستم و تعدّی به مسلمانان و غیرمسلمانان اجتناب کند! برخی از روایات نیز از امان یافتن بسیاری از افرادی که ناآگاهانه به خرّیت ملحق شده بودند، حکایت دارد. این عده با دیدن پرچم امان معقل، از اطراف خرّیت پراکنده می شوند.
در نامه ای هم که معقل از سوی امام علی (ع) خطاب به این گروه شورشی می خواند، چنین آمده است:
"هرکس از شما که سوی کسان خویش بازگردد و دست بدارد و از این ملعون حربی که به جنگ خدا و پیمبر و مسلمانان آمده و در زمین به تباهی کوشیده، کناره کند جان و مالش در امان است."(۲)
2⃣ "سرکوب شورش" در صفحه ی مورد استناد (روایت دوم) مربوط به فارس است نه اهواز! و با توجه به اینکه در سند این روایت، فردی کذّاب و حدیث ساز به نام "علی بن مجاهد" وجود دارد، اعتبار روایت نیز زیر سوال می رود.(۳)
3⃣ هرچند مترجم محترم تاریخ طبری در روایت مربوط به شورش فارس، از عبارت "سرکوب کرد" و در روایتی مشابه از عنوان "تسلط یافت" بهره برده(۴) اما روایت های بعدی طبری که اسلام ستیزان آنها را سانسور می کنند، نشانگر این است که فرستاده ی امام یعنی زیاد بن ابیه نه تنها جنگی نکرده و خشونتی به خرج نداده، بلکه با یک سیاست خاص و البته به کمک اهالی همان نواحی، شورش های فارس و کرمان را خوابانده و منطقه را آرام کرده است.
ادامه 👇👇👇 @Antishobheh