eitaa logo
کانال آنتی‌شبهه
6.1هزار دنبال‌کننده
12.4هزار عکس
6.4هزار ویدیو
48 فایل
کانال آنتی شبهه در تلگرام: @Antishobheh گروه آنتی شبهه ایتا https://eitaa.com/joinchat/2097479691C55df9079c9 شرایط تبلیغات و تبادل👇 https://eitaa.com/sharayet_tabadolatema تب ادمینی نداریم❌❌ انتقاد پیشنهاد: @marka18385
مشاهده در ایتا
دانلود
💢اگر از ابتدا امام حسین(ع) قصد داشت، پس چرا را همراه خود بردند؟ چه ضرورتی داشت؟ ✅امام(ع) که مطمئن بود قیامش منتهی به شهادت می‌شود، چه مصلحتی در همراه‌داشتن می‌دید؟ همین ابهام بدان انجامید که حضرتشان مورد برخی اطرافیان قرار گیرد. به عنوان نمونه، ابن عباس به ایشان عرضه داشت: «پسرعموجان! به سراغ کوفیان مرو، همانا آنان گروه فریب‌کار هستند ... و اگر از روی ناچاری به کوفه می‌روی، زنان و کودکان را به همراه مبر که ایمن نیستم از این‌که انتقام‌جویانه تو را همچون عثمان بن عفان، در حالی بکشند که و نظاره‌گر تو باشند» 📚الاخبار الطوال صفحه 244 ✅ایشان اطرافیانش را با این سخن خطاب قرار داد: در عالم رؤیا جدّم به من فرمود: «انَّ اللهَ شاءَ انْ یَراکَ قَتیلاً»؛ «خدا می‌خواهد تو را کشته ببیند». گفتند: پس اگر این‌طور است، چرا خانواده را همراهتان می‌برید؟ که پاسخ شنیدند: این را هم جدّم فرمود: «انَّ اللهَ شاءَ انْ یَراهُنَّ سَبایا»؛ «خدا می‌خواهد آنان را در لباس اسارت ببیند» 📚اللهوف صفحه ۶۵ تمام کسانى که همراهی اهل‌بیت امام حسین(ع) را با ایشان برخلاف تشخیص دادند؛ با حساب و منطق مادی خودشان به این رسیده بودند، اما حضرتشان پاسخی می‌داد که از جنبه دیگری به ماجرا پرداخته و جنبه مطلب را بیان می‌کرد. ✅سید بن طاووس می‌گوید: «از مواردی که ممکن است سبب همراهی زنان اهل بیت(ع) تلقی شود این است که اگر امام حسین(ع) زنان و خود را در مدینه و یا جایی غیر از آن، می‌گذاشت، احتمال می‌رفت که یزید بن معاویه زن و فرزند امام را کرده و سپس عواقب شوم و رفتارهای زننده‌ای پیش می‌آمد که امام حسین(ع) را از جهاد و شهادت باز می‌داشت» 📚اللهوف صفحه84 ✅امام(ع) در مدینه خانه امنی سراغ نداشت تا را به آن‌جا بفرستد و هنگام خروج از مدینه، هیچ‌کس هم به او پیشنهاد نکرد که من از خاندان تو حمایت می‌کنم؛ لذا امام(ع) نگران اسیر شدن خانواده خود در حال حیاتش بود؛ زیرا احتمال قوی وجود داشت که دولت‌مردان و مأموران یزید، زنان و فرزندان امام را در همان مدینه، دستگیر کرده و به گروگان بگیرند. در نتیجه، امام به برای خلاصی و رهایی زنان و خواهران خود، مجبور می‌شد خود را معرفی و تسلیم نماید و بعد از تسلیم نیز دو پیشنهاد بر سر راهش گذاشته می‌شد، یا با ذلت و خواری بیعت کند و یا به شیوه مرموزی به قتل می‌رسید، و هیچ دردسری هم برای دستگاه به وجود نمی‌آمد. 💠 حسینیه مجازی آنتی شبهه🚩 ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh 🏴
◀️شبهه ﷽ ⛔️ شبهه امروزه برخی از معلمان ما میگویند : امام حسین کرد نه ! آیا حدیث یا روایتی در آن کلمه "قیام" باشد از کتب معتبر حدیثی وجود دارد ؟! ❇️پاسخ ☑️همیشه عادت کنیم که ابتدا از مدعی ، آیه ، حدیث ، سند و دلیل بخواهیم ، نه اینکه هر کسی که رد شد و سخنی گفت را بشنویم ، بعد به دنبال آیه و حدیث و دلیل برای نفی و رد آن بدویم. 1⃣به معلم بگویید : یک چیزی روی هوا گفتی که حاکی از ناباوری‌ های خودت از یک سو ؛ ضعف معلومات خودت از سوی دیگر و نیز بغض شدیدت میباشد ؛ حال آیا بر اساس آیه ، حدیث ، سند تاریخی و دلیل روشن و متقن این حرف را زدی ، یا از روی عناد و لجاج با اسلام و تشیع و اهل بیت (ع) . 2⃣به معلم بگویید : اگر ما به شما بگوییم که هدف شما از قرار گرفتن در جایگاه مقدس معلمی ، تعلیم و تربیت نمیباشد ، بلکه ایجاد انحراف و اعوجاج در افکار دانش ‌آموزان است ، بر نمیتابید و علیه ما با نمره ، اخراج و تجدیدی و ردی میشورید ، در حالی که اظهر من الشمس است و گفته‌ هایتان نیز بهترین سند میباشد ، بعد شما همینطور می ‌آیید و میگویید : « (ع) ، قیام نکرد، بلکه فرار کرد» و ما نیز باید بپذیریم یا به شما حدیث ارائه دهیم؟! 3⃣کسی که میگوید : «امام حسین فرار کرد» ، نه تنها هیچ از منزلت امامت و شخصیت امام نمیداند ، بلکه حتی از تاریخ نیز چیزی نمیداند ، (مگر اینکه به عمد تحریف کند) ، حالا شما میخواهید با بیان یک یا چند حدیث ، او را قانع کنید ؟! مگر خودش به عمرش این احادیثی را که شما میخواهید ارائه دهید ، نخوانده و نشنیده است؟! پس آن چه ذیلاً ایفاد میگردد ، در پاسخ معلمی نادان ، معاند و لجوج نمیباشد ، بلکه صرفاً جهت افزایش معلومات و اطلاعات شما نوجوان و جوانان عزیز میباشد. ♦️حدیث: 1⃣ابتدا توجه داشته باشید که در مطالعه و تحقیق ، الزاماً به دنبال یک کلمه ‌‌ی مشخصی مانند "قیام" نگردید ، چرا که ممکن است از قیام تحت عنوان "خروج ، جهاد ، مقابله و ..." نیز یاد شود، چنان که در مورد امام زمان (ع) ، هم به خروج حضرت مهدی (عجّ) ، تصریح شده ، هم به قیام ایشان ، هم به فرج و ... . 2⃣سپس دقت کنیم که خود ایشان در مورد حرکتشان چه فرموده ‌اند ؛ آیا فرموده‌اند که من فرار میکنم ، یا فرموده‌ اند : قیام و خروج و مقابله و مبارزه میکنم؟ ♦️دفاع از اسلام : 1⃣هنگامی که مروان بن حکم ، برای او با یزید اصرار ورزید ، در پاسخ فرمود : 🌼«اِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَيْهِ راجِعُونَ وَعَلَى الإسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِيَتِ الاُمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ، وَلَقَدْ سَمِعْتُ رَسُولَ اللّهِ (ص) يَقُولُ: اَلْخِلافَةُ مُحَرَّمَةٌ عَلى آلِ اَبى سُفيانَ» (موسوعة كلمات الامام الحسين عليه السلام 285، ح252) ✏️ترجمه : (در اينصورت بايد گفت) : انا للّه و انا اليه راجعون ؛ فاتحه اسلام را باید خواند هنگامی که امّت اسلام ، رعیت چون یزیدی گردند ؛ و من خودم از رسول خدا (ص) شنيدم كه میفرمود : خلافت بر آل ابوسفيان حرام است. ♦️امر به معروف و نهی از منکر: 2⃣در وصیت خود به برادرش محمد حنیفه ، هدف اصلی "خروج = قیام" را بیان نموده و نوشتند : 🌼«وَ اِنّی لَمْ اَخْرُجْ اَشِراً وَ لا بَطِراً وَ لا مُفْسِداً وَ لا ظالِماً وَ اِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْاِصْلاحِ فِی اُمَّةِ جَدّی (ص) اُریْدُ اَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَنْهی عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اَسیْرُ بِسیرَةِ جَدّی وَ اَبی عَلیّ بن ابی طالِبٍ (ع)» ✏️ترجمه : [بدانید] من برای سرکشی و خوشگذرانی و فساد و ستم خروج نکردم ؛ بلکه فقط برای دنبال کردن خارج شدم [خروج کردم] و تصمیم گرفته‌ام که امر به معروف و نهی از منکر نمایم و سیره جدّم [رسول خدا (ص)] و پدرم علی بن ابی طالب (ع) را دنبال نمایم.» ♦️رهبری و هدایتی امتی که طالب امام شدند : 3⃣ایشان پیش از خروج از مکه و نیز پیش از اعزام مسلم ، نامه ‌ای در پاسخ درخواست مردم کوفه، به دست سعید و هانی فرستادند . در این نامه به درخواست مردم جهت برخورداری از امامی هادی تصریح شده است: 🌼«بِسم اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ مِنْ حُسَیْنِ بنِ عَلَیٍّ، اِلی الْمَلَأِ مِنَ الْمُؤمِنینَ وَ الْمُسْلِمیْنَ، اَمّا بَعْدُ: فَاِنَّ هانِیاً وَ سَعیْداً قَدَما عَلَیَّ بِکُتُبِکُمْ وَ کانا آخِرَ مَنْ قَدِمَ عَلَیَّ مِنْ رُسُلِکُمْ وَ قَدْ فَهِمْتُ کُلَّ الَّذی اقْتَصَصتُمْ وَ ذَکَرْتُمْ وَ مَقالَةَ جُلِّکُمْ: اِنَّهُ لَیْسَ عَلَیْنا اِمامٌ فَاقْبِلْ، لَعَلَّ اللّه ُ اَنْ یَجْمَعَنا بِکَ عَلی الهُدی وَ الْحَقِّ»
﷽ ♦️سوال لا اکراه في الدين در دين اجباري نيست پس چرا ما نبايد از دين خارج بشيم واگه خارج شديم بايد کشته بشيم ؟ ❇️پاسخ: @Antishobheh 🔺 در جمله «لا اکراه فی الدین» دین اجباری نفی شده است، 👈چون دین عبارت است از یک سلسله معارف علمی که برنامه های عملی را بدنبال دارد و در واقع دین عبارت است از ”اعتقادات“ و اعتقاد و ایمان هم از امور قلبی است که اکراه و اجبار در آن راه ندارد چون کاربرد اکراه در اعمال ظاهری است و اما اعتقاد قلبی برای خود، علل و اسبابی از سنخ خود اعتقاد و ادراک دارد و محال است که مثلاً جهل، علم را نتیجه دهد، و یا مقدمات غیر علمی، تصدیقی علمی را بزاید.👈 با مراجعه به تفاسیر مربوط به این آیه روشن می شود که این آیه در مورد کسانی است که هنوز اسلام را نپذیرفته اند. زیرا شأن نزول آیه در مورد مردی است که غلامی داشت و او را به آوردن اکراه می نمود، وقتی خبر به حضرت رسول اکرم (ص) رسید حضرت او را نهی کرد و اسلام هم در مورد این افراد سخت گیری نمی کند، بلکه با دعوت و تبلیغات اگر اسلام را پذیرفتند که بسیار خوب و الا می توانند با شرایط، همزیستی مسالمت آمیز با مسلمانان داشته باشند که نمونه آنرا شما هم اکنون در کشورمان می بینید. 📌ولی در مورد کسانی که اسلام را پذیرا شوند سپس عدول کنند فوق العاده سختگیر است. چرا که این عمل موجب تزلزل اعتقادی جامعه اسلامی شده و یک نوع بر ضد اسلام محسوب می شود و غالباً دلیل بر سوء نیت است. 🔺لذا اگر کسی زاده باشد و از اسلام برگردد و آشکارا از این بازگشت سخن گوید و در دادگاه اسلامی به ثبوت رسد، اسلام خونش را مباح می شمرد، اموال او باید در میان وارثان مسلمانش تقسیم گردد و همسرش از او جدا می شود و توبه او در ظاهر پذیرفته نیست. ولی اگر واقعاً پشیمان گردد در پیشگاه خدا پذیرفته خواهد بود (البته اگر مرتد زن باشد توبه اش مطلقاً پذیرفته و حکم اعدام ندارد) و اگر پیشمان نشود و توبه نکند ولی در ظاهر سخنی که دلیل بر او باشد نگوید کسی به او کاری ندارد. چنین حکمی برای آنها که از محتوای آن آگاه نیستند ممکن است یکنوع خشونت و تحمیل عقیده و سلب آزادی اندیشه تلقی گردد، ولی اگر به واقعیت توجه کنیم که این احکام مربوط به کسی نیست که اعتقادی در درون دارد 👈👈و در مقام اظهار آن بر نیامده بلکه تنها کسی را شامل می شود که به اظهار یا به تبلیغ بپردازد و در حقیقت قیام بر ضد اسلام کند، روشن می شود که این خشونت، بی دلیل نیست و با مسأله آزادی اندیشه نیز منافات ندارد و شبیه این قانون در بسیاری از کشورهای شرق و غرب با تفاوتهایی وجود دارد که خون افرادی که قیام بر ضد رژیم آنها کنند مباح شمرده می شود. ☑️خلاصه اینکه: 🔻1. این حکم مخصوص کسانی است که مرد و مسلمان زاده بوده باشند. 🔻2. کسانی که در حال تحقیق باشند مشمول این حکم نیستند. حتی اگر نتیجه تحقیق آنها بازگشت از اسلام و گرایش به آئین دیگری باشد مشروط بر اینکه سخنی بر خلاف اسلام نگویند و علناً اظهار نظر نکنند. 🔻3. هر گاه دربرابر کسی که علناً اظهار مخالفت می کند سکوت شود بیم آن می رود که هر روز گروهی مانند در آغاز اسلام به توطئه ای بر ضد مسلمین برخیزند و برای در هم ریختن اعتقادات مردم و قیام بر ضد حکومت اسلامی از طریق اظهار ارتداد وارد شوند و اینجاست که هرج و مرج عظیمی در داخل جوامع اسلامی روی می دهد. به خصوص که کارهای تخریبی معمولاً آثار سریعی دارد. اسلام در برابر این کار ایستاده و عکس العملی شدیدی نشان داده است. ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ ♦️سوال 👈چرا علیه‌السلام به نامی که از ماده گرفته شده خوانده می‌شوند؟ ❇️ پاسخ استاد شهید مطهری ببینید👆👆 ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh