نَقل است که فَخرِ علما، شیخ بهایی شد شامل لطف و کرم خاصِ خدایی گفتند بیا فاطمه داده‌ست رضایت معمار حرم باش، علی کرده جدایت جا داشت بنازد به همه عالم امکان روزیِ کمی نیست حرم‌سازیِ سلطان آن شیر که خورده‌ست، نهاده اثرش را او خرج حرم کرد تمام هنرش را اخلاص نشان داد، خدا داد توانش فردوسِ برین کرد بنا با دل و جانش نزدیک به اتمام حرم بود که ناگاه دیدند همه روی لب شیخ نشست آه با پوزش از آقای جهان گفت به یاران باید که کنم چند شبی ترک خراسان من می‌روم اما بخرید آبرویم را اجر همه با مادرمان حضرت زهرا تا اینکه دوباره برسم خدمت آقا جز سَردَر این کعبه بسازید همه‌جا را در غیبت او گشت مهیا چه بنایی چه گنبد و گلدسته‌ی انگشت‌نمایی بَه بَه! چه ضریح و حرم و صحن و سرایی از شوقِ طوافش دل کعبه‌ست هوایی ناگاه چنین توصیه گردید ز خدام: وقتش شده معماری سَردَر شود اتمام گفتند که ما اذن به این کار نداریم تا آمدن شیخ، همه لحظه شماریم هنگام سفر شیخ به ما گفته مکرر: کار خود من هست مهیایی سَر‌دَر گفتند که از جای دگر آمده دستور فرمان امام‌ست و پُر از حکمت و منظور پس ساخته شد سَردَرِ آن روضه‌ی رضوان کم داشت فقط روح الامین، عرشِ خراسان پس شیخ بهایی ز سفر آمد و ناگاه با دیدن سَردَر ز دلِ خویش کشید آه شد غوطه‌ور حسرت و غم، حال و هوایش تا داشت توان، کرد گله از رفقایش گفتند مُکدر نشو این امر امام‌ست سرپیچی رعیت ز شهنشاه حرام‌ست یک خادم خوش‌روزی این روضه‌ی اعلا دیدار نصیبش شده در عالم رؤیا کرده‌ست چنین امر، به او قبله‌ی عالم بر شیخ پس از اینکه رساندی تو سلامم گو: مرد خدا، پیرِ هنر، دست مریزاد معمار کرمخانه‌ی ما، خانه‌ات آباد در خانه‌ی اُمید! تو در فکر طلسمی؟ ما کار نداریم، که آمد! به چه اسمی! بسپار حرم‌ را به طلسمِ کَرَم ما بگذار بیایند همه در حرم ما ای شیخ بِدان ما پدر هر بد و خوبیم ما طایفه ذاتاً همه ستارُ العیوبیم ما چشم به راهیم‌ گنه‌کار بیاید با هر چه که آورده، خریدار بیاید باید به حرم پاک شود زائر ما تا، گیرد صله‌ی تذکره‌ی کرببلا را 🔸شاعر: #محمد_حسین_رحیمیان

#دهه_کرامت #مدح_امام_رضا بیدها را حظِّ رقصیدن هدایت می کند نورها را کِیف تابیدن هدایت می کند ابرها را شوق باریدن هدایت می کند چشم ها را لذت دیدن هدایت می کند لذتی شیرین تر از شیرینی دیدار نیست کور باد آن چشم هایی که پی دلدار نیست آفتاب روی بام ساعت هَشتَم تویی اشتیاق ناتمام ساعت هشتم تویی لحظه ی پُراحترام ساعت هشتم تویی از طفولیت سلام ساعت هَشتَم تویی السلام ای هشتمین خورشید آل مرتضی السلام ای حضرت سلطان علی موسی الرضا دشت با آهنگ نیشابور هم آواز شد ناگهان بادی وزید و موسم پرواز شد از کران تا بیکرانه بال و پر ها باز شد یا رضا گفتیم و کوچ عاشقی آغاز شد بی قرار شب‌نشینی های رویِ گُنبدیم ما کبوترهای جلد آستان مشهدیم جلوه ی خورشیدها از گنبدت رونق گرفت جزر و مد ماه ها از مرقدت رونق گرفت مهربانی ها ز لطف بی حدت رونق گرفت کسب و کار ما به لطف مشهدت رونق گرفت دَخل دُکّان هاست تا محشر بدهکار رضا قبله ی بازار ایران است،"بازار رضا" کاش بالم را گرفتار هوای خود کنی ربّنایم را بدهکار دعای خود کنی نسل اندر نسل ایلم را گدای خود کنی دست من را ظرف سقاخانه های خود کنی من فرات التماسم..،مشک را بیرون بکش از خُم چشمم شراب اشک را بیرون بکش ابر بودم بی محابا گریه کردم بارها رود بودم سیل‌آسا گریه کردم بارها قطره بودم قدر دریا گریه کردم بارها جای جای صحنتان را گریه کردم بارها هیچ اشکی مثل اشکِ صُبح میلادت نشد هیچ جایی گوشه ی دنج گوهرشادت نشد حوض های صحن هایت انعکاس کوثرند شاخه های چلچراغت شاخه شاخه اخترند کفترانِ روی بامت با ملائک می پرند خادمانت هم یکی از دیگری آقا ترند خنده هاشان انعکاس نور در قندیل هاست چوب‌پرهاشان به نرمی پرِ جبریل هاست ذکر تسبیحات ماهی های دریاها؛ رضا با خدا بوده است هرکس بوده باشد با رضا صدهزاران بار می گوئیم با زهرا: رضا یا رضا و یا رضا و یا رضا و یا رضا عالم و آدم گدایان سرایت یا رئوف جان ما قربان نام دلربایت یا رئوف خاک بالا روی بال یا کریمت ریخته عطر جنت روی دستان نسیمت ریخته شیره ی خرمای طوبا در حلیمت ریخته خاطرات کهنه ی من در حریمت ریخته دست پر مُهرت سرم را نازنازی می کند کودکی هایم میان صحن بازی می کند مادرم وقتی پرم می داد..،بالش جمع شد در دلش پای ضریحت بغض سالش جمع شد آینه در آینه اشک زلالش جمع شد تا مرا دستت سُپرد آقا..،خیالش جمع شد مِهر تو در سینه ام افتاد..،گریه‌کُن شدم مادرم با گریه شیرم داد گریه‌کُن شدم کاش در تاریکی شب جِلوه ی ماهَ‌م شوی مثل فانوسی برای ظلمت راهم شوی التیام زخم های سخت و جانکاهم شوی به خدا عیبی ندارد ضامن ما هم شوی سگ از آهوهای صحرایی چه کم دارد مگر هر که اربابش شما باشی چه غم دارد دگر آسمانِ مرقدت ما را هوایی می کند رقص پرچم روی گنبد دلربایی می کند پنجره فولاد تو کارِ خدایی می کند دست آهن‌گونه اش مشکل‌گشایی می کند نَقل اعجاز حریمت نُقل مجلس ها شده کفشدار تو همان کوری است که بینا شده هر زمان روحم در این آئینه ها گُم می شود مثل دریاها دلم غرق تلاطم می شود سینه ی من وادی طورِ تکلم می شود زائرت دلتنگ زهرا خانمِ قُم می شود بارگاه قم حریم حضرت زهرای ماست ریل قم_مشهد مسیر جنت الاعلای ماست قطره می خواهیم این ها فِیض دریا می دهند خوشه می خواهیم گندمزار اعلی می دهند آب می خواهیم مِی های طهورا می دهند سالیانی می شود که رزق ما را می دهند از ازل روزی خورِ خواهر_برادر بوده ایم ما نمک‌پرورده ی موسی بن جعفر بوده ایم ای بزرگی که سلیمان‌‌وار ذرّه‌پروری از تمام انبیا و اولیا هم برتری گوشه‌چشمی می کنی..،دل از دل ما می بری جای یک دفعه سه دفعه جانِ ما را می خری جورِ مجنونی کشیدم تا که لیلایت کنم جان خود را می دهم شاید تماشایت کنم بوسه‌گاهم رَدِّ نعلِین قدم های شماست خنده ی امروزم از لبخند فردای شماست روح این مُرده به دنبال مسیحای شماست کربلای اربعینم لنگ امضای شماست نامه ی پرواز من را مُهر کردی..،تا زدی تا قسم جانِ جوادت دادمت..،امضا زدی 🔸شاعر: #بردیا_محمدی =========================== .

#دهه_کرامت #مدح_امام_رضا هنگامهٔ ظهورِ رئوفیّت خداست امشب شب ِ تجلیِّ یا ایها الرضاست لب وا نکرده حاجتِ یک عمر می دهد بیهوده نیست خنده به روی لبِ گداست در صحن انقلاب؛ نمازم درست شد تعظیم ؛ رو به گنبد سلطان رکوع ماست آقای مهربان به کسی "نه"نگفته است از دور هم صدا بزنم حاجتم رواست بوسیدن ِ ضریح؛ تقرُّب می آورد حتی نگاه کردنِ گنبد گِرِه گشاست مشهد ،کسی که یک شبِ خود را سحرکند او همنشین فاطمه در عرش کبریاست جاروکشان خانه سلطان ملائکند گرد و غبار ِ خانه آقام کیمیاست گرد و غبارِ این حرم از جنس تربت است باب الجواد وقت ِ غروبش چه با صفاست سوگند بر قدم به قدم راه ِ اربعین از خانه امام رضا راهِ کربلاست دربین حجره تاکه زمین خورد ناله زد آتش گرفته این جگرم ، دلبرم کجاست لب تشنه جان سپرد ولی نیزه ای نخورد هنگام دست و پازدنش سینه اش رهاست شب‌های جمعه مادر اگر داد می زند دیده تن ِ بدون ِ سری زیر دست و پاست من یک سوال از عمرِ سعد می کنم جای عزیز فاطمه در بین بوریاست حتی وحوشِ دشت همه آب خورده اند لب تشنه رأس شاه دوعالم به نیزه هاست از آن حسین ؛ قدرِ کفِ دست مانده بود فرمود خواهرش که ذبیحِ قلیلِ ماست 🔸شاعر: #قاسم_نعمتی ===========================

سرود گدا اومد پیشت ... #میرداماد 🎤 گدا اومد پیشت با دل پر حاجت آخه میدونه که کار توست اجابت صحن اسمال طلا ، آقا کنار تو چه صفایی داره نماز زیارت دلا زیر پای تو ، کبوتر هوای تو آهوی این دل من رمیده در سرای تو قربون جلال تو ، خونَم آقا حلال تو قربون لهجه ی مشهدی خادمای تو من خودم رو بردم از یاد تا نشستم کنار پنجره فولاد حرفامو می شنوی تو میدی جوابم میزنه نقاره با دل بی تابم چشامو بستم و خودمو می بینم صحن انقلابم با حال خرابم من می خوام رو بزنم ، نعره ی یا هو بزنم بیام و با مژه هام صحنتو جارو بزنم همه آرزوم اینه تو شبای ولادتت بیام و روبروی ضریحت زانو بزنم به چه اسمی چه حروفی قربون اسمت آقا چقدر رئوفی من خودم رو بردم از یاد تا نشستم کنار پنجره فولاد ما رعیتیم و آقا تویی سلطان مشهدت نگین بهشت و رضوان به بیان چه حاجت چیزی که عیونه گل شهر ایران حرم خراسان هر دلی پر کشیده سمت خراسان رسیده دم باب الجوادت مثل یه کوهه امیده صحن گوهرشادتون سنگاراگوهرمیکنه دوتاچشمای شماشبیه دوتاخورشیده اقاحجٍ فقرابی ،مکه مروه،توبرام صحیی وصفایی من خودم رابردم ازیاد، تانشستم کنارپنجره فولاد جانم رضا..جانم رضا جانم رضاجانم رضا .

#میلاد_حضرت_امام_رضا_علیه_السلام قراره‌ حاجتا روا شِه امشب دلامون از غصّه رها شِه امشب عیدیِ ما به دستِ سلطان باشه قسمتمون کرب‌وبلا شِه امشب تو جانی  تو جانانی من نوکر  تو سلطانی به دردم  تو درمانی تو شاهِ خراسانی تو ولی‌نعمتِ ما اهالیِ ایرانی ای جان رضا  جانان رضا /۴/ یکی می‌گه کرب‌وبلا بهشته یکی می‌گه سعی‌وصفا رو عشقه ایرونیا داد می‌زنن آی دنیا شبایِ مشهدُالرّضا رو عشقه صحنِ تو خدائیه گنبدت طلائیه کبوترِ دلِ من به عشقت هوائیه دلی که رضائیه حتماً کربلائیه ای جان رضا  جانان رضا /۴/ من که یه عمره پایِ عَلم هستم با اربابم تو شادی و غم هستم تویِ حرم زانو زدم حالا که ..... دلواپسِ ماهِ محرّم هستم از دستِ امام رضا می‌ریزه کرم وَاللّه می‌گیرم حواله‌یِ..... اربعین ان‌شاءاللّه ذکرِ من تویِ حرم یارضا   یا ثاراللّه ای جان رضا  جانان رضا /۴/ #حسین_ایمانی

#میلاد_حضرت_امام_رضا_علیه_السلام معنیِ قرآن اَیُّهاَالسّلطان آبروداره‌ با شما کشورِ ایران قبله‌یِ ایمان اَیُّهاَالسُّلطان تو جان و جانانِ منی جان سَنَه گوربان‌‌ دلم به عشقت مبتلاست‌ کبوترِ اِیوون طلاست عیدِ شما رسیده و ...... عیدیِ ما کرب‌وبلاست اللّهمَّ صلِّ علیٰ علیِ ابنِ موسیَ الرّضا /۴/ حسرتِ قُقنوس صحنِ شاهِ طوس آسمونی می‌شه دلا لحظه‌یِ پابوس والیِ مشهد کَرمِت مُمتد گفتم رضاجان براتِ کربلا اومد ای ضربانِ قلبِ من سَیِّدناٰ اَباالحسن نوکرِ نوکرات منم براتَمو امضا بزن اللّهمَّ صلِّ علیٰ    علیِ ابنِ موسیَ الرّضا /۴/ #حسین_ایمانی

#میلاد_حضرت_امام_رضا_علیه_السلام داده خبر باد صبا، آمد ز سوی کبریا نور دل اهل ولا مولا علی موسی الرضا عالم شده غرق سرور یثرب شده وادی طور از مقدمش دریای نور مولا علی موسی الرضا زیبا شده امشب جهان بر جان رسد بوی جنان گردیده در عالم عیان مولا علی موسی الرضا ماه دل آرا آمده، نوری به دنیا آمده آرام دل ها آمده مولا علی موسی الرضا چون رحمه للعالمین بر شیعیان حبل المتین خورشید عصمت ماه دین مولا علی موسی الرضا عالم پر از شور و شعف گوهر درآمد از صدف آمد گل شاه نجف مولا علی موسی الرضا نوری ز سرمد آمده، عبدی مؤید آمده نجل محمد آمده مولا علی موسی الرضا حسن کمالت کوثری خوی و خصالت حیدری خوبان عالم را سری، مولاعلی موسی الرضا نور دو چشم خاتمی تو جود و احسان را یَمی درمان درد عالمی مولا علی موسی الرضا گر بنده ای بی مایه ام بر درگهت همسایه ام مهر تو شد سرمایه ام مولا علی موسی الرضا ای گلبن زهرا سرشت صحنین زیبایت بهشت حب تو خط سرنوشت مولا علی موسی الرضا محو تجلای توام، غرق تمنای توام مست تولای توام مولاعلی موسی الرضا ای صاحب جود و کرم عمری گدای این درم پر کن ز رحمت ساغرم مولا علی موسی الرضا گردیده ام مهمان تو بنشسته ام بر خوان تو شرمنده ی احسان تو مولا علی موسی الرضا ای بر همه تو تکیه گاه مست توام با یک نگاه آورده ام بر تو پناه مولا علی موسی الرضا ای گلبن آل عبا، سرمنشأ جود و سخا بنما نگاهی بر (رضا) مولا علی موسی الرضا #رضا_یعقوبیان

سرود ولادت امام رضا علیه السلام به سبک سنتی و مسجدی امشب از بیت ولا ماه درخشان آمد خوش آمد خوش آمد به همه اهل ولا حضرت سلطان آمد خوش آمد خوش آمد کوکب و انجم آومده...... جانم امام هشتم اومده...... جانم   دوباره‌شهرمدینه‌شده‌ چون‌عرش‌برین ای‌جانم ای‌جانم ملک از آسمونا آمده بر روی زمین ای جانم ای جانم بیت ولا گلشن شده.... جانم چشم همه روشن شده ....جانم   همه عالم شده مجنون وتویی چون لیلا ای‌جانم ای‌جانم حضرت موسی‌بن جعفر شده امشب بابا ای‌جانم ای‌جانم نغمه‌ی یاهو اومده....جانم ضامن آهو آومده.....جانم شاعر:مرتضی محمودپور

مولودی میلاد امام رضا (ع)   باز در عرش خدا ولوله برپاشده است دري از عرش به سمت دل ما واشده است  ازدحام است درِبيت امام هفتم جن و انس و ملك آنجاست چه غوغا شده است   همگي با دلتان راهي آنجابشويد همه تبريك بگوييد كه بابا شده است   آنكه عالم همگي محو جمالش هستند به رخ گل پسرش محو تماشا شده است   آمده آنكه نوشتند شبيه زهرا پاره جان و تن حضرت طاها شده است پسر حضرت موسي به جهان آمده و پاركابش همه جا حضرت عيسي شده است   السلام اي همه جا حضرت خورشيد شده روز ميلاد تو در هر دو جهان عيد شده با تو هر روز خراسان به خودش مي بالد نه خراسان همه ايران به خودش مي بالد   نه خراسان و نه ايران به خداوند قسم همه عالم امكان به خودش مي بالد چونكه روي لب تو لحظه به لحظه جاريست ثانيه ثانيه قرآن به خودش مي بالد   منتسب بر تو شده گنبد و ايوان طلا اين شده گنبد تابان به خودش مي بالد  من قسم مي خورم اين واژه برازنده توست با شما واژه سلطان به خودش مي بالد   چونكه درگوشه ايوان تو جا خوش كرده برسرخوان تو مهمان به خودش مي بالد يوسفان در دو سرا محو رخ ماه تو اند پادشاهان جهان بنده درگاه تو اند   سجده در گوشه ايوان طلايي عشق است نوكري بر سركوي تو خدايي عشق است هر كسي عاشق پابوسي ليلاي خود است در دم مرگ كنارم تو بيايي عشق است   ضامن آهوي صحرا شدنت جاي خودش اينكه در روز جزا ضامن مايي عشق است  تا ابد قبله نماي دل من سمت شماست اينكه در كشور ما قبله نمايي عشق است   همه عرش و زمين را به گدايي بدهند باز مي گويد از اين خانه گدايي عشق است  كعبه و كرب و بلا هر يكشان عرش خداست اينكه هم كعبه و هم كرببلايي عشق است   اي كه در كشور ما عرش معلا داري آنچه خوبان همه دارند تو يكجا داري   اي كه در چهره خود شمس منور داري در شجرنامه خود نام پيمبر داري   نوه صادقي و ذريه شيرخدا خوش به حال تو كه چون فاطمه مادر داري فرصت جنگ نشد تا كه بفهمند همه تو به بازوي خودت قدرت حيدر داري   همه در صحن تو مشغول به کاري هستند چقدر دور وبرت خادم ونوكر داري چه بزرگان كه ميان حرمت خاك شدند توخودت ماهي و دور و برت اختر داري   با جوادت برو در سوريه زينب تنهاست تو حسين ابن علي هستي و اكبرداري  تيغ بردار و پناه حرم زينب شو ماسپاهيم و تو صاحب علم زينب شو   تو خودت بر سر دوشت علمش را داری در دلت روضه ی آن قد خمش را داری  گرچه در کشور ما از حرم او دوری از همین دور هوای حرمش را داری   بارها سوریه رفتی به طواف حرمش حتم دارم که غبار قدمش را داری بار آخر که رسیدم حرمت، محزون بود به گمانم که تو در سینه غمش راداری بکش آهی که پلیدان همگی دق بکنند مطمئنم که تو در سینه دمش را داری  بنویس عمه من خود سپرمولا بود بنویس از ته دل، تو قلمش راداری بنویس عمه ما مثل دری در صدف است هر که توهین بکند با خود مولا طرف است  

سرود شور میلاد امام رضا - (قربون کبوترای حرمت، امام رضا) قربون کبوترای حرمت، امام رضا قربون این همه لطف و کرمت، امام رضا مشهد داری بارگاه و گلدسته و گنبد داری جا برای هر کسی که رو زد داری مشهد داری مرقد داری مهربونی و فراتر از حد داری دریای کرامات زبونزد داری مرقد داری ⚪️⚫️⚪️⚫️⚪️ دوست دارم صدات کنم توهم منو صدا کنی من رضا رضا بگم، تو هم منو رضا کنی میشه کنج حرمت گوشه قلب من باشه میشه قلب منو مثل گنلدت طلا کنی سامون داری لیلایی و یک عالمه مجنون داری درمون واسه دردای بی درمون داری سامون داری مهمون داری سفره داری و خیر فراوون داری دنیایی نمک خورده و مدیون داری مهمون داری ⚪️⚫️⚪️⚫️⚪️ حسرت زیارت جدتو مونده تو دلم چی میشه اگه منو، راهی کربلا کنی .

53604_1398415104354_431925.mp3

زمزمه سرود میلاد امام رضا(ع)سرود جشن میلاد امام رضا(ع) سبک(منم خاک درت غلام و نوکرت) بنداول شد مدینه غرق شادی گشته میلاد رضا جان از قدوم شاه خوبان باغ رضوان شد خراسان به درگاه رضا شدم تا من گدا منم مست ولا علی موسی‌الرضا(۳) بنددوم خانه‌ی موسی بن جعفر گشته چون عرش خدایی آمدم با چشم گریان تا کنم امشب گدایی تویی شمس الضحی امام‌الاتقیا منم مست ولا بدرگاهت گدا علی موسی‌الرضا(۳) بندسوم سائل کوی رضایم سوی مشهد پر کشیدم از در باب الجوادت تا کنارت من رسیدم چو نای نی نوا همیشه هر کجا زنم نامت صدا منم مست ولا علی موسی‌الرضا(۳) بندچهارم تا شوم کرببلایی زائر کوی رضایم در کنار تربتش از لطف او حاجت روایم به یاد کربلا زمین نینوا میان خیمه‌ها منم مست ولا علی‌موسی‌الرضا(۳) #مرتضی_محمودپور