❣﷽❣ 🌺 #مولودی_امام_رضا_ع #سبک : بال ملائک وا شده دریای رحمت خدا، پارهٔ تن احمد میگم با چشم ترم، عشق مارضا اومد مژده که آقا رسید غنچهٔ زهرا دمید شادی کنید امشبواین ذکرو بامن بگید 🌸🌺یا علی موسی الرضا ع نگاه قیمتی میخوام، لطفی کن تو ای آقا غذای حضرتی میخوام، مهمونم کن ای آقا تاب و تبم یا رضاست روی لبم یا رضاست با افتخار من میگم نان شبم یا رضاست 🌸🌺یا علی موسی الرضا ع بی سر و سامونتم، ای امیرو ای مولا سائل درگاهتم، دستمو بگیر آقا حج فقیران تویی، شاه خراسان تویی شاه خراسان که هیچ، صاحب ایران تویی 🌸🌺یا علی موسی الرضا ع

#ولادت _امام_ رضا_ علیه_ السلام باید به عشق گنبد تو یاکریم شد روی مناره های الهی مقیم شد حیف است پا به صحن و سرای شما نهم باید سوار بال ملک یا نسیم شد هرکس دخیل پنجره فولاد میشود تا روز حشر خانه اش آباد میشود صحن و سرای خانه ات آباد یا رضا صید توییم گر تویی صیاد یا رضا روزی سفره های شب ما زیاد شد وقتی که راهمان به تو افتاد یا رضا مهر تو را به آب و گل ما گذاشتند نام تو را شفاعت عالم نگاشتند بال و پر فرشته گلیم سرای تو آقا شود کنار تو آقا، گدای تو آنقدر وسعت حرمت کبریایی است جا شد بهشت گوشه صحن و سرای تو حالا بهشت، هم نفس زایرت شده در کوچه های دور حرم عابرت شده باید برای درک تو پر در بیاورم غیر از رئوف، واژه بهتر بیاورم باید برای منقبت بی کرانه ات یک صفحه ای به وسعت محشر بیاورم محشر به شانه های تو مثل کبوتر است، وصف تو از خیال و شعورم فراتر است در مشهد آفتاب به دردی نمیخورد بی عطر تو گلاب به دردی نمیخورد بوسه، مرا ز پای تو سیراب میکند با این حساب، آب، به دردی نمیخورد یک ذره از تلولوی تو آفتاب شد خورشید هم کنار تو خانه خراب شد صحن عتیق هرچه مسلمان درست کرد از برکت تو بوذر و سلمان درست کرد شبهای جمعه از نفس زائران تو دور ضریح، چند سلیمان درست کرد بیهوده نیست عاشق تو بی قرار تو اینگونه بود مور شدن در جوار تو خوب است در حریم شما استخاره ها هیچند در برابر نورت ستاره ها سوگند میخورم به جلال تو یا رضا عرش خداست بر سر دوش مناره ها پیش تو استخاره گرفتیم و بد نشد گلدسته حریم تو آقا رصد نشد هرجا کریم هست، کرمخانه میشود بالم فقط به گرد تو پروانه میشود کنج حرم نشسته ام و داد میزنم ( هر یوسفی که یوسف زهرا نمیشود ) آقا کرامت تو در اینجا زبان زد است کرببلای دیگر من شهر مشهد است دست تو خاک را به نظر کیمیا کند ظرف مس وجود مرا هم طلا کند حس میکنم کنار تو نام حسین را نام حسین در حرم تو چه ها کند پابوسی تو پاره گریبانمان کند راهی به سوی شهر حسین جانمان کند آن سایلی که دامن لطف تو را گرفت یادم نرفته نیمه شبی که شفا گرفت جان جواد را که قسم داد پیش تو یک اربعین، از حرمت کربلا گرفت دارالشفاست کوی تو یا ثامن الحجج وجه خداست روی تو یا ثامن الحجج #رضا _باقریان

#ولادت_ امام_ رضا _علیه_ السلام امشب دوباره شور تغزل گرفته ام حس شروع نغمه بلبل گرفته ام مثل نسیم روی چمن ها دویده ام هر جا رسیده ام خبر از گل گرفته ام بر دامن همیشه بهاری و سبز تو با نور اشک دست توسل گرفته ام از آسمان برای همه ناز می کنم تا گنبد طلای تو پرواز می کنم نقاره ها ز اوج مناره وزیده اند مردم صدای آمدنت را شنیده اند این زائران خسته، به عشق ولادتت با عرض تهنیت به حضورت رسیده اند زیباتر از همیشه شده آستان تو آقا چه قدر ریسه برایت کشیده اند! بوی غذای حضرتی و این همه گدا مهمان نوازهای حرم سفره چیده اند ای کاش در ضیافت تو دعوتم کند امشب خدا نگاه تو را قسمتم کند من با تو از حصار غم آزاد می شوم با خواندن سرود تو دل شاد می شوم یک بار از خرابه ی دل بگذر و ببین از برکت قدوم تو آباد می شوم تا آن زمان که بیشه پر از رد پای توست آهوی دل سپرده ی صیاد می شوم از سنگ هم گذشتم و آهن شدم ولی! دارم ز جنس پنجره فولاد می شوم! عمریست زیر سایه ی دستت نشسته ام جز تو رضا به هیچ کسی دل نبسته ام هرگز ز عشق خویش جدایم نمی کنی محتاج بنده های خدایم نمی کنی گفتی سه بار دیدن زوار می رسی یا ایها الرئوف رهایم نمی کنی دل تنگ روضه های حسین و محرمم راهی خاک کرب و بلایم نمی کنی؟ این حرف آخریست که من با تو می زنم مهمان سفرۀ شهدایم نمی کنی؟ خورشید من بتاب و دلم را سفید کن وقت زیارت است مرا هم شهید کن #علی_ صالحی

#ولادت_امام_رضا_علیه_السلام آهوان در حرمت منتظر تضمینند حرم آرامگه و قبله گه خوبانست کربلاییست برای خودش این صحن وسرا یا مدینست که در دور و برش ایوانست وصف شأن تو که سر چشمه ی توحید شدی سوره ی نور ، تبارک ، حج و الرحمن است شرط ایمانی و یک سلسله این را گفتند عشق تو شرط بلاغست و خود قرآنست از شما گفتن اگر قافیه ها جور شود شعر سر بسته ی من آتش یک دیوانست بارگاهش حرم امن کبوترها شد آن طبیبی که خودش دردو خودش درمانست در میان دو حرم مانده غزلها چه کنم؟ یک طرف فاطمه یک سو حرم سلطانست چه بگویم که نفس سوخته از عشق شما این دهه از سر لطف تو غزل بندانست بی گمان چشم شما ضامن این شاعر شد شهر شعرست نگاهی که پر از بارانست شاعر از وصف کرامات شما عاجز شد شعر من بی نظر لطف شما ویرانست دست تو ضامن این شاعر سائل صفتست نظر لطف شما هم نمک و هم نانست آن غریبی که سرش با غم دوران گرمست گم ترین نام که خود یوسف این کنعانست دل عجب نیست که در عشق شما افتاده سهم الارثسیست که از ذریه ی سلمانست #حاج_مهدی_ایروانی