eitaa logo
ذاکرین آل الله
285 دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
1.4هزار ویدیو
312 فایل
( متن اشعار؛سبکها وفایلهای صوتی ایام ولادت و شهادت ائمه اطهار(ع) ومناسبتها ی ملی و مذهبی التماس دعا حاج غلامرضا سالار 09351601259 . شماره جهت ارتباط با مدیر کانال...
مشاهده در ایتا
دانلود
سالار زینب این چه وضعی ست که در این سر و صورت باشد  این سر سوخته مملو جراحت باشد  روضه ی صورت تو دامنه اش بس باز است  راهب دیر پی ذکر مصیبت باشد از تنور آمده ای یا ز سر شاخ درخت ؟ هر چه کردند به این رأس جنایت باشد  لبت از سنگ ترک خورده و یا چوب زدن ؟ این لب پاره گرفتار چه ضربت باشد ؟ لب و دندان تو مجروحِ عبیدالله است لب و دندان تو زخمی ز جسارت باشد گونه های تو چرا جای کبودی دارد  این هم انگار که سوغات تلاوت باشد دِیر من آمدی و مسجد مردم نروی  ای مسلمانِ تو عالم ! چه حکایت باشد؟ مریم و آسیه و هاجر و حوا دارند  میرسانند زنی را که روایت باشد  هودج فاطمه امشب به کلیسا آمد  این پریشانی از آداب زیارت باشد  دخترت کاش نبیند سر تو اینگونه  دختران عاطفه دارند حواست باشد  من سرت ریخته ام مشک و گلاب اما حیف  دستِ فرزندِ زنا ، ظرف نجاست باشد  برو ای سر به سلامت ! برو ای سر به سفر ! هر کجا میروی ای سر به سلامت باشد  🔸شاعر: _______________________
باوضو سمت قبله رو کردم نذر تو شعری آرزو کردم هرچه روح القدس حواله کند نظر لطف اگر سه ساله کند از شکوهت مدام بنویسم شعر با احترام بنویسم گفتمت کوه باز کم گفتم به همان شیوه ی خودم گفتم خواندمت نور بیش از آن هستی برتر از وصف شاعران هستی دختر و خواهر ولی خدا همه جا یاور ولی خدا عصمت الله دختر معصوم سینه ات مهبط تمام علوم آینه زاده ای و آینه ای اسما و رسما عین آمنه ای در دل ما بروبیا داری عطر و بوی حسین را داری نوه ی فاتح حنین تویی ان که دل برده از حسین تویی متقن است این حدیث صد در صد دوست دارد حسین بیش از حد خانه ای را که تو در ان هستی عشق بابا سکینه جان هستی دختر ماه و آفتابی تو دست پروده ی ربابی تو مستحق نوازش عباس ذکر نامت نیایش عباس به حیایت کسی ندارد شک زینبی در قواره ای کوچک عمه سنجاق بر سرت می زد بوسه از روی معجرت می زد وارث اقتدار فاطمه ای مظهری از وقار فاطمه ای در گلویت طنین غرنده خطبه ات تند و تیز و برنده خطبه ات تیغ ذوالفقارت شد کوفه از مرد و زن دچارت شد خطبه ات شد مفتح الابواب مرحبا شیردختر ارباب دیدنی بود نطق حیدری ات جلوات علی اکبری ات همه دیدند انقلابت را نور جاری در حجابت را روسری دگر نیاز نشد گره معجر تو باز نشد مدح ناب تو را روایت گفت از بزرگی ات از عفافت گفت روزگاری شدید عازم حج خبر امد که در مراسم حج گرم تکبیر غرق در صلوات موقع رمی تک تک جمرات ریگ از دست خسته ات افتاد کی به مکروه نفس تو تن داد ؟ نفس پاک تو کی بهانه گرفت ؟ خاتمت کفر را نشانه گرفت همسفر بود اگرچه دور و برت نشدی وامدار همسفرت نشدی خم که ریگ برداری شرم داری چه شرم بسیاری پیش از ان که به خیمه ات برسی حجم جسم تو را ندید کسی شام اما نظاره ات کردند ملاعام اشاره ات کردند سیلی از شمر بی حیا خوردی دم دروازه سنگ ها خوردی "وابتلاکم بنا " ی تو روضه ست بغض در گفته های تو روضه ست قدری از روضه بیشتر گفتی "کَأَنَّا أَوْلَادُ تُرْکٍ... " اگر گفتی گره افتاده بود در مویت زجر دزدیده بود النگویت لحن نامحرمان عذابت داد شمر با ناسزا جوابت داد با دلی غرق درد و غم رفتی بین بزم شراب هم رفتی اب پیش رباب می خوردند پیش چشمت شراب می خوردند سر در بین تشت را دیدی هر چه انجا گذشت را دیدی بی جهت گیسویت سپید نشد "خیزران خسته شد یزید نشد" 🔸شاعر: ________________________
======================= خاک بودیم و زر شدیم همه بعد از آن معتبر شدیم همه گریه کردیم و نخلمان بَر داد خشک بودیم و تر شدیم همه به سگ کهف اقتدا کردیم مقتدای بشر شدیم همه زاهد از هر نظر شدن بس بود عاشق از هر نظر شدیم همه از دلی که شکسته باده زدیم مَثَل کوزه گر شدیم همه خبر یار را کسی نرساند عطرش آمد خبر شدیم همه حسرت ما به شک مبدل شد "کاش" بودیم، "اگر" شدیم همه نیمه شب خاک پای یار شدیم سحرش تاج سر شدیم همه پر ما زیر پای دلبر بود حکم داد و "بِپَر" شدیم همه کارفرمای ما حسین شد و.. تا ابد کارگر شدیم همه صوت "حی علی الحسین" رسید راهی این سفر شدیم همه خواب دیدم که فاطمه آمد.. دور بانو سپر شدیم همه.. ناله زد یا بنی غوغا شد ناله زد خونجگر شدیم همه.. 🔸شاعر: ==========================
ما در این درگاه دنبال مقامی نیستیم ما پی چیزی به غیر از این غلامی نیستیم با تو ما را می شناسند ای کریم مهربان بی تو ما نزد کسی اصلا گرامی نیستیم ما کبوترهای جلد کنج باب القبله ایم خاک درگاهیم ما، دنبال بامی نیستیم دست ما پیش کسی جز تو نمی گردد دراز در گدائی پخته ایم و غرق خامی نیستیم از ازل مُهر غلامی علی بر ما زدند ما به جز نام علی دنبال نامی نیستیم این دهه یاد لبت ما آب کمتر خورده ایم این دهه ناآشنا با تشنه کامی نیستیم عاقبت از روضه ی روز دهم دق می کنیم در رفاقت با تو اهل بی مرامی نیستیم 🔸شاعر: ==========================
🏴 اشعار ارمنی ها هم‌ ارادتمند درگاه تواند دیده ام ماه محرم در کلیسا پرچمت من یقین دارم بساط روضه حاجت می دهد پس مدد یا فرش روضه پس مدد یا پرچمت اولین پرچم همان پیراهن خونی توست بوی مقتل می دهد نصب است هر جا پرچمت... 🔸شاعر: ==========================
❣﷽❣ ✨ 👌👌 ✨غبار صحرا کفن حسین است ✨غرقه در خون بدن حسین است سم ستوران به تنش بوسه زد نیزه عدوان به تنش بوسه زد تیغ فراوان به تنش بوسه زد غبار صحرا کفن حسین است ✨غبار صحرا کفن حسین است ✨غرقه در خون بدن حسین است تیغ جفا بوسه زده حنجرش خیل ملک گریه کند بر سرش غسل ز خونها شده است پیکرش غرقه در خون بدن حسین است ✨غبار صحرا کفن حسین است ✨غرقه در خون بدن حسین است چشمه خون از بدنش جاری است کار حرم بر تن او زاری است سکینه سرگرم عزاداری است غبار صحرا کفن حسین است ✨غبار صحرا کفن حسین است ✨غرقه در خون بدن حسین است قلب حرم از غم او شد کباب سینه زند بر سر نعشش رباب بوسه زند بر تن او آفتاب غرقه در خون بدن حسین است ✨غبار صحرا کفن حسین است ✨غرقه در خون بدن حسین است در پی نی، ناله کنان دخترش می زند از داغ پدر بر سرش می کُشدم دیدن چشم ترش غبار صحرا کفن حسین است ✨غبار صحرا کفن حسین است ✨غرقه در خون بدن حسین است شیون اهل حرمش بر سماست پیکر او خفته به خاک بلاست رخت عزا بر تن خیرالنساست غرقه در خون بدن حسین است ✨غبار صحرا کفن حسین است ✨غرقه در خون بدن حسین است آتش کین در حرمش شعله ور سینه طفلان وحرم پر شرر اهل سما بر بدنش نوحه گر غبار صحرا کفن حسین است ✨غبار صحرا کفن حسین است ✨غرقه در خون بدن حسین است
نوحه امام حسین علیه السلام انّ الحسین مصباحُ الهُدیٰ انّ الحسین سفینةُ النّجاة... حضرت عشق شاه شهدا طلعت تو خورشید ولا نور دلِ زهرا و علی خون خدا شهید کربلا انّ الحسین مصباحُ الهُدیٰ انّ الحسین سفینةُ النّجاة... کرببلا میدان شرف گشتی فدا در راه هدف ناله زَنَت دخت مصطفی گریه کنِ تو شاه نجف انّ الحسین مصباحُ الهُدیٰ انّ الحسین سفینةُ النّجاة... آزادگی با تو زنده شده دل از غمِ تو آکنده شد با خونِ تو دین مصطفیٰ هم سربلند هم پاینده شد انّ الحسین مصباحُ الهُدیٰ انّ الحسین سفینةُ النّجاة... زندگی ما فدای تو سوزِ نِی از نینوای تو حرارت قلب مؤمنین از گرمیِ روضه های تو انّ الحسین مصباحُ الهُدیٰ انّ الحسین سفینةُ النّجاة... تو لالهٔ پرپری حسین سوزِ دلِ مادری حسین به قتلگاه تشنه غرقِ خون بی کفن و بی سری حسین انّ الحسین مصباحُ الهُدیٰ انّ الحسین سفینةُ النّجاة...
‍. مناجات و توسل زیبا_ امامِ زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف _ سید رضا نریمانی •┈┈••✾••✾••┈┈• گره افتادهِ به کارم نگرانم ، آقا ... ذکر استغفار دارم بر زبانم ، آقا خورده‌ام من به در بسته به هرجا رفتم تو بیا و بده یک راه نشانم آقا ... خاطر آزرده شدی از بدیِ اعمالم با گناه اُنس گرفته تنُ و جانم آقا غافل از لطفُ عطایت شده‌ام شرمندَ‌م همۀ عمر تو دادی آب و نانم آقا دل بریدم ز همه آمده‌ام با گریه تا همیشه در کنار تو بمانم آقا گرد و خاکی زِمعاصی به تن من مانده لطفِ خود شامل من کن بتکانم آقا *آی پسرِ فاطمه ... نمی خوای دستِ یه زمین خورده رو بگیری ...؟؟ ببخشید منو یه وقتی یه زن زمین میوفته سریع همه روشونه اونطرف می کنن یعنی اصلا ما ندیدیم ... قربونِ مادرِت برم آقاجونم .... * خوشبحال همۀ سینه‌زنان ارباب خاکِ پایِ همۀ سینه‌زنانم آقا *همچین که میگی حسین ، روایت میگه فرمود همچین که یه نفری میگه حسین ، خانمی تو عرش میگه جانم ..... زیرِ لب آه میکِشه ... ادامۀ روایت میگه اگه فرزندِ خودت اسمش حسینِ خدا حفظش کنه" اما اگه حسینِ منو میگی" کربلا بینِ دو نهرِ آب ......* خبر از حال و هوایِ دل زارم داری ؟؟ ببرم کرببلا تا که جوانم آقا ...... *شاعر : روح الله پیدایی .
قدمت روی دیده ام خیر است راهت امشب به گوشه دیر است سربریده عجب ملیحی تو نکند که خود مسیحی تو دیدم از روی نیزه می تابی در دل شب شبیه مهتابی نگران است از چه احوالت این زن و بچه کیست دنبالت تو که آواره بین هر شهری لب چرا بسته ای مگر قهری هرچه سرمایه داشتم دادم تاکه امشب به دامت افتادم شانه و‌ظرف آب آوردم کوزه ای از گلاب آوردم مثل گل صورت تو می بویم زخم های سر تو می شویم صبر من وضع چهره ات بُرده بارها صورتت زمین خورده حنجرت نیزه نیزه است چرا سر تو گشته دست به دست چرا ناگهان دیر عرش اعلا شد آن لبان ترک ترک واشد گفت ای پیرمرد نصرانی تو از امشب دگر مسلمانی زینت دوش مصطفایم من پاره قلب مرتضایم من بانویی که کنار ما اینجاست مادر قد خمیده ام زهراست آه راهب بدان أنا المظلوم شدم از مِهر مادرم محروم آه راهب سرم جدا کردند پیکرم بی کفن رها کردند این اسیران که دستشان بستند همه ناموس مصطفی هستند دور ما کف زدند و رقصیدند گیسویم را به شاخه پیچیدند گر شده وضع چهره ام ناجور صورتم سوخته میان تنور 🔸شاعر: ___________________
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
56100زیر-گنبد-طلات.mp3
27.1M
۩ مداحی ۩ دهه دوم ماه محرم ۩ حضرت زینب ۩ حاج حسین طاهری
نوزدهم محرم، سالروز حرکت اسرای کربلا به طرف شام در سال ۶۱ هجری قمری کاروان اسیران کربلا از کدام مسیر به دمشق برده شدند؟ کاروان اسیران کربلا را پس از انتقال به کوفه، اندکی نگاه داشتند و سپس به سوی دمشق، پایتخت حکومت اُمویان در شام فرستادند. میان کوفه و دمشق، فقط سه راه اصلی بوده است: راه بادیه این مسیر، کوتاه ترین راه بین این دو شهر است و حدود ۹۲۰ کیلومتر [۱] مسافت داشته است. مشکل اصلی این راه کوتاه، گذر از صحرای بزرگ است که به بادیة الشام مشهور بوده است. در صحراها ، شهرهای بزرگ ، وجود ندارند؛ امّا این به معنای نبودن راه یا چند آبادی کوچک نیست. راه کنارۀ رود فرات کوفیان ، برای مسافرت به شمال عراق و شام، از کنارۀ این رود ، حرکت می کردند تا هم به آب ، دسترس داشته باشند و هم از امکانات شهرها در کنارۀ فرات ، استفاده کنند. لشکرهای انبوه و کاروان های بزرگ که به آب فراوان نیاز داشتند ، ناگزیر از پیمودن این مسیر بودند. این راه ، انشعاب های متعدّد داشته و با طول تقریبی ۱۱۹۰ تا ۱۳۳۰ کیلومتر ، جای گزین مناسبی برای راه کوتاه و سختِ بادیه بوده است. راه کنارۀ رود دجله این راه ، مسیر اصلی میان کوفه و دمشق نبوده است و باید پس از پیمودن مسیر نه چندان کوتاهی ، به راه کنارۀ فرات پیوست و از آن طریق ، وارد دمشق شد. این مسیر از راه های دیگر ، طولانی تر است و طول آن ، حدود ۱۵۵۰ کیلومتر است. راه ترجیحی دلیل روشن و گزارش تاریخی معتبر و کهنی برای اثبات عبور کاروان اسیران کربلا از یکی از این سه راه ، در دست نداریم ؛ امّا برخی شواهد می توانند موجب ترجیح راه بادیه بر دو راه دیگر شوند و احتمال آن را تقویت کنند: ۱- هر دو راه کنارۀ فرات و دجله، دارای شهرهای بسیاری بوده اند و اگر این راه ها، مسیر حرکت اسیران بود ، بایستی نقل هایی از مواجهۀ مردم این شهرها با کاروانیان یا مشاهده شدن آنان در آن شهرها ، در منابع معتبر می آمد ـ چنان که در کربلا و کوفه و شام ، چنین گزارش هایی وجود دارد ، در حالی که در این باره ، هیچ نقلی نیامده است. بنا بر این ، به نظر می رسد که مسیر حرکت اسیران ، از جایی بوده که کمترین حضور مردمی را داشته که همان مسیر بادیه است. ۲- اعتراض هایی که از لحظۀ شهادت امام حسین علیه السلام علیه حکومت اُمَوی ، حتّی به وسیلۀ برخی طرفداران حکومت و خانوادۀ جنایتکاران ، انجام یافت ، قاعدتاً حکومت را از این که اسیران و سر مطهّر امام را از مسیر شهرها و آبادی های پُرجمعیتْ عبور دهند ، باز می داشت. ۳- سرعت در کارهای حکومتی، یک اصل است. لازمۀ رعایت این اصل ، گذر از کوتاه ترین و سریع ترین مسیر بوده است. [۲] پی نوشت: [۱]. فاصلۀ كوفه تا شام به خطّ كاملاً مستقیم ، ۸۶۷ كیلومتر است. [۲]. ر.ک: دانش‌نامۀ امام حسین، ج ۸، ص ۲۲۶ ـ ۲۳۴. از عاشورا بیشتر بدانیم ص۱۰۶ ـ ۱۰۷ https://eitaa.com/Arbabhosyn