‍ . #امام_رضا علیه السلام سبک تموم عالم میدونن آخر ماه صفره این دل ما هوائیه کبوتر دلای ما، رو گنبد طلائیه آخر ماه صفره، شوری تو سینه ها به پاست ذکر لبای ما همه، رضا غریب الغرباست امام رضا امام رضا 2 دلایی که پر میزنه ، صحن گهر شاد رضا دخیل میبنده این روزا، پنجره فولاد رضا هر کسی حاجتی داره، به این آقا رو میاره پیش ضریح با صفاش، شبیه بارون میباره امام رضا امام رضا 2 اینجا فقیر غنی میشه، فلج بیاد پا میگیره هرکی بیاد حاجتشو، از دست آقا میگیره اینجا پناه بی کساست، جای گدا و امیره هیچ کسی از تو این حرم، با دست خالی نمیره امام رضا امام رضا 2 آخر ماه صفره میبینی خالی دست ماست مزد عزا داریامون، تو دستای امام رضاست یه خشت گنبد تو رو به کل عالم نمیدم این آب سقاخونتو، به آب زمزم نمیدم امام رضا امام رضا 2 ما غیر تو امام رضا دیگه پناهی نداریم همه درا بسته شده جز تو که راهی نداریم قولی بده امام رضا وقتی که سنگا رو چیدن وقتی که اون دوتا ملک میون قبرم رسیدن یه کاری کن امام رضا، بسته نمونه این لبم خودت بیا تو قبر من بگو که صاحبش منم امام رضا امام رضا میگن که زهر کین زده آتیش به جسم اطهرت ولی خدا رو شکر ندید جون دادنت رو خواهرت میگن که جون دادی آقا،تو روی پای پسرت دیگه نرفته بخدا، به روی نیزه ها سرت امام رضا امام رضا تنت شریفت هدف، نیزه و سنگ و تیر نشد جون دادی اما خواهرت، تو کوچه ها اسیر نشد کسی تو رو امام رضا، که خارجی صدا نکرد نرفت بروی سینت و، سر تو رو جدا نکرد حسین من حسین من جون دادی و ولی دیگه به تو جسارت نشده جلوی چشم دخترات تن تو غارت نشده تن تو از شمشیراشون ،که نامرتب نشده تن تو دیگه پایمال سم مرکب نشده حسین کریمی نیا✍ نیم از عالم خاک #سبک_تموم_عالم_میدونن #شهادت_امام_رضا #زیارت_مخصوص .

#زمزمه #شهادت_امام_رضا

#امام_رضا #مرثیه_امام_رضا بی وصل توست لذت دنیا حرامِ ما زهر است بی توشهدِبهشتی به کامِ ما هرصبح وشام خیل ملائک روانه اند می آورندسمت ضریحت، سلامِ ما ازچشمه های ناب تو درصحن انقلاب پر گشته از شراب مُلوکانه جامِ ما من از"حدیث حِصن"شنیدم ولای توست شرط قبولِ ذکروصلات وصیامِ ما ما خادمان درگه نورانی توایم زین منصب است گشته دوعالم غلامِ ما وقتی برای صحن تودلتنگ می شویم درخیل زائران توثبت است نامِ ما فرموده ای به داد دلم میرسی سه جا اینگونه است آخروحسن ختام ما درحبّ وبغض،مرجع ومعیارماتویی این است حرف اول وختم کلام ما "هرگزنمیردآنکه دلش زنده شد به عشق ثبت است برجریده ی عالم دوامِ ما" 🔸شاعر: #انسیه_اسمعیلی __

یه فکری واسه ی بدی حالم کن ساعات آخره بیا حلالم کن رفیق شدن با این گریه ها روز به روز شرمندتم آقا که زنده ام هنوز حال دلم آقا فقط با روضته که روبه راه میشه اگه جداشم از سیاهیا بازم دلم سیاه میشه تو که یه عمر سایه ات روی سرم بود اگه که امسال سال آخرم بود من توی قبر میگم حسین آقامه تو هم بیا بگو که نوکرم بود «حسین آه ...» عبای خاکیشو کشیده رو سرش هی میخوره زمین به یاد مادرش دست و پا میزنه میسوزه پیکرش بازم خداروشکر ندیده خواهرش ندیده خواهرش که داره خون میاد از گوشهٔ لباش ندیده خواهرش که از عطش دیگه در نمیاد صداش امّا.. فدای خواهری که توی گودال برادرش رو زیر دست و پا دید عقیق شو تو دست ساربونو سرش رو دست شمر بی حیا دید «حسین آه »

امام باقر(ع)، از جدّش، از امیرالمؤمنین(ع) نقل کرده است که پیامبر(ص) فرمود: پاره ای از پیکر من در خراسان دفن خواهد شد، هر گرفتاری که او را زیارت کند، خدا ناراحتی او را برطرف سازد، و هر گنهکاری که به زیارت او رود، خداوند گناه او را ببخشد. 📚 عیون اخبار الرضا(ع) 2:257؛ امالی صدوق:119 #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج .

ای صفای قلب زارم هرچه دارم از تو دارم تا قیامت ای رضاجان سر ز خاکت برندارم منم خاکِ درت غلام و نوکرت مران از در مرا به جانِ مادرت «علی موسی الرضا..» غیر تو یاری ندارم با کِسی کاری ندارم گر مرا از در برانی جای دیگر من ندارم تو خوبی من بدم به این در آمدم به جان فاطمه مکن مولا ردم «علی موسی الرضا..»

یوسف بن اسماعیل نبهانی از بزرگان اهل سنت: «علی بن موسی از بزرگان ائمه و چراغان امت از اهل بیت نبوی و معدن علم و عرفان و کرم و جوانمردی بود. وی جایگاه والایی دارد و نام وی شهره است و کرامات زیادی دارد...» #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

دلم خواهد زغم آزاد باشم کنار پنجرهٔ فولاد باشم دلم تنگِ رضای مهربان است همان آقا که او آرام جان است *میگن آقا امام رضا مانند شخص مارگزیده به خود میپیچید صورت روی خاک گذاشته بود مثل جد غریبش حسین، با جگر سوزان،اما هی نگاهش به دم در بود منتظر میوه ی دلشون جوادالائمه است. اباصلت میگه سرگردان رو صحن خانه ایستادم درها بسته ست یه وقت دیدم یه آقازاده ای مثل قرص ماه یک‌ دفعه کنارم حاضر شد. شباهت عجیبی به امام رضا دارد. سوال کردم آقا! درها بسته بود از کجا وارد شدید؟ فرمود اباصلت! اون خدایی که من رو به یک چشم بهم زدن از مدینه به طوس آورد قادر و تواناست که از درهای بسته هم وارد بشم. آقا شما کی هستید؟فرمودن من جواد الائمه ام، من پسر امام رضام اومدم با بابای مظلومم وداع کنم. تا امام‌ رضا صدای جوادش رو شنید بلند شد، میوه ی دلش رو به بغل گرفت پیشانی فرزندش رو بوسید اما دیگه آقا طاقت نیاورد روی زمین افتاد. جوادالائمه سر بابا رو به دامن گرفت اسرار امامت رو تحویل گرفت وصیتهای بابا رو گوش کرد. اباصلت میگه محزون ایستاده بودم اشک‌ می ریختم‌ یه وقت صدای جواد الائمه بلند شد اباصلت بیا یتیم شدم، بابام شهید شد. فرمودند: اباصلت! کفن بابام رو بیار، بدن آقا رو غسل داد کفن کرد، نماز خواند. با چه عزت و احترامی، عجب تشییع جنازه ای، بی سابقه، جمعیت زیادی در تشییع جنازه ی امام رضا شرکت کردند. با این همه عزت و احترام با این همه زائر و عاشق دلسوخته اما هنوز هم توی زیارتنامه اش میخونیم، غریب الغربا... امام زمان ما روحی فدا در زیارتنامه ی ناحیه مقدسه به یک شهید دیگه ای هم میگن غریب الغربا اونم جد بزرگوارشون آقامون امام حسینِ... زنهای نوغان مهریه هاشون رو به شوهرانشون بخشیدن و آمدن تو‌ تشییع جنازه ی امام رضا شرکت کردند. عده ی زیادی نوعروس اومدن تشییع جنازه ی امام رضا... اما تشییع جنازه ی ارباب ما حسین فقط ده نفر آماده شدن. اول نعل تازه به اسبهاشون زدند. تشییع جنازه ای از بدن حسین کردن که وقتی خواهرش زینب اومد یه نگاهی به اون بدن پاره پاره کرد از روی تعجب صدا زد: آیا تویی برادر زینب؟! آیا تویی عزیز مادرم فاطمه...؟! یا حسین...* اسم اعظم گذشته از دو لبش هر که خوانَد تو را به نام، حسین! خوش بُوَد آن نوا ما را در کام که بخوانیم تو را مُدام، حسین!

آمدم ای شاه پناهم بده خط امانی زِ گناهم بده شاه پناهم بده «شاه پناهم بده ،خسته ی راه آمدم آه نگاهم مکن غرق گناه آمدم» دامن آلوده و بار گناه آورده ام گر چه آهی در بساطم نیست آه آورده ام هر که بودم هر که هستم بر کسی مربوط نیست برامام مهربان خود پناه آورده ام ای حرمت ملجا درماندگان دورمران از درو راهم بده شاه پناهم بده «شاه پناهم بده خسته ی راه آمدم آه نگاهم مکن غرق گناه آمدم» لایق وصل تو که من نیستم اذن به یک لحظه نگاهم بده درشب اول که به قبرم نهند نور بدان شام سیاهم بده شاه پناهم بده «شاه پناهم بده خسته ی راه آمدم آه نگاهم مکن غرق گناه آمدم» آمدم ای شاه سلامت کنم عرضارادت به مقامت کنم آنچه که دارم تو رساندی به من هیچ ندارم که به نامت کنم «شاه پناهم بده خسته ی راه آمدم آه نگاهم مکن غرق گناه آمدم»

بعد دو ماه عزا،عاشق کربلا پیرهن سیاشو میسپُره دست امام رضا همیشه نوکرش،میاد که آخرش امام رضا دعاش کنه راضی شه مادرش مسافر هر ساله، دوباره راه افتاده از اربعین بر گشته راهیه گوهرشاده «امام رضا یا مولا..» من بی شَکیبتم، اِبن شَبیبِتم دو ماهه که سیاه پوشِ جد غریبتم مثل تو دَم به دَم، یاد محرمم گریه کنِ حسین میشم، تو روضه ی تواَم میگن رو خاک حجره، هی به خودت پیچیدی خنجر کُند آقاجان، زیرگلوت کِی دیدی؟! «امام رضا یا مولا...» لحظه ی آخرت کنار بسترت از مدینه جواد اومد نشست بالاسرت اینجا پسر اومد، با چشم تر اومد کربلا بالینِ پسر، چرا پدر اومد؟ کنار اکبر افتاد، دور تا دورش چرخیدن بلند بلند داد میزد بلند بلند خندیدن حسین غریب مادر.... السلطان ابالحسن....