✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ شعر حضرت زینب(س) هر کس که در این میکده نوکر شده باشد ننگ است که دلواپس محشر شده باشد بی ساغر و می مست شود در همه ی عمر با یار اگر عمر کسی سر شده باشد من معتقدم خوب تر از مرغ بهشت است هر کس که درین بام کبوتر شده باشد این چشم طمع داشتن ما فقرا هست زیر سر لطفی که مکرر شده باشد دنیا و قیامت گره ی کور ندارد هر مرد و زنی سائل این در شده باشد حاجت نگرفتن ز خداوند حرام است روزی که علی صاحب دختر شده باشد جن و ملک و انس شد آواره زینب عالم همه پروانه ی گهواره ی زینب عشق حسنین و علی و فاطمه زینب هم مومنه هم عارفه هم عالمه زینب از روز ازل دشمن هر ضد ولایت تا روز ابد بانوی بی واهمه زینب هر جا برود ظلم فراری است از آنجا داده است به هر غائله ای خاتمه زینب مردند حسودان و ندیدند شکستش شد خلق حماسه هنر دائم زینب از منظر آنانکه رسیدند به جایی صاحب نفس آن است که شد خادم زینب در مذهب عشاق محال است بمیرد آن کس که شب و روز کند زمزمه زینب خوبان همگی شاعر و مداح حریمش کرده است قیامت نفس گرم سلیمش ای ماه شب حیدر و هم صحبت زهرا ای وارث صبر علی و عفت زهرا هم مریمی هم آسیه هم هاجر و حوا تو زینبی و معجزه حضرت زهرا جز فاطمه کس لایقه بر مادری ات نیست اثبات شده بار دگر عصمت زهرا شد دار و ندارت همگی خرج امامت حقا که تویی حاصل تربیت زهرا بیچاره شد از طاقت تو نسل امیه در روح بلند تو بود همت زهرا در مکتب تو یاد گرفته است محبت هر کس که مسلمان شده با زحمت زهرا هر کس شده شیدای حسین ، عاشق حیدر گشته است نمک گیر شما دختر و مادر فردوس کجا ، حال و هوای حرم تو دیوانه کننده است صفای حرم تو هم بوی نجف آید و هم بوی مدینه هم بوی حسین از همه جای حرم تو چیزی نشود کم ز مقام تو اگر که ما را بنویسند گدای حرم تو ای عمه سادات ! من از دست زمانه دلگیرم و محتاج هوای حرم تو باید که بسوزیم درین آتش حسرت ما که نشدیم از شهدای حرم تو ای وای ازین نفس ازین بی سر و پایی ای وای نمردیم برای حرم تو کن قسمتمان حال و هوای شهدا را لبریز کن از شوق شهادت دل ما را تو زینبی و شمع شبستان حسینی از عالم ذر بی سر و سامان حسینی زهرا سپر جان علی بود همیشه تو نایب زهرا ، سپر جان حسینی هر کس که حسینی است ، نمک گیر وفایت تو واسطه ی لطف فراوان حسینی در مدح تو این بس ز ازل تا ابد الدهر سر سلسله حلقه یاران حسینی لبخند زدی وقت ولادت به برادر شد بر همه اثبات که حیران حسینی از موقع میلاد سرت گرم حسین است هر لحظه تو دلواپس هجران حسینی ای کاش نمی دید دو چشمان تر تو شد نیزه نشین سایه ی بالای سر تو #ولادت_حضرت_زینب_س #محمدحسین_رحیمیان

#تخریب_بارگاه_ائمه_بقیع درد دل ما بی تو فراوان شده آقا دل همه امروز پریشان شده آقا بد می گذرد زندگی مردم دنیا بی تو همه ی سال ، زمستان شده آقا ای باب نجات همگان دست بجُنبان تو نیستی و بد شدن آسان شده آقا آرامش دنیای نفس گیر ، کجایی بدجور جهان بی سر و سامان شده آقا حال دل بیچاره ما تا تو نباشی مانند بقیعی است که ویران شده آقا داده است به ما سوختگان جانِ دوباره رویای بقیعی که چراغان شده آقا ای کاش نمیریم و ببینیم که آنجا چون کرببلا یا که خراسان شده آقا 🔸شاعر: #محمدحسین_رحیمیان ____________________

روضه و توسل تقدیم به روحِ شهدایِ مقاومت خصوصاً سردار دلها حاج قاسم سلیمانی و همۀ آزادی خواهانِ جهان به نفس سید رضا نریمانی ای فدایی قهرمان حرم پر کشیدی در آسمان حرم پیش زینب به یاد ما هم باش شیر مرد مدافعان حرم شاعر: #محمدحسین_رحیمیان ذوالفقار امام سید علی مالک اشتر زمان ما ذوب‌‌ در ذات حق شده، سردار قوت قلب و بازوان ما راه و رسم و مرام تو سلمان شور و شوق و حراتت بوذر نام تو اضطراب کفار و مایه‌ی افتخار این کشور شرّ اسرائیل را دستت... نه، که خونت نموده کم سردار پاسخ خون همیشه با خون است انتقامی که سخت هست اینبار کهکشان غرق در تکاپو بود در شبی که به آسمان رفتی تو که جامانده بودی از شهدا رو به سوی مدافعان رفتی التیام دل یتیمانِ... غصه دار مدافعان برخیز ملتی در عزات گریانند حق بانوی بی‌نشان برخیز تنت افتاده روی خاک اما باز سمتت گلوله می‌بارد این شهادت برای قاسم‌ها طعم اَحلیٰ مِنَ العَسَل دارد ناگهان زیر گریه زد آری خبرت را به هر کسی دادم عکس انگشتر تو را دیدم یاد مظلوم عالم افتادم درد این است خواب بودیم و بهر ما تو گذشتی از خوابت اسم تو قاسم است و جسم تو ارباً ارباست مثل اربابت راه سوریه باز شد باتو راه کرببلا ولیکن نه روضه‌ات روضه های تاسوعاست رفتی و گشته شاد دشمن، نه... بی‌خداحافظی چرا رفتی دردل شب، طلیعه دار نور دشمنت از مصاف میترسید تیرباران شدی شما از دور السلام علیک یا ساقی چقدر روضۀ تو دشوار است روضۀ فاطمیۀ امسال گریه بر ماتم دو سردار است کمرش را شکست داغی که مرتضی در مدینه دید ای وای تا علمدار بر زمین افتاد رنگ و روی همه پرید ای وای درد این است خواب بودیم و بهر ما تو گذشتی از خوابت اسم تو قاسم است و جسم تو ارباً ارباست مثل اربابت راه سوریه باز شد باتو راه کرببلا ولیکن نه روضه‌ات روضه های تاسوعاست رفتی و گشته شاد دشمن بی‌خداحافظی چرا رفتی دردل شب طلیعه دار نور دشمنت از مصاف میترسید تیرباران شدید شما از دور السلام علیک یا ساقی چقدر روضۀ تو دشوار است روضۀ فاطمیۀ امسال گریه بر ماتم دو سردار است کمرش را شکست داغی که مرتضی در مدینه دید ای وای تا علمدار بر زمین افتاد رنگ و روی همه پرید ای وای شاعر: #امیرحسن_سالاروند ــــــــــــــــــــــــــــــــــ ناگهان بازوی آب آور تو می‌ریزد مشک می‌ریزد و چشم تَر تو می‌ریزد مژه‌های تو خودش لشکری از طوفان است تیر را چون بکشم لشکر تو می‌ریزد دیدم از دور که با نیزه بلندت کردند بی‌سبب نیست که بال و پر تو می‌ریزد بهترین کار همین است که دستت نزنم دست من گر بخورد پیکر تو می‌ریزد شاعر: #علی‌اکبر_لطیفیان ــــــــــــــــــــــــــــــــــ بلند شو عملدار، علم رو بلند کن بازم پرچم این حرم رو بلند کن واسه بچه‌هایی که چشم‌انتظارن میخوان مثل من سر رو شونه‌ت بذارن واسم تکیه‌گاهی ، به تو تکیه کردم تا از خیمه رفتی ، چقدر گریه کردم صداتو بلند کن بفهمن که هستی هنوز زنده‌ای و چشاتو نبستی واسه اون نگاهی که مونده به راهت امیدواره الان دم خیمه‌گاهت سکینه سراغ عموشو میگیره یه شیش‌ماهه دارم که داره میمیره جواب رباب و چی میدی اباالفضل مگه گریه‌هاشو ندیدی اباالفضل ــــــــــــــــــــــــــــــــــ علی رو حلال کن، واسه زخم بازوت علی رو حلال کن، واسه درد پهلوت علی رو حلال کن، واسه دست بسته‌ت نتونست که برداره اون در رو از روت علی رو حلال کن، به حالت جفا شد علی رو حلال کن، که بچه‌ت فدا شد علی رو حلال کن، برای همون روز که پای مغیره، به این خونه وا شد ↫

#حضرت_معصومه #مرثیه_حضرت_معصومه دل شده راهی دوباره سوی قم بر مشام جان رسیده بوی قم پر زدم تا کعبه دلجوی قم سائلم من سائل بانوی قم فاطمه اینجا پناهم داده است حضرت معصومه راهم داده است این حرم بوی خراسان می دهد بوی الطاف فراوان می دهد بهترین ها را به مهمان می دهد مردگان را خادمش جان می دهد تا اید قم خانه امید ماست کاظمین و مشهد و کرببلاست چون نگینی در جهان پیداست قم مرکز فقه و اصول ماست قم شعبه ای از عالم بالاست قم یار ما در شادی و غم هاست قم جای جای قم معطر گشته است مرجع تقلید پرور گشته است واشده از قم دری سوی جنان گشته قم سنگ صبور عاشقان دارد این شهر ملائک پاسبان از مزار مخفی زهرا نشان حضرت معصومه از روز الست فاطمه در فاطمه در فاطمه است اوست که اعجاز عیسی می کند درد را نامش مداوا می کند مثل بابایش گره وا می کند دخت موسی کار موسی می کند در قیامت هم قیامت می کند خوب و بدها را شفاعت می کند بود آن نور دو چشمان رضا سخت دلتنگ و پریشان رضا روز و شب دلواپس جان رضا پیر شد از داغ هجران رضا از مدینه تا به قم بی تاب بود چشم او از غصه ها پر آب بود گرچه بار غم روی شانه کشید پای دوری رضا قدش خمید جز ادب چیزی ازین مردم ندید پیش دنیا شهر قم شد رو سفید خیره بر قم بود چشم آسمان احترامش کرد هر پیر و جوان حرف مهمان است و حرف احترام آی مردم هست ناموس امام واجب التعظیم چون بیت الحرام داد قم مهمان نوازی یاد شام قبر خانم بین ویرانه نبود دفن و تشییعش غریبانه نبود بین ویرانه رقیه پیر شد با لگد با تازیانه سیر شد خسته از زخم غل و زنجیر شد غیر زینب از همه دلگیر شد زنده کرد او داغ هجده ساله را کشت غسل او زن غساله را 🔸شاعر: #محمدحسین_رحیمیان _______________________

روی دست عاشقی هرگز ندیدم منصبی هر کسی عاشق نشد اصلاً ندارد مذهبی عشق یعنی کیمیاگر ، عشق یعنی معجزه مرگ یعنی زندگی بی عاشقی روز و شبی آسمان عشق می ارزد به هر هفت آسمان تا درخشان است در آن مثل زینب کوکبی ای دلِ دیوانه خاکِ پای زهرا را ببوس هر که این روزی ندارد تا بگردد زینبی بنده ی آن شیر بانوی دلیرم که نشاند حاء و سین و یاء و نون را همتش بر هر لبی بانی سینه زنی و روضه و دَم زینب است این حسین تنها یک عاشق دارد آن هم زینب است نور می بارد خدا کوثر به کوثر داده است بر تمام آفرینش شور دیگر داده است لرزه افتاده به جان اَبتران روسیاه حق دوباره یک خدیجه بر پیمبر داده است قدر زر ، زرگر شناسد ، قدر زینب را علی دختر مرد آفرین را حق به حیدر داده است هر چه در زهرا و حیدر هست را عیناً خدا بی برو برگرد بر این شیر دختر داده است جای لالایی چرا زهرا برای زینبش نغمه جانم حسین جانم حسین سر داده است چشم ثارالله روشن ، آمده هم سنگرش آمده سرحلقه ی جان بر کفانِ لشکرش کَس ندیده مثل زینب پای تا سر فاطمه بعد زهرا هم به خانه داشت حیدر ، فاطمه خلق و خویش ، مهربانیَّش ، حیا و عفتش فاطمه در فاطمه در فاطمه در فاطمه دشمن شیر خدا از غیرت او ذلّه شد در نماز عشق کرده اقتدا بر فاطمه دختری را مادری کرده است خیلی برتر از مریم و آسیه و حوا و هاجر فاطمه هرچه آمد بر سرش، دست کسی معجر نداد فخر بر زینب کند تا روز محشر فاطمه هر زمانی که عقیله رو به رویش می نشست خویش را از آینه می دید بهتر فاطمه خُلقاً و خَلقاً همه گفتند زهرا منظر است پس مزار زینب کبری، مزار مادر است عالمی محو کمال بی بدیل زینب است عقل می نازد به خود وقتی عقیله زینب است خوش به حال سوریه از او گرفته آبرو خوش به حال علقمه ، ماهش کفیلِ زینب است خوش به حال آن فدائی های مظلوم حرم زنده ی جاوید شد هر کس قتیلِ زینب است مژده آمد زائران کربلا را از بهشت چایی شیرین موکب سلسبیلِ زینب است این هزار و چارصد ساله خودِ توحید هم ماتِ مات از جمله ی هذا القلیلِ زینب است در مناجات سحر خوبان صدایش می کنند عبد زینب هر که شد عبد خدایش می کنند شاعر: #محمدحسین_رحیمیان .

روی دست عاشقی هرگز ندیدم منصبی هر کسی عاشق نشد اصلا ندارد مذهبی عشق یعنی کیمیاگر ، عشق یعنی معجزه مرگ یعنی زندگی بی عاشقی روز و شبی آسمان عشق می ارزد به هر هفت آسمان تا درخشان است در آن مثل زینب کوکبی ای دل دیوانه خاک پای زهرا را ببوس هر که این روزی ندارد تا بگردد زینبی بنده ی آن شیر بانوی دلیرم که نشاند حاء و سین و یاء و نون را همتش بر هر لبی بانی سینه زنی و روضه و دم زینب است 《این حسین تنها یک عاشق دارد آن هم زینب است》 نور می بارَد خدا کوثر به کوثر داده است بر تمام آفرینش شور دیگر داده است لرزه افتاده به جان ابتران رو سیاه حق دوباره یک خدیجه بر پیمبر داده است قدر زر ، زرگر شناسد ، قدر زینب را علی دختر مرد آفرین را حق به حیدر داده است هر چه در زهرا و حیدر هست را عینا خدا بی برو برگرد بر این شیر دختر داده است جای لالایی چرا زهرا برای زینبش نغمه جانم حسین جانم حسین سر داده است چشم ثارالله روشن ، آمده هم سنگرش آمده سرحلقه ی جان بر کفان لشکرش کس ندیده مثل زینب پای تا سر فاطمه بعد زهرا هم به خانه داشت حیدر ، فاطمه خلق و خویش ، مهربانیش ، حیا و عفتش فاطمه در فاطمه در فاطمه در فاطمه دشمن شیر خدا از غیرت او ذله شد در نماز عشق کرده اقتدا بر فاطمه دختری را مادری کرده است خیلی برتر از مریم و آسیه و حوا و هاجر فاطمه هر چه آمد بر سرش دست کسی معجر نداد فخر بر زینب کند تا روز محشر فاطمه هر زمانی که عقیله روبرویش می نشست خویش را از آینه می دید بهتر فاطمه خَلفا و خُلقا همه گفتند زهرا منظر است پس مزار زینب کبری مزار مادر است عالمی محو کمال بی بدیل زینب است عقل می نازد به خود وقتی عقیله زینب است خوش به حال سوریه از او گرفته آبرو خوش به حال علقمه ، ماهش کفیل زینب است خوش به حال آن فدائی های مظلوم حرم زنده ی جاوید شد هر کس قتیل زینب است مژده آمد زائران کربلا را از بهشت چایی شیرین موکب سلسبیل زینب است این هزار و چارصد ساله خود ِ توحید هم مات ِ مات از جمله ی هذا القلیل زینب است در مناجات سحر خوبان صدایش می کنند عبد زینب هر که شد عبد خدایش می کنند پنج تن مانند کعبه احترامش می کنند عرشیان مانند ما سجده به نامش می کنند آسمانی ها برای بردن دل از خدا خاک بوسی کبوترهای بامش می کنند شیرمردان شیر می گردند پای منبرش مرد میدان ها تاسی بر قیامش می کنند تا ابد اسلام پیغمبر بُوَد ممنون او تا قیامت قبله و قرآن سلامش می کنند جمله جمله خطبه اش لرزه به دل ها می نشاند کوفیان یاد علی با هر کلامش می کنند اوست حیدر در کلام و در مرام و در قیام پرچم حق داشت بر کف ، پا به پای چار امام کیست این که شام را مردانه ویران می کند عالمی را آتش عشقش گلستان می کند یک جهان دارد اسیر ، اما اسیری می رود جای او عرش و ولی رو بر بیابان می کند با غل و زنجیر تازه آمده نه ذوالفقار این زنی که این چنین مردانه طوفان می کند کیست این که خالصانه پیش سنگ و کعب نی یک تنه خود را سپر بهر یتیمان می کند وقت آن گشته است تا ثابت کند پیغمبر است راسِ روی نیزه را قاری قرآن می کند دستهایش بشکند آنکه برای درهمی قاری قرآن او را سنگ باران می کند اَینَ اکبر ، اَینَ سقا ، قلب زینب شد کباب قاری قرآن او تنهاست در بزم شراب 🔸شاعر: #محمدحسین_رحیمیان

بمناسبت ۲۸ رجب المرجب سالروز #خروج_کاروان_امام_حسین_ع_از_مدینه_به_سمت_مکه فلک خون از دو چشم تر بریزد ملک از این مصیبت پر بریزد مدینه بی حسین ای داد بیداد چه خاکی بعد از این بر سر بریزد ✍ #محمدحسین_رحیمیان

#امام_حسین_ع_مدح #اخلاقی_و_اندرز آبرو خواهی اگر، هم در زمین، هم آسمان با حسین بن علی بن ابی‌طالب بمان ✍ #محمدحسین_رحیمیان @

امام_علی #مرثیه_امام_علی #ماه_رمضان #شب_قدر ای ولی نعمت من، دلبر و دلدار علی می زند هر نفسم نام تو را جار علی هیچ کس جز تو مرا نیست خریدار علی کمکم کن بشوم میثم تمار علی آمدم کار مرا باز تو راه اندازی وقت آن است به این بنده نگاه اندازی از تو یک عمر فقط لطف و محبت دیدم یا علی گفتم و یک عالمه رحمت دیدم دم به دم بر سر این سفره عنایت دیدم از غلامان تو آن قدر کرامت دیدم معجزه می کند آنکه به تو وابسته شود به محب تو محال است دری بسته شود وای از غصه جانسوز جدایی نجف نرود از دل من میل گدایی نجف منم آقا همه ایام هوایی نجف مردم از دوری ایوان ِطلایی نجف کاش من صحن تو را با مژه جارو بکشم سحری در حرمت از ته دل هو بکشم آمدم سوی تو ای شاه به قصد یاری اشک چشمم شده از بی کسی تو جاری ای که بوده روی دوش تو غم بسیاری کمرت تا شده بود از غم بی عمّاری چون تو مظلوم در این ارض و سما نیست علی حق تو این همه غربت به خدا نیست علی از چه بستند ید بت شکنت را ای وای دیده ای سوختن یاسمنت را ای وای پیر کردند تو را و حسنت را ای وای شرم از فاطمه لرزاند تنت را ای وای بین دیوار و دری زندگی ات ریخت بهم زخم شد بال و پری زندگی ات ریخت بهم آسمان ها همه از داغ تو گریان آقا کوفه آورد به روی لب تو جان آقا گفت کافر به شما بنده شیطان آقا وای من کشت تو را حافظ قرآن آقا عرش لرزید به خود تا که شکستند سرت شد همین ضربه ولی مرهم زخم جگرت رفتی و زینب و کلثوم تو دلگیر شدند حسنین تو علی زخمی تقدیر شدند «آن یتیمان که سر سفره تو سیر شدند لب گودال رسیدند، همه شیر شدند» کوفه این بار غلام طمع گندم شد زیر نیزه تن زخمی حسینت گم شد 🔸شاعر: #محمدحسین_رحیمیان _______________________

. #شهادت_امام_علی #زمینه #امام_علی شکر خدا دعوتیم امشب توو مجلس عزای مولا سینه زن حیدر کرار نجف ببینمت ایشالله شبای یتیمیه ، گرفته دل همه گریه کن برا علی، با فاطمه مثل محرم بزار سنگ تموم این شبا یاد قدیما بگو یاد پدر مادرا کوفه شده کربلا قد قتل المرتضی شب شب درده ، شب گریه است زمین و اسمونه بی تاب سر ابوتراب شکسته میباره خون چشای محراب از غریبی علی ، جبرئیل ناله کشید مرتضی به آرزوش ، دیگه رسید از غم بابا قده زینب کبری دو تا خون شده قلب حسین می کشه آه مجتبی کوفه شده کربلا قد قتل المرتضی #محمدحسین_رحیمیان ✍

#حضرت_عباس_علیه_السلام #تاسوعا #شب_نهم_محرم ناگهان دور و بر شیر حرم غوغا شد سر ذبح قمر هاشمیون دعوا شد دشمنان هلهله کردند همین که افتاد سند غارت اموال حرم امضا شد علقمه شعبه ای از مسجد کوفه شده بود سر سردار حسین تا دل ابرو وا شد کوری چشم همه بد نظران کوفه بین خون چهره ی سقا چه قدر زیبا شد بعد سی سال به ارباب برادر گفت و همه ی دشت پر از عطر و بوی زهرا شد لشکر حرمله خندید به عباس و حسین پیش چشمان همه قامت آقا تا شد سرو رعنای حرم هم قد قاسم شده بود این غم انگیز ترین روضۀ عاشورا شد وقت رفتن به همه درس وفاداری داد همه ی غصۀ او بی کسی آقا شد با لب تشنه لبِ آب ازین دنیا رفت آب شرمندۀ کوه ادب سقا شد رفت آقا به حرم ماند اباالفضل غریب سر ذبح قمر هاشمیون دعوا شد ✍️#محمدحسین_رحیمیان

#شهادت_امام_حسن_علیه_السلام #ماه_صفر بعد از دو ماه اشک و عزا فابک للحسن خواهی رضای فاطمه را فابک للحسن این روضه وا کند گره ی کور را : اگر دردت شده بدون دوا ، فابک للحسن بازین چه شورش است ؛ تو ای سینه زن بیا همراه سید الشهدا ، فابک للحسن نه گنبدی ، نه صحن و سرایی ، نه زائری ای زائران کرببلا فابک للحسن او گرچه مادری است ؛ ولی بی کسیش هست خیلی شبیه شیر خدا فابک للحسن آید به گوش ناله زهرا که می زند در کوچه مدینه صدا فابک للحسن جز او برای مادر قامت کمان که بود ؟ در کوچه مدینه عصا فابک للحسن مرد حماسه ساز جمل ، مانده بی سپاه در خانه و محله چرا ؟ فابک للحسن باران تیر و مجلس تشییع یک امام هرگز نبود شرط وفا فابک للحسن در مجلس یزید گمانم سر حسین زد ناله بین طشت طلا فابک للحسن ✍️#محمدحسین_رحیمیان