#سرود #میلاد_حضرت_معصومه

مولودی میلاد حضرت معصومه سلام الله علیها 🎉 سید مهدی حسینی 🎤 🌸🌸🌸🌸 سلام خواهر خورشید این دیار سلام سلام حضرت گل حضرت بهار سلام فضای خانه قلبم دوباره روشن شد تپش تپش عشق تودادست بیقرار سلام من غلام کجا وسلام بر تو کجا شماقبول کن ای صاحب اختیار سلام سلام خواهر خورشید این دیار سلام من غلام کجا وسلام برتو کجا شما قبول کن ای صاحب اختیار سلام به خاک پای توهرگز نمیرسم هیهات ولی به گرد غبار هزارها صلوات توشاهزاده ای ومن غلام زاده ی تو تویی ملیکه ومن هم گدای ساده تو بدود مان گداهای دودمان شما همیشه خیر رسیده ز خانواده‌ی تو 🌸 🌸یا فاطمه معصومه اشفعی لنا عندالله 🌸 صدا صدای تپشهای قلب باران است بیا که زمزمه ی قاریان قرآن است ستاره ها همه جمعند دور منزل نور به پشت خانه ی خورشید راه بندان است فضای خانه موسی پراست از یاس و دوباره ذکر لبش نام فاطمه جان است برای دختر خود آن یکاد می خواند لبش بخندد وچشمش ز شوق گریان است (خدادوباره به آل رسول کوثر داد )۲ وبرکتی که خدامیدهد فراوان است (حرمت مو جب آرامش دلهاباشد )۳ (حرم تو حرم حضرت زهرا باشد )۳

برای ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها ... تب باران گرفته چشمانم مست باران ترانه می خوانم بنویسید عبد معصومه بنویسید غرق بارانم بنویسید شیعه ی مولا نوکری از تبار سلمانم گاه پای ضریح معصومه گاه پای ضریح سلطانم و به لطف کرامت بی بی سر این سفره باز مهمانم من اگر بی قرار می چرخم مست طعم لذید سوهانم شب لبخند آسمانی هاست شب بانوی مهربانی هاست شده ام بار، بار معصومه میثم روی دار معصومه بی صدا حرف می زند امشب نوکری از تبار معصومه شوق بالای سر به سر دارم شده ام بی قرار معصومه در سرم فکر و ذکر دیگر نیست تا که هستم کنار معصومه و به قم اعتبار بخشیده به خدا اعتبار معصومه ماند حسرت به دل، به سر نرسید عاقبت انتظار معصومه به سرم هست شور معصومه غرق نورم به نور معصومه *ربنا بعد ربنا* آمد نور، توحید، اهدنا آمد همنشین فرشته های خدا سفره دار ستاره ها آمد با قدم های او بهشت آمد با نفس های او خدا آمد آسمان غرق نور سلطان شد خواهر حضرت رضا آمد هر کسی رفت سمت بیت النور از در خانه مبتلا آمد مفتخر شد به منصب شاهی در این خانه هر گدا آمد در این خانه نوکری خوب است با فقیران برابری خوب است سحر آورده، کوثر آورده نفحاتی معطر آورده به میان رواق آینه ها چلچراغی منور آورده از حوالی کوچه های خدا بوی موسی بن جعفر آورده نذر دیدار با امام رضا چند تایی کبوتر آورده شده از ریشه های چادر او حاجت هر کسی بر آورده و خدا هم به قم، نه معصومه بلکه زهرای دیگر آورده به نفس های قم کرم دادند و به زهرای آن حرم دادند هست بال و پر ولی الله اول و آخر ولی الله هست هم عمه ی ولی الله هست هم خواهر ولی الله هست زهرای دیگر این قوم هست او دختر ولی الله تاج روی سر پدر، دختر هست تاج سر ولی الله مادری کرده او برای رضا بوده پس مادر ولی الله همه ی عمر غرق برکت را بوده در محضر ولی الله درس خوانده به پای این منبر پدر او فدای این دختر .

#مدح #میلاد_حضرت_معصومه

#سرود #میلاد_حضرت_معصومه

مولودی حضرت معصومه (س) یا معصومه ملیكه ی ارض و سمائی ، یا معصومه، شفیعه ی روز جزائی یا معصومه، تو زینب امام رضایی تو كیستی سلاله ی كوثری ، فاطمه ای فاطمه ی اطهری تو كیستی حضرت معصومه ای ، تو كیستی شفیعه ی محشری تو خواهر امام هشتم رضا ، تو دختر موسی بن جعفری تو عمه ی چهار ولی خدا ، تو هفت بحر نور را گوهری چهارده حجت معبود را  ، عمه ای و دختری و خواهری یا معصومه ملیكه ی ارض و سمائی ، یا معصومه، شفیعه ی روز جزائی یا معصومه، تو زینب امام رضایی تو عالم خلقت را بانوئی ، تو آدم و حوا را مادری تو حوری، حوراء الانسیه ، انسیه الحوارای دیگری تو ساره یا خدیجه یا فاطمه ، تو مریم عذراء یا هاجری تو یك حدیقه ی گل احمدی ، تو در سماوات عفاف اختری تو در كنار عمه و مادرت ، از همه سادات جنان برتری یا معصومه ملیكه ی ارض و سمائی ، یا معصومه، شفیعه ی روز جزائی یا معصومه، تو زینب امام رضایی

ارض‌و‌سما‌ئی سید مهدی،میرداماد

─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌┅─ #رباعی_حضرت_معصومه_س هـــــــــــر دم همـــــــه آل عبا را صلوات با فاطمـــه حجــــت خــــــــدا را صلوات هر کس که محمدیست همراه علی با حضــــــرت معصومه رضا را صلوات شعر: حاج محمود ژولیده نیشابوری

#مدح_حضرت_معصومه ( سلام الله علیها ) شبى گشتم مقيم گلشن قم سحر چون گل شكفتم با تبسّم بلى چون گل شود با گل مقابل در او لطف و صفا يابد تجسّم چه گلزارى كه مى روبد نسيمش غبار محنت و رنج و تألُّم چه بانويى كه در اوصاف ذاتش زبان را نيست ياراى تكلُّم يگانه دختر باب الحوائج گرامى خواهر سلطان ِ هشتم مپوش از آستان فاطمه چشم اگر دارى از او چشم ترحّم بر اين در هر كه سايد روى اخلاص بفردوسش بوَد حقِّ تقدّم زهى معصومه كاندر زهد و عصمت كند مريم در اين مكتب تعلّم نگهبانند كشور را دو گوهر فروزان تر ز مهر و ماه و انجم از آن مردم ز قم جويند حاجت كه قم شد كعبه حاجات مردم «رسا» در وصف گلهاى نبوّت كند طبع خدا دادش تَرنُّم بخاك آستانش دادخواهان نهاده رخ پى عرض ِ تظلّم يكى تابان چو خورشيد از خراسان دگر رخشان چو ماه از وادى قم ... #شعر_مدح #دکتر_قاسم_رسا

#مدح_حضرت_معصومه ( سلام الله علیها ) اي دختر عقل و خواهر دين وي گوهر درج عزّ و تمكين عصمت شده پاي بند مويت اي علم و عمل مقيم كويت اي ميوه شاخسار توحيد همشيره ماه و دخت خورشيد وي گوهر تاج آدميّت فرخنده نگين خاتميّت شيطان به خاطب «قُمْ» براندند پس تخت تو را به قم نشاندند كاين خانه بهشت و جاي حوّاست ناموس خداي جايش اينجاست اندر حرم تو عقل مات است زين خاك كه چشمه حيات است جسمي كه در اين زمين نهان است جاني است كه در تنِ جهان است اين ماه مُنير و مِهر تابان عكسي بوَد از قم و خراسان ايران شده نوربخشِ ارواح مشكاة صفت به اين دو مصباح از اين دو حرم دلا چه پرسي حق داند و وصفِ عرش و كرسي هر كس به درت به يك اميدي است محتاج تر از همه « وحيدي » است ... #شعر_مدح آية الله وحيدی خراساني

#ولادت_حضرت_فاطمه_معصومه_س عالم حریم حرمت آل پیمبر است کلِّ فلک همان فدک آل کوثر است چیزی ندارد این دو جهان غیر فاطمه دنیا چو گوی، در کفِ دستان حیدر است ما غیرِ خیرِ فاطمه خیری ندیده ایم هر نعمتی که هست سرِ خوان مادر است آری به حرمت حرم ثامن الحجج ایران حریم حضرت موسی بن جعفر است اصلاً قسم به حضرت معصومه و رضا این مملکت هدیّۀ زهرای اطهر است مکه مدینه سامره کرب و بلا نجف تا کاظمین یکسره با قم برابر است بالاترین زمان که پس از روز مادر است معصومه شاهد است، همین روز دختر است آمد چه دختری که چو زینب کند قیام جان برادر است و رضا جان خواهر است از مشهدِ شَهَنشَه و شیرازِ شاچراغ تا قم حریم این دو سه خواهر برادر است شوق زیارت و حرم و آب و دانه ام یعنی که من کبوتر این آستانه ام ای مرقد تو قبلۀ عالم ترا سلام ای امتدادِ سورۀ مریم ترا سلام ای جانشین زینب و زهرا به حلم و صبر جام طهور کوثر و زمزم ترا سلام ای پارۀ تنِ همۀ آل مصطفی وی بضعۀ نبیِّ مکرّم ترا سلام ای بارگاه قدسیِ تو آشیانه ای… بر بهترین سلالۀ خاتم ترا سلام آئینه دارِ معرفةُ الفاطمه تویی ای رازدارِ خلقتِ آدم ترا سلام باید ترا عقیلۀ دوّم صدا کنیم عِلم لدُن تُراست مسلّم، ترا سلام یک نَخ ز چادر تو همان حبل محکم است ای بر عفاف،رشتۀ محکم ترا سلام نیکان ترا ملیکۀ اسلام خوانده اند ای وصف تو ز نَیّرِ أعظم ترا سلام شد بارگاهِ قدسیِ تو کلبۀ مَلَک آید ز هر فرشته دمادم ترا سلام عشق رضا و شوق حریمت،دو بالِ عشق با این دو بال،نیست در عالم زوالِ عشق ما را اگر به کشور تو بار داده اند یعنی بما خزائنِ أسرار داده اند بعد از ولای فاطمه و زینب و حسین بر زینبِ رضاست که این کار داده اند تو خود نشانِ سلسلۀ این أمانتی یعنی ترا ولایتِ أبرار داده اند وقتی حدیث میکنی از جدِّ اکرمت بر تو کلامِ فاطمه انگار داده اند موسی سِرِشتی و گُلِ موسی بن جعفری دین را نمک به کام تو بسیار داده اند هستی فقیه و مجتهده در علومِ دهر بر تو عجیب بینشِ بیدار داده اند پا جای پای حجّتِ سرمد گذاشتی با تو بما بشارت و إنذار داده اند طی کرده ای چه ناب مسیرِ امام را زیبات، نامِ قافله سالار داده اند میخواستی که زائر کوی رضا شوی بعد از عروج، رخصت دیدار داده اند حالا دفاع از حَرمت تا هنوز هست صحن و رواق محترمت تا هنوز هست تو در تمام مُلک و مَلک تا نداشتی آنگونه خِلقتی که تو همتا نداشتی روحِ مجرّدِ تو همان نور فاطمه ست نوری که جز به صُلبِ علی جا نداشتی وقتی شدی تو خانه بدوشِ امام خویش جز انفجارِ نور تمنّا نداشتی در مقطعی که نهضتِ تو انقلاب کرد غیر از خدا تو هیچ کسی را نداشتی روح خدا به مکتب تو رُشد کرده است غیر کلامِ حق، یَدِ بَیضا نداشتی در نو جوانی اَت به فِقاهت رسیده ای در پُرسشی نبود، که فتوا نداشتی شد حوزه های علمیه از عِلم تو علَم ای عالمه که عِلم ز دنیا نداشتی شأن و مقامِ شامخِ تو همچو زینب است با آنکه عمرِ زینب کبری نداشتی آنچه مصائب است چشیدی ولی یقین بر نیزه رأس زادۀ زهرا نداشتی از ساوه تا به قم به شما مرحبا رسید از کوفه تا به شام به زینب جفا رسید ژولیده نیشابوری

#ولادت_حضرت_فاطمه_معصومه_س شکر خدا که ذاکر اسماء داوریم تسبیح گوی دائمِ الله اکبریم شکر خدا که روز ازل او اراده کرد ما ریزه خوار سفره ی آل پیمبریم دلهای ما که عطر تولا گرفته است باشد گواه، شیعه ی دیرین حیدریم سادات و غیرِ زمره ی سادات، بی گمان فرزند فاطمه، همه از نسل کوثریم حب الحسن که بانی حب الحسین شد خود میدهد نشان که ز خلق جهان سریم نصّ صریح آل محمد کند بیان ما از اضافه ی گلِ آن آل اطهریم با افتخار بر همه اعلام میکنیم فرزند خاکِ کشور موسی بن جعفریم اینجا بروی بال ملائک نشسته ایم یعنی بزیر سایه ی زهرای دیگریم ایران سراسرش حرم اهلبیت شد وقتی خبر رسید به معصومه یاوریم گنبد طلای شاه خراسان گواهِ ماست سلطان ما رضاست و ما خاک این دریم جز ما، که دارد از همه برتر چنین سِمَت؟ که میزبان دختر زهرای اطهریم دُختی که گشت یار امام زمان خود چون زینب است و ما به حریمش چو نوکریم بالاترین فضیلتِ بانو ، قیامِ اوست ما رهروانِ نهضتِ این پاک رهبریم او اقتدا به نهضت زهرا نمود و ما با اقتدا به او همه یاران مادریم با حجت خدا، همه فتوای او یکی است در کارِ دین مقلدِ آن نیک اختریم تنها نه در حوائجِ دنیا کریمه است محتاج آن شفیعه ی بانو به محشریم او زینبِ زمانه ی خود بود بر رضا ما عبدِ این ارادتِ خواهر برادریم بارِ غمِ حسینِ زمانه بدوشِ اوست وز اضطرارِ اوست که ما نیز مضطریم داغِ برادرانِ خودش را اگر چه دید در قم عنانِ ناقه ی او را بسر بریم او خواهرِ امامِ زمانِ خودش، ولی ما ناله دارِ روضه داغِ دو خواهریم بانوی قم! غمِ دلِ بانوی کوفه را با نام تو به گوشه ی گودال میبریم اصلاً کسی نبود به ناقه نشانَدَش با این گریز ، گریه کنِ حرفِ آخریم داغِ هزار و نهصد و پنجاه زخم را تا انتقامِ یار ، عزادارِ سَروریم ژولیده نیشابوری