۲۹ (حضرت زینب س) زینب گل ولایت(دخت علی و زهرا)۲ امشب رود ز دنیا(راحت شود ز غم ها)۲ امشب تمام عالم گرید ز سوز ماتم ای وای من از این غم۲ در روز آخر عمر(یاد حسین زهراست)۲ اشک غم برادر(از بهر او تسلاست)۲ امشب تمام عالم گرید ز سوز ماتم ای وای من از این غم۲ امشب دوباره یاد(کرب و بلا فتاده)۲ یاد غم برادر(سر بر زمین نهاده)۲ امشب تمام عالم گرید ز سوز ماتم ای وای من از این غم۲ افتاده یاد آن دم(سوی حسین دویدند)۲ رأس برادرش را(ز ظلم و کین بریدند)۲ امشب تمام عالم گرید ز سوز ماتم ای وای من از این غم۲ یاد گلان پرپر(هر دم به شور و شین است)۲ ساعت آخر عمر(یاد غم حسین است)۲ امشب تمام عالم گرید ز سوز ماتم ای وای من از این غم۲ افتاده یاد آن دم(آتش به خیمه ها زد)۲ دشمن دین و قرآن(سرش به نیزه ها زد)۲ امشب تمام عالم گرید ز سوز ماتم ای وای من از این غم۲

۳۱ (حضرت زینب س) رفته ز دنیا نور چشم زهرا واویلا واویلا زینب رود امشب به سوی عقبی واویلا واویلا عالم ز داغ او به غم نشسته واویلا واویلا قلب تمام شیعیان شکسته واویلا واویلا با داغ آن دلخسته و حزینه واویلا واویلا تازه شده سوز غم مدینه واویلا واویلا شیعه ز داغ او عزا گرفته واویلا واویلا هر جا بوی کرب و بلا گرفته واویلا واویلا ام المصائب دیده کربلا را واویلا واویلا سرهای پر خون روی نیزه ها را واویلا واویلا دیده که شمر خنجر ز کین کشیده واویلا واویلا سر حسینش از قفا بریده واویلا واویلا دید از ستم آتش به خیمه ها زد واویلا واویلا کعب نی و سیلی به بچه ها زد واویلا واویلا دیده عدو بر زخم او نمک زد واویلا واویلا در بین ره به کودکان کتک زد واویلا واویلا زینب بدیده در میان کوفه واویلا واویلا زد روی نی رأس حسین شکوفه واویلا واویلا کرب و بلا دیده و کوفه و شام واویلا واویلا زخم زبان دشنام و سنگ ز هر بام واویلا واویلا در تشت زر دیده نوای قرآن واویلا واویلا می زد یزید بر لب به چوب خزران واویلا واویلا

۳۲ (حضرت زینب س) ای گلبن باغ دین(دختر کوثر زینب)۲ بودی تو در این عالم(هستی حیدر زینب)۲ فاطمه و حیدر نور عینی مونس و همدم و یار حسینی یا صاحب الزمان آجرک الله۲ بس رنج و ستم دیدی(ای خواهر ثار الله)۲ در کودکی ات دیدی(تو داغ رسول الله)۲ دیده ای غنچه از شاخه جدا شد دیده ای پشت در محسن فدا شد یا صاحب الزمان آجرک الله۲ دیدی که سر حیدر(از ظلم عدو بشکست)۲ در مسجد کوفه او(در خون خودش بنشست)۲ او که بیت کعبه شد زادگاهش محراب مسجد گشته قتلگاهش یا صاحب الزمان آجرک الله۲ در شهر مدینه تو(غربت حسن دیدی)۲ بشکسته تو در یثرب(حرمت حسن دیدی)۲ دیده ای که حسن غرق محن شد پیکرش با دست حسین کفن شد یا صاحب الزمان آجرک الله۲ در کرب و بلا هر دم(خون شد دل تو زینب)۲ زد آتش کین دشمن(بر حاصل تو زینب)۲ دیدی حرمت برادر دریدند پیش چشمت سر حسین بریدند یا صاحب الزمان آجرک الله۲ با تیر ستم دیدی(ببریده سر اصغر)۲ تو نقش زمین دیدی(صد پاره تن اکبر)۲ دیده ای پرپر شد گل های یاست از بدن جدا شد دست عباست یا صاحب الزمان آجرک الله۲ همراه زنان دیدی(در آتش کین خیمه)۲ تن های به خون خفته(سرها به روی نیزه)۲ بر زخم تو عدو هر دم نمک زد یتیمان حسینت را کتک زد یا صاحب الزمان آجرک الله۲ در کرب و بلا و هم(در کوفه و شام غم)۲ ای خواهر غمدیده(دیدی تو بسی ماتم)۲ دل ها سوزد بهر قلب کبابت با اسیران بردند بزم شرابت یا صاحب الزمان آجرک الله۲ تا لحظه ی آخر تو(در شورش و شین بودی)۲ ای نور دل زهرا(تو یاد حسین بودی)۲ دیگر راحت شدی از رنج و غم ها می روی در جنان به سوی زهرا یا صاحب الزمان آجرک الله۲ مداح حاج خلیل زارعی

۳۳ (حضرت زینب س) امشب همه عالم ز غم ماتمسرا شد بزم عزای زینب کبری به پا شد شدی تو بانو،راحت ز غم ها رفتی ز دنیا،به سوی زهرا مظلومه زینب۲ دخت امیرالمؤمنین رفته ز دنیا گشته به گلزار جنان مهمان زهرا آن نور دیده،جز غم ندیده قامت زینب،از غم خمیده مظلومه زینب۲ ساعات آخر بوده یاد نور عینش بوده به یاد کربلا داغ حسینش در بین گودال،آن روح امداد از ظلم دشمن،از نفس افتاد مظلومه زینب۲ بودی به یاد آن دمی خنجر کشیدند رأس حسین فاطمه از کین بریدند زد دشمن دین،آتش به خیمه تن بر زمین و،سر روی نیزه مظلومه زینب۲ داری به بر پیراهن برادرت را دیدی به صحرا بی کفن برادرت را فرزند زهرا،افتاده بر خاک غرق به خون و،با تن صد چاک مظلومه زینب۲ بعد از برادر بوده ای زینب تو غمگین بودی به یاد غنچه های پرپر دین بر کودکان،او بی بهانه زد دشمن دین،با تازیانه مظلومه زینب۲

۳۵ (حضرت زینب س) شب رحلت حضرت زینب باشد جان شیعه ی مرتضی بر لب باشد بهر زینب بزم غم گردیده برپا واویلا واویلا واویلا واویلا۲ در کودکی دید سوی خانه آمدند مادر مظلومه را از کینه زدند پشت در افتاده بود مادرش زهرا واویلا واویلا واویلا واویلا۲ زینب دیده فرق بابایش شکسته با شمشیر دشمنش در خون نشسته در راه دین خدا جانش شد فدا واویلا واویلا واویلا واویلا۲ زینب دیده با اشک و ناله در لگن خون های جگر برادرش حسن راحت از غم ها شد امام مجتبی واویلا واویلا واویلا واویلا۲ زینب دیده به همراه خون خدا سوز و ناله ها و داغ کرب و بلا خون شد دلش از آن همه رنج و غم ها واویلا واویلا واویلا واویلا۲ زینب دیده در کربلا گل لیلا علی اکبر گردیده اربا اربا در کنار پیکرش خون دل بابا واویلا واویلا واویلا واویلا۲ بر دست برادر دیده علی اصغر با تیر کین گردیده همچون گل پرپر خون از این غم دل سید الشهدا واویلا واویلا واویلا واویلا۲ غربت برادر را کرده او احساس تا افتاد از بدنش دستان عباس خمیده دیده قامت خون خدا واویلا واویلا واویلا واویلا۲ او دیده برادر را غریب و تنها غرق به خون پیکرش بین دشمن ها خون شد دل زینب در روز عاشورا واویلا واویلا واویلا واویلا۲ او دیده دشمن سوی مقتل دویده رأس حسینش از قفا شد بریده رأس پاکش را زدند روی نیزه ها واویلا واویلا واویلا واویلا۲

۳۶ (حضرت زینب س) زینب ای دخت علی نور دل حضرت زهرایی در آسمان ولا نور هدی ماه دلارایی از تبار پیمبری در کرامت چو مادری تو نور ایمانی آرامش جانی یا زینب کبری۲ امشب راحت شده ای از ستم دشمن دین زینب شیعه از سوز غمت دخت علی گشته غمین زینب از غمت غوغا شده است خونجگر زهرا شده است ای دختر زهرا رفتی تو از دنیا یا زینب کبری۲ بودی همراه حسین بن علی به کربلا زینب دیدی از دشمن دین کرب و بلا رنج و بلا زینب بودی همراه نور عین خونجگر گشتی با حسین دیدی به چشم تر چیده گل پرپر یا زینب کبری۲ دیدی در کرب و بلا نقش زمین شده علی اکبر اربا اربا بدنش گشته و چون گل بشده پرپر غرق خون گشته بدنش پاره پاره شده تنش جان حسین بر لب خون شد دلت زینب یا زینب کبری۲ دیدی بر دست برادر پسرش علی اصغر را دیدی زینب ز ستم طفل صغیر صد پاره حنجر را درد اصغر چاره شده حنجر او پاره شده برادرت دلخون زینب شدی محزون یا زینب کبری۲ ای نور چشم علی غربت خود نموده ای احساس تا دیدی نقش زمین غرق به خون برادرت عباس دیده ای دست او جداست در ره دین حق فداست از روی زین افتاد او تشنه لب جان داد یا زینب کبری۲ دیدی در گوشه ی میدان بلا حسین شده تنها تنها گردیده حسین بن علی در بین دشمن ها شمر بی دین سویش دوید خنجرش از کینه کشید قلبش دریده شد سرش بریده شد یا زینب کبری۲