#قسمت_دوم / #روضه و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام اجرا شده شب عاشورا محرم ۱۴۰۰ به نفس حاج مهدی سلحشور •✾• امشب مشغول نماز شدن، صدایِ قرآن می اومد، صدایِ گریه می اومد، خیمه رو امشب ابی عبدالله تاریک کرد، فرمود: باوفاتر از شما تویِ عالم سراغ ندارم، بعد فرمود: اینها با من کار دارن، دستِ زن و بچه هارو بگیرید، از این تاریکی شب استفاده کنید، هرکی میخواد بره، بره... هر کسی یه جوری ابراز ارادت و وفاداری کرد به ابی عبدالله، یه کی گفت: اگه بدنم رو صد بار بسوزونن، خاکسترم رو بر باد بدن، دوباره زنده بشم، دست از تو بر نمیدارم، دوباره برایِ تو کشته میشم... یکی گفت: من زندگیِ بی تو رو نمیخوام، یکی گفت: برم جوابِ مادرت رو چی بدم؟ اینقدر با این حرفا دلِ زینب خوشحال شد، ابی عبدالله پرده ها رو کنار زد، جایگاهشون رو در بهشت نشونشون داد... امشب اصحاب خوشحال بودن، با هم شوخی میکردن... یه جمله ای سیدحسن نصرالله داره، میگه: امروز خیمه ی حسین ایران است، یزیدیان خیمه را محاصره کردن، حسینِ زمان، شخصِ امام خامنه ای است، خطاب به او میگویم، آقایِ من! اگر کشته شویم و سپس سوزانده شویم، خاکسترِ مارو به باد بدهند، و هزاران بار این کار با ما انجام شود، دست ازتو نمیکشیم، ای پسرِ فاطمه! حاج قاسم چی می گفت: والله والله والله از مهمترین شئون عاقبت به خیری، رابطه قلبی و دلی و حقیقی ما با این حکیمی است که امروز سکان انقلاب را به دست دارد. در قیامت خواهیم دید، مهمترین محور محاسبه این است. لذا رفقا اطاعتِ بی چون و چرا از رهبری لازمه، در زمان دفاع مقدس، عملیات خیبر، وقتی جهنم شده بود، وجب به وجب رو دشمن میزد، توی اون شرایط و فشاری که به رزمنده ها می اومد، نزدیک بود که بچه ها جزایر رو خالی کنن، یه پیام از امام خمینی رسید که امام سلام رسونده و فرموده اند که جزایر رو نگه دارید... همه گفتند: امام فرموده، به روی چشم...

#قسمت_پایانی / #روضه و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام اجرا شده شب عاشورا محرم ۱۴۰۰ به نفس حاج مهدی سلحشور •✾• برگردیم تویِ روضه، یه وقت شنید زینب، ابی عبدالله داره آروم آروم راه میره، داره زمزمه میکنه:...* یا دَهرُ اُفّ لَکَ مِن خَلیلِ کَم لَکَ بِالاِشراقِ وَ الاَصیـلِ *امام سجاد میگه: من متوجه شدم منظورِ بابام رو، زینب عمه ام هم متوجه شد، دنبال برادر حرکت کرد، داداش! این حرفا چیه داری میزنی؟ گفت: زینب جان! جدم از من بهتر بود، از دنیا رفت، بابام علی ازمن بهتر بود از دنیا رفت، مادرم از من بهتربود از دنیا رفت، داداش حسنم رفت... یه وقت زینب گفت: داداش! یعنی تو هم میخوای بری؟ چقدر خانوم زینب بی تاب شد امشب، حالا این زینب لحظاتی رسیده که دید ابی عبدالله، در اوجِ غربت اومد دَرِ خیمه اصحاب و یاران، پرده ی خیمه رو کنار میزد، علی اکبر رو صدا میزد، پرده ی خیمه رو کنار میزد، بچه های عقیل رو صدا میزد، بچه های اُم البنین رو صدا میزد، یِکّه و تنها که موند، دیدن ابی عبدالله اومد سمتِ خیمه ی زنها، دید زین العابدین در تب داره میسوزه، حضرت حالش خیلی بده، حضرتِ زینب داره پرستاری میکنه، تا ابی عبدالله واردِ خیمه شد، شروع کرد امام زین العابدین با بابا صحبت کرد، باباجان! چه خبر؟ کار به کجا رسیده؟ از عموم عباس چه خبر؟ ابی عبدالله فرمود: عباسم رو کنارِ علقمه کشتن، دستاش رو از بدن جدا کردن... گفت: بابا! از برادرم علی اکبر چه خبر؟ یکی یکی اسم شهدارو آوُرد، ابی عبدالله گفت: عزیزِ دلم، خیالت رو راحت کنم، به جز من و تو مردی تویِ خیمه ها نمونده... تا این حرف رو زد زین العابدین فرمود:عمه جان! شمشیرم رو بده... من زنده باشم بخواد آسیبی به ولیِّ خدا برسه! حضرت زین العابدین رو آرام کرد، ای بهترین ذریّه من، ای جانشینِ من، تو باید این زن و بچه رو سرپرستی کنی، تو باید اینها رو تا شام و کوفه ببری، سایه ی یک مرد رو باید بالا سرشون ببینن، اما عزیزِ دلم، سلامِ من رو به شیعیانم برسون" إِنَّ أَبي ماتَ غَريباً فَانْدُبُوهُ وَ مَضى شَهيداً فَابْكُوهُ" به اونا بگو: پدرم غريبانه به شهادت رسيد پس بر او اشك بريزيد... اونجا بود گفت: لباس کهنه رو بیارید، این لباس رو پاره پاره کنید، زیر همه لباسام بپوشم، کسی این لباس رو غارت نکنه... علامه مجلسی تویِ حرم امیرالمؤمنین، آخرِ درسِ، میخواد روضه بخونه، یه کسی اومد یه پیغامی براش آوُرد، علامه رو بهم ریخت، بعداً به خواصش گفت، گفت: این پیک از طرفِ حضرت زهرا سلام الله علیها بود، خانوم تویِ حرم هستن، فرمودن: به علامه بگید روضه ی وداعِ حسینم رو بخونه... کاراش رو کرد، وداعش رو کرد، یه وقت دید سکینه خیلی داره گریه میکنه، بچه رو بغل گرفت، گفت:" لَا تُحْرِقِی قَلْبِی" قلبم رو نسوزون، قلبم رو آتش نزن... همه رو آرام کرد، تا اومد بره سمت میدان دید زینب هم پشتِ سرش داره میگه: "مَهلاً مَهلا"... زینب رو هم آرام کرد، اما گذشت تا فردا، سکینه خودش رو انداخت رویِ بدنِ ابی عبدالله، اینقدر گریه کرد، اینقدر ناله زد، اومدن گفتن: امیر! این دختر رو نمیشه از پدرش جدا کنیم، گفت: یه راهی داره، بچه رو بزنید... گفتن: بابا بچه رو بغل گرفته، دستاش دورِ بچه حلقه شده، گفت: اگه بچه رو بزنید دستاش باز میشه، بچه رو رها میکنه، تا با تازیانه زدن، دستایِ حسین بازشد...

‍ یه باغبون خسته دل باغی پر از آلاله داشت گُل های كوچیك و بزرگ شش ماه و سه ساله داشت وقتی به باغش سر میزد دیگه غم و ماتم نداشت با بودن یك باغ گُل چیزی تو عالم كم نداشت یه باغبون خسته دل باغی پر از آلاله داشت گُل های كوچیك و بزرگ شش ماه و سه ساله داشت وقتی به باغش سر میزد دیگه غم و ماتم نداشت با بودن یك باغ گُل چیزی تو عالم كم نداشت ای آبروی عالمین هستی تو مولا یا حسین(ع) اما یه روزی ناگهون قصد سفر كرد باغبون همراه گُل ها قُنچه ها پا زد به جای بی نشون میرفت و رو دوش خود كوهی ز درد و غم كشید تا كه یكی از روزا به دشت كربلا رسید ای آبروی عالمین هستی تو مولا یا حسین(ع) یه مشت حسود كینه دل میخواست آواره باشه تو صحرای كربلا بی كس و بیچاره باشه تو اون دیار بی كسی كه غافله بار رو گشود بین گُلای باغبون یه قُنچه ای شش ماهه بود ای آبروی عالمین هستی تو مولا یا حسین(ع) باغبون كربُ و بلا قُنچه رو خیلی دوست میداشت همیشه قُنچه گُل رو به روی سینش میگذاشت از بس كه تشنه شده بود شبنم اشك رو میمكید از سوز گرما و عطش جایی رو چشماش نمیدید ای آبروی عالمین هستی تو مولا یا حسین(ع)

بی حسین معنا ندارد قیامت بی حسین غوغا ندارد شفاعت بی حسین معنا ندارد حسینی باش که در محشر نگویند چرا پرونده ات امضاء ندارد . . . با آب طلا نام حسین قاب کنید با نام حسین یادی از آب کنید خواهید مه سربلند و جاوید شوید تا آخر عمر تکیه بر ارباب کنید

‍ آمدم ای شاه پناهم بده بانوای زیبای #محمدعلی_کریمخانی آمدم ای شاه پناهم بده / خط امانی ز گناهم بده ای حرمت ملجأ درماندگان / دور مران از در و راهم بده ای گل بی‌خار گلستان عشق / قرب مکانی چو گیاهم بده لایق وصل تو که من نیستم / اذن به یک لحظه نگاهم بده ای که حریمت مَثل کهرباست / شوق و سبک خیزی کاهم بده تا که ز عشق تو گدازم چو شمع / گرمی جان‌سوز به آهم بده لشکر شیطان به کمین منند / بی‌کسم ای شاه پناهم بده از صف مژگان نگهی کن به من / با نظری یار و سپاهم بده در شب اول که به قبرم نهند / نور بدان شام سیاهم بده ای که عطابخش همه عالمی / جمله حاجات مرا هم بده آن چه صلاح است برای «حسان» / از تو اگر هم که نخواهم بده شاعر: حبیب الله چایچیان (حسان) #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #محمدعلی_کریمخانی

‍ ‍ ✺⃟࿐ུ💚🤍﷽🤍💚═✺⃟ ✺⃟࿐ུ💚🤍💚🤍💚═✺⃟ #دوشنبه های #امام حسنی(ع) #گرفته دست مرا بارها مرام حسن رسیده است به من لطف مستدام حسن من احترام شدم محض احترام حسن  حسن امام من است و منم غلام حسن هزار بار بمیرم دوباره زنده شومگ به بارگاه امام کریم بنده شوم 🤍🤍 مرا ز کوی کریمان جدا شدن هرگز و هر دری به جز این خانه را زدن هرگز و صبح و ظهر و شب اینجا نیامدن هرگز من و جدایی از دامن حسن هرگز خدا مرا به هوای دگر رها نکند من و جدا شدن از مجتبی خدا نکند 🤍🤍 شمایلی ز بهشت آمد و هویدا شد به نور چهره ی او ممکنات زیبا شد گره ز کار جهان و جهانیان وا شد ستاره ای بدرخشید و ماه زهرا شد به آفتاب جمالش ، به کعبه ی خالش به هوش بودم از اول… ربود تمثالش 🤍🤍 هماره روح دعا ، کعبه ی عبادات است شفیع روز جزا ، قبله گاه حاجات است حسن نمود حسن هاست ، جمع خیرات است امام زاده و سر سلسله ، به سادات است کریم چارم دنیای پنج تن آمد خبر دهید که آقایمان حسن آمد سر ارادتم از افتخار خم گردد گدا به حرمت ارباب محترم گردد خدا بخواهد اگر پرچمی علم گردد امام زاده ی ما صاحب حرم گردد 🤍🤍 مدینه الحسنی در بقیع میسازیم رواق و گنبد و صحنی وسیع میسازیم رواست محتشمی وصف مجتبا بکندم و دست فرشچیان طرح نو به پا بکند زنی النگوی خود نذر آن بنا بکند که گنبد حرمش را چو کربلا بکند در ورودی باب الکریم در زدنی ست ورودی حرمش صحن جامع حسنی ست چراغ صحن ، برایش ز ماه میسازیم دخیل پنجره هایش ، نگاه میسازیم و باب ساعت مخصوص شاه میسازیم برای قاسم او حجله گاه میسازیم 🤍🤍 رواست دور ضریحش همیشه هجمه شود رواست صحن عتیقش بنام نجمه شود قرار و وعده ی ما صحن مجتبی باشد شب زیارتی اش هم دوشنبه ها باشد همیشه دور ضریحش سر و صدا باشد و مثل کرببلا هم برو بیا باشد شبیه هر شب جمعه ، شبیه کرببلا دوشنبه های بقیع و زیارت زهرا س 🤍🤍 🎧#مداح_اهلبیت(ع) 🎤#استاد_حاج_پیرزاده 👌#پیشنهاد_دانلود #التماس دعای فرج #سبک و اجرا 1399/3/9 ✺⃟࿐ུ💚🤍💚🤍💚═✺⃟ ✺⃟࿐ུ💚🤍💚🤍💚═✺⃟

‏فایل صوتی از طرف مداح اهلبیت، ع، شعبانپور

🔸️زمزمه‌ی توسل به امام رضا 🔸️زیارت مخصوص 🔸️بنداول ز راه دور من آمدم شدم غلام درگهت دوچشم‌من براه تودوخته‌بر روی‌مه‌ت عنایتی به من نما که گردم آشنای تو رضای حق بود رضا همیشه در رضای تو رضا غریب‌الغربا رضا معین‌الضعفا(۲) 🔸️بنددوم زیارت حریم خود عطا نموده‌ای به من جفا نموده‌ام ولی وفا نموده‌ای به من شد حج من زیارتت امام مهربان من ببین‌زعشق‌توبه‌لب‌رسیده‌ست‌جان‌من رضا غریب‌الغربا رضا معین‌الضعفا(۲) 🔸️بندسوم مرا ز بعد این حرم راهی کربلا نما به پیش این غلام خود به دیدنم آقابیا سینه‌زن حسینم و گریه کن سه ساله‌ام میان گلعذارها منم شبیه‌ لاله‌ام غریب کربلا حسین مرا مکن رها حسین(۲) #مرتضی_محمودپور #اجرای سبک؛ #کربلایی_مجید_منصوری

✳️ عامیانه ای به بهانه ماه ذی القعده #سبک_قربون_کبوترای_حرمت نمیدونم چه حالی داشت شاعر شیربن زبون قربون کبوترای حرمت گفت آقا جون قربون کبوترای تو شدن کم چیزی نیست اونم اون کفتری که پیش تو داره آشیون آخه هر کی پیش توست انگاری که پیش خداست هر کی ام از تو جداس آخر میشه خوارو زبون هر کسی بیاد پیشت انگاری معراج دیده شبیه اینه که پرزده تا هفت تا آسمون پیش وسعت بلند آسمون حرمت شبیه یه تیکه ابره آسمون و کهکشون بینوا غنی میشه بدی پیشت خوبی میشه گدا از تو حرمت شبیه شاه میاد بیرون تو بدا رو بیشتر از خوب خوبا تحویل میگیری واسه اینه شهرتت شده امام مهربون خوبیهات یکی دوتا نیست که بشه خلاصه کرد همه از تو میخونن از کوچیک و پیر و جوون یکی میگه تو خوبی امام رضا آخرشه اون یکی میگه برا شناختنش قرآن بخون بخون انما رو تا بفهمی از نسل کیه از کدوم تباره و چه شاهی بوده جدشون آقا از نسل همون شاهه که همنام اونه کی میتونه باشه جدش جز علی پهلوون فخر آقا بخدا اینه که اسمش علیه اسم خوشگل علی که دلا رو میده تکون آب سقاخونت آرزوی کام زمزم ه کوثر بهشتی از سقاخونت شده روون شعبه اصلی ه باغ جنته صحن و سرات من بهشت و نمیخوام منو تو صحنت بنشون دوس دارم که پنجه تو پنجره فولاد بزنم مزهء زیارتت رو باز به کامم بچشون دوس دارم هزار دفعه روزیم بشه زیارتت بشنوم تو حرمت بازم صدای روضه خوون روضه خونی که بخونه برام از کرب و بلا تا که سینه م بشه از داغ حسین آتیش فشون همه میگن که برات کربلا دست شماست دست رد به ما نزن ما رو به ا ونجا برسون اشک چش بده به ما برا محرم حسین سوز دل بده به ما تا که بشیم رنگ خزوون تو غریب الغربائی ولی تو حرم داری زیر آفتاب مونده قبر مادرت بی سایبون مجتبی صمدی شهاب

. #نوحه #زمزمه #شهادت_امام_جواد #سبک_طفل_بتیمی_زحسین_گمشده #حاج_رضا_یعقوبیان امشب دوباره من به شور و شینم واویلا واویلا یاد غم جواد و کاظمینم واویلا واویلا ابن الرضا امام بی قرینه واویلا واویلا در کاظمین گشته شهید کینه واویلا واویلا زد ام فضل شرر به پیکر او واویلا واویلا خنده کنان نشسته در براو واویلا واویلا زهر ستم زده شرربه جانش واویلا واویلا سوزانده است تا مغز استخوانش واویلا واویلا کنیزکان در پشت در نشسته واویلا واویلا کف می زدند با خنده دسته‌دسته واویلا واویلا بسته به رویش درب حجره از کین واویلا واویلا نقش زمین گشته نهم شه دین واویلا واویلا از ظلم و کین روزش شده چنان شام واویلا واویلا جسم شریفش ماند سه روز روی بام واویلا واویلا بعد از سه روز جسمت به دوش یاران واویلا واویلا جسم حسین زیر سم ستوران واویلا واویلا مولای من کنار پیکر تو واویلا واویلا کسی نزد سیلی به خواهرتو واویلا واویلا بعد از حسین آتش زدند به خیمه واویلا واویلا سربریده اش زدندبه نیزه واویلا واویلا بر زخم عمه زینبت نمک خورد واویلا واویلا سکینه پیش چشم او کتک خورد واویلا واویلا #نوحه_شهادت_امام_جواد_علیه_السلام #جوادالائمه #مشهد_مقدس

‏فایل صوتی از طرف رضا یعقوبیان

|⇦•رسیدم دوباره به درگاه شاهی.. #روضه و توسل به حضرت امام رضا علیه السلام ویژۀ ایام زیارت مخصوص به نفس سید مهدی حسینی•✾• صلی الله علیک یٰا عَلی اِبنِ موسَی أَلرّضٰآ أَلمُرتَضٰی .. رسیدم دوباره به درگاه شاهی چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی سلام ای غریبی که در صبح محشر ندارم به جز مُهر مِهرت گواهی شلوغ است دورت ولی شد فراهم عجب خلوتی خلوت دلبخواهی چو آیینه از بس که دل نازکی تو توان تا حریمت رسیدن به آهی تو آیینه آیینه نوری و نوری تو مهری چه مهری تو ماهی چه ماهی تو را مهر گفتم؟ تو را ماه خواندم؟ عجب کسر شأنی عجب اشتباهی که مهر است در محضرت مرده شمعی که ماه است پیش رخت روسیاهی تویی شرط توحید و بی تو یقینا همه نیست توحید جز لاإلهی اگر ابر لطفت به محشر ببارد نماند ثوابی نماند گناهی به لطف تو کاه ثواب است کوهی به بذل تو کوه گناه است کاهی لب درۀ نفس لغزیده پایم نگه دار دست مرا با نگاهی منم آن گنهکار امیدواری که دارد به لطف تو پشت و پناهی ــــــــــــــــ مثل آهوی بیابان به بیابان زده ام چون شنیدم گذرت باز به صحرا خورده من از اینجا بروم زود زمین می افتم این گدا چیزی اگر خورده همینجا خورده ــــــــــــــــ پسر فاطمه بدجور بهم ریخته ام پسر فاطمه در کار گره ها خورده ما نگرانیمون اینه عاشورا بیاد و محرم رو نبینم .. کارمون به جایی برسه رفیقامون برام دعا کنن بگن خدا کنه محرم رو ببینه .. یا امام رضا .. شما فرمودید به خانواده جلو جلو برا شما گریه کنن .. آی امام رضایی که جلو جلو اجازه دادی بچه هات برات ناله بزنن .. زهری که به امام رضا دادن نوشتن دفعتاً جگر آقا آب شد .. با یه وضعیتی از کاخ مامون خودش رو رساند به خانه .. فرشای حجره رو کنار زد صورت گذاشت رو خاک وفاة الإمام الرضا از اباصلت نقل میکنه هی زیر لب صدا می زد حسین ، حسین .. یه نفس عمیقی کشید روح از بدن مفارقت کرد .. اینجا امام رضا لحظۀ احتضار هی صدا زد حسین .. اما نوبت به ابی عبدالله که رسید صدا زد یا غیاث المستغیثین .. لحن ابی عبدالله عوض شد دید میخوان بریزن سمت خیمه .. صدا زد اول بیاید کارِ حسین رو تمام کنید .. جایت کم است پیکر خود را تکان مده مادر رسیده، تشنه لب اینگونه جان مده خواهر بميرد آه دگر دست و پا نزن تنگ است جات مادرمان را صدا نزن چشم تو روشن محرم ندارم قول داده بودی باشی کنارم دیدی غریبم گفتی اُخیَّ گفتم کجایی گفتی إلیّ

|⇦•چهل منزل کتک خوردم.. #روضه و توسل به حضرت رقیه سلام الله علیها اجرا شده شبِ سوم محرم۱۴۰۰ به نفس استاد حاج منصور ارضی •✾ السلام علیکم یا اهل بیت النبوه خدا جلوه‌اش در دل عارفین من الاولین بوده و الاخرین بنازم به نازی که از ما کشید بنازم به این احسن الخالقین مرا آفریده برای حسین لک الحمد، حمد همه شاکرین یکی گفت در گوش من یاحسین شنیدم دو یا ارحم الراحمین به قرآن، بهشتِ خدا بی حسین شود بدتر از اسفل السافلین به مستی من لحظه‌ای شک نکن که جوشیده‌ام در چهل اربعین سرشته شده با رقیه گلم منم بندهء آن خرابه نشین ندارم به زهرا کسی را جز او ندارم به شخصی بجز او یقین اگر روز محشر به زهرا نشد مرا می سپارد به اُم البنین پناه رقیه فقط زینب است سپرده است جان را به جان آفرین تصور کن آغوش زینب شده رکابی که بی او ندارد نگین طبَق آمده با سری غرقه خون سری آمده از تنور، آتشین نشست و پدر را به دامن گرفت سپس گفت؛ ای ماهم، ای نازنین؛ شده لکنتم بیشتر، بین شام شده حرف من نقطه چین نقطه چین ورم داشت دستم که بالا نرفت نشد رو بپوشانم از آستین روی صورتم جای یک بوسه نیست خبر داری از سیلی آن و این؟! لگد خورده‌ام بس که خوردی لگد زمین خورده‌ام بس که خوردی زمین نخوردی اگر چوب، در تشت زر چرا شد لب تشنه‌ات این چنین شنیدی چرا دخترت شد مریض کنیزی صدا کرده من را کنیز شاعر: #رضا_دین_پرور با ادب این سرُ از تو تشت برداشت .. رحمتِ خدا بر این گریه ها .. [زبان حال بگم :] به بچه ها گفت من امشب میرم .. شما مواظب عمه باشید .. خیلی زحمتِ منو کشید .. اگر کربلا رفتید جای منم زیارتِ بابام برید .. بگید انقدر دلش میخواست بیاد .. چهل منزل کتک خوردم نبودی به زیر دست و پا مُردم، نبودی منی که غنچه بودم، تشنه ماندم توانم رفت و پژمردم، نبودی چرا وقتی که بد ترسیده بودم چرا نام تو را بردم، نبودی؟! شب تاریک، در بین بیابان من از محمل زمین خوردم نبودی نپرس از پهلویم، تقصیر زجر است *نامرد اول با لگد زد .. گفت یه کاروان رو معطل کردی .. موهای دختر رو گرفت ..* نپرس از پهلویم، تقصیر زجر است به ضرب چکمه آزردم، نبودی چرا ساکت، چرا اینگونه سردی؟! مگر با دختر خود، قهر کردی؟! سه ساله بودم و قدم کمان شد تسلای غمم، زخم زبان شد نبودی جان بگیرم در کنارت رقیه از یتیمی نیمه جان شد حجابم را نشد محکم بگیرم دو دستم بسته بین ریسمان شد چه دستان بزرگی دارد این شمر تمام صورتم زهرا نشان شد حواسم بود روی نیزه بودی سرت بالاسر من سایه بان شد سرت را می گذارم روی شانه که گویم حرف های دخترانه اگرچه درد دارم قدر کافی نمی خوابم که مویم را ببافی نپرس از وضع موهایم که دیگر ندارد حاجتی بر موشکافی پر پروانه وارم را شکستند ندارم استطاعت بر طوافی شدم خسته ازین سربار بودن خودم حس می کنم هستم اضافی مرا با خود ببر، با من بگو که دگر از این مصیبت ها معافی بیا امشب به قول خود عمل کن مرا در لحظه ی آخر بغل کن شاعر : #محمد_جواد_شیرازی لب ها رو گذاشت بر اون لب های ورم کرده و چوب خورده .. دیدن دیگه صداش نمیاد .. گفتن عزیزمون خوابش برده .. بی بی اومد بالاسرش یه مقدار تکونش داد .. رقیه جان .. صدا زد امام چهارم رو عرض کرد آقاجان خواهرت از دنیا رفت .. به خدا هیچ نمازی مثه نماز امام چهارم بر خواهرش نبوده .. بدن شستشو شد نمیدونم! کفن شد نه والله ! با همون رخت اسیری بدن رو گذاشت جلوش صدا زد اَللّهُمَّ اِنَّ هذِهِ أَمَتُک وَ ابْنَةُ عَبْدِک وَ ابْنَةُ أَمَتِک.. نیمه شب چه نماز میتی خواند .. اَللّهُمَّ اِنّا لا نَعْلَمُ مِنْها اِلاّ خَیراً .. ای حسین .. پیچیده در عالم چاووشِ محرم با ناله بگوید مادر با قدی خم ای مذبوح عریان، ای آقای عطشان مانده پیکرِ تو بی سر در بیابان واویلا حسین جان .. در کنج خرابه محزون و غمینم گرچه دختِ شاهم، ویرانه نشینم چشمم گشته روشن با قدی خمیده آمد دینِ من شاهِ سر بریده ای بابا حسین جان .. با اشک دو دیده شستم خون زِ رویت با لب های زخمی میبوسم گلویت میسوزد وجودم، سر تا پا کبودم چون مادر اسیرِ سیلیِ یهودم ای بابا حسین جان .. پهلویم شکسته، بازویم شکسته سنگین بوده سیلی، اًبرویم شکسته دارم یک سوالی از تو ای عزیزم با این رخت پاره من مثلِ کنیزم ای بابا حسین جان .. @Asheghane_hazrat_zeynab

|⇦•مرده بودم در پی مَحیای مَحیا .. #روضه و توسل به طفلان حضرت زینب سلام الله علیها اجرا شده شب چهارم محرم۱۴۰۰ به نفس استاد حاج منصور ارضی •✾• السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أهلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ مرده بودم در پی مَحیای مَحیا آمدم لطف کردی جلوه کردی در تجلی آمدم من ندیده عاشقت گشتم جنونم ذاتی است از ازل مجنون شدم دنبال لیلا آمدم گرچه دارم در اطاعت چشم پوش بسته ایی تا دهی در روضه برمن چشم بینا آمده ام من تهی دستم فقیرم مستمند و بی کسم دست گیری کن که با دست تمنا آمدم نه هراس از نار و نه شوق جنان دارم به دل نه همین امروز با امید فردا آمدم مادرت از قبل خلقت انتخابم کرده است پس به هیات با دعای خاص زهرا آمده ام نسل در نسلم غلام حلقه در گوش توام ناگهان در پی ارثیه اجداد و ابا آمده ام اشک هم مال خود من نیست روزیه شماست با همین قطره که دادی سمت دریا آمده ام *دیگه کم کم داره عاشورا نزدیک میشه .. امشب عرض میکنم بی بی جان خوب حسینت رو نگاه کن ..* گرچه کوتاهی در انجام وظیفه میکنم در پی دستور تو با حکم اجرا آمدم فیضِ عامت در محرم شاملِ حالم شده یک شبیه صدهاهزاران پله بالا آمدم فاطمه درهم خریده این گواهِ گفته ام با همه خوبان منِ بد نیز اینجا آمدم پاک گشتم مثلِ طفلِ تازه دنیا آمده با همه آلودگی در روضه ات تا آمدم از تو ممنونم که با این ناله این غم زنده ام باز هم امسال در ماه محرم آمدم *گفت عبدالله یادت باشه من باید هر روز حسینم رو ببینم .. وگرنه میمیرم .. دوم شرطم اینه هرجا حسینم بره منم باید برم .. عبدالله ابن جعفر گفت خانم من غلامتم هرچی شما بگی درسته .. درستِ من شوهرِ شما هستم ولی بدون منم غلام شما هستم .. با عشقِ ابی عبدالله بچه هاش رو بزرگ کرد .. عرضه داشت داداش جان، برادرم .. همه رو قبول کردی، بچه های حسنم رو قبول کردی؛ میخوای این دو تا بچه رو قبول نکنی!! ..* زینبم جلوۀ ذاتِ تو حسین متحیر زِ صفات تو حسین عاشق صوم و صلات تو حسین آشنا با جملاتِ تو حسین سفره دارِ حرمت خواهرِ توست بی قرارِ کرمتخواهرِ توست ما دو تا گریه کنانِ حسنیم مثلِ یک روح میانِ دو تنیم پیشِ هم در صددِ سوختنیم تا به کی حرف دو پهلو بزنیم جان من جان خودت جان حسن این دلِ خواهرِ خود را نشکن آمدم پیشِ تو بهتر بشوم جرعه ای می بده کوثر بشوم مثلِ زهرایِ تو حیدر بشوم با پسرهام دو لشکر بشوم خواهشا نهی موکد نکنی دستِ خالی مرا رد نکنی جانِ زهرا پُرم از خون جگری مردم از دلهره و بی خبری کاشکی دو پسرم را بخری این دو را هم پی قاسم ببری من به تنها شدنت حساسم به خدا شیر تر از عباسم *طوری شد وقتی این بچه ها اومدن رجز خواندن خودشون رو معرفی کردن امیری حسین و نعم الامیر .. یکی به دیگری گفت اینا کی هستند؟! گفتن اینا فرزندانِ خواهرش زینب هستند .. ان شالله کربلا بریم اونجا بتونیم عرض ادب کنیم ..* پیچیده در عالم چاووشِ محرم این روضه بخواند مادر با قدی خم ای مذبوح عریان، ای آقای عطشان مانده پیکرِ تو بی سر در بیابان واویلا حسین جان .. ای هستی زینب طفلانم فدایت هرچه در توان بود آوردم برایت این دو هدیه های زینب بر خدایند این دو لاله های دشتِ کربلایند واویلا حسین جان .. دارم از تو خواهش بنما رو سپیدم چون لیلا و نجمه کن ام الشهیدم در داغِ گلانم بر غم می نشینم اما ای برادر غربتت نبینم واویلا حسین جان .. @Asheghane_hazrat_zeynab

|⇦•حق تعالی روز اول آفریدم .. #روضه و توسل به ابن الکریم حضرت عبدالله ابن الحسن علیه السلام اجرا شده شب پنجم محرم۱۴۰۰ به نفس استاد حاج منصور ارضی السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أهلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ اَلسَلامُ عَلَیکَ یا اَبامُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بنَ عَلِی حق تعالی روز اول آفریدم با حسین مکتب توحید حق را برگزیدم با حسین با حسین بن علی سرمایه دار عالمم دست از دنیا و اهل آن کشیدم با حسین برکت این زندگی هم از محرم شد شروع می شود تحویل ، هر سال جدیدم با حسین سجده روی تربت او پرده ها را زد کنار تا کجاها که نمی دانم رسیدم با حسین گریه کردن، روضه خواندن، نوکری، سینه زدن طعم های بی نظیری را چشیدم با حسین نوکری را از پدر آموختم، یادش بخیر نوکری کردم، فراوان خیر دیدم با حسین هر کسی دنبال شادی بود نوش جان او بی خیال دیگران ، من غم خریدم با حسین کار او را من اگر بر خود مقدم ساختم روز محشر ، نزد زهرا روسپیدم با حسین قطرۀ اشکِ عزایش شست و شویم می دهد بعد هیئت، باز انسانی جدیدم با حسین تا که بین سینه ام گرمای حبش حاکم است هر نفس، هر لحظه در حکم شهیدم با حسین کاش می شد تیرها را دفع می کردم از او تا که در محشر بگویم چون سعیدم با حسین روز و شب گریان آن جسم مقطع گشته ام از هر آنچه غیر گریه ، دل بریدم با حسین #محمد_جواد_شیرازی سخن اهل عشق این سخن است کربلا در احاطۀ حسن است هر کسی رو به کربلا کرده باطناً رو به مجتبی کرده بزم ما را حسن فراهم کرد او حسین را عزیزِ عالم کرد این همه مجلسِ مصیبت ها پرچم یا حسینِ هیئت ها خیرها را به ما حسن داده او به ما اذنِ سوختن داده میوۀ نور میدهد شجرش ای به قربانِ هر دو تا پسرش با حسن جانِ تازه میگیرم امشب از او اجازه میگیرم که بگویم زِ جلوۀ آن ماه مددی یا جناب عبدالله یازده سال‌س صف شکن است پس یتیم حسن خودش حسن است دست آورده جای شمشبرش همه مات، ماتِ تکبیرش حق شده پیش هو بزرگ شده این پسر با عمو بزرگ شده شیرخواره بود بالاسرِ آقامون امام حسن ابی عبدالله داره گریه میکنه .. قاسم و دیگران ایستادن این بچه هم بغلِ عموِ .. سفارش کربلا رفتنِ این بچه ها رو امام حسن کرد .. از اول با عمو و عمه ش بزرگ شده .. انقدر عظمت داره، انقدر عقلش کامله .. وقتی بالای تل زینبیه فرمود عمه جان عموم افتاده رو زمین «والله لَا أُفَارِقُ عَمِّي» .. من یه لحظه ام از عموم غافل و فارق نمیشم .. دست رو بسته بود حضرت به دستِ عمه با پارچه ای .. چنان دست عمه رو رها کرد رسید بالاسرِ عموش ( شنیدید ) فرمود پاشو بریم زخم های بدنت رو تو خیمه مرهم بزارم .. یه وقت دید سایۀ یه نانجیبی اومد بالاسرش .. شمشیر رو بالا آورد حضرت صدا زد وَيْلَكَ يَا ابْنَ الْخَبِيثَةِ أَ تَقْتُلُ عَمِّي ؟.. دیگه وقت نشد حمله کنه .. فقط این دستِ کوچکش رو آورد جلو .. دست به پوست آویزان شد .. از روی تل خدا خدا میکرد عمویش را فقط صدا میکرد چه عمویی میانِ چند سپاه تشنه ای در میانِ قربانگاه صحنه را تا که دید گفت حسین دستِ خود را کشید گفت حسین حسن کربلا به جان آمد پا برهنه دوان دوان آمد آمد و دید گریه بی اثرست یک نفر روی سینۀ پدر است پاره پاره شده‌ست پیرهنش میزند با قلاف بر دهنش بند بندِ تنش گسسته شده نیزه ها در تنش شکسته شده داد زد ای عموی خون جگرم غم نخور من برای تو سپرم چشم بر سمتِ خیمه گاه ندوز دستِ ناقابلم که هست هنوز میدهم دست در برابرِ تو تا بلا دور باشد از سرِ تو دیدی آخر تنم زِ عشقت سوخت تیر من را به جسم تو میدوخت حرمله اومد جلو .. تا نزدیک شد، عبدالله هم تو بغلِ عموِ .. چنان با تیر سر این بچه رو تو دامن عمو جدا کرد .. آی حسین .. قربانی عشقِ شاهِ کربلایم از نسلِ کریمم پورِ مجتبایم مجنون تو بودم از روزِ ولادت مست و بی قرارم از جام شهادت واویلا عمو جان .. مانده از مدینه بغضی در گلویم می آیم زِ خیمه امدادِ عمویم رویِ سینۀ تو با خون دیده بسته مثله مادرِ تو دستم را شکسته واویلا عمو جان . @Asheghane_hazrat_zeynab

|⇦•نگاه ابی عبدالله، پناه دل بیچارست.. #سینه_زنی و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام ویژه شب جمعه به نفس کربلایی محمدحسین پویانفر •✾• نگاه ابی عبدالله، پناه دل بیچارست کجا مثه حرم میشه، برا کسی که آوارست به ضریح تو، گره میزنم همه ثانیه هامو امام حسین سر ذوقمه، میگیرم اگه همه قافیه هامو امام حسین همین ساعت همین لحظه، الان باید حرم بودم اگه دنیا به کامم بود، الان شاید حرم بودم .. «حسین جانم ، حسین جانم ...» نگاه ابی عبدالله، نگاهمو عوض کرده هوای دلمو داشته، که راهمو عوض کرده دیگه خسته‌م از، همه غیر تو پر کاسه‌ی صبرم امام حسین کرمت رو باز، برسون بهم شب اول قبرم امام حسین همون‌ساعت همون‌لحظه، اگه میشه کنارم باش تو تنهایی، تو گرمای شب سرد مزارم باش .. حسین جانم، حسین جانم ... نگاه ابی عبدالله، میگن که نگران بوده عبایی که رو دوشش بود، تو دستای سنان بوده نه عمامه و، نه یه پیرهن دیگه نایی نداره امام حسین واسه دست و پا، زدنش اصلا دیگه جایی نداره حسین همون‌ساعت همون‌لحظه، یکی نیزه به پهلو زد خدا لعنت کنه شمرُ، که روی سینه زانو زد .. «حسینم وا، حسینم وا ..» @Asheghane_hazrat_zeynab