#غریب_افتاده_ای غریب افتاده‌ای در دست جلاد از این بی‌یاوری فریاد فریاد مثال تشنه ای در چنگ صیاد شده کاخ یزید از ظلم آباد غریب افتاده‌ای در زیر شمشیر غریبانه نشسته بر تنت تیر غریب این دیار پربلایی غریبی می‌روم در بند و زنجیر غریبی در وطن سهم حسن بود به زیر نیزه باران در کفن بود تو اما در دل صحرا غریبی تویی دور از وطن او در وطن بود غریب افتاده‌ای در دست جلاد غریب افتاده‌ای در بین لشکر به زیر چکمه شمر ستمگر تو را می‌بینم و می‌سوزم ای‌وای نهاده بر گلوی تشنه خنجر غریبانه دلم می‌گیرد از غم تویی در خون و من در اشک نم‌نم به خونابی که از نای تو ریزد شود جانا به هر دم عمر من کم غریب افتاده‌ای در دست جلاد به روی سینه‌ات قاتل نشسته برای سر بریدن دشنه بسته نهاده از قفا خنجر به حنجر مرا این صحنه دیدن دل شکسته به یک پنجه فشرده تار مویت به دست دیگرش زیر گلویت دعا کن زینبت اینجا بمیرد توانی کو که مانم روبرویت غریب افتاده‌ای در دست جلاد به یاد غربت مادر بگریم به یاد ضرب میخ و در بگریم به یاد کوچه‌های شهر یثرب به مظلومیت حیدر بگریم دل شیعه از این غربت بسوزد به آن بانوی بی تربت بسوزد در این آدینه قلب سروری هم به امید دمی قربت بسوزد غریب افتاده‌ای در دست جلاد ** برچسب ها : #حضرت_زینب (س) ، #امام_حسین (ع) ، #نوحه_سروری

یه چند وقتیه دلتنگی ... سبک #واحد یه چند وقتیه دلتنگی همش مهمون چشمامه محرم اومده اما دلم پیش رفیقامه تو روزای غم و شادی چقد خالی شده جاشون به ماها امنیت دادن با خون توی رگهاشون جوون دادیم جون دادیم واسه آرامش امت جوون دادیم جون دادیم واسه احساس امنیت جوون دادیم‌ جون دادیم واسه عزت سر غیرت پیوندی با وحدت بستیم ما انگشتای یک دستیم هر جا لازم بود خون دادیم ما پای حرفامون هستیم " هیهات هیهات هیهات من الذله " نگاه کن زندگیشونو چقد بی ادعا رفتن از این دعا حذر کردن به آغوش خدا رفتن واسه آرامش مردم توی غربت خطر کردن واسه آسایش ما بود اگر سینه سپر کردن گذر کردن از دنیا به عشق حضرت زهرا جوونی شون شد نذره دفاع از زینب کبری لبه تشنه سر دادن به یاد ظهر عاشورا معصومیت تو چشماشون یا زهرا ورد لبهاشون میره تا خیمه ی مهدی رد پای قدم هاشون " هیهات هیهات هیهات من الذله "

#شهادت_امام_جواد_علیه_السلام #شور #زمینه #فوق_العاده_زیبا بند اول با دل شکسته صدا میزنی مادرتو برسه دم آخر تو بگیره به آغوش سرتو روی خاک حجره میگی برسونید بهم آب شده جیگرم پاره کباب روضه میخونی مثل رباب آخرش به آرزوت رسیدی با پر شکسته پر کشیدی زهرو خوردی طعم وصلو دیدی ابن الرضا جواد سایه بونتن پر کبوترا اشکاشون شده زائر شما تسلیت میگم به حضرت رضا از صحن گوهرشاد ابن الرضا جواد(4) بند دوم داری جون میدی تو صدای کف و خنده میاد نفس تو بالا نمیاد تشنه مگه آبی نمیخواد ام فضل ملعون داره میبینه جون میکنی دست و پا روی خاک میزنی شبیه امام حسنی قاتلت نشسته در کنارته حضرت رضا در انتظارته گریونت شده چه بیقرارته ابن الرضا جواد یاد غربت و غم حسینی سینه چاک ماتم حسینی سینه زنه پرچم حسینی ای قبله مراد ابن الرضا جواد(4) بند سوم سرنوشتت آقا تو جوونی پرپر شدنه باغم حسین سر شدنه شهید غم در شدنه وقتی زهرو خوردی میریزی بیرون لخته خون پاهاتو روی خاک نکشون سخته به خدا داغ جوون آسمون میباره در عزای تو قلبشو گره زده به پای تو اومده که جون بده برای تو ابن الرضا جواد مادرت باقد خم رسیده دست زخمی رو سرت کشیده خورشید شهادتت دمیده از غم میشی آزاد ابن الرضا جواد(4) #محمد_حبیب_زاده

#حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام #میثم_مومنی_نژاد #نوحه 🔹سبک :ببینید ببینید گلم رنگ ندارد علی خواب ندارد پدر آب ندارد خدا مادر بی شیر دگر تاب ندارد علی جان علی جان پر از اشک خدایا شده چشم ستاره شده ساقهء خشکی گلوی شیر خواره علی جان علی جان تو را میدهم از دست در این مسئله شک نیست بر این دهان کوچک دگر جای ترک نیست علی جان علی جان نه آبی و نه شیری عطش جان تو گیرد تو میروی دعا کن که مادرت بمیرد علی جان علی جان

نوحه امام جواد(ع) از زهـر کینه گلِ زهرا فدا شد خونین جگـر حضرت ابن الرضا شد واویلا واویلا واویلا واویلا(2) در حجره ی در بسته میـزند پرپر جواد الائمـه آن جـانِ  پیغمبـر واویلا واویلا واویلا واویلا(2) در ارض و در آسمان شور و فریاد است امشب شب قتل حضرت جواد است واویلا واویلا واویلا واویلا(2) بابا بیا بـر گلِ خود کن نظاره از زهر کین شـد جگرم پاره پاره واویلا واویلا واویلا واویلا(2) خـواهی اگر نمانی زیـر دِین او بوسه بزن بر خاک کاظمیـن او واویلا واویلا واویلا واویلا(2)

نوحه واحد شهادت حضرت جواد الائمه(ع) بسوز ای دل که مولایم فدا شد زمین و آسمان  ماتم سرا شد بـزن بر سینه با صـد آه و ناله شبِ قتل جواد ابن الرضا شد فدایم من  فدای او گدایم من گدای او بسوزم  در عزای او خدایا من نمانم زیر دِین او دلم دارد هوای کاظمین او آه واویلا واویلا واویلا (2) ز دست خصم دون  دل پر شراره جگر  از  زهر کین شد پاره پاره خبر کن حضرت موسی الرضا را نمـاید   بر جـواد خود نظاره عزیز و جان زهـرا بود میان  حجـره  تنها بود به لبهایش این آوا بود زدم  پرپر  به کنج حجره ی بسته کجایی  مـادرِ   پهلـوی بشکسته آه واویلا واویلا واویلا(2) بـزن نـالـه   بـزن سینه بـرایش که تا قسمت شود صحن و سرایش چه خوش باشد اگر یک شب بخوانم زیـارتنامـه در ایـوان طلایش بر این در ما  سر نهادیم همه  هستیِ خود دادیم گـدای مـولا جوادیم کبوتر شد دل ما در هوای او بهشت ما بُوَد ایوان طلای او آه واویلا واویلا واویلا(2)