#علی‌اکبر_مُکاری 🎤 #زمینه_امام_سجاد گریه، گریه، گریه...، کارت بوده سی‌سال از بس گریه کردی، آخر رفتی از حال با یاد سری که، رفته بود رو نیزه با یاد تنی که، مونده بود تو گودال۲ هرجا دیدی آب، گریه کردی با یاد رباب، گریه کردی تو هر خلوتی، روضه خوندی از بزم شراب، گریه کردی۲ «به‌ما تنها اهانت‌می‌شد، ای کاش و جسارت نه! شهادت بود ارث خاندان ما...، اسارت نه! دریغا! کشتن یک طفل با تیر سه‌پر در جنگ دل سنگ و مرام ننگ می‌خواهد مهارت نه!»۲ با گریه می‌گفتی، از جون‌ودل؛ حسین «کلّ‌البکاء مکروه، الّا بالحسین» ۳ بند دوم دنیا باخبر شد، از آزار کوفه بد شد تا همیشه، حال زار کوفه مردم گریه‌کردن، پای منبر تو وقتی روضه خوندی، تو بازار کوفه۲ با بغض گلوت، گریه کردی خوندی از عموت، گریه کردی توی هر نماز، روضه خوندی توی هر قنوت، گریه کردی۲ «اگرچه آیه‌ی تطهیر بر روی زمین افتاد ولی ای کاش با دستان مشتی بی‌طهارت نه! نوامیس رسول‌الله در آن خیمه‌ها بودند به آتش می‌سپردم خیمه را اما به غارت نه»۲ داغ تو توی هر دل، شد مشتعل؛ حسین «کلّ‌البکاء مکروه، الّا ۳ بند سوم با این که به سختی، رفته بر تو ایام زیر دِین حرفات، مونده دین اسلام هرکس که دلیل، اشکاتو می‌پرسید با گریه می‌گفتی؛ الشام، الشام، الشام! روز وشب مدام، گریه کردی با یاد امام، گریه کردی با هر روضه که، یادت اومد از بازار شام، گریه‌کردی۲ «به دیدار کریم‌بن کریمی رفت در گودال نیامد شمر هم با دست خالی از زیارت نه به‌سمت شهر پیغمبر که آمد کاروان ما بشیر از ما خبر می‌برد اما با بشارت نه!»۲ داغت شده عجین با، هر آب‌وگِل؛ حسین «کلّ‌البکاء مکروه.. #مجتبی_خرسندی✍