❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . [📖] رمان:《 #رایحه_حضور 》 [ #قسمت_چهل‌وچهارم ] ۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ _میگما فاطمه! با لبخند سرش را بالا آورد ، دوست داشتنی بود دختر گل بی بی عین خودش ؛ در دانشگاه تهران مترجمی زبان می خواند ، سرش را بالا آورد: جونِ فاطمه به طرز جواب دادنش خندیدم ، زیادی با محبت بود این فاطمه نام ، عین حرف گل بی بی شده بود ، در این چند روز جانمان برای هم در می رفت : می خواستم از کار های مخصوص روستا هم عکاسی کنم و ببینمشون. عینک طبی روی چشمانش را برداشت : مثلا چیا دختر تهرونی؟! _ اووم ، مثلااا پختن همین نون های محلی تو تنور ، یا مثلا شیر دوشیدن ، یا کره و پنیر درست کردن هاتون . زد زیر خنده : خیلی باحالی ریحانه ، باشه عصر میریم سراغ پختن نون هیچ زمان فکر نمی کردم چنین چیزی برایم جالب باشد، اما این روستای ساده با طبیعتی بکر تمام معادلاتم را بهم ریخته بود ! تا عصر همراه فاطمه از هر دری حرف زدیم، یک ساعتی هم هر کدام مشغول خودمان شدیم و من دعا به جان استاد کردم که چنین جایی را در نظر گرفته بود و چنین پروژه ای راه انداخته بود ! دم تنور نشسته بودیم، فاطمه دامن محلی اش که از همان لحظه اول عاشقش شده بودم پوشیده بود و با مهارت خمیر را ورز می داد : فاطی بده منم بکنم . اخمی ساختگی کرد : گل من، اسمم رو نشکن ، بیا خودم یادت بدم بعد هم لبخندی به چهره ام پاشید ،چه حساسیت هایی داشت این دختر ، اتفاقا من ریحان گفتن اسم خودم را دوست داشتم اما هیچ کس اینجوری صدایم نمی کرد ! با دیدن کارم که برای اولین بار بدک نبود هر دو زیر خنده زدیم ، تنها که نباشی حالت هم بهتر می شود اصلا! بعد هم گل بی بی به ما پیوست و خودش نان ها را پخت ، بوی تازه شان در حیاط پیچید دوست داشتنی بود، عین بوی باران ! من هم در حین کار عکاسی را فراموش نکردم و چند عکس انداختم! #نویسنده_سنا_لطفی [⛔️] ڪپے تنها‌باذڪرمنبع‌موردرضایت‌است. . . ❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal

❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . . #رمان_ضحی #قسمت_چهل‌وچهارم دین قلابی اینه روش جذب حداکثری اینه! هر چی عشقته فقط منم بپرست خب پس با این اوصاف اینهمه قوانین ساختار شکن اسلامی چی میگن؟ مثلا چرا باید فریضه طراحی کنه که باید حتما نماز بخونید؟ _خب دنبال اِلمان های مخصوص به خوده که مکتبش متمایز باشه به قول تو داره مظاهر تمدنیش رو میچینه! _قبول نماز بخونن ولی آخه روزی پنج بار!! با اون همه مشغله ای که آدمها ممکنه داشته باشن؟ بعدم قبلش حتما باید با آب خودتو بشوری؟ تو سرزمینی که آب کمیابه مردم زیاد عادت به شست و شو ندارن! این اعراب بادیه ماه تا ماه میشد رنگ آب به خودشون نمیدیدن! ویلدورانت میگه از محمد(به عنوان معجزه) چه میخواهید؟ عصا اژدها کند؟ روی آب راه برود؟ معجزه از این بزرگتر که اعراب جاهلی را وادار کرد روزی پنج بار خودشان را بشویند؟! یعنی اونقدر تغییر سخت و پر ریسکی بوده که رویدادش رو یک تاریخ نگار به لحاظ اجتماعی معجزه قلمداد میکنه! خب این سختی رو به چه بهایی به جون میخره وقتی خیلی راحتتر از این هم میشه این مردم رو جذب کرد بخدا این اصلا منطقی نیست! میتونست بگه قبل نماز مثلا دست به خاک بزن مثل تیمم اصلا تو سرزمین بی آب وضو از کجا به ذهنت رسید؟! خودش هم توی همون اجتماع داشت زندگی میکرد با همون شرایط! از عادات اجتماعی بارز مشرکبن عرب شرب خمر و ساختار اقتصادیشون مبتنی بر ربا و قمار بود کلی قانون تو این زمینه ها طراحی کرده بودن یعنی اصلا روش کسب و کارشون بود بیشتر نکاح های قانونی و عرفی شون رو با عنوان زنا حرام کرد نکاح الجمع نکاح المقط نکاح البدل... آخه چه کاریه میخوای حکومت کنی چکار به خوردن و پوشیدن و رفتار کردن مردم داری چرا میخوای تمام عادات اینا رو تغییر بدی مگه از دردسر خوشت میاد؟ چرا اجازه نمیده همه با هر سبک زندگی وارد این مکتب بشن و یه گوشه ای این خدای من درآوردی رو بپرستن و اونم با این سرمایه اجتماعی قدرت رو به دست بگیره جمعیت هر چی بیشتر بهتر دیگه! به مردم هر چی آزادی عمل بدی قطعا بیشتر دوستت دارن برای یه آدم قدرت طلبی که دنبال حکومته چه فرقی میکنه عادات اجتماعیِ این قوم غلطه منطقا باید بگه به من چه! اما با چه منطقی هزینه زایی الکی میکنه و با همه اینا در میفته؟ خب بگید دیگه چرا؟! جوابم سکوت بود دوباره خودم ادامه دادم: اصلا فرضا اینکارو کرد حالا فهمیده که مثل اینکه شدنی نیست هم در اقلیته هم زورش به مشرکین نمیرسه خودش و پیروانش حبس شدن توی یه دره بی آب و علف تحت تحریم شدید غذایی دارویی و...! علی بن ابی طالب صحابی و پسرعموی پیامبر میفرمایند به اندازه ای وضعیت غذا بد بود که هر یک خرما رو سه نفر تا شش نفر می‌خوردیم. #به_قلم_شین_الف . . ❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal

•𓆩⚜𓆪• . . •• #عشقینه •• #یک‌سال‌و‌نیم‌با‌تو #قسمت_چهل‌وچهارم مادر مرا بغل کرد و بوسی و دوباره در گوشم توصیه های لازم را کرد. همه خدا حافظی کردند و رفتند. دلم داشت از ناراحتی می ترکید. دلم نمی خواست این جا بمانم. از این خانه خوشم نمی آمد. از این زندگی تجملاتی و آدم هایش خوشم نمی آمد. از این که راحت بنشینند و پا روی هم بیندازد و دو خانم مسن و سن بالا همه کار را بکنند و کسی دلش برایشان نسوزد و به کمک شان نرود خوشم نمی آید. من با این نوع زندگی بیگانه یا بهتر بگویم از این نوع زندگی بیزار بودم. در این خانه و در کنار این رفتارها حس خفگی داشتم. حتی شاید اگر بگویم از احمد هم بدم آمده بود دروغ نگفته بودم. او هم اهل این خانه بود و قطعا با این نوع زندگی خو گرفته بود. به تعارف حاج علی همه در ایوان نشستیم و کلفت ها چای آوردند. از گلویم پایین نمی رفت و چای برنداشتم. صمٌّ بکم و حتی شاید عصبانی و یا غمگین در جمع شان نشستم. احمد آهسته در گوشم پرسید: خوبی عروسکم؟ جوابش را ندادم. تظاهر کردم که اصلا صدایش را نشنیدم و رویم را به سمت دیگر گرفتم. چرا پدرش خواست من بمانم؟ حتما احمد از او خواسته بود. این مرد چقدر راحت و پر رو بود و این چیزها را بد نمی دانست. احمد آهسته به بازویم ضربه زد و صدایم زد: رقیه جان ... دیگر نمی توانستم تظاهر کنم که متوجه نشدم. به ناچار نگاه به او دوختم. مگر می شد نگاه مهربانش را ببینم و دوباره دلم با او نرم نشود؟ مگر می شد نگاهش کنم و دلم برایش به تب و تاب نیفتد؟ ابروهای در هم گره خورده ام از هم باز شد و در کمتر از ثانیه ای لب هایم به لبخند کش آمد. صورت او هم به لبخند شکفت. پرسید: خوبی؟ در جوابش سر تکان دادم و زیر لب بله گفتم. _چرا چای برنداشتی؟ میخوای برم برات بیارم؟ خواستم بگویم بری بیاری یا دستور بدی؟ که لب فرو بستم. مگر بلد بودی از جایت برخیزی و کاری را خودت انجام دهی. خدا کند بعد عروسی قرار نباشد این جا زندگی کنم و مثل ارباب ها یک گوشه بنشینم و به بقیه دستور دهم. _چای نمی خواستی؟ در جواب احمد گفتم: نه دست شما درد نکنه رویم را از احمد برگرداندم و به صحبت های پدرش با داماد بزرگ شان گوش سپردم. سر در نمی آوردم چه می گویند و موضوع صحبت شان چیست فقط دلم نمی خواست در جمع با احمد پچ پچ کنم و بعدا همین برایم موجب حرف و حدیث شود. استکان های چای که خالی شد احمد از جا برخاست و استکان ها را جمع کرد. مادرش گفت: بذار پسرم زیور خانم میاد خودش جمع می کنه. احمد گفت: میذارم جلوی مطبخ بر می گردم. مادرش چیزی نگفت و احمد با سینی استکان ها رفت. کم کم همه خداحافظی کردند و رفتند. مادرش به احمد گفت که امشب را در یکی از اتاق های نزدیک مهمانخانه بمانیم اما احمد قبول نکرد و مرا به سمت اتاق خودش هدایت کرد. اتاق احمد از سمت در ورودی عمارت شان اولین اتاق و کنار اتاق آقا حیدر و زیور خانم بود. از پله های ایوان باریک شان بالا رفتیم. احمد در فلزی و زنگ زده اتاقش را باز کرد و گفت: بذار پنکه رو روشن کنم یکم خنک بشه هوای اتاق دم داره. حوصله ایستادن نداشتم و روی پله های جلوی ایوان نشستم و به عمارت شان چشم دوختم. احمد کنارم نشست و دستم را در دست گرفت. نگاهش نکردم و هم چنان نگاهم به عمارت شان بود. _حالت خوبه؟ نگاه کوتاهی به او کردم و لبخند زدم و دوباره به عمارت چشم دوختم. _چیزی شده؟ جوابی ندادم. _ناراحتی؟ کسی چیزی گفته یا کاری کرده رنجیدی؟ سرم را به بالا تکان دادم و گفتم: نه _پس چرا تو همی؟ سرحال نیستی از این که موندی پیشم ناراحتی؟ نگاه به او دوختم. ناراحت بودم اما نه از ماندن در کنار او از ماندن در این خانه که انگار داشت خفه ام می کرد ناراحت بودم. دستش را فشردم و گفتم: ناراحت نیستم فقط یکم حیرت زده ام فکرش نمی کردم شما این قدر ثروت داشته باشین و عروس هم چی خانواده ای شده باشم . . •🖌• بہ‌قلم: #ز_سعدی . . 𓆩مرجع‌به‌روزترین‌رمان‌ها𓆪 Eitaa.com/asheghaneh_halal •𓆩⚜𓆪•