❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . [📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》 [ #قسمت_چهل_وششم ] ناهار خورده شد. بخاطر حاج رسول که سرمانخورد، توی خانه نشستیم. حوریا مدام در رفت و آمد بود. انگار هنوز حسن نیتم به او ثابت نشده بود و با استفاده از محیط داخل خانه و رفت و آمدی که داشت، می توانست کمابیش به صحبت های پدرش گوش دهد و از اصل حضورم مطلع شود. _ خب بریم سراغ مرحله ی بعد. به من بگو ببینم، الان تو جلوی یه آدم خیلی خیلی بزرگ قرار بگیری، میتونی یه کلمه حرف بزنی؟! _ مثلا چه آدم مهم و بزرگی؟ _ ببین حسام جان... الان بزرگترین و شریف ترین انسان روی کرہ زمین کیه؟امام زمان عج... الان اگه بگن، حسام بیا بریم آقا میخواد تو رو ببینه، آیا تو در مقابل امام میتونی حرفی بزنی؟ شاید کلی حرف آمادہ کردہ باشی اما اونجا یه دفعه قفل می کنی! حالا اگه امام بیاد و یه دستی به سرت بکشه، قبول داری یه دفعه همه ی اون سختی ها کنار میرہ و میتونی حرف بزنی؟! اینو گفتم که تصور کنی ایستادیم جلوی خدا، باید حواسمون باشه جلوی کی ایستادیم! میگیم بسم اللہ الرحمن الرحیم... انگار خدا اول نماز یه دستی به سرمون می کشه. میگه من مهربون هستمااا، راحت باش. آیا خدا نمیتونست بگه نمازو اینجوری شروع کنید؟ به نام خدایی که گردن میزند و...؟؟! اما در عوض اینجوری شروع میشه که به نام خدای بخشنده ی مهربان، بخشایشگر... بعد میگیم الْحَمْدُللّهِ... خدایا شکرت... خیلی ها الان گمراہ شدن و دیگه نماز نمیخونن، به خودت نگیری ها... خیلی ها هم فکر می کنن که خیلی عارف و روشن فکرن و میگن نمازو میخوام چیکار؟ با این الحمدلله انگار داری میگی... خدایا خیلی ها الان توی مجلس گناہ هستن، ممنونم که توفیق دادی الان من با تو باشم و با تو حرف بزنم. حرفهایش مثل یک پتک بر سر تندیس لاقیدی ام کوبیده میشد و پیکره ی این تندیس را هر لحظه فرو می ریخت. آنقدر منقلب شده بودم و از خدایم خجالت می کشیدم و آنقدر برای چادر و سجاده ی مادربزرگم دلتنگ شدم که اشکم سرازیر شد. حاج رسول سکوت کرده بود. کمی که حال دلم بهتر شد، همانطور که سرم پایین افتاده بود زمزمه کردم « ادامه بدید حاجی» دستی روی شانه ام زد و ادامه داد _ رَبِّ الْعَالَمِين... الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ... مَالِكِ يَوْمِ الدِّين... میگیم خدایی که صاحب این جهانه. بعد میگیم خدایی که صاحب اون جهانه. بین این دوتا میگیم الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ... خیلی جالبه. خدا دارہ میگه اینور برای منه، توی این دنیا هیچ کس جز من کارہ ای نیست. توی اون دنیا هم همینطور... حالا میگه از این دنیا (العالمین) تا اون دنیا(یوم الدین) من مهربونم (الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) به همتون لطف میکنم... حسام شاید باورت نشه... حالم بهم میخوره از اینایی که فقط ادای دینداری رو در میارن. خداروشکر که بعضیا خدا نشدن، سخنرانی میکنن میگن و اما جهنم! ذوب میکنن، نصفت میکنن، آویزونت میکنن، دوبارہ نصفت میکنن بابا این حرفا چیه؟ خدا خودش داره توی سورہ حمد که اگه نخونی نمازت باطله میگه که ببین اینور مال منه، اونور هم مال منه... اما از این دنیا تا اون دنیا یه خدایی داری سرتاسر مهربانی... نترسی ها... من خیلی خدای باحالی هستم. مگه خدا خودش تو قرآن نمیگه لا تقنطوا من رحمة اللہ! بندہ های خطاکار من، نکنه یه وقت از رحمت من ناامید بشین؟ نکنه فکر کنی که تو خطاکاری و من دیگه باهات کاری ندارم! این یکی از درس های نمازہ، خدای تو خدای کریمه. حوریا با ظرف میوه به ما ملحق شد. ببخشید گفتم و خودم را به حیاط انداختم. دوست نداشتم اشک هایم را ببیند #نویسنده_طاهره_ترابی [⛔️] ڪپے تنها‌باذڪرمنبع‌موردرضایت‌است. . . ❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal

❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . . #توبه_نصوح۲ #قسمت_چهل_وششم در ماشین حسام را باز کردم و می خواستم روی صندلی بنشینم که دختری حدودا بیست و اندی ساله با موهای فرخورده ی طلایی رنگ و آرایش غلیظ که شال یک وجبی مشکی را روی بخشی از موهایش انداخته بود و مانتوی حریر و جلوباز زرد رنگی به تن داشت، جلوی ماشین حسام ایستاد. تمام هیکلش با آن تاپ و شلوار جذب مشکی که زیر مانتوی جلو بازش پوشیده بود، بیرون ریخته بود و کفش اسپرت زرد رنگی تیپ و قیافه ی بی حجابش را تکمیل می کرد. به حسام نگاهی انداختم که او هم متعجب و تا حدودی بی تفاوت روی صندلی نشست و در ماشین را بست و استارت زد. همین کار حسام، رنگ چهره ی دختر را دگرگون کرد و با سری که تکان داد و به طرف درِ سمت راننده که حسام نشسته بود حمله ور شد، شال از سرش افتاد و در ماشین را باز کرد و پشت بندش مچ دست حسام را گرفت و او را پایین کشید. شوکه شده به او نگاه می کردم که با صدای بلند توی کوچه داد و بیداد راه انداخته بود و همسایه ها یکی یکی از در و پنجره بیرون می زدند و شاهد ماجرا بودند. در ماشین حسام را به هم کوبیدم و به سمت دختر رفتم که حسام باعصبانیت بر سرش می غرید و بد و بیراه بارش می کرد. _ اینجا چی میخوای خانوم... چرا آبرو ریزی میکنی؟ بین حسام و دختر ناشناس ایستادم که بیشتر از این خودش را به حسام نزدیک نکند. مرا هول داد و گفت: _ به تو چیز خوردن نیومده. این آقا حسامتون باید جوابگوی من باشه. جوابگوی این طفل معصوم که توی شکممه. وا رفتم و نگاهم یک دور بین همسایه ها چرخید و دختر هنوز هم در حال آبروریزی بود. حسام می غرید و می گفت: _ حرف دهنتو بفهم زنیکه. من اصلا نمی شناسمت. کی اجیرت کرده که آبروریزی راه بندازی؟ با این حرف حسام تلنگری خوردم و نگاهم به سمت خانه ی محمدرضا کشیده شد که دست به سینه و تکیه به دیوار با پوزخند، ماجرا را نظاره می کرد و صدای حسام توی گوشم پیچید « تحت هر شرایطی پشتمو خالی نکن » با حرص به سمت دختر رفتم. آبرویی که رفته بود را باید باز می گرداندم. #به_قلم_طاهره_ترابی [⛔️]ڪپےتنها‌باذڪرمنبع‌‌ونام‌نویسنده‌ موردرضایت‌است. . . ❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal