💠 نحسی روزگار یا مجازات اعمال؟
🔺حسن بن مسعود نقل میکند: روزی به محضر #امام_هادی(ع) رفتم،
در حالی که انگشتم آسیب دیده بود.
همچنین یک سوارکار نیز به من برخورد کرده و شانهام آسیب دید.
علاوه بر این، بخشی از لباسم نیز در شلوغی جمعیت پاره شده بود.
🔺خطاب به آن روز گفتم: «براستی که روز #شوم و #نحسی هستی! خدا مرا از شرّ تو حفظ کند.»
امام هادی(ع) فرمود:
ای حسن! تو که با ما رفت و آمد داری، چرا #گناه خودت را به گردن یک #بیگناه[=روزگار] میاندازی؟!
(يَا حَسَنُ! هَذَا وَ أَنْتَ تَغْشَانَا تَرْمِي بِذَنْبِكَ مَنْ لَا ذَنْبَ لَه؟)
🔺حسن میگوید: با این جمله حضرت، عقلم سر جایش آمد و فهمیدم که اشتباه کرده ام. لذا گفتم: ای مولای من! #استغفرالله، خدا مرا ببخشد.
🔺امام فرمود: ای حسن! گناه روزها چيست كه شما هر وقت خود اشتباه کرده و گرفتار #نتیجه_اعمال_خود میشوید، به روزگار #دشنام داده و آن را #شوم مینامید؟
(يَا حَسَنُ! مَا ذَنْبُ الْأَيَّامِ حَتَّى صِرْتُمْ تَتَشَأَّمُونَ بِهَا إِذَا جُوزِيتُمْ بِأَعْمَالِكُمْ فِيهَا؟)
گفتم: برای همیشه از خداوند #استغفار کرده و این #توبه من است.
🔺امام فرمود:
▫️به خدا قسم [این عذرخواهی ظاهری یا این دشنام ها] سودی برای شما ندارد.
وقتی کسی یا چیزی که تقصیر و گناهی نکرده را #سرزنش میکنید، قطعا خداوند نیز شما را #مجازات میکند. لذا باید این شیوه را واقعا رها کنید.
(وَ اللَّهِ مَا يَنْفَعُكُمْ وَ لَكِنَّ اللَّهَ يُعَاقِبُكُمْ بِذَمِّهَا عَلَى مَا لَا ذَمَّ عَلَيْهَا فِيهِ)
▫️ای حسن! مگر نمیدانی که #پاداش و #مجازات و مکافات عمل در دنیا و آخرت، بدست #خداست، اوست که دیر یا زود، جزای اعمال انسان را میدهد؟!
(أَ مَا عَلِمْتَ يَا حَسَنُ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْمُثِيبُ وَ الْمُعَاقِبُ وَ الْمُجَازِي بِالْأَعْمَالِ عَاجِلًا وَ آجِلا؟)
🔺عرض کردم: بله مولای من!
امام فرمود: دیگر این را تکرار نکن و حوادث ناگوار را به گردن #نحسی_ایام نینداز! و در مورد #حکم_خدا یعنی حوادث خوب و بدی که در زندگی رخ میدهد، نقشی برای نحس بودنِ روزها قائل نشو!
(لَا تَعُدْ وَ لَا تَجْعَلْ لِلْأَيَّامِ صُنْعاً فِي حُكْمِ اللَّه)
📚 تحف العقول، ج1، ص482.
📌پ.ن1: آیتالله #خامنهای(19/10/1373) این مسئله را چنین توضیح میدهند:
▫️«روزها پىدرپى ميگذرند. همهى روزها هم از لحاظ وضع طبيعى در اين گيتى يكسانند، ولى بعضى از روزها به خاطر #تقديرات_الهى كه بسيارى از آن تقديرات هم با #ارادهى_انسان رقم زده ميشود، وضع خاصى پيدا ميكنند.
▫️يك روز ميشود روز #عاشورا كه همهى تاريخ و همهى بشريّت، از فيض فداكاريهاى آن روز بهره و سهم ميبرند. روزى به نام عاشورا كه هيچ ستمگرى از آن سود نديده است، خيلى باارزش است.
درواقع هميشه ستمكشيدگان و #طبقات_مظلوم، از خاطرهى عاشورا سود و بهره گرفتهاند؛ امّا چرا چنين شد؟
▫️چون آن حادثهى عظيم و آن فداكارىِ بزرگ، از #اراده شخصِ مطهّر و مقدّس معصوم(عليه السّلام) و همراهان و ياران او تراوش كرد. عاشورا را آنها عاشورا كردند و به آن عظمت بخشيدند...
▫️يك روز هم ميشود روز #غدير كه آنجا هم به اراده و #تقدير_الهى، آن عظمت را پيدا ميكند. ايام گوناگونى در تاريخ، از اين قبيل داريم.
البتّه روزهايى هم كه شخصى - يك شخص مؤثّر - در آن روزها ارادهى سوئى انجام ميدهد؛ يا يك #ملّت و جمعيّت، #كوتاهى و سستى از خود نشان ميدهد، در تاريخ مشخّص ميشود و ميماند.
▫️اين قِسْم روزها، #روزهاى_مظلومى هستند. مردم غالباً چنين روزهايى را #لعنت ميكنند، در حالى كه روزها گناهى ندارند. گناه از آنِ كسانى است كه روزها را با #عمل_ناپسند يا #ارادهى_ناميمون خودشان مستحقّ #لعن كردند.
▫️فرض بفرماييد آن روزى كه در اين كشور يك عدّه نشستند و #رضاخان را بر گُردهى اين ملّت مسلّط كردند، روز #نحس و بدى است. نحوست اين روز براى خاطر كارى است كه آن عدّه انجام دادند...
كسانى كه آن روز و روزهاى مانند آن را ميشناسند، آنها را #لعنت ميكنند؛ در حالى كه لعنت متعلّق به كسانى است كه آن كارها را انجام دادند.
▫️روزها كه #گناهى ندارند... اين جريانات و حركتها، #دائمى است.
همه جاى تاريخ پر از نشانههاى #تأثير_انسانها بر نوارِ گذراى ايام و ليالى است. اين، #تكليف ما را زياد ميكند.»
📌پ.ن2: #علامه_طباطبایی به صورت تفصیلی به این بحث پرداخته اند. رک: الميزان، ج19،ص71، تحت عنوان «كلام في سعادة الأيام و نحوستها و الطيرة و الفأل في فصول»
💢 آیات و روایات اجتماعی|#عضویت👇
https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
هدایت شده از آیات و روایات اجتماعی
💠 نحسی روزگار یا مجازات اعمال؟
🔺حسن بن مسعود نقل میکند: روزی به محضر #امام_هادی(ع) رفتم،
در حالی که انگشتم آسیب دیده بود.
همچنین یک سوارکار نیز به من برخورد کرده و شانهام آسیب دید.
علاوه بر این، بخشی از لباسم نیز در شلوغی جمعیت پاره شده بود.
🔺خطاب به آن روز گفتم: «براستی که روز #شوم و #نحسی هستی! خدا مرا از شرّ تو حفظ کند.»
امام هادی(ع) فرمود:
ای حسن! تو که با ما رفت و آمد داری، چرا #گناه خودت را به گردن یک #بیگناه[=روزگار] میاندازی؟!
(يَا حَسَنُ! هَذَا وَ أَنْتَ تَغْشَانَا تَرْمِي بِذَنْبِكَ مَنْ لَا ذَنْبَ لَه؟)
🔺حسن میگوید: با این جمله حضرت، عقلم سر جایش آمد و فهمیدم که اشتباه کرده ام. لذا گفتم: ای مولای من! #استغفرالله، خدا مرا ببخشد.
🔺امام فرمود: ای حسن! گناه روزها چيست كه شما هر وقت خود اشتباه کرده و گرفتار #نتیجه_اعمال_خود میشوید، به روزگار #دشنام داده و آن را #شوم مینامید؟
(يَا حَسَنُ! مَا ذَنْبُ الْأَيَّامِ حَتَّى صِرْتُمْ تَتَشَأَّمُونَ بِهَا إِذَا جُوزِيتُمْ بِأَعْمَالِكُمْ فِيهَا؟)
گفتم: برای همیشه از خداوند #استغفار کرده و این #توبه من است.
🔺امام فرمود:
▫️به خدا قسم [این عذرخواهی ظاهری یا این دشنام ها] سودی برای شما ندارد.
وقتی کسی یا چیزی که تقصیر و گناهی نکرده را #سرزنش میکنید، قطعا خداوند نیز شما را #مجازات میکند. لذا باید این شیوه را واقعا رها کنید.
(وَ اللَّهِ مَا يَنْفَعُكُمْ وَ لَكِنَّ اللَّهَ يُعَاقِبُكُمْ بِذَمِّهَا عَلَى مَا لَا ذَمَّ عَلَيْهَا فِيهِ)
▫️ای حسن! مگر نمیدانی که #پاداش و #مجازات و مکافات عمل در دنیا و آخرت، بدست #خداست، اوست که دیر یا زود، جزای اعمال انسان را میدهد؟!
(أَ مَا عَلِمْتَ يَا حَسَنُ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْمُثِيبُ وَ الْمُعَاقِبُ وَ الْمُجَازِي بِالْأَعْمَالِ عَاجِلًا وَ آجِلا؟)
🔺عرض کردم: بله مولای من!
امام فرمود: دیگر این را تکرار نکن و حوادث ناگوار را به گردن #نحسی_ایام نینداز! و در مورد #حکم_خدا یعنی حوادث خوب و بدی که در زندگی رخ میدهد، نقشی برای نحس بودنِ روزها قائل نشو!
(لَا تَعُدْ وَ لَا تَجْعَلْ لِلْأَيَّامِ صُنْعاً فِي حُكْمِ اللَّه)
📚 تحف العقول، ج1، ص482.
📌پ.ن1: آیتالله #خامنهای(19/10/1373) این مسئله را چنین توضیح میدهند:
▫️«روزها پىدرپى ميگذرند. همهى روزها هم از لحاظ وضع طبيعى در اين گيتى يكسانند، ولى بعضى از روزها به خاطر #تقديرات_الهى كه بسيارى از آن تقديرات هم با #ارادهى_انسان رقم زده ميشود، وضع خاصى پيدا ميكنند.
▫️يك روز ميشود روز #عاشورا كه همهى تاريخ و همهى بشريّت، از فيض فداكاريهاى آن روز بهره و سهم ميبرند. روزى به نام عاشورا كه هيچ ستمگرى از آن سود نديده است، خيلى باارزش است.
درواقع هميشه ستمكشيدگان و #طبقات_مظلوم، از خاطرهى عاشورا سود و بهره گرفتهاند؛ امّا چرا چنين شد؟
▫️چون آن حادثهى عظيم و آن فداكارىِ بزرگ، از #اراده شخصِ مطهّر و مقدّس معصوم(عليه السّلام) و همراهان و ياران او تراوش كرد. عاشورا را آنها عاشورا كردند و به آن عظمت بخشيدند...
▫️يك روز هم ميشود روز #غدير كه آنجا هم به اراده و #تقدير_الهى، آن عظمت را پيدا ميكند. ايام گوناگونى در تاريخ، از اين قبيل داريم.
البتّه روزهايى هم كه شخصى - يك شخص مؤثّر - در آن روزها ارادهى سوئى انجام ميدهد؛ يا يك #ملّت و جمعيّت، #كوتاهى و سستى از خود نشان ميدهد، در تاريخ مشخّص ميشود و ميماند.
▫️اين قِسْم روزها، #روزهاى_مظلومى هستند. مردم غالباً چنين روزهايى را #لعنت ميكنند، در حالى كه روزها گناهى ندارند. گناه از آنِ كسانى است كه روزها را با #عمل_ناپسند يا #ارادهى_ناميمون خودشان مستحقّ #لعن كردند.
▫️فرض بفرماييد آن روزى كه در اين كشور يك عدّه نشستند و #رضاخان را بر گُردهى اين ملّت مسلّط كردند، روز #نحس و بدى است. نحوست اين روز براى خاطر كارى است كه آن عدّه انجام دادند...
كسانى كه آن روز و روزهاى مانند آن را ميشناسند، آنها را #لعنت ميكنند؛ در حالى كه لعنت متعلّق به كسانى است كه آن كارها را انجام دادند.
▫️روزها كه #گناهى ندارند... اين جريانات و حركتها، #دائمى است.
همه جاى تاريخ پر از نشانههاى #تأثير_انسانها بر نوارِ گذراى ايام و ليالى است. اين، #تكليف ما را زياد ميكند.»
📌پ.ن2: #علامه_طباطبایی به صورت تفصیلی به این بحث پرداخته اند. رک: الميزان، ج19،ص71، تحت عنوان «كلام في سعادة الأيام و نحوستها و الطيرة و الفأل في فصول»
💢 آیات و روایات اجتماعی|#عضویت👇
https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 به دیگران کذب نیاموزید که دچارش میشوید
🔸قاعده «تلقین بد یا وارونه و تربیت منفی»
🔺پیامبر(ص):
▪️به دیگران، دروغ [و روش های غلط] را تلقین نکرده و نیاموزید که دچارش میشوید؛ چراکه فرزندان یعقوب نمیدانستند که گرگ انسان را میدرد، تا آنگاه که پدرشان این اندیشه را در ذهنشان القا کرد.
▪️لا تُلَقِّنُوا الْكَذِبَ فَتَكْذِبُوا فَإِنَّ بَنِي يَعْقُوبَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ الذِّئْبَ يَأْكُلُ الْإِنْسَانَ حَتَّى لَقَّنَهُمْ أَبُوهُم.
📚بحارالأنوار، ج۱۲، ص۲۲۱.
📌پ.ن:
▫️بر اساس این روایت شریف، گاه انسان نه از سر نیتِ ناپاک، بلکه از سر بیدقتی، بذر دروغ را در دل و زبان دیگران میکارد؛ بیآنکه بداند همین کشتِ ناپیدا، در آینده چگونه محصول تلخ و گزندهای خواهد داد. لذا همین نکته ساده، به راحتی #علت_دروغگویی اطرافیان ما میشود.
▫️کودک اساسا هیچ تصوری از دروغ ندارد. ذهن او هنوز به زلالی چشمهای نوخاسته است. اما گاهی زبان پدر یا مادر، با سادهترین جملات، نخستین خطای فکری را به او میآموزد. در واقع فرزند را به نحوی #وادار میکنند تا دچار کذب گویی بشود.
▫️مثلاً تلفن زنگ میزند، پدر رو به فرزند میگوید:
«برو بگو من خانه نیستم!»
و این کودک که تا دیروز معنای «نه گفتنِ خلاف واقع» را نمیدانست، اکنون با #تمرین_عملی_والدین، دروغ را تجربه میکند؛ نهتنها در محتوا، بلکه در شیوه، لحن و جایگاه آن.
و این چیزی نیست جز «#تلقینِ_بد و غلط».
▫️داستان فرزندان #یعقوب نیز از همینجا آغاز شد. آنها اساساً نمیدانستند که گرگ میتواند انسان را بدرَد؛ اما زمانیکه پدرشان از سر نگرانیِ پدرانه گفت:
«میترسم گرگ او را بخورد»،
همین جمله، آنها را متوجه شگردی کرد برای خلاص شدن از دست برادر کوچکتر و راه فریب را برایشان هموار ساخت.
▫️و اگر پدر چنین نمیگفت، چه بسا هیچ وقت این روش به ذهن آنها نمیرسید. لذا در ظاهر گفتند اینگونه نمیشود اما در واقع همان روشی که از پدر به صورت غیرمستقیم آموخته بودند را پیاده کردند.
▫️البته نه اینکه یعقوب نبی (ع) #گناهی کرده باشد، بلکه این مسئله، نکته ای ظریف و تربیتی است که ممکن است گاهی حتی انبیا الهی نیز دچار چنین مسائلی بشوند.
▫️مصادیق امروزین این نکته نیز بسیار زیاد است. مثلا به بچه میگویید: پسرم به هیچ وجه دست به فلان دستگاه نزن که خراب میشه. بعد بچه که شما را از چشم خود دور میبیند، دقیقا میرود و همان کاری که شما او را از آن نهی کرده بودید، انجام میدهد. به این میگویند تلقین بد کردن.
▫️در واقع شما در ظاهر او را از کاری نهی میکنید، اما با همین نهی تان، به او می آموزید که میتواند چنین کاری هم بکند و حس کنجکاوی او فعال شده و باعث میشود دقیقا دست به همان کار بزند. این کنجکاوی تحریکشده و بیتوجهی به نهی، لزوما از سر بیادبی نیست، بلکه به خاطر راهنمایی شما و عدم درک او بود.
▫️یا گاهی زیاد دیده میشود که والدین بچه را از چیزی میترسانند، و میگویند: «نرو بیرون، اونجا لولو هست!» این یعنی #تلقین_ترس. آنگاه وقتی که بچه خودش تنها میخواهد در یک اتاق بخوابد، همان تلقین بد کار خودش را میکند، و نتیجه اش چیزی جز شکلگیری ترسهای ماندگار و ناتوانی در استقلال شخصیتی نیست.
▫️در همه این موارد، تلقینی بد اتفاق میافتد؛ و همین تلقین، آرامآرام، یک «#اخلاق_اجتماعی و عمومی» را شکل داده و جامعه را به سستی میکشاند.
و جالب اینکه همین خطای رفتاری باعث میشود تا خودمان آسیب دیده و گرفتارش بشویم.
▫️از این روایت میتوان یک #قاعده_عام را برداشت کرد که نباید چه در محتوا و چه در روش، کذب و غلط را آموزش و تلقین داد، وگرنه خودمان دچارش میشویم و از همان نقطه آسیب میبینیم.
💢 آیات و روایات اجتماعی|#عضویت👇
https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9