#داستان_واقعی #روایت_انسان #قسمت_دویست_بیست_ششم🎬: فضای مصر آنچنان که گفتیم سرشار از مناسک ابلیسی بود و هر چه در مصر جاری بود همه دستورات ابلیس بود و مصر مانند کعبه و بیت المقدس که به عنوان پایگاه خدا پرستی شناخته میشد و در مقابل، پایگاه پرستش ابلیس بود و حکومتی قوی داشت و خداوند اراده کرده بود که این حکومت ابلیس توسط پیامبری از نسل ابراهیم در هم شکسته شود. حضرت ابراهیم بیش از سیصد سال عمر کرد و پس از او حضرت اسماعیل در حجاز و حضرت اسحاق در حبرون راه پدر را ادامه دادند و پیامبران الهی بودند. در زمان حضرت اسحاق روال عادی زندگی برقرار بود و در تاریخ اتفاق خاصی که در این محدوده زمانی افتاده باشد، گفته نشده و پس از اسحاق همانگونه که ملائکه آسمان برای ساره خبر تولد پسرش را داده بودند و خبر پیامبری یعقوب را نیز گفتند، یعقوب به پیامبری رسید. در این زمان حضرت یعقوب به اتفاق خانواده و ایل و قبیله اش در کنعان ساکن شده بود. کنعان سرزمینی ست که از یک طرف به حبرون و از یک طرف به مصر می رسد و در نزدیکی سرزمین فراعنه قرار دارد و حضرت یعقوب را اسرائیل می نامیدند، اسرائیل در زبان فارسی به معنای «بنده خدا» است و در زبان عربی«عبدالله» است و در زبان عبری«اسرائیل» می گویند. حضرت یعقوب از چندین زنی که داشت، دوازده پسر داشت که در سرزمین کنعان به شبانی مشغول بودند. شبی از شبهای خداوند، یازدهمین پسر یعقوب که یوسف نام داشت و مادرش به ملکوت پیوسته بود، خوابی عجیب می بیند و سراسیمه از خواب بیدار میشود. حضرت یعقوب به خاطر محبتی که به یوسف و برادرش بنیامین داشت و همچنین به دلیل اینکه این دو کودک از نعمت وجود مادر محروم بودند، شبها در کنار ایشان بود و البته همین توجه حضرت یعقوب به این دو برادر باعث شده بود که زنهای دیگر یعقوب به همراه فرزندانشان روی این قضیه حساس شوند و حسادت در وجود برادران یوسف ریشه بدواند. زمانی که یوسف با حالتی عجیب از خواب می پرد، حضرت یعقوب مشغول راز و نیاز با پروردگار بود که متوجه حال دگرگون یوسف نُه ساله می شود. یعقوب نزدیک بستر یوسف می شود و.. ادامه دارد... 📝به قلم:ط، حسینی 🌕✨🌕✨🌕✨🌕 #بچه_حزب_اللهی @BACHE_HEZBOLLAHi