ناظم مدرسه دختران و نا«زنانگی» در مدیریت
مضمون اصلی در اهمیت ورود زنان به مدیریت منابع انسانی، گذشته از بهره مندی جامعه از فضیلت های علمی و تجارب بانوان، نیاز به لطافت نگاه زنانه و مادرانه در شکوفایی بنی آدم، خاصّه در محیط های علمی و آموزشی است. اما شوربختانه، مدیریت زنانه، گذشته از نرسالاریِ صریح و بی نفاق، از آفت جانکاه دیگری رنج می برد که همانا مدیریت نا«زنانه» زنانی است که یا ادامه و نقابِ مردان تمامیت خواه‌اند و یا به مثابه بازویی از بازوهای هشت‌پاهای خونسالاری عمل می کنند. اینگونه زنانِ رئیس مآب، نه به زن و زنانگی خدمت می کنند و نه جامعه انسانی را لطافتی می بخشند. بگذریم که مدیریت زنانه را نیز بدنام می سازند.
دانشگاه الزهرا س، که امسال به شصت سالگی رسیده، با بیش از ده هزار دانشجو در ده ها رشته تحصیلی و صدها عضو هیئت علمی، بی شک یکی از دیرپاترین و مهم ترین موسسات آموزشی زنانه است که با چندین دهه تلاش و زحمتِ یک جامعه علمی قابل احترام، سیر رشد خود را از مدرسه عالی دختران به یک دانشگاه بین المللی طی نموده است. اما از آنجا که به طور سنتی، در صندلی ریاست دانشگاه الزهرا س یک خانم قرار می گیرد، این صندلی معمولا مورد طمع همسرانِ سیاستمردانی است که جلوس خودشان بر صندلی های متعدد دیگر را برای «شوق خدمت» کافی نمی دانند. و در معامله سیاست مردان، این دانشگاه نیز بعضا بازیچه کسانی قرار می گیرد که نه شایستگی مدیریت دانشگاه را دارند و نه منتخب و یا دست کم مقبول جامعه دانشگاهی اند. چنین شخصیت هایی، عملا دانشگاه الزهرا س را به یک مدرسه دخترانه بزرگ و متورم تقلیل می دهند و با ایجاد یک فضای نیم‌مرده، ناظم «مدرسه دختران» باقی می مانند.
یکی از این ناظم ها، خانم دکتر زهرا ناظم بکایی است که با مدرک دکتری از دانشگاه آزاد، رئیس یک دانشگاه دولتی مهم در سطح ملی است. دکتر ناظم بکایی، همسر محمدرضا مخبر دزفولی است که با تخصص دامپزشکی به مدت 13 سال (۱۳۸۴–۱۳۹۷) دبیر شورای عالی انقلاب «فرهنگی» بود و اکنون رئیس فرهنگستان علوم است. گفتنی است آقای دکتر زلفی گل وزیر سابق علوم در دولت سیزدهم، یعنی کسی که خانم دکتر ناظم بکایی را به ریاست دانشگاه الزهرا س منصوب کرد، در همین فرهنگستان علوم به عضویت پیوسته مفتخر گردید.
اما ناظم مدرسه دختران، اکنون که با فشارهای مزمن به شمار زیادی از اساتید دانشگاه الزهرا و اخراج شماری و بازنشسته کردن شماری دیگر و اعمال قدرت مطلقه متمرکز در عزل و نصب ها و به طور کلی، کنار گذاشتن بدنه اعضای هیئت علمی از مشارکت در مدیریت دانشگاه و نیز برخوردهای دل‌گزا با برخی از دانشجویان، دانشگاه را به فضایی امنیتی، سرد و ملال آور بدل نموده است، در دولت جدید به دنبال ابقای خود «احتمالا» با نفوذ فامیل های دور و نزدیک شان هستند.
باید دید دولت د. پزشکیان، با انتخابی شایسته و مقبول برای ریاست دانشگاه الزهرا س، به وظیفه ملی خود در باب این نهاد پراهمیت عمل می کند یا اجازه می دهد همچنان خونسالاری، زندگی علمی هزاران دانشجو و صدها عضو هیئت علمی این دانشگاه را در زمستانی تمام نشدنی افسرده نگه دارد.
جمعی از اساتید دانشگاهها
@kherad_Jensi
🔹بانونگار
بانو نگار
ناظم مدرسه دختران و نا«زنانگی» در مدیریت مضمون اصلی در اهمیت ورود زنان به مدیریت منابع انسانی، گذشت
🔹شایسته سالاری در انتصابات
در رفت و آمد دولت ها در حکمرانی جمهوری اسلامی یکی از مواردی که همواره به عنوان یک آسیب خود را نشان داده است انتصابات سیاسی و جناحی است که مبنای آن بعضا در رابطه های خونی در دولت به قدرت رسیده است. چنین انتصاباتی در همه دولت ها چه اصول گرا و چه اصلاح طلب خود را بارها و بارها نشان داده است.
ورود چنین انتصاباتی به فضای علمی دانشگاه باعث هدر رفت سرمایه انسانی، نا امیدی نخبگان، اقدامات و برنامه ریزی های بعضا ناقص و غیر پیوست دار و نخبه کش در مدیریت های این چنینی می شود.
یکی از راهکارهای حل مسئله در فضای انتصابات دانشگاه ها می تواند خارج نمودن انتصابات از دست وزیر علوم و واسپاری آن به شورایی متشکل از اعضای هیئت علمی دانشگاه و نمایندگان صنفی دانشجویان باشد و تعیین شاخص ها و ارزیابی سالیانه مبتنی بر سنجه های مورد تایید شورا جهت ابقا و یا انفصال روسای دانشگاه ها باشد.
امیدواریم این چنین مطالباتی بر حفظ بیشتر نخبگان و استفاده از ظرفیت متخصصين در اصلاح مشکلات و محل مسائل کشور و افزایش امید در رسیدن به شایسته سالاری موثر باشد.
ان شاالله تعالی
🔹بانونگار
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💢 باز هم امشب الله اکبر می گوییم ...
معتقدم انسان به آرمان زنده است و انقلاب اسلامی یکی از زیباترین آرمان های بشری را به دنیا عرضه نمود.
این انقلاب را همچنان دوست دارم اگر چه ناخلفان و نا اهلان داخلی و خارجی هر جور بتوانند سنگش می زنند.
تولدت مبارک انقلاب ۵۷
🔹بانونگار