eitaa logo
برای توجّه
691 دنبال‌کننده
7هزار عکس
9.4هزار ویدیو
37 فایل
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرّحیمِ لاحَولَ وَ لاقُوَّه اِلّا بِاللّهِ العلیِّ العظیم و صلّی اللهُ علی محمّد و الهِ الطّاهرین کپی مطالب کانال بدون ذکر لینک کاملاً جایز است اما مطالبی که دارای نام یا لینک سایرکانالهاست لینک و نامشون رو حذف نکنید @barayetvajoh
مشاهده در ایتا
دانلود
╲\╭┓ ╭‌ 🍃🌺﷽🌺🍃 ┗╯\╲ 🔴 جلسه 16 🔵 بخش هشتم سؤال... جواب: چرا ديگر، ‌ نعبد اين است كه انسان ببيند همه هستند اين است معناي آن. سؤال ... جواب: ايمان و عمل صالح. عبادت يك بعدش است كه داشته باشد خدا «رب العالمين» است، «الرحمن الرحيم»(47) است، «مالك يوم الدين»(48) است و بر اساس اين ايمان صالح داشته باشد، چون عبد چيزي از خود نيست كه بگويند من قانونم را خودم تنظيم مي‌كنم. اگر يك عبد محض شد، مي‌گويد حيات من وممات من، «لله رب العالمين» است. ديگر نمي‌تواند ديگر نمي‌گويد در اين كارها من تابع خدايم، در آن كارها به نظر خود يا شرق و غرب عمل مي‌كنم. اگر كسي ديد كل را خدا آفريد و كل جهان خاضع است يعني او بايد اداره كند و لاغير همين مي‌شود كامل. اين مي‌شود عبادت تشريعي. سؤال... جواب: إبليس يكون عبدا من عباده سبحانه مقهورٌ و مسخر لديه حيث قال سبحانه و تعالي: «انا جعلنا الشياطين اولياء»(49) حيث قال سبحانه: «انا ارسلنا الشياطين علي الكافرين تَؤزّهم أزّاً»(50) حيث قال سبحانه و تعالي: «فأخرج منها فأنّك رجيم و إنّ عليك لعنتي الي يوم الدين»(51) فهو مربوب فهو عبد، ذليل داخر الا انه لا يفهم انه عبد مربوب داخر كما ان المستكبر لا يفهم و الا ان الله سبحانه تعالي قال: فأخرج منها فان عليك لعنتي الي يوم الدين فخرج وصار رجيماً الي يوم الدين فهو عبد مربوب لا يملك لنفسي نفعاً و لا ضراً و لا موتاً و لا حياهً و لا نشورا الا انه لا يفهم انه عبدٌ مربوب و من لا يفهم فهو ابليس ان الذين يستكبرون عن عبادتي سيدخلون جهنم داخرين. استكبار با عبادت نيست. كسي كه است اين است. كسي كه بداند او و ديگر موجودات عبد محض هستند و اين است در مي‌كند، اين است. «و الحمد لله رب العالمين
﷽ 🔰 ایمان؛ تجلی باور قلبی در رفتار ✍️🏻 گاه انسان نسبت به موضوعی اعتقاد دارد، اما اشتیاقی به آن نمی‌ورزد. بسیاری از ما به وجود جهنم و مرگ اعتقاد داریم، و در این دو موضوع شک نداریم. اما آیا این عقیده به باور دل هم رسیده است؟ ▫️راهکار به باور رساندن آن است که آنچه را با عقل پذیرفته‌ایم، به تدریج با اعمال متناسب به دلمان منتقل کنیم. ✍️🏻 به ما می‌گویند که نفع و ضرر و روزی دست خداست؛ عقل ما این را قبول دارد، اما دل هنوز نگران است و توکلی ندارد. در بسیاری از امور، ما به دست خداوند ایمان داریم، اما هنوز دل‌مان به آن باور و توکل ندارد. ⬅️ در چنین وضعیتی، وقتی اعمال ما متناسب با عقاید‌مان نباشد، آن عقیده نمی‌تواند تبدیل به باور بشود. بنابراین، گام نخست برای رسیدن به باور این است که هرگاه چیزی را قبول کردیم، با عمل خود نشان دهیم که به آن باور داریم. 📌 برگرفته از جلسه «مراقبات ماه رجب»