#تلنگر همهٔ ما خواهیم مرد؛ دیر و زود دارد؛ سوخت و سوز ندارد... روزی همین خانه ای که سقف دارد؛ خانه عنکبوت ها و لانه خفاش ها میشود، همین ماشینی که دوستش داریم، زیر باران در یک گورستان ماشین زنگ میزند، همین بچه هایی که نفس مان به نفس شان بند است، میروند پی زندگی خودشان، حتی آبی روی سنگ مزار مان نخواهند ریخت... قبل از ما میلیاردها انسان روی این کرهٔ خاکی راه رفته اند؛ مغرورانه گفته اند: مگر من اجازه بدم! مگر از روی جنازه من رد شوید! و حالا کسی اسمی از آن ها به خاطر ندارد! قبل از ما کسانی بوده اند که در جمجمه دشمنانشان شراب ریخته و خورده اند! سرداران و امیرانی که گرزهای گران داشته اند، پنجه در پنجه شیر انداخته اند، از گلوله نترسیده اند و حالا کسی نمیداند در کجای تاریخ گم شده اند! همه این کینه ها، همهٔ این تلخی ها، همهٔ این زخم زبان زدن ها، همهٔ این کوفت کردن دقیقه ها به جان هم، همهٔ این زهر ریختن ها، تهمت زدن ها، توهین کردن ها به هم ... تمام میشود. از یاد میرود و هیچ سودی ندارد، جز اینکه زندگی را به جان خودمان و دیگری زهر کرده ایم... یادمان نرود که همهٔ ما میمیریم. همهٔ ما بدون استثناء، کمی دیرتر، کمی زودتر، یک دفعه، ناگهانی، بی خبر... زندگی کنیم و بگذاریم دیگران هم زندگی کنند! برای رسیدن به #کبریا، باید نه #کبر داشته باشیم، نه #ریا... https://eitaa.com/Bayynat