⬅️ این بیت مشهور، در چه شرایطی سروده شد؟
...ما گر ز سر بریده میترسیدیم
در محفل عاشقان نمیرقصیدیم
🔹 کادر درمانی یک بیمارستان پشت لباسشان نوشته بودند:
ما گر زِ سَرِ بریده میترسیدیم
درمَحفِل عاشقان نمیرقصیدیم
🔹هرکس داستان این شعر را بداند، بعد از خواندن آن اشک از چشمانش فرو خواهد
چکید!
"تاریخ چهها که نمیکند!"
درتبریز، این شعر بیش از ۱۰۰ سال است كه ورد زبانهاست و اصل شعر اینگونه است:
▫️سیصد گلِ سرخ و یک گلِ نصرانی
ما را ز سَرِ بریده میترسانی؟
▫️ما گر ز سَرِ بریده میترسیدیم
در محفلِ عاشقان نمیرقصیدیم
(نصرانی، اشاره به فردى مسیحی است)
شاعر مشخص نیست، اما داستان این شعرِ ۱۰۰ ساله؛
#شهید_آمریکایی صدر مشروطیت ایران است.
#تبریز شدیداً محاصره است و جنگ سختیست،
فقط یک کوچه مانده تا #جنبش_مشروطه شکست بخورد!
#ستارخان در کوچه "امیرخیز"، در آخرین جبهه درحال مقاومت است.
#هُوارد_باسکرویل معلم ۲۴ ساله مدرسه آمریکایی #مِموریال تبریز تحت تاثیر حقخواهی و مشروطه قرار میگیرد و به #ستارخان میپیوندد.
#کنسول_آمریکا در تبریز، از او میخواهد از صف مشروطهخواهان جدا شود. #باسکرویل ضمن پسدادن پاسپورتش میگوید:
تنها فرق من با این مردم، زادگاهم است و این فرق بزرگی نیست.
#هُوارد فرماندهی ۳۰۰ نفر از مجاهدين را به عهده میگیرد و درکنار ستارخان درمحله #شنب_غازان (شام گازان) تبریز با استبداد میجنگد و در نهایت در راه مشروطه برای ایران بر اثر اصابت چند گلوله در سینه #شهید میشود.
"سیصد گل سرخ" (آن سيصد نفر)
"یک گل نصرانی (هُوارد مسیحی) هستند!
#ستارخان از همان کوچه (امیرخیز) پیروز میشود...
#تبریز و #ستارخان، مراسم تشییع باشکوهی برای این #شهید_آمریکایی در راه مشروطه برگزار میکنند.
#زنان_تبریز فرشی با چهره #هُوارد میبافند و به دستور #ستارخان، نام #هُوارد_باسکرویل بر روی اسلحهاش حَک میشود و برای مادر هُوارد به آمریکا فرستاده میشود.
🥀💧🥀💧🥀
مزار #هُوارد هم اکنون در گورستان آشوریهای تبریز است.
🔹حالا همان #شعر ِ ۱۰۰ ساله، در پشت لباسهای پرستاران و پزشکان جانفشان میهنمان نوشته شده است!
شعر #سیصد_گلسرخ و یک گل نصرانی،
شعری بهجا و بیاندازه تاثيرگذار بود.
اميداست که درسی باشد برای یکایک هموطنانمان و ياد بگيريم كه برای دوستی و عشق ورزيدن زادگاه و فاصلههای مكانی نقشی ندارند؛ بلکه بايد دلها از یک محله باشند.
https://eitaa.com/Bayynat