⭕️رابط دختر و پسر از نگاه قرآن چند داستان #عشقي قرآني در مورد روابط دختر و پسر بپردازيم: قصه اول: 🔹داستان حضرت موسي(ع) و دختران حضرت شعيب(ع) اين داستان، مربوط به زماني است که حضرت موسي(ع) با نگراني و ترس از دشمن، از #مصر به جانب مدين بيرون رفت و چون به سر چاه آبي در حوالي شهر #مدين رسيد، آن جا جماعتي را ديد که گوسفندانشان را سيراب مي کردند. دو #زن را ديد که دور از مردان، در کناري به جمع آوري گوسفندانشان مشغول بودند. موسي به جانب آن دو زن رفته و گفت: شما اين جا چه مي کنيد؟ گفتند: 🔹 ما منتظريم تا مردان باز گردند؛ آن گاه ما گوسفندانمان را سيراب مي کنيم ... پدر ما شيخي سالخورده و فرتوت است. موسي گوسفندان آنان را سيراب کرد و سپس رو به سايه آورد و دست به دعا برداشت و گفت: «بار الها من به خيري که تو نازل فرمايي محتاجم.» 🔹 موسي ديد يکي از آن دو دختر با کمال #حيا باز آمده و گفت: پدرم از تو دعوت کرده تا در عوض سقايت گوسفندان ما به تو پاداشي دهد. وقتي موسي نزد پدر دختران (شعيب) رسيد و سرگذشت خود را بيان کرد، شعيب گفت: اينک ترسي به خود راه نده که از شر قوم ستمکار، نجات يافتي. در اين هنگام، يکي از آن دو دختر (صفورا) گفت: پدر! اين مرد را براي کار خود اجيرکن وي بهترين کسي است که مي توان براي انجام کار برگزيد؛ زيرا او هم امين و هم توانا مي باشد. شعيب خطاب به موسي گفت: من اراده آن دارم که يکي از دو دخترم را به نکاح تو در آورم. 🔹پيام هاي اين داستان قرآني 1. در يک رابطه ضروري و حداقلي ميان دختر و پسر، بايد رفتار، نگاه، #پوشش و گفتار آن دو، بر اساس اصل «حيا» باشد. خداوند در توصيف راه رفتن دختر شعيب در آيه 25 سوره قصص، مي فرمايد: (تمشي علي استحياءٍ)؛ زيرا شيوه ي حرکت؛ نحوه ي سخن گفتن و لباس پوشيدن، حامل پيام است و در هر فرهنگي، با مخاطبش سخن مي گويد. 2. پدران و مادران، بايد بر #رفتار فرزندان خودشان با مهرباني و احترام به شخصيت آنان و به دور از هر گونه توهين، نظارت کنند و در مقابل، نوجوانان وجوانان هم بايد براي کسب #آگاهي بيشتر و استفاده از تجربه پدر و مادر، با آنان مشورت کنند. وقتي که بر خلاف عادت هر روزه، آن دو دختر زودتر به خانه برگشتند، پدرشان با تعجب پرسيد: چه شد که امروز زود بازگشتيد؟ دختران گفتند: مرد صالحي بر سر چاه بودکه با مشاهده وضع ما، بر ما ترحم کرد و گوسفندان ما را آب داد و ما زودتر به خانه آمديم. 3. بايد از نگاه ناروا و «چشم چراني» خودداري کرد که در قرآن از آن به «غضِّ بصر»(4) تعبير شده است. فرماي قرآن اين است که بايد از نگاه خيره، هوس آلود و کنترل نشده پرهيز کرد. 💎فرق حيا و شرم اين است که «حيا» کنترل ارادي رفتار به منظور حفظ حريم بين خود و ديگران است و «شرم» يک نوع ناتواني در اظهار وجود و ابراز خود است.👇👇