#مهر_و_مهتاب #تکین_حمزه_لو #قسمت_هفتاد فصل 23 بعد از آنکه از سرگذشت حسین باخبر شدم،یاد و فکر حسین لحظه اي رهایم نمی کرد.به هرجا می رفتم و به هرکس نگاه می کردم،چشمان مظلوم و صورت معصومش پیش چشمم جان می گرفت.به امتحانات پایان ترم نزدیک می شدیم و من حتی کلمه اي بلد نبودم.در تمام مدت،فکر می کردم چطور باید مسئله را به پدر و مادرم بگویم؟اگر آنها مخالفت کنند که حتما همینطور می شد،چه باید بکنم؟قهر و دعوا یا صبر و استقامت؟اصلا می توانستم با اخلاق و اعتقادات حسین،کنار بیایم یا نه؟آینده مثل شهري در مه،ناپدید و نا پیدا بود.با کمکهاي لیلا و اصرار شادي،شروع به درس خواندن کردم.با اینکه امتحانهاي کمی داشتم ولی آمادگی همیشگی را نداشتم و تقریبا با نمرات مرزي،ترم تابستان را گذراندم.همه چیز قاطی شده بود و من خسته و سردر گم می دویدم.به مراسم نامزدي سهیل زمانی نمانده بود و همه در حال رفت و آمد و خرید بودند.قرار بود مراسم در خانه پدر عروس برگزار شود،بنابر این ما کار عمده اي نداشتیم.فقط باید براي لباسهایمان پارچه می خریدیم و هدایایی هم براي خانواده عروس تهیه می کردیم.سهیل در حال جوش و خروش بود. آنقدردر آن چند هفته باقیمانده دوندگی و فکر و خیال داشت که لاغر شده بود.از آن طرف هم خاله ام داشت مهیاي رفتن به آنسوي آبها می شد.مادر بیچاره ام بین دو واقعه بزرگ زندگیش گیر افتاده بود.جدایی از تنها خواهرش و عروسی تنها پسرش!البته از طرفی خدا را شکر می کردم که اوضاع آن همه درهم ریخته است و کسی متوجه حال دگرگون من نیست.لیلا را هم براي نامزدي دعوت کرده بودم و قرار بود باهم براي خرید پارچه به خیابان زرتشت برویم.روز قبل مدل هاي لباسمان را از روي ژورنال زیبا خانم ،خیاط ماهري که لباسهاي مادر و خاله ام را می دوخت،انتخاب و اندازه پارچه و نوع آن را با دقت یادداشت کرده بودیم.بعد از خوردن صبحانه،صداي زنگ در بلند شد.می دانستم لیلا است.وقتی قراربود باهم جایی برویم خیلی بی طاقت می شدو از کله سحر حاضر و آماده جلوي در بود.آیفون را برداشتم و با خنده گفتم:- لیلا...بیا تو.صدایش بلند شد:مگه نمیاي خرید؟خندیدم:چرا،گفتم خرید،نگفتم خوردن کله پاچه.بنده خدا،مغازه هاي زرتشت مثل اداره ها نیستن که از هشت صبح بازباشن!اونا خیلی لردي میرن سرکار!زودتر از ده امکان نداره قدم رنجه کنن.بیا تو. لحظه اي بعد لیلا در خانه مان بود.به مادرم سلام کرد و پرسید:- خوب چه خبرا،خانم مجد؟مادرم با ظرافت سري تکان داد و با ناز گفت:چی بگم لیلا جون؟ داره پدرم در میاد!تازه فهمیدم چقدر دختر شوهر دادن سخته!ما که خانواده دامادیم انقدر دوندگی داریم...واي به حال اون بیچاره ها لیلا با خنده گفت:خوب تمام این دوندگی ها موقع عروسی برعکس میشه.اون موقع فامیل عروس میگن بیچاره خانواده داماد.مادرم با حالتی نمایشی دستش را روي گونه زد:- واي،خدا مرگم بده.راست میگی،موقع عروسی حتما من سکته می کنم.به میان حرف هایش پریدم:حالا کو تا موقع عروسی!از حالا حرص نخورین.بعد با لیلا به اتاقم رفتم و در را پشت سرم بستم.لیلا مانتو و روسري اش را درآورد و روي صندلی انداخت.نگاهی به درودیوار اتاق انداخت و گفت: - خوب چه خبر؟ روي تخت کنارش نشستم:از کجا خبر میخواي؟خندید:خوب معلومه،از حسین.شانه اي بالا انداختم و گفتم:تقریبا یک هفته است ازش خبر ندارم.خودمم دلم براش تنگ شده.لیلا متعجب نگاهم کرد:مهتاب،این واقعا تویی؟...اصلا باورم نمیشه تو بخواي با یک چنین آدمی زندگی کنی!عصبی گفتم:چرا؟مگه من چطوري هستم؟- تو هیچ طوري نیستی.ولی حسین هم مثل تو نیست.عقاید و تربیت این تیپ آدمها با ماها فرق داره.ببین الان تو درمهمانی و عروسی بدون حجاب می گردي،بعدا باید بري زیر چادر،می تونی؟...الان سرگرمی ما ،شرکت در مهمانی هایی است که به مناسبت هاي مختلف می گیرن ،بعدا باید بري تو مساجد و تکیه ها،گریه و زاري کنی،می تونی؟دیگه میشی همسر یک جانباز...با چادر و حتی روبنده،دایم در حال نماز و دعا و قرآن خوندن،در حال گریه و زاري... عاشورا،تاسوعا،محرم و صفر!سی روز روزه و خلاصه تمام کارهایی که تو یکبار هم تو عمرت نکردي!اصلا باهاشون آشنا نیستی!بعدش هم الان وضع جامعه رو نگاه کن.به نظرت همه چیز عالی و در حد کماله؟درست و منطقی است؟حالا میخواي بري با یک آدم با اون طرز فکر ((همه چیز خوب و عالیه))زندگی کنی...؟ #کانال_حضرت_ زهرا س👇👇👇 https://eitaa.com/yaZahra1224

🏵🌼🏵🌼🏵🌼🏵🌼🏵 #رمان_حورا #قسمت_هفتاد امیر مهدی با دیدن قیافه یکه خورده امیر رضا تعجب کرد. چرا اینطور شد؟ اصلا چرا حرفی نزد؟ مهرزاد به او چه گفته بود؟ _رضا؟؟؟ رضا چیشد؟ _هان؟ _ چی گفت؟ _فکر کنم خیلی حالش خرابه. اصلا نزاشت خداحافظی کنم. _ چرا نگفتی میایم دیدنت؟؟ای بابا از دست تو. _ مهدی آقا گفتم که نذاشت خداحافظی کنم. تقی گوشی رو قطع کرد. از دستت خیلی شکاره. اصلا می خوای بری اونجا که چی بشه؟ صبر کن حالش که خوب شد میاد دانشگاه، میبینیش دیگه. _من.. من فقط.. میخوام بدونم حالش چطوره...همین. _ مهدی جان درک میکنم نگرانی اما چاره چیه؟ باید صبر کنی‌‌. _ نه رضا نمی خوام ببینمش فقط از هدی خانم سوال کن حالش خوبه یا نه همین و بس. امیر رضا سری تکان داد و گفت: باشه میپرسم. حالا انقدر دپرس نباش دل به کار بده. _ ساعت۴ کلاس دارم باید برم. _ ای بابا همش که دانشگاهی من فقط مغازه رو میچرخونم. امیر مهدی با بی حوصلگی گفت:غر نزن رضا دیشب تا ساعت۲ دم مغازه بودم. خدافظ. سوار ماشینش شد و تا دانشگاه فقط به فکر حورا و جواب استخاره بود. اگر به او نگوید که دوستش دارد پس چگونه از او خاستگاری کند؟ پس چگونه او را مال خود کند؟ فکر از دست دادن حورا مانند خوره به جانش افتاده بود و امانش را بریده بود. فکر اینکه روزی مال مهرزاد شود عذابش می داد. درسته مهرزاد پسر خوب و مومنی نبود اما می دانست تا چه اندازه حورا را دوست دارد. کلاس آن روزش به سختی گذشت و موقع خروج از کلاس به کسی خورد و همه وسایل طرف ریخت. امیر مهدی چشم باز کرد که دختری را دید که با اخم به او خیره شده بود. _ داری راه میری یه نگاهم به جلوت بنداز عمو. مگه سر میبری؟ یکم احتیاط کن. دختر مانتویی و پر فیس و افاده ای بود که حسابی از دست امیر مهدی عصبانی شده بود. اما امیر مهدی مثل شکه زده ها ایستاده بود و به دختر نگاه نمی کرد. _الو با توام میشنوی چی می گم یا کر و لالی؟ _ بله ببخشید. _ ببخشید تمام؟؟ جبران حواس پرتیت ببخشید نیست. امیر مهدی نگاهی گذرا به چهره پر از آرایش دختر انداخت و گفت: خانم محترم وسایلت ریخته طلب باباتو که نداری. _ چه زبون درازی هم می کنه خچبه والا بجای خجالت و شرمندگی زبون میریزه واسه من. امیر مهدی با عصبانیت دستانش را مشت کرد و گفت:خانم احترامتو نگه دار مگه با رفیقت داری حرف میزنی؟ فکر می کنی کی هستی؟ من از این اخم و تخما و شعارای الکیت نمیترسم برو کنار اعصاب ندارم. امیر مهدی برای اولین بار عصبانی با یک دختر حرف زده بود. دختر انگار ترسیده بود اما دم نزد و خم شد تا وسایلش را جمع کند. امیر مهدی هم سریع رد شد و رفت بیرون. در بین راه هدی را دید که دوان دوان به سمت ایستگاه می رفت. اولین فکری که به ذهنش رسید، پرسیدن حال حورا از هدی بود. او هم به دنبال هدی دوید و صدایش زد. هدی ایستاد و با دیدن امیر مهدی سلام کوچکی کرد. _ سلام ببخشین مزاحمتون شدم. یه عرضی داشتم خدمتتون نمیخوام وقتتون رو بگیرم. _ بفرمایید امرتون. _راستش می خواستم از حورا خانم خبر بگیرم اما شمارتون رو نداشتم. میشه بگین حالشون چطوره؟! _ خوبه دکتر گفته سک ماه باید پاش تو گچ باشه فعلا تو خونه درس میخونه. این یک ماهم مرخصی گرفته تا حالش خوب بشه. امیر مهدی با خیالی راحت هوفی کشید و گفت: ممنونم خیلی لطف کردین. هدی خواست بگوید که حورا سخت منتظر تماس توست اما می دانست حورا از گفتنش پشیمانش می کند. برای همین خداحافظی کرد و رفت سمت ایستگاه اتوبوس. #نویسنده_زهرا_بانو 🏵🌼🏵🌼🏵🌼🏵🌼🏵#کانال_داستان_و_رمان_مذهبی 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662

〰❁🍃❁🌸❁🍃❁〰 🍀🌷🍀🌷🍀🌷🍀🌷🍀 ✍ *داستان های جذاب* 🌺◉❈﴾﷽﴿❈◉🌺 📝 #رمان_روزگار_من 💬 #قسمت_هفتاد ❈◉🍁🌹 امروز بدجوری هوسه اش رشته کرده بودم مامان میخواست برام اش درست کنه منم کمکش میکردم تلفن خونه زنگ خورد زینب بود باهم سلام و علیک کردیم مامان از تو اشپزخونه صداکرد کیه دخترم ؟؟ مامان زینبه.... سلام برسون بهش دخترم ... باشه ...زینب مامان سلام میرسونه سلامت باشه .خب چه خبرا فرزانه چیکارا میکنی؟؟ هیچی روزا از صبح تا ظهر سرکارم بعداز ظهرم که اکثرن خونم شباهم برای نماز و زیارت میریم حرم تو چیکار میکنی ؟؟ از خاستگار خبری نیست؟؟ چرا ...یکی دو نفر بودن که بابا ردشون کرد بدونه اینکه من خبر داشته باشم انگار مورد پسند بابا نبودن .... اتفاقا فرزانه بخاطر همین بهت زنگ زدم برام خاستگار قراره بیاد😊😊 عههه مباااارکهههه. کی هست؟ دیدیش؟؟ اره بابا اشناست ...اگه مخالفتی نباشه صددر صد جوابم مثبته 😍😍😍 خب حالا کی هست این شاهزاده سوار بر اسب سفیدت؟؟؟ زینب ـ خودت حدس بزن.. عه خیلی بدی بدو خودت بگووو مردم از فضولی 😁😁😁 خب باشه خودم میگم ... اقا محسنه پسر عموت..😊😊😊 فرزانه ـ گفتی کیه؟؟ مگه صدام نمیاد گفتم محسن پسر عمو ناصرت...😮😮😮 شکه شدم بی صدا داشتم فقط گوش میدادم ...😧😧😧 الووو فرزانه ... الوو گوشی دستته؟؟ چرا حرف نمیزنی ؟؟ اره دستمه ببخشید یه لحظه حواسم پرت شد... بایه خنده ظاهری گفتم مبارکهههه ان شاالله خوشبخت بشین☺️☺️☺️ زینب ـ امین تا هرچی قسمت باشه کاش،روز خاستگاری شما هم اینجا بودین کم تر جای خالی داداش و حس میکردم 😔😔😔 ببینم چی میشه اگه جور شد چشم حتما میام ... فرزانه مامان صدام میکنه من دیگه برم بعدا باهم حرف میزنیم ...خدا حافظ باشه برو به سلامت خدا حافظ گوشی رو با عصبانیت گذاشتم رفتم اشپزخونه... نشستم رو زمین و شروع کردم به پیاز خورد کردن با حرس پیازارو خورد میکردم از طرفیم بغضم گرفته بود که چرا محسن بهم دروغ گفت به بهونه پیاز اشکام سرازیر شد مامان ـ دخترم یواش دستتو نبری نه حواسم هست ... فرزاااانه منو نگاااه کن داری گریه میکنی ؟؟ نه گریه چیه دارم پیاز خرد میکنم اب پیاز چشامو میسوزونه😢😢 مامان نشست کنارم سرمو بالا گرفت فرزانه دروغ نگو داری گریه میکنی این اشکا، این حال و هوا بخاطر پیاز نیست ... زینب بهت چی گفت که یه دفعه اینجوری بهم ریختی ؟؟؟ گریم بیشتر شد 😭😭😭 مامااان از خودم بدم میاااااد ،متنفررررم از اینکه خودمو کوچیک کردم .... 💠 #ادامہ_دارد... ❈◉🍁🌹 ✍🏻 #نویسنده: انارگل 🍀🌷🍀🌷🍀🌷🍀🌷🍀 ❈◉ 〰❁🍃❁🌸❁🍃❁〰#کانال_داستان_و_رمان_مذهبی 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662

💐🍃🌿🌸🍃🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 #فنجـانی_چـاے_بـا_خـدا #قسمت_هـفـتـاد ✍و او فقط و فقط گوش داد یانِ پر حرف در سکوت، سنگ صبور شد و مهربانی خرجم کرد که ای کاش با پوزخندی بلند، به سخره ام میگرفت و سرم فریاد میکشید بعد از اتمام تماس، بغضم را قورت دادم و زانو به بغل، رویِ تخت چمپاتمه زدم تمام خاطرات، تصویر شد برایِ رژه رفتن در مقابل چشمانم حسام چند ضربه به در زد و وارد شد وقتی دید تکان نمیخورد، صدایی صاف کرد محضه اعلامِ حضور سرم را بلند کردم چشمانش را دزدید دست پاچه کتابها را از روی میز برداشت خوندینشون به دردتون خوردن نفسی عمیق کشیدم علی خیلی دوسش دارم لبخندی عمیق بر صورتش نشست نمیدانستم آرزویم چیست اینکه ای کاش سالها پیش میدیدمش و یا اینکه ای کاش هیچ وقت نمیدیدمش دانیال کی میاد دلم واسه دیدنش پر میکشه به جمله ی خیلی زود برمیگرده اکتفا کرد اجازه گرفت که برود صدایش کردم شنیدنِ چند آیه از قرآن برایِ منی که خمارِ صدایش بود، پرتوقعی محسوب نمیشدکه اگرهم محسوب میشد، اهمیتی نداشت چند روز از آخرین تماس با یان و دیدار با حسام میگذشت و من مطالعه ی کتابی با مضمون نقش زن در اسلام را شروع کرده بودم خواندمو خواندم، از ریحانه گیِ زن تا نعمت خدا بودن اش. گذشته ام را بالا و پایین کردم در خانه ی ما خبری از احترام به جنس لطیف نبود تا یادم میآمد کتک بود و فحاشی راستی پدرم واقعا مسلمان بود؟؟ اسلام چنان از مقام زن میگفت که حسرت زده خود را در آیینه برانداز کردم. یعنی گنج بودم و خودم نمیدانستم؟ بیچاره مادر که از زنانگی اش فقط تحقیر و ضعف را تجربه کرد. و بیشتر حیرت زده شدم وقتی که دانستم علی (ع)، شیرِ میدان جنگ، همسرش فاطمه را با جمله جان علی به فدایت صدا میزد و من در مردانگی پدرم جز کمربندی در دست محضِ کبودیِ تنِ مادرم ندیدم اسلام را دینی عقب مانده میپنداشتم چون در عصر پیشرفت پیروانش را به حجاب محدود میکرد. حجابی که آن را پارچه ایی سیاه، پیچیده به دور زنان میدیدم، جهت هوشیار نشدنِ غریزه ی نافرمانِ مردانش، مردانی که گرسنگی شان سیری نداشت اما حالا میخواندم که حجاب چشمانِ مرد، هم وزنی دارد با پوشیدگیه تنِ زن و حسام چشمانش از یک عمر زندگیم محجبه تر بود.. حجاب در اسلام یعنی چشمانِ حریصِ نانوا و مردِ راننده، ارزش تماشایت را ندارد حالا میدانستم که زن در اسلام یعنی ملکه باش نه روسپیِ دست خورده ی کلوبهای شبانه. شمایل آن چند زن و دختر محجبه با روسری ، کیف و کفش رنگی و زیبا، پوشیده در چادر که با اولین گامهایم در فرودگاه ایران دیدم، در خاطراتم زنده شد خودش بود حجاب یعنی همین زیبا باش اما محجوب و دست نیافتنی حسام پنجره ایی تازه در چارچوبِ خودخواهی و بد اُنقی هایم به روی هستی باز کرده بود. از اینجا دنیا پر از رنگ، خود نمایی میکرد و حالا ، من روسری را دوست داشتم تنفرهایی که به لطف امیر مهدی فاطمه خانم از دلپذیرترینهایِ زندگی ام شد آن روز مثله همیشه مشغول کنکاش برایِ یافتنِ جواب در لابه لایِ کتابها بودم که تقه ایی به در خورد و صدای اجازه حسام بلند شد. با عجله شالی رویِ سرم گذاشتم و اذن ورود دادم وقتی وارد شد رایحه ی عطر همیشگی اش در اتاق پیچید و من سراسر نبض شدم رو به رویم ایستاد با لبخندی پر از رضایت انگار خوب متوجه ی نیمچه پوشیدگی ام شده بود لب به گفتن باز کرد از دانیال، از سلامتی اش، و از سفرسفری از جنس ماموریت نام ماموریت به سوریه که آمد، دستانم یخ زد با چشمانی ملتهب به وجودِ سراسر آرامش اش خیره شدم سوریه یعنی احتمال مرگ و اگر این جوانِ مسلمان شده در مکتب علی بر نمیگشت نفسی برایِ کشدن نمانده بود کاش میشد که نرود با لبخند بسته ایی کوچک را به طرف گرفت ناقابله امیداورم خوشتون بیاد البته زیاد خوش سلیقه نیست ببخشید ماتِ متانتش بودم نباید میرفت من اینجا تنهایِ تنهایم مکثم را که دید، کمی سرش را بلند کرد چیزی شده؟ حالتون خوب نیست؟ سری تکان دادمو بسته را از دستش گرفتم به طرف در قدم برداشت مزاحمتون نمیشم، استراحت کنید اما اگه دیگه ندیدمتون حلال بفرمایید یا علی ابرویی در هم کشیدم چرا دیگه نبینمتون؟لبخند رویِ لبهایش، تک چالِ رویِ گونه اش را نمایان کردسوریه ست دیگه میدون جنگ جملاتش اصلا قشنگ نبودداشت کلافه ام میکرد اصلا سوریه به شما چه ربطی داره از ایران پاشدین میرین سوریه که چی؟مگه اونجا خودش سرباز نداره؟ مرد نداره؟ ⏪ #ادامہ_دارد... #کانال_داستان_و_رمان_مذهبی 👇 ‌http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662 🌸 🌿🍂 🍃🌺🍂 💐🍃🌿🌸🍃🌼

💕🏵💕🏵💕🏵💕🏵 بسم الله الرحمن الرحیم #قسمت_هفتاد #شهدا_‌راه_نجات باید با مادر شهید میردوستی تماس بگیرم دیگه گذاشتم بعدازظهر قبل از کلاس مهدویت ساعت ۴بعدازظهر بود شماره مادرجون گرفتم -الو سلام ببخشید خانم میردوستی خانم میردوستی: بله ببخشید شما ؟ -صالحی هستم خانم میردوستی:بله دخترم درخدمتم -خدمت ازمنه مادرجان خانم میردوستی: آقامهدی برام قصدتون و هدفتون توضیح دادن دستتون درد نکنه عالیه اجرتون با امام حسین -من ممنونم ازتون مادر واقعا ممنونم خانم میردوستی :از امشب هر زمان که آنلاین بشم مطالب برات میفرستم دخترم -ممنونم مادرجان واقعا ممنونم خانم میردوستی :خواهش میکنم خداحافظ عزیزم چادرم سرکردم از اتاق خارج شدم -مامان من دارم میرم کلاس مهدویت مادر شهید میردوستی هم خداروشکر قبول کردن مامان: الحمدالله خود شهید کمک کرد زهرا برو مامان دیرت نشه یه ربع بیست رسیدم کلاس #ادامه_دارد.. نام نویسنده: بانو.....ش آیدی نویسنده 🚫کپی به شرط هماهنگی با نویسنده حلال است 📖📚📖📚📖📚📖📚📖 💕🏵💕🏵💕🏵💕🏵#کانال_داستان_و_رمان_مذهبی 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662

#بسم_رب_العشق #قسمت_هفتاد #سردار_دلها❤️ کله سحر🙊🙊🙊از کربلا به سمت سامرا راه افتادیم البته تو مسیر مسجد سهله هم رفتیم یه وقت بود یکی مبینیم یاد فلانی میافتیم بالاخره سرظهر رسیدیم سامرا آدم احساس میکرد وسط پادگان نظامیه اما خیلی شیرین بود تو سرداب سامرا پایان پله ها روی دیوار اسمها مینوشتن اسم هرکس یادمون اومد نوشتیم وای خدایا چرا این دو شهر گرمه وقتی دورشدیم همه گریه کردن کاظمین عالی بود خیلی دوستش داشتیم سفرمون تموم شد برگشتیم بچه ها رفتن سرخونه زندگیشون زهرا اینا که سر خونه زندگیشون بودن سیدمحمدو فرزانه سادات ازدواجشون شد ولادت امام حسین(ع) به چشم بهم زدنی اربعین شد علی شوهر زهره هم با آقایون پیاده رفتن کربلا ولی مارو نبردن #ادامه_دارد..... نام نویسنده: بانو.....ش 📖📚📖📚📖📚📖📚📖#کانال_داستان_و_رمان_مذهبی 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662

🚩#به_خواست_پدرم #قسمت_هفتاد -آرش خوابه؟ -اره عزیزم خوابیده کامران ماشین و گوشه ای نگه داشت و پیاده شد با تعجب نگاش میکردم که دیدم رفت تو یه بستنی فروشی عاشق همین کاراش بودم با دو تا بستنی لیوانی برگشت -بفرمایید خانوما اینم بستنی باران خوشحال گفت -مرسی عمو کامران -نوش جونت عزیزم بستنی و که دوتا قاشق توش بود داد دستم -اینم مال من و تو با لبخند نگاش کردم یکی خودم میخوردم و یک قاشق میدادم کامران نمیتونست رانندگش کنه اگه خودش میخورد واسه همین من قبول کردم بهش بدم حین رانندگی بستنی که تموم شد گفت -اخیش خیلی چسبید با ناراحتی ساختگی گفتم -بایدم بچسبه همش و تو خوردی -ای بهار نامرد تا خود خونه گفتیم و خندیدیم باران با دیدن سالی فکر کنم سکته رو زد سالیم که غریبه دیده بود پارس کردنش شروع شده بود با ترس خودش و به من چسبوند دستشو گرفتم و راه افتادیم طرف خونه کامران سوتی زدو گفت -ساکت سالی همچین سوتی زد که فکر کنم آرش کر شد برگشتم طرفش و گفتم -بچه رو کر کردی -بیخیال بابا سرمو تکون دادم و رفتم تو باران با شگفتی به همه جای خونه نگاه میکرد رفتم طبقه بالا و روبه باران گفتم -باران عزیزم بیا بریم بالا لباسات و عوض کن اومد نزدیکم و گفت -ابجی اینجا خیلی خوشگله کامران با لبخند نگاش کرد ای خاک برسر ندیدت باران ابرومو بردی مثل این ندیده ها رفتار میکنه سری از تاسف تکون دادم و رفتم تو اتاقم بارانم بردم تو اتاق آرش لباسامو با یه تاپ شلوارک سوسنی عوض کردم باران با دید من سوتی کشید و گفت -ای جونم ابجی جونم چه تیپ کامران کشی زده کامران بلند زد زیر خنده دستشو به علامت اینکه بزن قدش طرف باران گرفت ای خدا این دختره اگه امروز ابروی من و نبرد ،معلوم نیس تو مدرسه به جای درس خوندن چه غلطی میکنه ای خدا خودم امروز به تو میسپارم محلشون ندادم و رفتم پایین صدای خندشون کل خونه رو پر کرده بود یه لحظه ازبس جیغ جیغ کردن اعصابم پوکید واسه همین بلند داد زدم -اههه ساکت شین سرم رفت هردوتا با تعجب برگشتن و من و نگاه کردن یهو باران رو به کامران گفت -ولش کن این دیوونه رو من موندم اگه تو این و نمیگرفتی کی این و میخواست البته دلم واسه توم میسوزه بیچاره شدی کامران با بهت و تعجب نگاش کردو بلند زد زیر خنده با چشمای گشاد شده نگاش کردم و داد زدم -باااااااااااااارررررررررر ااااااااان سریع رفت پشت کامران قایم شد و یه چیزی بهش اروم گفت که صدای خنده کامران بلند شد ای خددداااااااااا من و بکش رفتم تو اشپزخونه تا ناهار درست کنم باران پشت سرم اومد تو و گفت -ابجی من گشنمه بلند گفتم -به من چه برو به کامران جونت بگووو واست درست کنه کامران اومد تو اشپزخونه و باران و بغل کرد و گفت -بیا بریم عزیزم خودم واست یه چیزی درست میکنم تا انگشتاتم بخوری رفتم از اشپزخونه بیرون و گفتم -پس ناهار با شما -اوکی بعد چند دقیقه صدام کرد بیا ناهار رفتم تو با چیزی که دیدم با شگفتی نگاش کردم عجب غذایی درست کرده بود کصصاااافططط 🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏 #کانال_داستان 👇🌷 💓👉🏻 @Dastanvpand 👈🏻💓

🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 #رمان_فصل_آخر #قسمت_هفتاد (امیر) امروز قراره عقد کنیم و سند بزرگترین و ارزشمندترین چیزی که حدود 4 سال چشمم به دنبالش بوده رو به نام خودم بزنم امروز شیده رو صاحب میشم هرچند که من 4 ساله که این حس مالکیتو دارم اما چه خوب که امروز قراره حکم خدا اجرا بشه و به حس من جنبه‌ی شرعی و قانونی داده بشه، مراسم عقد به درخواست شیده توی محظر انجام شد، من خواستم تالار بگیرم قبول نکرد، بابا کامران خواست تو حیاط بزرگ خونه ی حاج صابرمراسم بگیریم اما بازم قبول نکرد، به یه عقد ساده با فامیلای درجه یک تو محضر و بعدشم یه شام تو رستوران بدون بزن بکوب راضی‌تر بود، با کل مهمونا سی نفر می‌شدیم منم یه رستوران رو برا یه ساعت رزرو کردمو خواستم میزاشو کنار هم بچینن و سی صندلی هم اطرافش که همه کنار هم بشینیم. ،از صبح سارا و آوا خونه ی شیده بودن برا آماده کردن لبا سو بقیه کارا کمکش می‌کردن منم به دنبال بقیه کارای مردونه، ظهر رفتم دنبال شیده که ببرمش آرایشگاه آوا و سارا هم همرامون اومدن، ساق دوش بودن عروس بهونه بود در واقع می‌خواستن اوناهم بی بهره از هنر آرایشگرنموننو دستی به روی خودشون بکشن، فقط شانس آوردم سارا بچشو سپرده بود دست مامانو ماشین یحیی رو هم آورده بود و با آوا جدا اومدن و من شانس اینو داشتم که روز عقدم حداقل تو مسیر با عشقم تنها باشم. می‌رفتیم آرایشگاه، تو ماشین وقتی لبخند رو رو لبای شیده می‌دیدم و می‌فهمیدم اونم مثل من خوشحاله همه غمای دنیا یادم می‌رفت، نگاش کردمو گفتم: خوشحالیا بانو شیده: چرا نباشم؟؟ من: والا حقم داری،یه نگاه به این مرد خوشتیپ کنارت بنداز خیلیا آرزشون بود الان جای تو بودن یه اخم با نمک کرد و گفت: خودشیفته دوباره شروع نکنا بعدم هردو خندیدیم من: شیده؟ شیده: جانم؟ من: میگم آرایشگاه رفتی... نزاشت حرفمو کامل کنم یهو با یه عصبانیت ساختگی گفت: چیه نکنه میخوای بگی کم آرایش کنم ملایم آرایش کنم که تو چشم نباشم ها؟ نخیر امیر خان روز عقدمه تازه آتلیه هم میخوایم بریم در حد آرایش عروس میخوام آرایش کنم شما هم امروز هیچی.نمیگی من که یکم جا خوردم از اینکه دقیقاً میدونست چی میخوام بگم خودمو مظلوم کردمو گفتم: نه عزیزم این حرفا چیه فقط خواستم بگم سفارش کن، حسابی خوشگلت کنه همین شیده که انگار میدونست چی می‌خواستم بگمو حالا چی گفتم خندید و گفت: باشه امیرخان حواسم به غیرت آقامون هست نمی‌زارم عجق وجق آرایشم کنه منم که روی خوش دیدموباز بی جنبگیم گل کرد یه اخم کردم و گفتم: بله خانوم حواست باشه درسته روز عقدمونه اما بخاطر یه روز نمیتونم چشامو ببندمو بی غیرتشم شیده: الان باز من خندیدم؟؟ بهش نگاه کردمو هر دو زدیم زیر خنده رفتیم آرایشگاه بعدم آتلیه، آوا و سارا هم که پایه ثابت همه چی بودنوتو آتلیه بیشتر از منوشیده از خودشون عکس تکی گرفتن یجاهایی منو شیده عقب وای میستادیم که یوقت تو کادر نباشیموخدایی نکرده عکسای هنری سارا خانومو آواخانوم خراب نشه، بعد از آتلیه رفتیم محضروقتی ما رسیدیم بقیه مهمونا اونجا بودن حاج صابرو عزیزخانم، عموجهان و کتایون، عموسامانوفرنوشوتینا، عمه ناهید و آقا نادرو هومن و دوقلوها، بابا کامران، از طرف منم بابا بودو مامانویحیی با عمه و عمو خاله‌ها که گفتم کلاً سی نفر شدیم. تو محضر همه میومدنو تبریک می‌گفتن تبریک همه به کنار تبریک فرزاد و سوین یچیز دیگه بود، شیده دیگه کلاً علاقش به فرزادو فراموش کرده بود و خیلی بی تفاوتوعادی باهاش برخورد می‌کرد وقتی اومدن جلو تبریک گفتن موقع روبوسی فرزاد تو گوشم گفت: خوشحالم که مرد بودیو رو حرفت موندی @dastanvpand ادامه دارد.... #نویسنده_شیدا_اکبریان 🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼

💐🌿🍃🌸🍂 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 #رمان_از_جهنم_تا_بهشت #قسمت_هفتاد به روايت زینب اميرحسين_ سلام. _ سلام. خوبيد؟ اميرحسين_ الحمدالله. شما خوبي؟ _ ممنون. اميرحسين_ راستش، ان شاءالله دو هفته ديگه اردو راهيان نور از طرف مسجد هستش، ميخواستم ببينم اگه موافقيد با خانواده صحبت كنيم اگه اجازه دادن بريم. واقعا ميمونم كه چي بگم ، سفري كه حسرتش از عيد به دلم مونده بود، سفري كه از وقتي با شهدا انس گرفته بودم شده بود آرزوي هر روز و شبم، با مردي كه شده بود همه دنيام، همه زندگيم. اميرحسين_ الو؟؟؟؟ _ جانم؟ بعد از چند ثانيه سكوت ادامه ميده _ جونتون سلامت.فكر كردم قطع شده. _ من از خدامه بيام. فقط اگه مامان ، بابا اجازه بدن. اميرحسين_ اجازه ميدين من باهاشون هماهنگ كنم؟ _ ممنون ميشم. اميرحسين_ پس فعلا بااجازتون.ياعلي _ ياعلي. گوشي رو قطع ميكنم ، سريع وضو ميگيرم، دو ركعت نماز شكر و بعد سجده ي شكري طولاني كه خدارو شكر ميكنم بابت مهربوني هاش، بابت همه نعمتاش . بابت حضور اميرحسين، بابت اين آرامش ، غافل از طوفاني كه منتظرم ايستاده دو هفته بعد . توي آينه نگاهي به خودم ميندازم، روسري آبي رنگي كه صورتم رو قاب كرده و سياهي كه روش نشسته، زيبايي خاصي داشت، كيف كوچيك مشكيم و ساک نسبتا کوچیکی که با کمک فاطمه آماده کردم رو از روي تخت برميدارم و از اتاق بيرون ميرم. امیرحسین کنار بابا روی کاناپه نشسته و به سفارشات بابا درمورد اینکه حواسش به من باشه گوش میده ، مامان بابا هنوزهم فکر میکنن من بچم، خندم میگیره اما به لبخندی اکتفا میکنم و با صدای نسبتا بلندی خطاب به امیر حسین میگم، بریم؟ بابا و امیرحسین هردو به سمت من برمیگردن ، برق تحسين رو تو نگاه هردو به وضوح ميشه ديد. بابا_ بريد به سلامت بابا جان. اميرحسين با اجازه اي ميگه و به سمت من مياد، ساك رو از دستم ميگيره و به طرف در ميره . از مامان ، بابا خداحافظي ميكنيم به مسجد ميرسيم، فاطمه و اميرعلي هم همزمان با ما ميرسنن. _ عليك سلام.كجا غيبتون زد؟ فاطمه _ چفيه ها دست من بود خونه جا گذاشته بودم. _ خسته نباشي. فاطمه_ سلامت باشي سه هفته بعد روي تخت قلطي ميزنم و خاطرات رو مرور ميكنم. #خاطره_نوشت چشمم به تپه نسبتا خلوتي ميخوره. بي توجه اميرحسين كه مدام صدام ميكنه به سمت تپه ميرم، چيزي رو احساس نميكنم، صدا گنگ و بي معني به نظرم ميرسن، حتي ديگه اشكي هم نمونده كه بخوام بريزم. روی خاک ها میشینم ، مرور میکنم هرچیزی رو که این چند روزه شنیدم و دیدم ، اشک هام بی اجازه روانه صورتم میشن ، گریه نمیکنم زجه میزنم ، شهدا به خاطر حفظ حجاب از همه چی گذشتن ، رفتن که کسی چادر از سر بانوان این سرزمین نکشن ، اما من چی؟ من حتی حاضر نیستم چادری رو سرم باشه که یادگار مادرم حضرت زهراست. با احساس کشیده شدن چادرم سرم رو بالا میارم. امیرحسین کنارم زانو میزنه و بوسه ای روی چادرم میشینه. من از این به بعد یه بانوی چادریم از روی تخت بلند میشم و به پذیرایی میرم . _ مامان کمک نمیخوای ؟ حوصلم سر رفته. مامان_ الان که نه، کاری ندارم. میگم میخوای چند روز دیگه امیرحسین اینا رو دعوت کنیم که قرار عقد رو هم بزاریم؟ یک ماه دیگه سالگرد ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه(س) هستش. _ اره مامان_ خب حالا. پس بزار بابا بیاد ببینم کی خونست. راستی خب عقدتون رو با فاطمه و امیرعلی هم میتونید بگیرید دیگه. _ حالا بزار هماهنگ میکنیم. به اتاق برمیگردم و سریع شماره فاطمه وو از تو مخاطبین پیدا میکنم. بعد از دوتا بوق صداش تو گوشی میپیچه. فاطمه_ جونم؟ _ ببین میگم شما که میخواید سالگرد ازدواج حضرت فاطمه عقد کنید ، ماهم همون روزیم دیگه. موافقی باهم عقد کنیم یا مشهد یا گلزار شهدا فاطمه_ نفس بکش. سلام _ سلام. یه دفعه با یه لحن ذوق زده تر از من گفت _ وای اره اخ جون. عالیه. _ خجالت بکش. دختر انقدر برای ازدواج ذوق میکنه؟ فاطمه_ نه اینکه خودت ذوق نکردی? _ خب حالا. فعلا… فاطمه_ ياعلي _ یا حق گفته بودم دلبرم بهتر که چادر سر کنی کعبه ی احرام من! با چادرت بانو تری  #ادامه_دارد... نویسنده : #ح_سادات_کاظمی ✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨ 🌸 🌿🍂 🍃🌺🍂 💐🌿🍃🌸🍂🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏 #کانال_داستان 👇🌷 💓👉 @Dastanvpand 👈💓