eitaa logo
دیباج
86 دنبال‌کننده
432 عکس
60 ویدیو
4 فایل
دیباجِ (حریرِ) سخن از تار و پود واژگان پذیرای نظرات خوانندگان ارجمند هستم. ارتباط با مدیر: @Armaktab 💠
مشاهده در ایتا
دانلود
دیباج ۱۴۹ 🔶هان، ای انسان!‏ 📌خداوند انسان را کرامت بخشید و باید این کرامت را با پرهیز از ستم و بی‌عدالتی پاس داشت و از بی‌تفاوتی نسبت به آن دو پرهیز نمود. 📌آنان که در برابر ستم ستمگران و نادادگری جباران نسبت به ستمدیدگان و رنج‌کشیدگان بی‌تفاوت‌اند، به‌اندازه آنان که ‏ستم می‌کنند و از عدالت و انسانیت بویی نبرده‌اند، از کرامت بی‌بهره‌اند. ‏ 📌ای انسان! پس کِی از این خواب مرگ برخواهی خواست و رستاخیز کرامت را رقم خواهی زد؟ 📌کِی به انسانیت خویش بازخواهی ‏گشت و پاسداشت کرامت انسانی را بنیان و اساس زندگی خویش و ارتباط خود با دیگران قرار خواهی داد؟ 📌کِی به پایمال‌شدن ‏کرامت هم‌نوعان خویش در زیر چکمه دیوسیرتان، واکنش نشان خواهی داد؟ 📌هیچگاه، مگر آنگاه که نخست کرامت خویش را ‏باز یافته و ارزش و منزلت خود را دریابی. فقط آن زمان است که کرامت دیگر انسان‌ها را نیز حرمت خواهی نهاد و بر سر ‏کسانی که کرامت انسانی را به هیچ می‌انگارند، فریاد خواهی کشید. ‏ 📌امروز هر کس، در برابر هجوم وحشیانه دشمنان بشریت به کرامت انسان‌ها در غزه و دیگر نقاط این کره خاکی، بی‌تفاوت ‏است و به قدم و یا قلم، گامی در اعتراض و خروش علیه ستمگران برنمی‌دارد، بر ذلت و خواری خود مهر تأیید زده است.‏ 📌هان، ای انسان! بخروش و گوهر کرامت خویش را هویدا کن!‏ @Deebaj 🔶«دیباج» را از طریق لینک زیر، به دوستان خود معرفی فرمایید: https://eitaa.com/Deebaj
✅از سخن بزرگان 🔸نیش کلام 📌بعضی‌ها عادت دارند در خانه وقتی می‌خواهند یک تذکری به شوهرشان بدهند یا شوهر می‌خواهد یک تذکر به خانم بدهد یا والدین می‌خواهند یک تذکر به بچه بدهند؛ می‌گویند: «اگر دستت درد نمی‌گیرد این ظرف‌ها را بردار و بگذار آنجا» یا می‌گویند: «اگر پایت درد نمی‌گیرد در را هم ببند»، «اگر زبانت درد نمی‌گیرد یک تلفنی به فلانی بزن»! 📌این چه عادتی است؟! این‌ها تربیت شیطانی است، این‌ها راه خدایی نیست، این روش امامان شما نبوده، این روش پیغمبر شما نبوده. نعنا داغ ریختن روی کلمات، فلفل آن را زیاد کردن، درست نیست. @haerishirazi @Deebaj
از دیگران 🔶فریــــاد سکـــوت سکوت و دم‌فروبستن نیز نوعی فریاد است؛ داری عمقی بیشتر و نیز نسبت به کرامت انسان، شایسته‌تر! @Deebaj
3.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
از کلام بزرگان 🔶بی‌نیازی در عین نیاز انسان در عین نیاز به طبیعت، با روزه گرفتن به طبیعت می‌گوید: من می‌توانم و لو برای چند ساعت، خودم را از شر سلطه تو خلاص کنم! @Deebaj
دیباج ۱۸۴ 🔶معنای انسان 📌از آفرینش آدم بر روی زمین، تحقق معنای «انسان» مقصود بوده؛ هرچند در طول تاریخ جز شماری اندک از آدم‌ها، نتوانسته‌اند این معنا را تحقق بخشند. 📌آنان کم و بیش، با اسارت در دام هواهای نفسانی و لغزیدن در لجن‌زار وسوسه‌های شیطانی، از معنای «انسان» دور و دورتر شده‌اند. 📌فرزندان آدم با دوری از انسانیت، به قتل یکدیگر کمر بسته‌اند و زندگی سعادت‌مندانه را از خود و دیگران دریغ داشته‌اند. 📌کجاست «علی» که «انسان» را معنا کند و بر زخم‌های ناسور بشر، مرهم گذارد؟ 📌کجاست «علی» که حضور «خدا» را در میان فرزندان آدم تجلی بخشد و با آنان، از سر مهر سخن گوید و رفتار کند؟ 📌کجاست «علی» که عدالت، مردانگی، ایثار، شجاعت، صداقت، سخاوت و... را از پستوی مفاهیم بر صفحه واقعیت‌ها بر نشاند و جان خسته بشر را نشاط و نیرویی دوباره ببخشد؟ کجاست «علی»؟ @Deebaj
✅سخن بزرگان 🔶هر کسی بر طینت خود می‌تند هر حيوان كه از دور ديدی و ندانستی سگ و گرگ است يا آهو، ببين رو به سمت مرغزار و سبزينه است يا لاشه و استخوان؛ آدمی را نيز چون نشناسی، ببين به كدام سوی می‌رود... @Deebaj
3.9M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
دیباج ٢٠٤ 🔶آموختن از مرگ! من بارها و بارها این تکه از فیلم «چند می‌گیری گریه کنی؟» را دیده‌ام و هر بار، آرامشی عجیب همراه با دلشوره‌ای کشنده را با آن تجربه کرده‌ام. پس از آن همه دویدن‌ها و دریدن‌ها، سرانجام به این‌جا می‌رسیم و بی‌حرکت، دریده می‌شویم. ؟ @Deebaj
✅از کلام بزرگان 🔶یوسف زیبای درون خبری است نورسیده، تو مگر خبر نداری جگر حسود خون شد، تو مگر جگر نداری قمری است رونموده، پَر نور برگشوده دل و چشم وام بستان ز کسی اگر نداری عجب از کمان پنهان، شب و روز تیر پران بسپار جان به تیرش، چه کنی سپر نداری مس هستی‌ات چو موسی، نه ز کیمیاش زر شد چه غم است اگر چو قارون، به جوال زر نداری به درون توست مصری که تویی شکرستانش چه غم است اگر ز بیرون، مدد شکر نداری شده‌ای غلام صورت، به مثال بت پرستان تو چو یوسفی ولیکن به درون نظر نداری به خدا جمال خود را چو در آینه ببینی بت خویش هم تو باشی، به کسی گذر نداری خردا! نه ظالمی تو که وِرا چو ماه گویی؟ ز چه روُش ماه گویی، تو مگر بصر نداری؟ سر توست چون چراغی، بگرفته شش فتیله همه شش ز چیست روشن، اگر آن شرر نداری؟ تن توست همچو اشتر که برد به کعبه دل ز خری به حج نرفتی نه از آنک خر نداری تو به کعبه گر نرفتی بکشاندت سعادت مگریز ای فضولی که ز حق عَبر (مفر) نداری @Deebaj  
دیباج ۲۱۶ 🔶دیوارها و آدم‌ها 📌انسان‌ها موجوداتی اجتماعی‌اند و نیازمند گفتگو و زبان، ابزار این گفتگو. زبان اگر به راستی و درستی بچرخد، رابطه‌ها را قوام می‌بخشد، قلب‌ها را چون آینه صیقلی می‌کند؛ جوری که جز محبت و مهر را بازتاب ندهد و تیرگی‌های کدورت را تاب نیاورد. 📌اما امان از روزی که زبان‌ها از نقش‌آفرینی در شفافیت رابطه‌ها و تعمیق و گسترش آن باز مانند. آن‌جاست که غبار سوءظن‌ها و تردیدها انباشته می‌شوند و دیواری بلند و ستبر می‌سازند میان آدمیان. در پس این دیوارهای افراشته، دیو تنهایی، انسان‌ها را در آغوش تاریک خود می‌فشارد و به کام مرگ می‌کشاند. خوب است غبار تیره تردید را با دم مسیحیایی گفتگو کنار بزنیم تا زبان‌های بسته، میان ما دیوار نکِشند و ما را در تنهایی خودمان نکُشند. از زمزمــــه دلتنگیم، از همهمــه بیزاریم نه طاقت خاموشی، نه تاب سخن داریم آوار  پریشانــی‌ است، رو  ســوی چـــه بگریزیم؟ هنگامه حیرانی‌ است، خود را به که بسپاریم؟ تشویشِ هزار «آیا»، وسواسِ هزار «اما» کوریم و نمی‌بینیم، ورنه همه بیماریم دوران شکوه بـــاغ از خاطرمان رفتــه‌ ست امروز که صف در صف خشکیده و بی‌باریم دردا کــه هدر دادیم آن ذات گرامی را تیغیم و نمی‌ بریم، ابریم و نمی‌‌باریم ما خویش ندانستیم بیداریِمان از خواب گفتند کــه بیدارید؟ گفتیم کـه بیداریم من راه تــو را بسته، تـــو راه مرا بسته امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم @Deebaj
دیباج ۲۳۹ 🔶قوی باش، که جهان به ضعیف رحم نمی‌کند. 📌از من به تو نصیحت، ضعیف مباش! آدم که ضعیف باشد، تاب تنهایی ندارد. هرچه داری به او بدهی، باز هم خودش برمی‌گردد و همه را در دستت می‌گذارد. نصف دنیا را هم که به او بدهی، خیال می‌کنی احساس بزرگی و قدرت می‌کند؟ ابداً! فوراً از وحشت کز می‌کند و به قدری خودش را در هم می‌کشد که توی یک لنگه کفش جا بگیرد و بتواند در آن قایم شود. به یک آدم ضعیف آزادی بده، خودش آن آزادی را دست‌بسته برایت پس می‌آورد. 📌و این سرنوشت کسی است که قدرت را در وجود خود پرورش نداده است. ضعف، آدمی را نه‌تنها از درون تهی می‌کند، بلکه او را برده‌ی ترس‌هایش می‌سازد. در جهانی که بقا وابسته به قدرت است، تنها آنان که بر خودشان مسلط‌اند، می‌توانند بایستند، تصمیم بگیرند و آزادی خود را حفظ کنند. 📌پس قوی باش! نه برای آنکه بر دیگران سلطه یابی، بلکه برای آنکه خودت را از اسارت ضعف، ترس و وابستگی برهانی. جهان، جای ضعیفان نیست؛ پس اگر می‌خواهی زندگی کنی، باید قدرت را در روح، اراده و اندیشه‌ات پرورش دهی. @Deebaj
🔸برای آدمیان یا قدرتمندان یا جامعه‌ای که چنین رفتار می‌کند نه تاریخ، نه علم، نه عبرت -که آفتاب و روشنایی‌های طی طریق زندگی هستند- هیچکدام راهگشا نیست . کوری اینان با بینایی‌شان تفاوتی ندارد و عاقبت چنان بی‌اعتنا به شواهد و دلایل و استدلال‌ها می‌شوند که جز تماشای افتادنشان در چاهی که خود کنده‌اند، چاره‌ای نیست، روایت تاریخ از اینان برای نسل‌های دیگر این است: ظالمان به چاهی افتادند که خود حفر کردند، مراقب باشید که خود، چاه خویش را حفر نکنید: گر هر دو دیده هیچ نبیند به اتفاق بهتر ز دیده‌ای که نبیند خطای خویش چاه است و راه و دیدهٔ بینا و آفتاب تا آدمی نگاه کند پیش پای خویش چندین چراغ دارد و بیراه می‌رود بگذار تا بیفتد و بیند سزای خویش با دیگران بگوی که ظالم به چَه فتاد تا چاه دیگران نکنند از برای خویش « سعدی» @Deebaj