✍مجرای روزی خدا
🌻بذار از برکتهای پنج فرزندم بگم. فاصله سنیشون یکسال یا یکسالونیمه؛ تا از قافلهی دوران پرافتخار بارداری و شیردهی عقب نمونم.
✨از صدقه سر اونا، روزیخور خوان رحمت خداییم. واردشدن برکت به خونهمون، مدیون همون فرشتههاست.
🙂البته منظورم این نیست که یخچال پُر از گوشت🍗🍖🥩 و مخلفاته!
لباس ابریشمی👚 تنمه! طلاهای💍 درشت به دست، سر و گردنمه!
نه!
🤲شکر خدا محتاج و درمونده کسی نموندیم.
خوراک و پوشاک مهمه؛ ولی مهمتر از اون رفاقت، ایثار و از دنیا عبور کردنه.
😩قبل از بچهدار شدن، حواسم بود لباسام لک و چروک نشه؛ ولی الان دستای تپل، چرب و چیلی ریحانه👧 به لباسم میخوره و من کَکَم نمیگزه.
😴قبل از بچهدار شدن خواب بعدازظهرم ترک نمیشد و حالا کم پیش میاد خواب کامل و راحتی برم.
🧕قبل بچهدار شدن، پارچهی گردگیری از دستم رها نمیشد و همهچیز سرجاش بود؛ اما الان وجببهوجب👀 خانهمون پُر از اسباببازیست.🏸🚗
🧒یهویی یکی از همون فرشتهها به جای مدادرنگی، سراغ جعبه لوازم آرایش💅💄 رفته، صورت و لباساش رنگی کرده و میخنده و من حرص میخورم.
👧👶🧑همهی اینا از برکت بچهداریه، اینکه تعلق به دنیایی که به همین زودیها قراره ترکش کنی، نداشته باشی.
💫همهی اینا از سختیهایِ شیرین مادریست.
#تلنگر
#مادرانه
#لبیک_یا_خامنه_ای
#به_قلم_افراگل
#عکسنوشته_سماوائیه
@Mahdiyar114
✍با خدا حرف بزن
🤲در همهحالی و در هر کاری با خدا حرف بزن.
خدا رو فقط توی دعاها و زمانها و مکانهای خاص نبین.❌
خدا همهجا و در همه وقت به حرفت گوش میده!🌾
✨الگوی ما کریم اهلبیت امامحسنمجتبی هستند که
هنگام ورود به مسجد:
وقتی که در آستانه مسجد قرار میگرفت، سر به سوی آسمان بلند می کرد و عرضه میداشت: «الهی ضیفک ببابک یا محسن قد اتاک المسی ء، فتجاوز عن قبیح ما عندی بجمیل ما عندک یا کریم; خدایا میهمانت درب خانه ات ایستاده، ای احسان کننده! [بنده] گنه کار به سوی تو آمد، بخوبی آنچه نزد توست، از بدی آنچه نزد من است درگذر؛ ای [خدای] بخشنده .»*
📚 *حقایق پنهان، ص ۱۱۷.
🎉ولادت مظهر جود و کرم و بخشش، امام حسن مجتبی(علیهالسلام) تهنیت باد.
#ماه_رمضان
#میلاد_امام_حسن_مجتبی
#به_قلم_افراگل
#عکسنوشته_حسنا
_________
@Mahdiyar114
✍طعم شیرین مادری
🧕مادر است دیگر!
هرجا هم که باشد، دلش💗پیش بچههاست.
👜بیرون از خانه هستی و دلت ضعف میکند.
😋هوس خوردنی میکنی که ناگاه
دستی جلویت ظاهر میشود و با شکلات🍬 و بیسکویتاش🥠 ضعفت را بیشتر میکند. خدا حاجت شکم را زود میدهد!🙆♀
همان دم میگویی: «ببرم برا بچهها!»
✨خصوصا وقتی چند وروجک داشته باشی یکی از یکی شیرینتر.😇
عجب ذوقی میکنی وقتی به تو تعارف بزنند بیشتر برداری!
مادر است دیگر!
🏞به جلسهای میروی که ساختمانی با زمین وسیع و چمنکاری داشته باشد، اولین چیزی که به ذهن مادرانهات میآید: «آخ این زمین جون میده برای بدوبدو👣 کردن بچهها.»
مادر است دیگر!
🌊چشمت به جوی آب جاری در زیر درختان🌳 میافتد حسرتی به قلبت میآید: «ای کاش بچهها بودند آب بازی💦 میکردند.»
مادر است دیگر!
😍شیرینترین لحظات عمرت بودن در کنار بچههاست.
خوردن با بچهها. چه بسیار که از دهان خود گرفتی و به بچهها دادی.
🌱الهی هیچ زنی از زنان سرزمینم، محروم از طعم شیرین مادری نشود.🤲
#لبیک_یا_خامنه_ای
#به_قلم_افراگل
#عکسنوشته_گلنرجس
_____
@Mahdiyar114
✍هدیه
😴بریده بریده چُرت میزنی. سرت به سمتی خم میشود به سختی با آن مبارزه میکنی. گریه فرزند شیرخوارت🤱به هوا بلند میشود. توی دلت میگویی: «نه الان وقتش نبود.»
🤛با خودت میجنگی، در دل میگویی: «دلت میاد ببین! لبهای کوچکش👶 را به حرکت درآورده است.»
🧕طاقتت طاق میشود. به خود تشر میزنی. بالای سر او میرسی. قربان صدقهاش میروی.💕
کنارش دراز میکشی.
👶شروع به مکیدن میکند. با انگشتانِ بلند و باریکت او را نوازش میکنی. به چشمان تو زُل میزند. 👀به رویش میخندی. لبهای او هم از حرکت میایستد تا در جوابت کمی کِش آید.
🤦♀چُرت رهایت نمیکند. بی آنکه بفهمی مژههایت در هم فرو میرود. چند دقیقه بیشتر نمیگذرد صدای آخ😩 گفتنت به آسمان میرود.
🤕دوباره هوس دندان فرو کردن در سینهات کرده است. رَدی از گاز گرفتن بر روی سینهات نقش بسته است. 😐جای همان دو دندانیست که به تازگی مهمان دهانش شدهاند.
🔥میخواهی چهره درهم بکشی و دعوایش کنی. با دیدن پرواز پاهای کوچکش بین زمین و آسمان تمام درد و خستگی از تنت خداحافظی میکند.😇 دستهای نرم و کوچکش را در دستانت میگیری و بوسه بر آن میزنی.
🕋دلت برای حرفزدن با او تنگ شده است. همو که این لحظات شیرین را به تو بخشیده است. آرام زمزمه میکنی: «خدایا شکرت بابت تمام نعمتهایت. بابت این هدیهی زیبایت. کمکم کن تا کم نیارم. مواظب امانتت باشم.»🤲
#لبیک_یا_خامنه_ای
#به_قلم_افراگل
#عکسنوشته_سماوائیه
______
@Mahdiyar114
✍اُملبازی
🦗صدای جیرجیرک یک لحظه هم قطع نمیشد. دوست داشت در تنهایی به برنامهریزی فکر کند، از بیبرنامهگی و روزمرگی اعصابش😩 بهم میریخت.
⚡️رفتارهای ثریا برایش قوزبالایقوز شده بود. هر روز به بهانههای مختلف او را به بیرون از خانه میکشید.
قِلِقش را ثریا از بَر بود. هر دفعه از راه التماس🥺 و سوءاستفاده از دلرحمیاش وارد میشد.
🤯با رفتار زشت امروز ثریا، فرشته دوست نداشت دیگر او را ببیند.
وقتی کامران را کنارش روی نیمکت پارک دید، به خیال اینکه داداش او هست، از راه دور دستی👋تکان داد.
😓ثریا اما بیخیال همهچیز، دست کامران را کشید و به طرف فرشته رفت.
او خجالت کشید و سرش را پایین انداخت.
🗣صدای ثریا هنوز هم توی سرش اِکو میشود:
« سلام فرشته، معرفی میکنم دوست خوبم کامی! »
😵💫آسمان دور سرش چرخید. چهره درهم کشید. پا تند کرد و از آنها دور شد.
خودش را به نشنیدن میزد:« إِ فرشته تو کی میخوای دست از این اُملبازیات برداری؟! »
هنوز دست 🤌کامران بین زمین و آسمان مانده بود.
🏚وارد خانه شد. به اتاقش پناه برد. اشکهایش را با پشت دست پاک کرد.
قرآن را از قفسهی کتابها برداشت. آن را بوسید و روی قلبش گذاشت.
نجات خود را مدیون اُنس با قرآن📖 میدانست.
همان کتابی ✨که هر روز صبح، با شنیدن صدای دلنشین پدر🧔♂که آیاتی از آن را میخواند، چشم باز میکرد.
#داستانک
#خانواده
#به_قلم_افراگل
_________
@Mahdiyar114