. مبعث رحمت للعالمین ✍️ ف. علی زاده علی آبادی خداوند در قرآن، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را به عنوان «رحمت للعالمین» و مظهر تمامی صفات الهی معرفی می کند. پیامبر (صلی الله علیه و آله ) تجلی‌گر رحمت رحمانی و رحمت رحیمی است. وجود ایشان نه تنها برای انسان‌ها، بلکه برای تمام مخلوقات رحمت دارد. چرا که خداوند در وصف ایشان می فرماید : «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ» (انبیاء:107) به وضوح بیان می‌کند که خداوند پیامبر (صلی الله علیه و آله ) را جز به عنوان رحمت برای جهانیان نفرستاده است. واژه «رحمت» در زبان عربی به معنای نرم‌خویی و نیکی به دیگران است و می‌تواند به دو معنای اصلی: مهربانی و دلسوزی، و بخشایش و عفو به کار رود. راغب اصفهانی در توضیح این واژه می‌گوید که رحمت، نوعی رقت و حالت قلبی است که احسان و نیکی به شخص مورد دلسوزی را در پی دارد. در قرآن، خداوند بارها خود را با صفات رحمان و رحیم معرفی کرده است. واژه «رحمان» 157 بار و «رحیم» 146 بار در قرآن تکرار شده است. در آیه 128 سوره توبه، صفت رحیمیت به پیامبر (صلی الله علیه و آله ) نسبت داده شده و ایشان را به عنوان شخصی دلسوز و مهربان معرفی می‌کند و میفرماید: «لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ» دایره رحمت پیامبر (صلی الله علیه و آله ) آن قدر گسترده است که نه تنها شامل انسان‌ها ، بلکه شامل تمامی مخلوقات از جنیان و سایر مخلوقات است. رحمتش به شکل عام شامل همه هستی و به طور خاص مخصوص مؤمنان است. پیامبر (صلی الله علیه و آله ) در رفتار خود با مردم، به ویژه با مؤمنان، رحمت و محبت را به نمایش می‌گذارد. او از گمراهی و عصیان مردم رنج می‌برد و به دنبال نجات و هدایت آنان است چنان که در قرآن آمده است: « لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ» (شعراء:21) هم چنانکه در روز فتح مکه، با وجود قدرت و پیروزی، به جای انتقام، رحمت و بخشش را انتخاب کردند و به دشمنانش فرمودند: «امروز ملامت و سرزنشی برای شما نیست». این رفتار نشان‌دهنده رحمت بی‌پایان ایشان است. در سخت‌ترین شرایط نیز به دنبال هدایت و نجات دیگران بودند و حتی در غزوه احد، وقتی دندان مبارکشان شکست و از جانب مشرکان مورد آزار قرار گرفتند، به دعا و طلب هدایت برای آنان پرداختند و فرمودند: «اللَّهُمَّ اهْدِ قَوْمِي فَإِنَّهُمْ لَا يَعْلَمُون‏» ( مناقب ابن شهر آشوب ج 1 ص 192 ) و البته لازم به ذکر است با توجه به نهی آیات قرآن کریم از استغفار پیامبر (صلی الله علیه و آله) برای مشرکان در آیه شریفه: «مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ...» (توبه:113)، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) برای مشرکان قریش که به جنگش آمده بودند، استغفار نمی کرد. آن بزرگوار همواره در پی نجات و هدایت انسان‌ها بود و با رفتار رحمت‌آمیز خود، الگویی برای تعاملات انسانی و اجتماعی ارائه می‌دهد. امام خمینی (ره) در تحلیل سیره پیامبر (صلی الله علیه و آله) به شدتِ شفقت و رأفت ایشان بر همه انسان‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: رسول خدا(صلی الله علیه و آله ) در مراتب کمال به آنجا رسیده بود که جلوۀ تامّ رحمت و محبت الهی گشته بود و به همۀ انسانها، بلکه همۀ موجودات به نظر رحمت و محبت می نگریست و بر این اساس با آنان رفتار می نمود، چنانکه خدای متعال آن وجود گرامی را رحمتی عام و فراگیر معرفی کرده و خطاب به آن حضرت فرموده است که تو را نفرستادیم، جز آن که می خواستیم رحمتی به جهانیان ارزانی داریم. (صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۳۲۹‏) #عید_مبعث #جهاد_تبیین #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI