#رمان📚: #معجزه_زندگی_من 🌈 #قسمت_سی‌و‌سوم✨ #نویسنده✍🏻 #ر_سین❤️ . . . بعد از کلی بحث قرار شد فردا با حسین برم یه دست لباس مناسب بخرم گیر داده بودن چادر سرم کنم من زیر بار نرفتم😒 مامانم هی میگفت لباسات مناسب نیست همشون جذبو کوتاهن از نظرخودم اینجوری نیست ولی اینا حرف خودشونو میزنن دیگه کلافه شده بودم قبول کردم یه لباس مناسب بگیرم که چادرو بیخیال بشن . . صبح باصدای مامان چشمامو باز کردم مامان_حلما جان پاشو مگه نمیخوای بری خرید پاشو کاراتو بکن حسین منتظره حلما_😐😐مامان کی اول صبح میره خرید اخه این همه وقت مامان_کجا اول صبحه اخه ساعت11دختر تاتو بخوای یکم کاراتو بکنی اماده بشی ظهر شده حسین بچم کار داره برید زود خرید کنید اونم به کارش برسه حلما_خب حالا حسین نیازی نیست بیاد بره به کارش برسه من خودم هر وقت خواستم میرم😕😕 مامان_تو باز میری هر چی دلت میخواد میخری منم که وقت نمیکنم بیام حسین باشه حداقل نظر بده یه لباس مناسب بگیری حلما_عههه مامان مگه سلیقه خودم چشه قرار نیست که من به سلیقه شماها لباس بپوشم😒😒😒 مامان_حالا این یه بارو به سلیقه ما لباس بگیر زشته جلو حاج کاظم اینا ابرو داریم حلما_هوووف باشه مامان جان باشههه شما برو منم الان میام😩😩 ببین توروخدا روزمونو چجوری شروع میکنیم انگار خودم نمیفهمم این چیزارو همش تذکر میدن سعی کردم آروم باشم با حرص خوردن که چیزی درست نمیشه تختمو مرتب کردم . یه آبی به دستو صورتم زدم رفتم پایین حسین نشسته بود جلو تلوزیون _سلام صبح بخیر حسین_سلام ظهربخیر خانومِ سحر خیز😜 حوصله کل کل نداشتم یه شکلک ریزی براش دراوردم رفتم سمت اشپزخونه صدا خندشو شنیدم مامان_صبحانه رو جمع نکردم رو میزه بشین بخور باشه ای گفتم نشستم مشغول خوردن شدم خواستم میزو جمع کنم که مامان گفت برو اماده شو تو خودم جمع میکنم منم از خدا خواسته 😂😂 حسین _حلما باز یه ساعت معطل نکنی ها زود اماده شو بریم منم به کارام برسم حلما_از حالا بخوای غر بزنی نمیاما اصلا😒😒😒 حسین_اوووه چه لوسم شده باشه بابا ما دربست در خدمتیم اصلا هر چی شما بگی حلما_😂😂بعله درستشم همینه یه رب دیگه آمادم داداشِ فدارکاره مهربانم😁😁😂😂 . . بعد کلی سفارش مامان راه افتادیم حسین_خب کجا بریم؟ _اووم اول بریم ستارخان حسین_چند جا قرارا بریم مگه😕😕 _خب اول بریم اونجا اگه لباساش خوب نبود میریم یه جای دیگه😊😊 حسین_منم که آژانسم دیگه😐😐 _نههه شما داداش گلِ منی😍😂 ‌‌‌. . بعد کلی گشتن یه سارافن سنتی زرشکی خریدم که اندازش چند سانت بالا تر از مچ پام بود باپیرهنِ زیرش که مشکی رنگ بود با گلای زرشکی حسین هم خوشش اومد گفت هم شیکه هم حجابش کامله نزدیکای ساعت 5بود برگشیم خونه خداروشکر مورد پسند مامان هم بود... داشتم لباسامو جابه جا میکردم گوشیم زنگ خورد شمارش ناشناس بود یکم فکر کردم آهاان احسانِ پسره از رو هم نمیره ریجکتش کردم باز عصبی شدم یاده کار سپیده افتادم شمارشو گرفتم همینجور تو دلم داشتم بهش بدو بیرا میگفتم بعد چندتا بوق جواب داد سپیده_سلام حلی _علیک سلام سپیده این چه غلطی بود کردی هان سپیده_اوهو چه خشن چه کاری؟ _برای چی شماره منو دادی به اون پسره _چرا سرخود هر کاری که دلت میخوادو انجام میدی _بااین کارا حس میکنم نمیشناسمت سپیده_ خب خب انقدر تند نرو هانی بزار برات توضیح بدم #مــدافــع‌چــآدر||🌱 ᴶᵒⁱⁿ🕶🌻⇟ http://eitaa.com/CHERA_CHADOR

#رمان📚: #دستان_تو🖤 #قسمت_سی‌و‌سوم✨ #نویسنده_سنا✍ {صبځ روز بعد} با شنیدن صدای زیبای اذان از خواب پاشدم،چشمامو ماساژ دادم و به تخت مهشید نگاهی انداختم‌،نبود؟! نگران شدم و همونطور که به اطرافم نگاه میکردم در سرویس‌بهداشتی باز شد و مهشید با صورت خیس بیرون اومد،فهمیدم وضو گرفته! مهشید:سلام،صبحت بخیر و لبخندی مهربان به صورتم پاشید... +سلام....صبح توهم بخیر مهشید:چیه؟چرا اینجوری نگاه میکنی؟ +هااا؟؟؟کو؟ مهشید:واه؟سارا؟خوابت میاد؟چرا اینقدر گیجی؟ +وای مهشید!خوابم میاد دیگه مهشید:میدونم حالا رعنارو بیدارکن،نمازتو خوندی دوباره بخواب...ولی من میخوام برم حرم چشمام ایندازه دوتا کاسه باز شد +چیییی؟ مهشید:چی چی؟؟حالم خوبه +مهشید"تو هنوز حالت خوب نشده! مهشید:گفتم خوبم همونجور که چادرشو میپوشید گفت:پاشو دیگه خوابالو!نمازتو سروقت بخون!"" از جام بلند شدم و به سمت تخته رعنا رفتم آروم صداش زدم‌،اونقدر خوابش عمیق بود که بیدار نمیشد... شیطنتم گل کرد و به سمت تخت خودم رفتمو بالشتمو برداشتم...دوباره،اما با قدمای آهسته به سمت رعنا قدم برداشتم و منتظر بهش نگاه کردم... گفتم:پاشو دیگه! آروم توی خواب گفت:نه +خودت خواستی با این حرفم چشماشو باز کرد که بالشتمو محکم کوبوندم بهش و صدای خنده ام بالا رفت .رعنا داشت با چشمای پر تعجب به من نگاه میکرد....اونم مثله من وقتی از خواب پا میشد دو دقیقه ای گیج میزد رعنا:چی؟چی شد؟! خندمو خوردم و دوباره بهش خیره شده،داشت با اخم بهم نگاه میکرد. دوباره نتونستم جلوی خودمو بگیرم و با صدای بلند تری زدم زیر خنده،با این خنده‌ی من رعنا هم اخماشو باز کرد و زد زیر خنده. مهشید که نمازشو تموم کرده بود گفت:به به!چشمم روشن!پس شوخی هم مجازه؟! خندمو قورت دادم و گفت:چه جورم با این حرفم مهشید هم زد زیر خنده که صدای در اتاق هم بلند شد! مهشید:حتما پارساست خندموتموم کردم و شالمو پوشیدم...برام عجیب بود اینموقع صبح پارسا اینجا چیکار داشت؟! مهشید چادرشو روی سرش درست کرد و در اتاقو باز کردوقامت پارسا توی چارچوب در نمایان شد،میتونم به جرعت بگم خوشتیپ تراز پارسا تاحالا ندیده بودم،البته صالځ هم به خودش خیلی میرسید ولی پارسا خیلی خوشتیپ تراز اونی بود که فکرشو میکردم... شلوار کتون مشکے با یه بلوز آبی نفتی واقعا اونو خوشتیپ تر از همیشه کرده بود.با اینکه لباس های آنچنانی نپوشیده بود ولی به هرحال زیبا شده بود... همونجور که به تیپش خیره شده بودم،رعنا دستمو کشیدو گفت:خوردیش +ها؟ رعنا:میگم بچه مردمو خوردی با نگاهت +نه،من؟ رعنا:نه من میخواستم جوابشو بدم که مهشید گفت:بچه ها میایین بریم حرم یا نه؟ منو رعنا باهم گفتیم:بریم مهشید:خوشم میاد همش باهم هماهنگیداااا لبخندی زدم و گفتم:ماییمـ دیگه و ابروهامو بالا دادم.... مهشید:خب برید نمازتونو بخونید بعد آماده شیم بریم دیگه +باشه باشه مهشیدرو کرد به پارسا و گفت:بفرما خان داداش،دیگه نگران چی هستی؟با دخترا میرم دیگه.توهم برو آقامهدی و آقارضا منتظرن پارسا:باشه خداحافظــ مهشید:به سلامت برام جای تعجب بود که چرا پارسا حتی نگاهمم نکرد!شاید مثلا قهر بود!هه...مگه بچه‌ست؟ #ادامه_دارد.... ➣@CHERA_CHADOR

#رمان📚: #انتظار_عشق💙 #قسمت_سی‌و‌سوم✨ #نویسنده_فاطمه‌باقری✍ بعد چند دقیقه عاقد اومد و بابا با امضا زدن چند تا برگه ،بابا و مامان بلند شدن و رفتن گریه ام گرفت ،چادرمو کشیدم پایین تر که کسی صورتمو نبینه بعد از خوندن خطبه عقد ،با بله گفتن من همه شروع کردن به صلوات فرستادن ،بعد هم اقا مرتضی بله رو گفت ( مهریه من ۱۲ تا شاخه گل نرگس بود ،ولی مامان اقا مرتضی یه سفر کربلا هم اضافه کرده بود ) بعد یکی یکی میاومدن کنارمون و تبریک میگفتن یه دفعه حامد اومد جلوم چادرمو برد عقب تر با دیدن چشماش خودمو انداختم توی بغلش و آروم گریه میکردم حامد: اجی خوشگلم ،آدم که روز عقدش گریه نمیکنه منو از خودش جدا کرد و اروم گفت: میگم دیونه ای میگی نیستم ،خدا به داد اقا داماد برسه ( خندم گرفت از حرفش) بعد دستمو گرفت گذاشت داخل دست مرتضی ،گرمای دستشو حس میکردم حامد:اقا مرتضی ،این خواهرمون دیگه فقط شما رو داره ،مواظبش باشین آقا مرتضی : چشم بعد فاطمه و اقا رضا اومدن سمتمون ، فاطمه بغلم کرد : تبریک میگم عزیزم، آخه نگفتی دل این اقا مرتضی رو چه جوری تصاحب کردی (فاطمه از حالم باخبر بود ،واسه همین سعی میکرد با شوخیاش یه کم بخندم) اعظم خانم و زهرا خانم هم یه گوشه وایستاده بودن رفتم کنارشون - سلام،خیلی خوشحالم کردین ،اومدین به عقدمون... اعظم خانم: سلام به روی ماهت ،ما خیلی خوشحالیم که تو مارو دعوت کردی زهرا خانم: انشاءالله خوشبخت بشین - خیلی ممنونم اقا مرتضی: هانیه جان! ( برگشتم سمتش،از گفت این کلمه خیلی خوشم اومد) - بله اقا مرتضی: بریم ؟ - اره بریم با همه خدا حافظی کردیم رفتیم سوار ماشین شدیم حامد اومد کنار ماشین... حامد: داداش صندوقت و میزنی ،چمدون آبجیمونو بزاریم آقا مرتضی : چرا که نه ... - حامد جان قبل رفتن بیا پیشم ببینمت حامد : ای به چشم ،مواظب خودت باش خدا حافظی کردیم و حرکت کردیم سمت خونه آقا مرتضی اینا... http://≡Eitaa.com/CHERA_CHADOR

#رمان📚: #عاشقان_دو_مدافع💙 #قسمت_سی‌و‌سوم✨ #نویسنده_خانم‌علی‌ابادی✍ _غرق در افکارم بودم که یدفعه بابا وارد اتاق شد بہ احترامش بلند شدم إ اسماء بابا هنوز آماده نشدے؟ از بابا خجالت میکشیدیم سرمو انداختم پاییـݧ و گفتم_الاݧ آماده میشم باشہ حالا بیا بشیـݧ کارت دارم _چشم اسماء جاݧ بابا اگہ تا الاݧ نیومدم پیشت و درمورد انتخابے کردے نظرے بدم یا باهات حرف بزنم واسہ ایـݧ بود کہ اطمیناݧ داشتم دخترے کہ مـݧ تربیت کردم عاقلانہ تصمیم میگره و خانوادشو روسفید میکنہ. _الاݧ میخوام بهت بگم بابا مـݧ تا آخر پشتتم اصلا نگراݧ نباش مامانتم همینطور دستمو گرفت و گفت: چقد زود بزرگ شدے بابا _بغضم گرفت و بغلش کردم و زدم زیر گریہ نمیدونم اشک شوق بود  یا اشک غم اشکامو پاک کرد و گفت إ اسماء مـݧ فکر کردم بزرگ شدے دارے مث بچہ ها گریہ میکنے؟ _پاشو پاشو آماده شو الاݧ از راه میرسن.. کمدمو باز کردم  یہ مانتوے سفید با روسرے گل بهے کہ مامان بزرگ از مکہ آورده بودو سر کردم _با یہ چادر سفید با گلهاے ریز صورتے زنگ خونہ بہ صدا در اومد از پنجره بیرونو نگاه کردم علے با ماماݧ و باباش و خواهرش جلوے در وایساده بودݧ یہ کت و شلوار مشکی با یہ پیرهن سفید تنش بود _یہ دستہ گل یاس بزرگ هم دستش بود سرشو آورد بالا و بہ سمت پنجره نگاه کرد سریع پرده رو انداختم و اومدم اینور صداے یا اللہ هاے آقایوݧ و میشنیدم _استرس داشتم نمیتونستم از اتاق برم بیروݧ ماماݧ همراه با ماماݧ بزرگ اومدݧ تو اتاق مامان:بزرگ بغلم کردو برام "لا حول ولاقوه الاباللہ" میخوند _ماماݧ هم دستمو گرفت و فشرد و با چشماش تحسیـنم میکرد وارد حال شدم و سلام دادم. علے زیر زیرکے نگاهم میکرد _از استرس عرق کرده بودو پاهاشو تکوݧ میداد مادرش و خواهرش بلند شدند اومدند سمتم و بغلم کردند پدرش هم با لبخند نگاهم میکرد _بزرگتر ها مشغول تعییـݧ مهریہ و مراسم بودند مهریہ مـݧ همونطور کہ قبلا بہ مادرم گفتہ بودم یک جلد قرآن چندشاخہ نبات و ۱۴سکہ بهار آزادے بود سفر کربلا و مکہ هم بہ خواست خوانواده ے علے جزو مهریم شد _همہ چے خیلے خوب پیش رفت و قرار شد فردا خطبہ ے محرمیت خونده بشہ تا اینکہ بعدا مراسم عقد رو تعییـݧ کنــن بعد از رفتنشوݧ هر کسے مشغول نظر دادݧ راجب علے و خوانوادش شد بے توجہ بہ حرفهاے دیگراݧ دست گل و برداشتم گذاشتم تو اتاقم _مث همیشہ اتاق پر شد از بوے گل یاس شد احساس آرامش خاصے داشتم . ساعت ۸ و نیم صبح بود مامانینا آماده جلوے در منتظر مـݧ بودݧ تا بریم محضر چادرم و سر کردم و رفتم جلوے در اردلاݧ در حال غر زدݧ بود: اسماء بدو دیگہ دیر شد الاݧ میوفتیم تو ترافیک دستشو گرفتم کشوندمش سمت ماشیـݧ و گفتم:ایشالا قسمت شما خندید و گفت :ایشالا ایشالاـ _علے جلوے محضر منتظر وایساده بود... http://≡Eitaa.com/dronmah

#رمان📚: #نم‌نم‌_عشق💙 #قسمت_سی‌و‌سوم✨ #نویسنده_محیا‌موسوی✍ یاسر بعدازتوضیحاتی که بقیه ی همکارا دادند جلسه به پایان رسید و کم کم همه از اتاق خارج شدند... من و امیرهم خواستیم خارج بشیم که سرهنگ صدام زد... +سرگردموسوی،شماتشریف داشته باش امیرنگاهی به من انداخت و آروم گفت ++داداش گاوت زایید،دوقلو...من که الفرار... و سریعا متواری شد... به سمت سرهنگ رفتم و بعدازاحترام نظامی گفتم _درخدمتم ... بادست اشاره به نشستن کرد...روی نزدیک ترین صندلی نشستم... +چته یاسر،پریشونی... واقعااحتیاج داشتم یکی اینوازم بپرسه... _دایی...هیچی تحت کنترل من نیست،روزی که این نقشه رو پیشنهاددادم فکرمیکردم همه چی خوب پیش میره ولی الان.... لبخندی زد و گفت +از تو توقع بیشتری داشتم. هنوز که چیز جدی رخ نداده... _میدونید اگه مهسو جریان اصلی رو بفهمه چقدر داغون و شوکه میشه؟ +یاسریادت باشه قرارنیست بچه بازی کنی و این همه ادم بی گناه رو پای احساساتت قربانی کنی... باعجز بهش نگاهی کردم و گفتم _استانبول برای مهسویعنی جهنم...میدونم به محض رسیدن به اونجا همه چیو میفهمه... نگاه غمگینی بهم انداخت و گفت +تحمل کن دایی جان...توکل و تحمل... سری به نشونه ی تاییدتکون دادم و بعدازکسب اجازه از اتاق خارج شدم و به سمت پارکینگ رفتم...امیررو کنار ماشین دیدم...ریموت رو زدم و سوارشدیم و ماشین رو به حرکت درآوردم.. هردومون اخمامون درهم بود...سخت بود..راهی رو میخواستیم بریم که هیچ تضمینی نداشت...میخواستیم باپای خودمون به قتلگاه بریم... گوشیم رو برداشتم و سیم کارت دو رو فعال کردم... شماره ی مسعود رو گرفتم... سریع برداشت...زدم روی بلندگو +جانم میلادجان.. _سلام مسعود.مهمونی رو کنسل کن... +عه ،چراداداش؟ماکلی تدارک دیدیم _همین که گفتم،چراشم به خودم مربوطه... و قطع کردم...سریع شماره ی عفریته ارو گرفتم...خیر سرش مادرمه...هه..فقط اسمش مادره...نه رسمش... بانازجواب داد.. +جااانم گل پسر.. _سلام غزال من +سریع بگوچی شده _مهمونی کنسله...یعنی من برام یه کاری پیش اومده ،به مسعودگفتم کنسل کنه.گفتم درجریان باشی... +ولی این قرار ما نبود میلاد اخمام توی هم رفت و گفت... _مسلما قرارمونم نبود من رو بااون دختره ی عوضی دوباره رو به رو کنی... و تماس رو قطع کردم و سیم کارت رو خاموش... مهسو به ساعت زل زده بودم... حالم از خودم واین ضعفم بهم میخورد... ازطرفی هم دلشوره ای داشتم که همون اول صبح به محض چشم بازکردن درگیرش شده بودم... اصلا حال خوبی نبود... هوای ابری هم موجب دل گرفتگی بیشترم شده بود.. صدای بارون رومیشنیدم...فنجون نسکافه ام رو دست گرفتم و کنار پنجره رفتم... همون لحظه صدای چرخیدن کلید توی قفل اومد...سریع به پشت سرم چرخیدم...بادیدن قامت یاسر نفس راحتی کشیدم... اینو نمیتونستم انکار کنم که وقتی خونه بود آرامش توی خونه موج میزد... +سلام مهسوووخانم... آروم گفتم _سلام +حقیقتا فقط سین اول سلام رو شنیدم...ولی خب باز.. روی مبل نشستم و به صفحه تلویزیون زل زدم... روی مبل روبه روی من نشست... باجدیت گفت +چیزی شده؟ بهش نگاهی انداختم و پوزخندی زدم و سری به علامت نفی تکون دادم... باکلافگی گفت +بریم بیرون بگردیم؟ _واقعا؟ +اره واقعا _یعنی خطری نداره؟ +تامنوداری غم نداری بابا،بروآماده شو.منتظرم... باذوق مثل بچه ها گفتم _باوووشع،مررررسی وارد اتاقم شدم و باذوق و شوق مشغول لباس انتخاب کردن شدم... یاسر توی ماشین نشسته بودیم و درحال حرکت به سمت شهربازی بودیم _آخه کی توی این هوا میره شهربازی... اونم دوتا آدم به سن من و تو... +غرنزن دیگه بادیگارد..اینجا من دستووور میدم..یالااا... همه ی اینهارو باخنده میگفت... بیچاره چه زجری کشیده توی خونه..داشت افسرده میشدا... بعدازطی کردن یه ترافیک طولانی به مقصد رسیدیم... وای خدا این دختر ازهمون بدو ورود شروع کرد به جیغ جیغ کردن و شلوغ بازی _مهسسسو،زشته بابا،همه دارن نگاهمون میکنن +خب نگاه کنن _آخه صحیح نیس شما اینقدبلندبلند میخندیا...جلب توجه داره...من باخندیدنت مخالف نیستم دخترخوب...ولی میگم درشأن دختر خوبی مثل تونیست که انگشت نما باشی... چشماشو ریز کرد و گفت +یعنی باخندیدنم مشکل نداری؟فقط باصداش؟ _آره،آخه نگاه کن پسراچقد بد نگاهت میکنن.. باتخسی گفت +خب اونا نگاه نکنن... _مگه میشه؟خودت باشی یه چیزی نظرتو جلب کنه نگاهش نمیکنی ؟برات جالب نمیشه؟ کمی فکر کرد و گفت +خب چرا ولی... _نه دیگه ولی نداره...بازم هرجوری راحتی... +باشه حواسم هست... لبخندی ازسررضایت زدم و گفتم... _آفرین.درضمن،فقط کنارخودم بمون...نمیخام اتفاقی بیافته مهسو... +باشه... به دستور مهسوخانم بستنی خریدیم و به سمت چرخ و فلک رفتیم .... #جزفکرتودرسرم‌همه‌عین‌خطاست http://≡Eitaa.com/dronmah