eitaa logo
عطر مشکات
2هزار دنبال‌کننده
15.6هزار عکس
5هزار ویدیو
118 فایل
دراز شد سفرِ یارِ دور گشته‌ی ما... و دل بی‌تابانه نجوا می‌کند: أَیْنَ صٰاحِبُنٰا؟ 💔 هر روز؛ نجواى دلتنگی ماست... و هر اشک؛ زبان بی‌ قراری دلهاست 📿 ادمین: @admin_etr_meshkat 🌿 صفحه رسمی: @Etr_meshkat #موسسه_طلیعه_عطر_مشکات_همدان
مشاهده در ایتا
دانلود
🌺🍂🌺🍂🌺🍂 ✅بانواني كه بر همسرانشان به خاطر يزيدي بودن آنها شوريدند 👇👇👇👇 1⃣عيوف، همسر خولي عمر سعد پس از واقعه كربلا، سرِ مقدس امام حسين (ع) را به خولي بن يزيد اصبحي داد، تا نزد ابن زياد ببرند. منزل خولي در يك فرسخي كوفه بود؛ شب يازدهم خولي سر سيدالشهدا: را به خانه آورد تا صبحگاهان نزد ابن زياد ببرد. خولي دو همسر به نامهاي «عيوف» و «نوار» داشت. عيوف از مسلمانان مدينه (انصار) بود و سخت دل بسته اهل بيت عترت و طهارت بود. خولي كه از علاقه همسرش به اهل بيت (ع) مطلع بود، سر را مخفيانه درون تنوري پنهان كرد، ولي عيوف نيمه‌هاي شب نوري ديد كه از تنور به آسمان ساطِع بود. او با اندوه فراوان از جاي برخاست و شيون كنان در سوگ سيدالشهدا (ع) لباس ماتم به تن كرد. : فاطمه فخر روحانی : کتاب نقش زنان در نهضت حسینی @Etr_Meshkat
✅بانواني كه با افشاگري و خطبه خواني پيام عاشورا را فرياد كردند 👇👇👇👇 💢اشاره اگرچه در اين خصوص برجسته ترين شخصيت مورد ذكر حضرت زينب (س) است كه پيام خط سرخ حسيني را به شيوه زيبايي كه ويژگي خاندان اهل بيت: بود، فريادكرد. امّا در مسير اين كاروان با حركت‌هاي زيباي ديگري نيزدر اين خصوص مواجه مي‌شويم، از آن جمله: 1️⃣ام كلثوم ام كلثوم (س) در شهر كوفه در روز يازدهم محرّم در خطاب سرزنش آميز به اهل كوفه چنين فرمود: «اي اهل كوفه، واي به حالتان! با حسين (ع) چه كرديد؟ او را تنها گذاشتيد، به قتل رسانيديد و اموالش را به غارت برديد و خود را وارث او شمرديد. زنانش را اسير كرده، و آزار داديد. هلاكت بر شما باد، از رحمت خدا به دور باشيد! كه مصيبت بزرگي آفريديد! آيا مي‌دانيد بار چه گناه سنگيني را بر دوش خود نهاده ايد و چه خون‌هاي پاك و مطهري را بر زمين ريختيد؟ و چه اموال محترمي را به غارت برديد؟ شما برترين انسان پس از پيامبررا كشتيد». «قساوت باد شما را كه از رحمت و مهرباني به دوريد. به درستي كه ياران خدا رستگارانند و حزب شيطان زيان كاران». سپس در خلال اشعاري كه سرود. فرمود: شما برادرم را به گونه زجر و سختي به شهادت رسانيديد، واي بر شما...! كه به زودي آتش پاداشتان خواهد بود. خوني را بر زمين ريختيد كه خداي آن را محترم شمرده بود و قرآن و سپس رسول خدا ريختن آن را حرام. آتش روز قيامت پاداشتان باد كه به يقين در آن جاودانه ايد. من پيوسته تا زنده‌ام بر برادرم مي‌گريم، بر آن برادري كه پس از رسول خدا (ص) برترين بود و اشك هايم همچون سيل و باران پيوسته بر گونه هايم جاري مي‌شوند و هرگز خشك نخواهند شد». صاحبان مقاتل گويند: پس از آن كه‌ام كلثوم اين عبارات را بيان كرد، مردم از گريه و شيون جنجالي به پا كردند و خاك بر سر خود مي‌ريختند و صورت مي‌خراشيدند و سيلي به صورت مي‌زدند و واويلا مي‌گفتند. سيد بن طاووس در لهوف و محدث قمي در نفس المهموم مي‌فرمايد: پس از استماع اين خطبه، مردان به سختي گريستند و هرگز ديده نشد، مردم به شدت آن روز گريه كنند. : فاطمه فخر روحانی : نقش زنان در نهضت حسینی @Etr_Meshkat
✨🌹✨🌹✨🌹✨🌹✨🌹 ✅بانواني كه در كربلا امانتدار امامت بودند 👇👇👇👇 1⃣ام سلمه ام سلمه، يكي از برترين همسران پيامبر پس از حضرت خديجه (س) بانوي بزرگوار و والا مقامي بود كه به جهت شخصيت وي، اوّلاً: آيه تطهير در شأن اهل بيت: در خانه او نازل شد. به علاوه رسول خدا (ص) داستان كربلا و مصائب سيدالشهدا: را بر او بازگو نموده و خاك كربلا را برايش به وديعه نهاده بود كه به محض وقوع آن حادثه عظيم و هولناك از آن مطلع گردد، كه هم چنين نيز شد. عصر عاشورا، اهل مدينه ديدند كه از خانه‌ام المؤمنين «ام سلمه» صداي شيون برخاست، چون علت را جويا شدند. فرمود: اكنون در عالم رؤيا پيامبر را ديدم كه غبارآلود و خسته بود. پرسيدم يا رسول ا...! كجا رفته بودي كه چنين غبار آلوده اي؟ فرمود: اكنون از كربلا برمي گردم و شاهد شهادت فرزندم حسين (ع) بودم.‌ام سلمه گويد: چون از خواب بيدار شدم، به سوي تربت ِ كربلا دويدم، ديدم خون ِ تازه، درون شيشه مي‌جوشد؛ دانستم كه حسين در كربلا به شهادت رسيد. به همين سبب اولين مجلس عزاي امام حسين (ع) در مدينه مقارن با شهادت امام حسين (ع) در خانه‌ام سلمه برگزار گرديد و اهل مدينه او را در اين ماتم تسلا مي‌دادند.‌ام سلمه، يكي از بانواني بود كه امام حسين (ع) به هنگام خروج از مدينه با او خداحافظي كرد و او را «مادر» خطاب نمود. او به اصرار مي‌كوشيد تا امام (ع) را از مأموريت رفتن به كربلا به خاطر عواقب آن باز دارد، ولي امام حسين (ع) اين امر را مشيت پروردگار شمرد. امام باقر (ع) فرمود: هنگامي كه امام حسين (ع) به سوي عراق رهسپار گرديد وصيت نامه و كتاب هايش را به‌ام سلمه سپرد و فرمود: هنگامي كه فرزند بزرگم، نزد تو آمد و وصيت نامه را طلب كرد، آنها را به او بده. توجه به اهميت اين امانت، مي‌تواند بيانگر شخصيت يگانه اين بانوي بزرگوار باشد. :فاطمه فخر روحانی : کتاب نقش زنان در نهضت حسینی @Etr_Meshkat