#ادبیات کلماتی که بر وزن «فَعِل» هستند، وزن «فَعْل» و «فِعْل» نیز در مورد آنها جایز است؛ مثل «شَمِر که شَمْر، شِمْر» و «خَضِر که خَضْر، خِضْر» در آن جایز است. 🔺درس خارج فقه؛ استاد معظم حاج سیدمحمدجواد شبیری ۲۸ شهریور ۱۴۰۳ https://eitaa.com/FEQH_AL_SHIA

#ادبیات 💠 ضابطهٔ تشخیص معلوم یا مجهول بودن فعل ❖ استاد معظم سیدمحمدجواد شبیری: ● ضابطهٔ تشخیص معلوم یا مجهول بودن فعل، ملاحظه مسندٌ الیه است. ● باید ملاحظه شود که مسند الیه به صیغه اسم فاعل به کار می‌رود یا اسم مفعول و همچنین توجه شود که مسند الیه به صورت ثلاثی مجرد استعمال می‌شود و یا ثلاثی مزید. به هر صورتی که مسند الیه به کار می‌رود، فعل باید متناسب با همان باشد. ● مثلا در فعل «لا تُضمَن» از آن رو که وصف آن به صورت «عاریه مضمونه» به کار می‌رود، روشن می‌شود که این فعل باید به صورت مجهول استعمال گردد، و در تعبیر «و لیس یَضمَنُ المعار» باید به صیغه معلوم خوانده شود. 🔺درس خارج فقه ؛ ۱۴ مهر ۱۴۰۳ @madras_emb