پایپ شیشه ای به دست به سمت سرویس قدم برمیداشتم و نگاهم به پایین راه پله ها بود که رسول بالا نیاد. در سرویس رو باز کردم و قبل ورودم بسته حاوی مواد رو که از مردی به ظاهر ایرانی خریده بودم، از آستینم بیرون اوردم و نگاهی با ریسک به پایین انداختم که لحظه ای نگاهم به نگاهش گره خورد که پله هارو داشت تند تند بالا میومد تا دیدمش خودم رو گم کردم و نفهمیدم چجوری ولی وارد سرویس شدم و در رو از پشت قفل کردم. دستم رو روی قبلم گذاشتم که از ترس امکان خورد کردن دنده های قفسه سینه ام رو داشت.
گذاشتم به در خورده شد اما از ترسم جوابی ندادم که صدای رسول تو گوشم پیچید.
- باز کن در رو.
چاره ای جز کشیدن درد و خماری نداشتم. پایپ شیشه ای رو داخل دستشویی فرنگی انداختم و بسته رو تو آستینم قایم کردم اما لحظه ای با صدای بلند و عصبیش دلم لرزید و قلبم خورد شد، در رو محکم باز کردم که دستم رو گرفت و منو بیرون کشید.
- بده به من اون لعنتی رو؟
ترسیده نگاهم رو از چشمای عصبیش گرفتم و به دیوار تکیه دادم.
- چ..چیو رسول؟
دستم رو محکم ول کرد و با صدای بلند داد زد.
- اون کثافتی که بردی تو تا هر غلطی بخوای اونجا بکنی..کجا گذاشتیش؟ انداختیش دور نه؟
پاهام وا میرفتند هم از ترس هم از درد:
- ن..نمیفهمم..رسول..نمیفهمم چی میگی!
عصبی نفسی سر داد و یکباره عربده ای کشید:
- مواد میکشی نه.؟ مورفین کم بود هروئین هم روش نه؟
اشکام روونه ی صورتم شد و مثل خودش صدام رو بالا بردم:
- اصلا به تو چه...زندگی خودمه!
اوه اوه بیا ببین چه اوضاعی شده..
دختر آقامحمدمونِ و نامزد آقا رسول خودمون.
دخترفرمانده‌امون‌معتاده:)
#روایت‌برحسب‌واقعیت‌وپشـت‌پرده‌های‌امنیتی!
#رمانمون‌پراز‌محـسولی‌وداسـولی‌هست🫂
https://rubika.ir/joinc/CBJHFEGD0CXQNGWNJSHGPTTYULMGLJDX
