هدایت شده از حرف مردم
✅بخش دوم سخنان خانم اشرفی گودرزی با #روزنامه_جام_جم درباره ...
👈نقش خانواده و بهویژه مادران را در ساخت نظام #باورها و تبیین مسائل اعتقادی همچون حجاب برای فرزندان چگونه ارزیابی میکنید؟
◀️قطعا مهمترین بستر آموزشی و فرهنگی ما و اولین نهادی که شخصیت افراد در آن شکل میگیرد، کانون خانواده است و با توجه به نقش تربیتی مادر، مهمترین مربی مادران هستند. در موضوع حجاب، مادر الگوی بسیار مناسبی است. همچنین اطرافیانی که با خانواده مرتبط هستند و روی بچهها تاثیرگذارند از جمله مهمترین الگوهای آنها هستند. بچهها از کسانی که به آنها #علاقهمند هستند و عزیزان و بستگانی که نقش آنها در خانوادههای ما بسیار تأثیرگذار است، #الگو میگیرند.
👈خب با عنایت به این تاثیرگذاری و الگوپذیری فرزندان از اعضای خانواده و بستگان، در حوزه #حجاب در کانون خانواده با فرزندان و دخترانمان باید چگونه رفتار کنیم؟
◀️ما با موضوع حجاب در خانواده نباید دستوری برخورد کنیم. در وهله اول باید بهجای برخورد دستوری، برخوردهای تربیتی صورت بگیرد. در نظام خانواده مخصوصا مادر که مربی مسائل تربیتی در این نهاد محسوب میشود، باید با تفهیم لطیف مسأله حجاب و بیان ضرورت آن برای فرزندش، این احب شرعی را در باورهای او نهادینه کند. حتی اگر خود مادر هم این مهارت را ندارد و نمیتواند این کار را بهدرستی انجام دهد، باید از افراد خبره در این زمینه کمک بگیرد. همچنان که ما در زمینه مسائل درسی تلاش میکنیم برای فرزندانمان از بهترین مربیها استفاده کنیم، در حوزه مسائل تربیتی نیز باید افرادی را در دسترس فرزندانمان قرار بدهیم که بتوانند سؤالاتشان را از آنها بپرسند و شبهاتشان را در زمینههای تربیتی برطرف کنند. پس اولین کانونی که میتواند در این زمینه نقشی مهم داشته باشد، خانواده است که اتفاقا نقش تربیتی بسیار مهمی دارد. علاوه بر اینکه وقتی حجاب جزو قوانین یک خانواده باشد، این #قانون باید برای فرزندانشان نیز #تبیین شود، ضمن اینکه باید بدانند خانواده روی این مسأله #الزام دارد و فرزندان و افرادی که در این نهاد حضور دارند باید در زمینه عفاف و حجاب و حیا، خودشان را مطابق شئونات خانوادهشان هماهنگ کنند. اما من میخواهم به این موضوع اشاره داشته باشم که متاسفانه بخش مهمی از کوتاهیهایی که در حوزه فرهنگسازی حجاب و عفاف انجام شده در فضاهای آموزشی ما بوده است.
👈فضاهای آموزشی در تبیین مسأله حجاب چه نقشی داشتهاند که از نظر شما در ایفای آن کوتاهی کردهاند؟
◀️ببینید ما در فضاهای آموزشی، در مسائل دینی و فرهنگ دینی بهخوبی و درستی به اقناع نسل جدید و دانشآموزانی که پرورش میدهیم، نپرداختهایم. یک قسمت از این موضوع به مربیان، معلمان و کسانی که در عرصه آموزش فعال هستند، برمیگردد و همینطور برنامهریزانی که برای #محیطهای_آموزشی ما برنامهریزی میکنند. ما مدارس را محیطهای تعلیم و تربیت میدانیم و اسم این وزارتخانه، وزارتخانه آموزش و پرورش است. پس نمیتوانیم صرفا به آموزش علمی بپردازیم اما از بعد پرورش غافل باشیم. باید توجه داشت که فرزندان ما ساعتهای مهمی از زندگیشان را در محیطهای آموزشی سپری میکنند و این محیطهای آموزشی به غیر از آموزش، رسالتهای دیگری را هم برعهده دارند و آن رسالت پرورشاست. پرورش برای تشکیل درست نظام باورها باید از #سنین_خیلی_پایین و از همان اولین محیطهایی که ما فرزندانمان را از خانواده تحویل محیطهای آموزشی میدهیم، آغاز شود. باید ابزارهای مهارتی لازم برای مسأله پرورش و تربیت در کنار آموزش ایجاد شود تا باورسازی نسبت به فرهنگ اعتقادی، ملی و آموزههای دینی در فرزندان ما شکل بگیرد. اگر این مسأله از همان سنین کودکی در محیطهای آموزشی اتفاق بیفتد و با روشها و اصولی که متناسب هر سنی است، انجام شود، قطعا وقتی شخصی اعتقاداتش در این سن شکل گیرد، باورها در او درونی میشود و با عنایت به آگاهیهای لازمی که کسب کرده، در چنین شرایطی با این نسل مشکلات جدی نخواهیم داشت. بنابراین بخش مهمی از کوتاهیها و کمکاریها درخصوص باور به حجاب و رفتارهایی که در جامعه امروز میبینیم برعهده محیطهای آموزشی است. همینطور نهادهای همسویی که وظیفه داشتند و نتوانستند از عهده وظایف خودشان و آنچه طبق قانون برایشان تعریف شده و به آنها الزام شده تا در این زمینه فعالیت لازم را داشته باشند، برآیند.
👈بهطور مشخص از کدام نهادها صحبت میکنید؟
◀️به طور نمونه شورای عالی انقلاب فرهنگی که در طول این سالها نتوانسته آنطور که شایسته و بایسته است، خودش را با مصوباتی که برای این شورا در نظر گرفته شده و شرح وظایفی که داشته، تطبیق دهد و بازده مناسبی نسبت به وظایف خودش داشته باشد.
#ادامه 🔻