eitaa logo
یادداشت‌های اعتقادی _ فاریاب
4هزار دنبال‌کننده
184 عکس
38 ویدیو
6 فایل
قدمی کوتاه برداشتیم بلکه نظری افتد. محمدحسین فاریاب دکترای کلام اسلامی، دانشیار موسسه امام خمینی (ره) کپی مطالب بدون ذکر لینک، هیچ مانعی ندارد. سردار سلیمانی: باید به این بلوغ برسیم که نباید دیده شویم. آنکس که باید ببیند، می‌بیند. @faryab110 @Mh_faryab
مشاهده در ایتا
دانلود
9⃣5⃣📌اینکه حضرت خضر علیه‌السلام یک جوان را بخاطر جرمی که قرار بود در آینده مرتکب شود، به قتل رساند، قصاص قبل از جنایت نیست؟ ✍ پاسخ 1️⃣ قوانین حاکم بر جهان دو گونه است.‌به دیگر سخن، دو نظام در جهان هستی وجود دارد: الف. قوانین تشریعی (نظام تشریع) این قوانین، در قالب دین به انسان‌ها گفته می‌شود. این قوانین فراگیر هستند و مبنای تعامل انسان ها با یکدیگر، همین قوانین هستند. تعامل پیامبر و امام با مردم هم بر پایه همین قوانین تشریعی است، از این جهت هم است که گفته می‌شود آنها مأمور به ظاهر هستند نه باطن. یکی از قوانین دینی تشریعی، حرمت قصاص قبل از جنایت است. ب. قوانین غیرتشریعی(نظام تکوین) این قوانین، هرچند، کلیت دارند، ولی استفاده از آنها در اختیار خداوند یا کسی است که از جانب خداوند متعال اجازه دارد. برای نمونه، آزمودن انسان‌ها از طریق وارد ساختن رنج (بیماری، مرگ عزیزان، خشکسالی و ... )، یک قانون مربوط به نظام تکوین است که همگی بر پایۀ علم مطلق خداوند و مصلحت واقعی انسان ها انجام می شود. همچنین او می تواند شب مرا بیمار سازد تا ناگزیر از خانه خارج نشوم، چون اگر خارج شوم، اتفاق بسیار ناگواری برای من خواهد افتاد. روشن است که انسان‌ها شرعا نمی‌توانند با چنین اموری (مانند کشتن عزیزان یک نفر) او را بیازمایند یا مانع از خروج او از منزل شوند. 2️⃣بر این اساس، خداوند متعال یا کسی که از سوی او اجازه دارد، آن‌جا که مصلحت می‌بیند، می‌تواند خلاف قوانین تشریع عمل کند. حضرت خضر علیه‌السلام از سوی خداوند متعال چنین اجازه‌ای داشت، به همین دلیل بود که در پاسخ اعتراض حضرت موسی علیه السلام، فرمود: «ما فعلته عن امری؛ این کار را از سوی خود انجام ندادم». (کهف، 82) 3️⃣بنابراین، قصاص قبل از جنایت، در نظام تشریع جایز نیست، ولی اگر مصلحت بالاتری در میان باشد، خداوند متعال که عالم به تمام مصالح است، می‌تواند آن را انجام دهد یا کسی را مأمور انجام آن کند. 4️⃣ ممکن است یک از مصلحت های کشتن آن پسر این باشد: بنا بود که این پسر، هم خودش کافر شود و هم والدینش را کافر کند. کشته شدن این فرزند، هم لطف به خودش بود و هم لطف به والدینش؛ چراکه در سرای دیگر، به جرم کافرشدن و کافرکردن، عقاب نمی شود؛ حال آنکه اگر خضر علیه السلام او را نمی کشت، هم کافر می شد و هم والدینش را کافر می کرد و در سرای ابدی، تا ابد عذاب می شد. البته درک تمام مصالح موجود در این واقعه، برای ما امکان پذیر نیست، تا انتظار داشته باشیم خداوند چنین کاری را برای هر کافری قبل از کافرشدن و مرگ طبیعی، انجام دهد. https://eitaa.com/Faryab110