علینین یارالی زهراسی.. (:

:)💔

شب‌ها تا سحر اشک میریخت و میگفت: بمیرم که گهواره ات تابوتت شد محسنِ مادر..

‌ از سینه‌ی ِشکسته شده‌ی مادر زیاد شنیدیم . . با میخ ِدربی که از سینه‌اش خارج شد و بیرون زد هم رون‌ رون اشک ریختیم . . بخاطر تن ِکتک خورده‌ و پهلوی زخم شده‌ و دل‌ ِسوخته‌ای که غم ِسقط محسن رو حمل می‌کرد کمرمون خم شد . . با این‌حال ؛ بازهم اگه تموم حروف و واژه‌‌ ها و کلمات و اصطلاحات ِ حزن‌آلود‌ و غم‌ افزای ِدنیارو با هر زبونی دونه به دونه کنارِ هم بچینیم، نمی‌تونیم در وصفِ غم ِ پهلوونی که درِ خیبر رو با یک دست انداخت ، ولی وقتی جسم بی‌جون ِفاطمه‌ رو دید ، زانو زدو با چشمایی که به سرخیِ گلگون دراومده بود گفت: ‹ کمک‌ام کنید ، پیکرش واسم سنگینه › حتی یک کلمه‌ی درخور بنویسیم. به وَلله ، به وَلله ، به وَلله که گر بمیریم این دم از غم هم؛ رواست !

بدون من نمیتونه علی.. (:

منو میکشه هق هق حسن..

_

سر سجاده دعا کرده حسن آهسته بی کسی کاش نصیب دل بابا نشود ز دهان زن همسایه شنیده زینب حال او بس که وخیم است مداوا نشود

چرا حرف نمی‌زنی..

آغلاما دای..