‌ از سینه‌ی ِشکسته شده‌ی مادر زیاد شنیدیم . . با میخ ِدربی که از سینه‌اش خارج شد و بیرون زد هم رون‌ رون اشک ریختیم . . بخاطر تن ِکتک خورده‌ و پهلوی زخم شده‌ و دل‌ ِسوخته‌ای که غم ِسقط محسن رو حمل می‌کرد کمرمون خم شد . . با این‌حال ؛ بازهم اگه تموم حروف و واژه‌‌ ها و کلمات و اصطلاحات ِ حزن‌آلود‌ و غم‌ افزای ِدنیارو با هر زبونی دونه به دونه کنارِ هم بچینیم، نمی‌تونیم در وصفِ غم ِ پهلوونی که درِ خیبر رو با یک دست انداخت ، ولی وقتی جسم بی‌جون ِفاطمه‌ رو دید ، زانو زدو با چشمایی که به سرخیِ گلگون دراومده بود گفت: ‹ کمک‌ام کنید ، پیکرش واسم سنگینه › حتی یک کلمه‌ی درخور بنویسیم. به وَلله ، به وَلله ، به وَلله که گر بمیریم این دم از غم هم؛ رواست !

بدون من نمیتونه علی.. (:

منو میکشه هق هق حسن..

_

سر سجاده دعا کرده حسن آهسته بی کسی کاش نصیب دل بابا نشود ز دهان زن همسایه شنیده زینب حال او بس که وخیم است مداوا نشود

چرا حرف نمی‌زنی..

آغلاما دای..

گتملی بیر قوناغی یولدا ساخلاما هی اوتوروب دیزلریوی گوجاخلاما آغلاما..

اوشاخلارین باخیر بیزه.. چوخ اوجادان اغلاما.. آغلاما دای (: