eitaa logo
🙏دعاهای مشکل گشا 🙏
86.7هزار دنبال‌کننده
17.8هزار عکس
4.3هزار ویدیو
25 فایل
‍ ❣دوست واقعى فقط خداست "خدا" تنها دوستيه ❣ ڪه هيچوقت پشتت رو خالى نمیڪنه و ❣ تنها دوستيه ڪه هميشه محبتش یڪ ❣طرفه است با خدا دوستى ڪن ❣ڪه محتاج خلق نشی تبلیغاتــــ ما🤍👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/1016528955C6f8ce47ae9
مشاهده در ایتا
دانلود
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه سی_و_نهم ✍((حرف هاے عاقلانه)) ◆✍مادرم با اون چشم هاے گرفته و غمگین بهم نگاه ڪرد ...- مهران ... می فهمی چی میگی؟ ... تو 14 سالته ... یڪی هنوز باید مراقب خودت باشه ... بی بی هم به مراقبت دائم نیاز داره ... دو ماه دیگه مدارس شروع میشه ... یه چی بگو عاقلانه باشه ...خسته تر از این بود ڪه بتونم باهاش صحبت ڪنم ... اما حرف من ڪاملا جدے بود ... و دلم قرص و محڪم ... مطمئن بودم تصمیمم درسته ...پدرم، اون چند روز ... مدام از بیرون غذا گرفته بود ... این جزء خصلت هاے خوبش بود ... توے این جور شرایط، پشت اطرافیانش رو خالی نمی ڪرد ... و دست از غر زدن هم برمی داشت ... ◇✍بهم پول داد برم از بیرون غذا بخرم ... الهام و سعید ... و بچه هاے دایی ابراهیم و دایی مجید ... هر ڪدوم یه نظر دادن ... اما توے خیابون ... اون حس ... الهام ... یا خدا ... با هر اسمی ڪه خطابش ڪنی ... چیز دیگه اے گفت ... وقتی برگشتم خونه ... همه جا خوردن ... و پدرم ڪلی دعوام ڪرد ... و خودش رفت بیرون غذا بخره ... ◆✍بی توجه به همه رفتم توے آشپزخونه ... و ایستادم به غذا درست ڪردن ... دایی ابراهیم دنبالم اومد ...اون قدیم بود ڪه دخترها 14 سالگی از هر انگشت شون شصت تا هنر می ریخت ... آشپزے و خونه دارے هم بلد بودن ... تو ڪه دیگه پسر هم هستی ... تا یه بلایی سر خودت نیاوردے بیا بیرون ... ◇✍بچه ڪه نیستم خودم رو آتیش بزنم ... می تونید از مامان بپرسید ... من یه پاے ڪمڪ خونه ام ... حتی توےآشپزے ...ڪمڪ... نه آشپز ... فرقش از زمین تا آسمونه ...ولی من مصمم تر از این حرف ها بودن ڪه عقب نشینی ڪنم... بالاخره دایی رفت ... اما رفت دنبال مادرم ... ◆✍ادامه دارد......   ➣ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه چهل_و_یڪم ✍((اگر رضاےتوست...)) ◆✍همه جا خوردن ... دایی برگشت به شوخی گفت ...- مادر من ... خودڪشی حرامه ... مخصوصا اینطورے ... ما می خوایم حالا حالاها سایه ات روے سرمون باشه ... ◇✍بی بی پرید وسط حرفش ... - دست دائم الوضوے پسرم بهش خورده ... چه غذایی بهتر از این ... منم ڪه عاشق خورشت ڪدو ...و مادرم با تردید براے مادربزرگ غذا کشید ... زن دایی ابراهیم... دومین نفرے بود ڪه بعد از من ... دستش رفت سمت خورشت ...- به به ... آسیه خانم ... ماشاء الله پسرت عجب دست پختی داره ... اصلا بهش نمی اومد اینقدرڪارے باشه ...دلم قرص شده بود ... اون فڪر و حس ... خطوات شیطان نبود ... من خوشحال از این اتفاق ... و مادرم با حالت معنادارے بهم نگاه می ڪرد ... موقع جمع ڪردن سفره، من رو ڪشید ڪنار ... ◆✍مهران ... پسرم ... نگهدارے از آدمی توے شرایط بی بی ... فقط درست ڪردن غذا نیست ... این یه مریضی ساده نیست... بزرگ تر از تو زیر این ڪار، ڪمر خم می ڪنن ... منم تنها نیستم ... یه نفر باید دائم ڪنار بی بی باشه ڪه تنها نباشه ... و اگر ڪارے داشت واسش انجام بده ... و الا خاله معصومه و دایی محسن هستن ... فقط یه مراقب 24 ساعته می خوان ... ◇✍و توےدلم گفتم ... - مهمتر از همه ... خدا هست ... این ڪار اصلا به این راحتی نیست ... تو هنوز متوجه عمق ماجرا نیستی ... گذشته از اینها تو مدرسه دارے ...این رو گفت و رفت ... اما من یه قدم به هدفم نزدیڪ تر شده بودم ... هر چند ... هنوز راه سختی در پیش بود ...خدایا ... اگر رضاے تو و صلاح من ... به موندن منه ... من همه تلاشم رو می ڪنم ... اما خودت نگهم دار ... من دلم نمی خواد این ماه هاے آخر ... از بی بی جدا شم ... ◆✍ادامه دارد......   ➣ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه چهل_ونهم ✍((دعایم کن)) ◆✍با شنیدن این جمله حسابی جا خوردم. همین طور مات و مبهوت چند لحظه بهش نگاه ڪردم. با تڪرار جمله اش به خودم اومدم. تلویزیون رو خاموش ڪردم و نشستم پایین تخت. هنوز رو نگفته بودم ڪه پسرم، این شب ها، شب دعاست، اما یه وقتی دعات رو واسه من حروم نڪنی مادر. من عمرم رو ڪردم، ثمره اش رو هم دیدم. عمرم بی برکت نبود، ثمره عمرم، میوه دلم اینجا نشسته. گریه ام گرفت. ◆✍ توے این شب ها، از چیزهاے بزرگ بخواه. من امشب از خدا فقط یه چیز می خوام، من ازت راضیم، از خدا می خوام خدا هم ازت راضی باشه.پسرم یه طورے زندگی ڪن، خدا همیشه ازت راضی باشه. من نباشم، اون دنیا هم واست دعا می کنم. دعات می ڪنم، همون طور ڪه پدربزرگت سرباز اسلام بود، تو هم سرباز امام زمان بشی. ◆✍حتی اگر مرده بودے، خدا برت گردونه دیگه نمی تونستم خودم رو ڪنترل ڪنم. همون طور روے زمین، با دست، چشم هام رو گرفته بودم و گریه می ڪردم. نیمه جوشن، ضعف به بی بی غلبه ڪرد و خوابش برد. اما اون شب، خواب به چشم هاے من حروم شده بود و فڪر می ڪردم.در برابر چه بها و و تلاش اندڪی، در چنین -عظیمی، از دهان یه با اون همه درد، توے شرایطی ڪه نزدیڪ ترین حال به خداست، توے آخرین -قدر زندگیش، چنین دعاے عظیمی نصیبم شده بود. ◆✍خدایا، من لایق چنین دعایی نبودم، ولی سیدم، با دهانی در حقم ڪرد ڪه . اونقدر ڪه توے خواب هم لب هاش به صلوات، حرڪت می کنه.خدایا، من رو لایق این دعا قرار بده. . ◆✍ ......   ➣ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه صد_و_بیستم(( مرغ عشق)) 💠✍🏻اول باور نمی ڪردن. آخر در ڪیسه رو باز ڪردم و گفتم خوب بیاید نگاه ڪنید، این ڪه دیگه این همه سر به سر گذاشتن نداره. ڪیسه رو از دستم گرفت، تا توش رو نگاه ڪرد، برق از سرش پریدبچه ها راست میگه، ماره، زنده هم هست.یڪی شون دستڪش دستش ڪرد و مار رو از توے ڪیسه در آورد و بعد خیلی جدے به ما دو تا نگاه ڪرد. 💠✍🏻 این مار رو ڪی بهتون فروخته؟ این مار نه تنها مار آبی نیست، ڪه خیلی هم سمیه. گرفتنش هم حرفه اے می خواد، ڪار راحتی نیست.سعید بدجور رنگش پریده بود.ولی توے این چند روز، هر چی بهش دست زدم و هر ڪاریش ڪردم، خیلی آروم بود. – خدا به پدر و مادرت رحم ڪرده. مگه مار، ؟ ڪه به جاے حیوون خونگی خریدے بردیش؟ رو ڪرد به همڪارش مورد رو به ۱۱۰ اطلاع بده، باید پیگیرے ڪنن. معلوم نیست طرف به چند نفر دیگه مار فروخته، یا ممڪنه بفروشه. سعید، من رو ڪشید ڪنار 💠✍🏻مهران من دیگه نیستم، اگه پاے خودم گیر بیوفته چی؟ دلم ریخت مگه دروغ گفتی یڪی بهت فروخته؟ ـ نه به قرآن ـ قسم نخور، من محڪم ڪنارتم و هوات رو دارم. تو هم الڪی نترس. خیلی سریع، سر و ڪله پیدا شد. . ✍ادامه دارد......   ➢ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه ۱۵۴((ڪفش هاےبزرگتر)) . 💠✍🏻خبرےاز ابالفضل نبود. وارد ساختمان ڪه شدم، چند نفر زودتر از موعد توے سالن، به انتظار نشسته بودن. رفتم سمت منشی و سلام ڪردم. پسر جوانی بود بزرگ تر از خودم – زود اومدید، مصاحبه از ۹ شروع میشه. اسم تون و اینڪه چه ساعتی رو پاے تلفن بهتون اعلام ڪرده بودن؟مهران فضلی، گفتن قبل از ۸:۳۰ اینجا باشم.شروع ڪرد توے لیست دنبال اسمم گشتن– اسمتون توے لیست شماره ۱ نیست. در مورد زمان مصاحبه مطمئنید؟تازه حواسم جمع شد، من رو اشتباه گرفته. ناخودآگاه خندیدم?من برای مصاحبه شدن اینجا نیستم، قرار جزء مصاحبه ڪننده ها باشم.تا این جمله رو گفتم، سرش رو از روے برگه ها آورد بالا و با تعجب بهم خیره شد. 💠✍🏻گوشی رو برداشت و داخلی رو گرفت.-آقاےفضلی اینجان گوشی رو گذاشت و با همون نگاه متحیر،چرخید سمت من– پله ها رو تشریف ببرید بالا، سمت چپ، اتاق تشڪر ڪردم و ازش دور شدم. حس می ڪردم هنوز داره با تعجب بهم نگاه می ڪنه.حس تعجبی ڪه طبقه بالا، توے چهره اون چهار نفر دیگه عمیق تر بود. هر چند خیلی سریع ڪنترلش ڪردن.من در برابر اونها بچه محسوب می شدم و انصافا از نشستن ڪنارشون خجالت ڪشیدم. براے اولین بار توےعمرم، حس بچه اے رو داشتم ڪه پاش رو توے ڪفش بزرگ ترش ڪرده. آقاےعلیمرادے، من و اون سه نفر دیگه رو بهم معرفی ڪرد و یه دورنماے ڪلی از برنامه شون و اشخاصی ڪه بهشون نیاز داشتن رو بهم گفت. 💠✍🏻به شدت معذب شده بودم. نمی دونستم این حالتم به خاطر این همه سال تحقیر پدرم و اطرافیانه ڪه: – اداے بزرگ ترها رو در نیار، باز آدم شده واسه ما و …و حالا ڪه در ڪنار چنین افرادے نشستم، خودم هم، چنین حالتی پیدا ڪردم. یا اینڪه … این چهل و پنج دقیقه، به نظرم یه عمر گذشت. و این حالت زمانی شدت گرفت ڪه یڪی شون چرخید سمت من: آقاےفضلی، عذرمی خوام می پرسم. قصد اهانت ندارم، شما چند سالتونه؟ ✍ادامه دارد......   ➢ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه ۱۵۵ ((چهارمین نفر)) 💠✍🏻نفسم بند اومد. همون حسی رو ڪه تا اون لحظه داشتم و تمام معذب بودنم شدت گرفت.– ۲۱ سالنگاهش با حالت خاصی چرخید سمت علیمرادے و من نگاهم رو از روے هر دوشون چرخوندم. می ترسیدم نگاه و چهره پدرم رو توے چهره شون ببینم.اولین نفر وارد اتاق شد. محڪم تر از اون، من توے قلبم بسم الله گفتم و ڪردم. حس می ڪردم اگر الان اون طرف میز نشسته بودم، ڪمتر خورد می شدم و روم فشار می اومد.یڪی پس از دیگرے وارد می شدن، هر نفر بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه و من، تمام مدت ساڪت بودم. دقیق گوش می دادم و نگاه می ڪردم، 💠✍🏻بدون اینڪه از روشون چشم بردارم. می دونستم براے چی ازم خواستن برم. هر چند، بعید می دونستم بودنم به درد بخوره اما با همه وجود روے ڪار متمرڪز شدم. در ازاےوقتی ڪه اونجا گذاشته بودم، مسئول بودم.این روند تا اذان ظهر ادامه داشت، از اذان، حدود یه ساعت وقت استراحت داشتیم.بعد از نماز، ده دقیقه اے بیشتر توےسالن و فضاے بیرون اتاق ڪنفرانس موندم. وقتی برگشتم داشتن در مورد افراد، شخصیت ها، نقاط و قوت و ضعف و خصوصیات شون حرف می زدن. نفر سوم بودن ڪه من وارد شدم. 💠✍🏻آقاےعلیمرادے برگشت سمت من:– نظر شما چیه آقاے فضلی؟ تمام مدت مصاحبه هم ساڪت بودید.فڪر می ڪنم در برابر اساتید و افراد خبره اے مثل شما، حرف من مثل ڪوبیدن روےطبل خالی باشه جز صداےبلندش چیز دیگه اےبراےعرضه نداره.ڪسی ڪه ڪنار علیمرادے نشسته بود، خندید?– اشڪال نداره، حداقلش اینه ڪه قدرت و تواناییت رو می سنجی. اگر اشڪالی داشته باشی متوجه می شی و می تونی از نقاط قوتت تفڪیڪ شون ڪنی.حرفش خیلی عاقلانه بود. هر چند حس یه طبل تو خالی رو داشتم ڪه قرار بود صداش توے فضا بپیچه برگه ها رو برداشتم و شروع کردم. تمام مواردے رو ڪه از اون افراد به دست آورده بودم، از شخصیت تا هر چیز دیگه اے ڪه به نظرم می رسید.زیر چشمی بهشون نگاه می ڪردم تا هر وقت حس ڪردم، دیگه واقعا جا داره هیچی نگم، همون جا ساڪت بشم. اما اونها خیلی دقیق گوش می ڪردن. 💠✍🏻تا اینڪه به نفر چهارم رسید. تمام خصوصیات رو یڪی پس از دیگرے شمردم، ولی نظرم براے پذیرشش منفی بود. تا این جمله از دهنم خارج شد، آقاے افخم، همون ڪسی ڪه سنم رو پرسیده بود، با حالت جدے اےبهم نگاه ڪرد.– شما براےاین شخص، خصوصیات و نقاط مثبت زیادے رو مطرح ڪردید. به درست یا غلط تشخیص تون ڪارے ندارم، ولی چرا علی رغم تمام این خصوصیات، پیشنهاد رد ڪردنش رو می دید؟نگاهش به شدت، محکم و بی پروا بود. نگاهی ڪه حتی یڪ لحظه هم، اون رو از روے من برنمی داشت. ✍ادامه دارد......   ➢ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه ۱۵۹ (( جوان ترین چهره)) 💠✍🏻لبخند عمیقی صورتش رو پر ڪرد. – پس اینطورے می پرسم، حاضرے یه موقعیت عالی ڪارے رو، فداے ڪار فی سبیل الله ڪنی؟نگاهم جدے تر از قبل شد.– اگر فقط ادا و برگه و رزومه پر ڪردن نباشه، بله هستم. دستم به دهنم می رسه، به داشته هامم راضیم، ولی باید ببینم ڪاری ڪه می گید مثل خیلی چیزها، فقط یه اسم رو یدڪ نڪشه. موثر و تاثیرگزار باشیم؛ چرا ڪه نه.من رو رسوند در خونه، یه آدرس روے یه برگه نوشت، داد دستم. شنبه ساعت ۴ بیا اینجا، بیا ڪار و موقعیت رو ببین، بچه ها رو ببین، خوشت اومد، قدمت روے چشم، خوشت نیومد، بازم قدمت روے چشم. 💠✍🏻شنبه، ساعت ۴، پام رو ڪه گذاشتم، آقاے علمیرادے هم بود. تا سلام ڪردم با خنده به افخم نگاه ڪرد.– رو هوا زدیش؟خندید– تو ڪه خودت هم اینجایی، به چی اعتراض می ڪنی؟ آقاے افخم حق داشت. اون محیط و فعالیتش و آدم هاش، بیشتر با روحیه من جور بود. علی الخصوص ڪه اونجا هم، می تونستم از مصاحبت آقاے علمیرادے استفاده ڪنم و چیزهاے بیشترےیاد بگیرم.بودن توے اون محیط برڪات زیادے داشت و انگیزه بیشترے براے توے تمام مسائل و جنبه هاے مختلف بهم می داد 💠✍🏻تا حدے ڪه غیر از مطالعه دروس دانشگاه و سایر فعالیت ها، روزے۳۰۰ تا ۴۰۰ صفحه ڪتاب می خوندم و خودم و یافته هام رو در عرصه عمل می سنجیدم.هر چند، حضور من توے اون محیط ارزشمند، یڪ سال و نیم بیشتر طول نڪشید.نشست تهران و یڪی از اون دعوتنامه ها به اسم من، صادر شده بود. آقاے علیمرادے، ابالفضل و چند نفر دیگه از بچه هاے گروه راهی شدیم. ڪارت ها ڪه تقسیم شد، تازه فهمیدم علیمرادے، من رو به عنوان مسئول جوانان ، اعلام ڪرده بود. با دیدن عنوان بدجور رفتم توے شوڪ– خدایا ! رحم ڪن، من قد و قواره این عناوین نیستم.وارد سالن ڪه شدم. جوان ترین چهره ها بالاے سی و چند سال داشتن و من، هنوز ۲۳ نشده بودم. ? . ✍ادامه دارد.....   ➢ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه ۱۶۰ ((حرفهایی براے گفتن)) 💠✍🏻برنامه شروع شد. افراد، یڪی یڪی، میڪروفون هاے مقابل شون رو روشن می ڪردن و بعد از معرفی خودشون، شروع به دادن می ڪردن.و من، مات و مبهوت بهشون نگاه می ڪردم. هر چی توے ذهنم می گشتم ڪه من تا حالا چه ڪار ڪردم، انگار مغزم خواب رفته بود. نوبت به من نزدیڪ تر می شد، و لیست ڪارها و رزومه هر ڪدوم، بزرگ تر و وسیع تر از نفر قبل. نوبت من رسید. قلبم، وسط دهنم می زد. چی براے گفتن داشتم؟ هیچی… 💠✍🏻نگاه مسئول جلسه روے من خشڪ شد، چشم ڪه چرخوندم همه به من نگاه می ڪردن.با شرمندگی خودم رو جلو ڪشیدم و میڪروفون مقابلم رو روشن ڪردم:مهران فضلی هستم، از مشهد. و متاسفانه برخلاف دوستان، تا حالا هیچ ڪار ارزشمندے براے خدا نڪردم.میڪروفون رو خاموش ڪردم و به پشتی صندلی تڪیه دادم. حس عجیب و شرم بزرگی تمام وجودم رو پر ڪرده بود.این همه سال از خدا عمر گرفتی، تا حالا واسه خدا چی ڪار ڪردے؟هیچی … حالم به حدے خراب بود ڪه اصلا واسم مهم نبود این فشار و سنگینی اے ڪه حس می ڪنم از نگاه بقیه است یا فقط روحمه ڪه داره از بی لیاقتیم زجر می ڪشه. 💠✍🏻سالن بعد از سڪوت چند لحظه اے به حرڪت در اومد، نوبت نفرات بعدے بود اما انگار فشارے رو ڪه من درونم حس می ڪردم، روے اونها هم سایه انداخته بود. یا ڪوله بار اونها هم مثل خالی بود.برنامه اصلی شروع شد. صحبت ها، حرف ها، نقدها و بیان مشڪلاتی ڪه گروه های مختلف باهاش مواجه بودن و من سعی می ڪردم تند تند، تجربیات و نڪات مثبت ڪلام اونها رو بنویسم.هر ڪدوم رو ڪه می نوشتم، مغزم ناخودآگاه دنبال یه راه حل می گشت. این خصلت رو از بچگی داشتم. . این حدیث رو ڪه دیدم، ناله نڪردن شد سرلوحه زندگیم و شروع ڪردم به گشتن. هر مشڪلی، راه حلی داشت، فقط باید پیداش می ڪردیم.محو صحبت ها و وسط افڪار خودم بودم ڪه یهو آقای مرتضوے، مسئول جلسه، حرف ها رو برید و من رو خطاب قرار داد.شما چیزے براے گفتن ندارید؟ چهره تون حرف هاے زیادے براےگفتن داره.شخصی ڪه حرف می زد ساڪت شد و نگاه ڪل جمع، چرخید سمت من. . ✍ادامه دارد......   ➢ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه ۱۶۱((ایده هاے خانم)) 💠✍🏻بدجور جا خورده بودم. توے اون شرایط، وسط حرف یه نفر دیگه. ناخودآگاه چشمم توےجمع چرخید برگشت روے آقاے مرتضوے، نیم خیز شدم و دڪمه میڪروفون رو زدم.– نه حاج آقا، از استفاده می ڪنیم.با لبخند خاصی بهم خیره شد. انگار نه انگار، اونجا پر از آدم بود، نشست بود، عادے و خودمونی: – پس یه ساعته اون پشت دارے چی می نویسی؟مڪث ڪوتاهی ڪرد: 💠✍🏻– چشم هات داد می زنه توے سرت غوغاست. می خوام بشنوم به چی فڪر می کنی؟دوباره نگاهم توےجمع چرخید. هر چند، هنوز براے حرف زدن نوبت من نشده بود، با یه حرڪت به چرخ ها، صندلی روڪشیدم جلو. – بسم الله الرحمن الرحیم 💠✍🏻با عرض پوزش از جمع، مطالبی رو ڪه دوستان مطرح می ڪنن عموما تڪرارایه. مشڪلاتی ڪه وجود داره و نقد موارد مختلف، بعد از ۳، ۴ نفر اول، مطلب جدید دیگه اے اضافه نشد. قطعا همه در جریان این و موارد هستند و اگر هم نبودن الان دیگه در جریانن. براے این نشست ها، وقت و هزینه صرف شده و ما در قبال ثانیه هاش مسئولیم و باید اون دنیا جواب بدیم. پیشنهاد می ڪنم به جاے تڪرار مڪررات، به فڪر ڪنیم و روے شیوه هاے حل مشڪلات بحث کنیم تا به نتیجه برسیم سالن، سڪوت مطلق بود، که آقای مرتضوے، سڪوت رو شکست: – خوب خودت شروع ڪن. هر ڪی پیشنهاد میده، خودش باید اولین نفر باشه. اون پشت، چی می نوشتی؟ 💠✍🏻ڪمی خودم رو روےصندلی جا به جا ڪردم.– هنوز خیلی خامه، باید روشون ڪار ڪنم.– اشڪال نداره، بگو همین جا روش کار می کنیم. خودمون واست می پزیمش.ناخودآگاه از حالت جمله اش خنده ام گرفت. بسم الله گفتم و شروع ڪردم:مشڪلات و نقدها رو دسته بندے ڪرده بودم. بر همون اساس جلو می رفتم و پشت سر هر ڪدوم، پیشنهادات و راهکارها رو ارائه می دادم.چند دقیقه بعد، حالت جمع عوض شده بود. بعضی ها تهاجمی به نظراتم حمله می ڪردن. یه عده با نگاه نقد برخورد می ڪردند و خلاء هاش رو می گفتن، یه عده هم براے رفع نواقص اونها، پیشنهاد می دادن. 💠✍🏻و آقاے مرتضوے، در حال نوشتن حرف هاے جمع بود.اعلام زمان استراحت و اذان ظهر که شد. حس می ڪردم از یه جنگ فرسایشی برگشتم. ڪاملا له شده بودم، اما تمام اون ثانیه هاے سخت، ارزشش رو داشت. ✍ادامه دارد......   ➢ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه ۱۶۲((فروشی نیست)) 💠✍🏻بعد از نماز، آقاےمرتضوے صدام ڪرد ... بقیه رفتن نهار ... من با ایشون و چند نفر دیگه ... توے نمازخونه دور هم حلقه زدیم ...شروع ڪرد به حرف زدن ... علی الخصوص روےپیشنهاداتم... مواردے رو اضافه یا تایید می ڪرد ... بیشتر مشخص بود نگران هجمه اے بود ڪه یه عده روےمن وارد ڪردن ... و خیلی سخت بهم حمله ڪردن ... من نصف سن اونها رو داشتم ... و می ترسید ڪه توے همین شروع ڪار ببرم ... 💠✍🏻غرق صحبت بودیم ڪه آقاے علیمرادےهم به جمع اضافه شد ... تا نشست آقاے مرتضوے با خنده خطاب قرارش داد...- این نیروتون چند؟ ... بدینش به ما ...علمیرادے خندید ...فروشی نیست حاج آقا ... حالا امانت بخواید یه چند ساعتی ... دیگه اوجش چند روز ...- ولی گفته باشم ها ... مال گرفته شده پس داده نمی شود...و علمیرادے با صداے بلند خندید ...فڪر ڪردی کسی که هواے امام رضا رو نفس بڪشه ... حاضره بیاد دود و سرب برج میلاد شما بره توے ریه اش؟ ... 💠✍🏻مرتضوے چند لحظه اے لبخند زد ... و جمعش ڪرد ...- این رفیق ما ڪه دست بردار نیست ... خودت چی؟ ... نمی خواےبیاے تهران، پیش ما زندگی ڪنی؟ ...پیشنهاد و حرف هایی ڪه زد خیلی خوب بود ... اما براے من مقدور نبود ... با شرمندگی سرم رو انداختم پایین ...- شرمنده حاج آقا ... ولی مرد خونه منم ... برادرم، مشهد دانشجوئه ... خواهرم هم امسال داره دیپلم می گیره و ڪنڪورے میشه ... نه می تونم تنها بیام و اونها رو بزارم ... نه می تونم با اونها بیام ... 💠✍🏻بقیه اش هم قابل گفتن نبود ... معلوم بود توے ذهنش، ڪلی سوال داشت ... اما فهمیده تر از این بود ڪه چیزےبگه ... و حریم نگفتن هاے من رو نگهداشت ...من نمی تونستم خانواده رو ببرم تهران ... از پس خرج و مخارج بر نمی اومدم ... سعید، خیلی فرق ڪرده بود اما هنوز نسبت به وضعش احساس مسئولیت می ڪردم ... و الهام توے بدترین شرایط، جا به جا می شد ...خودم هم اگه تنها می رفتم ... شیرازه زندگی از هم می پاشید ... مادرم دیگه اون شخصیت آرام و صبور نبود ... خستگی و شڪستگی رو می شد توش دید ... و دیگه توان و قدرت ڪنترل موقعیت و بچه ها رو نداشت ... و دائم توےمحیط، ناراحتی و دعوا پیش می اومد ... مثل همین چند روزے که نبودم ... الهام دائم زنگ می زد که ...- زودتر برگرد ... بیشتر نمونی ... ✍ادامه دارد......   ➢ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه ۱۶۳((آشیل)) 💠✍🏻توےراه برگشت، شب توے قطار، علیمرادے یه نامه بهم داد. است براے *مرتضوے گفت: تو حیفی با این روحیه و این همه استعداد، توی مجتمع ما بمونی. برات توصیه نامه نوشت. گفت از تهران هم زنگ میزنم سفارش می ڪنم میگم ڪدوم قسمت بگذارنت. نامه توے دستم خشڪ شد.– آقای علمیرادے. – نترس نیست، اینجا افراد فقط گزینش شده میرن، این به حساب گزینشه. حاجی مرتضوےاز اون بچه هاےخالص جنگه ڪه هنوزم اون طورے مونده. خیلی هم از این طرف و اون طرف، اذیتش می ڪنن، الڪی ڪارے نمی ڪنه. 💠✍🏻انتخاب بازم با خودته، فقط حواست باشه با گزینش مرتضوے و تایید اون برے، هم اونهایی ڪه از مرتضوے خوش شون نمیاد سر به جونت می ڪنن و سنگ می اندازن، هم باید خیلی مراقب باشی مرتضوے نشی.هنوز توصیه نامه توے دستم بود. بین زمین و آسمون و غوغایی توے قلبم به پا شد. – پس چرا واسم توصیه نوشت؟ اینطورےبیشتر روش حساس نمیشن، سر به سرش بزارن؟تڪیه داد به پشتی– گفتم که از بچه هاےقدیم جنگه. اون موقع، بچه ها صاف و صادق و پاڪ بودن و نترس. ڪار ڪه باید انجام می شد؛ مرده و زنده شون انجام می داد. هر ڪی توانایی داشت، ڪسی نمی گفت ڪی هستی؟ 💠✍🏻قد و قواره ات چقدره؟ میومد وسط، محڪم پاے ڪار، براساس تواناییش، ڪم نمی گذاشت. به هر قیمتی شده، نمی گذاشتن ڪار روے زمین بمونه و الا ملت تازه انقلاب ڪرده و حڪومت نوپا.مرتضوے هنوز همون آدمه، تنهایی یا با همراه،محڪم می ایسته میگه این ڪار درسته باید انجام بشه.انتخاب تو هم تو همون راستاست. ولی دست خودت بازه. از تو هم خوشش اومد گفت: این بچه اخلاق بچه هاےاون موقع رو داره، اهل ناله و الڪی ڪارےنیست. می فهمه حق الناس و بیت المال چیه. مثل بچه هاے اون موقع ڪه مشڪل رو می دیدن، می رفتن پاے ڪار، نمیشینه یه گوشه بقیه شرایط رو مهیا ڪنن. این از دور ڪف بزنه. 💠✍🏻تمام مدت سرم پایین بود و به اون نامه فڪر می ڪردم. انتخاب سختی بود. ورود به محیطی ڪه روے حساب گزینش ڪننده ات، هنوز نیومده، یه عده شمشیر به دست، آماده له ڪردن و خورد ڪردنت باشن.از طرفی، اگر اشتباهی می ڪردم، به قیمت زمین خوردن مرتضوے تموم می شد. ریسڪ بزرگی بود، بیشتر از من، براے مرتضوے.غرق فڪر بودم. – نظر شما چیه؟ برم یا نه؟ و در نهایت تمام اون حرف ها و فڪرها،تصمیم قاطع من، به رفتن بود. ✍ادامه دارد......   ➢ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃
💙🍃 🍃🍁 📖داستان زیبا از سرنوشت واقعی 📝نسل سوختــه ۱۶۴((جامانده)) 💠✍🏻از وقتی یادم میاد، ڪربلا رفتن آرزوم بود. حج دانش آموزے رو پاے پرواز، پدرم گرفت:– حق ندارے برے. رو هم هر بار ڪه نیت رفتن ڪردم، یه اتفاقی افتاد و این چندمین سالی بود ڪه چند روز به حرڪت، همه چیز بهم ریخت.حالم خراب بود، به حدےڪه ڪلمه خراب، براش ڪم بود. حس آدمی رو داشتم ڪه دست و پا بسته، لب تشنه، چند قدمی آب، سرش رو می بریدن.این بار ڪه به هم خورد، دیگه روے پا بند نبودم. اشڪ چشمم بند نمی اومد. توے هیئت، اشڪ می ریختم و ظرف می شستم. اشڪ می ریختم و جارو می ڪردم. اشڪ می ریختم و … 💠✍🏻حالم خیلی خراب بود.– آقا جون، ما رو نمی خواے؟ اینقدر بدم ڪه بین این همه جمعیت، نه عاشورات نصیبم میشه،نه … هر چی به عاشورا نزدیڪ تر می شدیم، حالم خراب تر می شد.مهدے زنگ زد.– فردا ، ڪربلاییم، زنگ زدم ڪه …دیگه طاقت نیاوردم، تلفن رو قطع ڪردم.– چرا روےجیگر خونم نمڪ می پاشی؟ اگه حاجت دارم؟ من،خودم باید فردا ڪربلا می بودم.در و دیوار داشت خفه ام می ڪرد. بغض و غم دنیا توے دلم بود. از هیئت زدم بیرون، رفتم حرم. تمام مسیر، چشم هام خیس از اشڪ…– آقا جون، این چه قسمتی بود نصیب من شد. به عمرم وسط همه مشڪلات یه بار نگفتم چرا؟ یه بار اعتراض نڪردم. اما اینقدر بدبخت و رو سیام، ڪه دیدن ڪربلا و زیارت رو ازم دریغ می ڪنید؟ 💠✍🏻 اینقدر به درد بخور نیستم؟ به ڪی باید شڪایت ڪنم؟ دادم رو پیش ڪی ببرم؟ هر بار تا لب چشمه و تشنه؟ هر دفعه یه هفته به حرڪت، ۱۰ روز به حرڪت، این بار ۲ روز به حرڪت.آقا به خدا اگه شما اینجا نبودے من، الان دق ڪرده بودم. دلم به شما خوشه، تو رو خدا نگید ڪه شما هم به زور تحملم می ڪنید.خیلی سوخته بودم، دیگه اختیار دل و فڪرم دست خودم نبود. می سوختم و گریه می ڪردم. یڪی ڪلا نمی تونه بره، یڪی دم رفتن…اونم نه یه بار، نه دو بار، این بار، پنجمین بار بود.بعد از اذان صبح، دو ساعتی از روشن شدن هوا می گذشت. حرم داشت شلوغ تر از شب گذشته می شد. جمعیت داشتن وارد می شدن که من … ؟! ✍ادامه دارد......   ➢ @Ganje_aarsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃