eitaa logo
✍️قلم زنی✒️
244 دنبال‌کننده
628 عکس
116 ویدیو
3 فایل
من خسی بی سر و پایم که به سیل افتادم ذره ای بودم و مهـــر تو مـرا بالا برد اینجا محفلی است، برای قلم زنی در عرصه‌ی نگارش دل‌نوشته‌های تحلیلی، تاریخی و ناگفته‌هایی از جنس افکار زن نگار ارادتمند #فاطمه_شکیب‌رخ دکتری تاریخ @Shakibrokh
مشاهده در ایتا
دانلود
اگر می بینید که رضا دوست ها، از شور عزاداری در ایران اسلامی درد بی درمان گرفته اند تعجب نکنید اربابشون هم شمشیر دشمنی اش به روی امام حسین (ع) بالا بود👇👇 رضاخان تا پایان حکومت خود عزاداری ‏برای سیدالشهدا(ع) را ممنوع کرد. ‏ براساس بخشنامه محرمانه وزارت داخله در ۲۸ اسفند ۱۳۱۴ در ایام سوگواری محرم و صفر راه انداختن دسته‌ها ممنوع شد. حتی روضه‌های خانگی، مراسمات حوزه‌های علمیه و از همه عجیب‌تر، ذکر مصایب در مجالس ترحیم هم ممنوع شد. @Ghalamzaniii
روح الامین نام این نقاشی اش را «مهر تربت خونین» گذاشته است. غم و اندوه این اثر را می توان روضه خواند نامید. @Ghalamzaniii
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سوز اشک هایتان از زخم ماندگار قیام عاشورا، دلدادگی امروز شیعیانتان را به ثمر نشاند و شرح صحیفه سینه انتان، سجادیه ای متبرک را برای عارفان الی الله به پهنه جهان باز نمود. به راستی که حب الحسین علیه السلام از قطرات باران چشمان شما بر دل ما جای گرفته است و سوختن آرام شما در مصائب عاشورا، میراث عاشورایی شیعه را چنان حصاری فولادین نگهبان شده است. شهادت مظلومانه سید الساجدین، علی بن الحسین علیه السلام بر محضر امام زمان عج الله تعالی و شیعیان حضرت تسلیت باد. فاطمه شکیب رخ @Ghalamzaniii
هدایت شده از  کانال تاریخ تشیع
22.05M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
روز عاشورا در روستای مسکینجه داغستان روسیه. ساکنان این روستا از قوم لزگی هستند. تنها لزگی های شیعه در این روستا زندگی می کنند و بقیه لزگی ها از اهل سنت می باشند
هدایت شده از کتابخانه شیعه
9.33M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
جشن عاشورا در میان اهل تسنن مراکش اَللّهُمَّ اِنَّ هذا يَوْمٌ تَبرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَيَّةَ وَ ابْنُ آکِلَةِ الَْآکبادِ اللَّعينُ ابْنُ اللَّعينِ عَلى لِسانِكَ وَ لِسانِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ... وَ هذا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيادٍ وَ آلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَيْنَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ ... اَللّهُمَّ فَضاعِفْ عَلَيْهِمُ اللَّعْنَ مِنْكَ وَ الْعَذابَ ... فرهنگ اموی در مغرب(مراکش) همچنان زنده است آجرک الله یا صاحب الزمان😭 https://eitaa.com/joinchat/952107051C6569ff7b9d
همچنان که حضرت شهیدة الحُزن و البکاء، رقیه بنت الحسین (سلام الله علیها) در منزل شام بلا، هنگامیکه رأس آغشته به خون پدر را در دامن گرفته و درد دل می نمود، فدایی بودن و فدایی شدن خویش را اینگونه ابراز نمودند: يا أبتاه ليتني كنت لك الفدى. يا أبتاه ليتني كنت قبل هذا اليوم عميا. يا أبتاه ليتني وسّدت الثرى، و لا أرى شيبك مخضبا بالدما ای پدر! کاش من فدایت می شدم! کاش قبل از این روز نابینا می شدم و زیر خاک می رفتم و محاسن آغشته به خونت را نمی دیدم! 🖋آنچه که در کلام حضرت عقیلة بنی هاشم، زینب الکبری (سلام الله علیها) به «يا لَيْتَني مِتُّ قَبْلَ هذا» (شریفه ۲۳ سوره مبارکه مریم) بیان گردیده، دلالت دارد بر اینکه این آيه شریفه در خصوص مصائب کربلاء و مصائب منازل السبایا، مصداق اتم و اکمل و مطلق می یابد؛ که هر یک از آنها آنقدر عظیم و ثقیل ، عمیق و طاقت فرسا هستند که چیزی جز «موت» نمی تواند حُرم و داغی آن را التیام بخشد؛ شأن و قدرشان، چیزی جز فدا شدن نیست و جبرانی ندارند جز بذل مهجه (دادن خون قلب) (۱۵)؛ همچنان که حضرت مولانا و صاحبنا بقیة الله الأعظم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در مصائب سنگین و جانکاه جد شریفشان اباعبدالله الحسین (علیه السلام)، هر صبح و شام، مهجة قلب مبارکشان، بدون اینکه استحاله گردیده و تبدیل به اشک شود، به همان صورت خون از چشمان مبارکشان جاری می گردد و این حال بر حضرتشان ادامه دارد تا جایی که می فرمایند از این داغ، جان می سپارم! : حَتَّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصَابِ وَ غُصَّةِ الِاكْتِيَاب. منابع: موسوعة كربلاء ج۲ ص۴۸۵؛ المنتخب فی جمع المراثی و الخطب طریحی، صص ۱۳۶ و۱۳۷؛ فرازی از زیارت ناحیه مقدسه. @Ghalamzaniii
«جامعه منفعل، به خود پرستی دچار است» وقتی می پرسیم چرا امر به معروف نمی کنید می گویند با حرف چیزی درست نمی شود! ضمن آنکه شنیدن توهین «خاطرم را مکدر می کند»! هنگامی که از اخبار و یا وقایع کشور برایشان می خوانیم، رو بر می گردانند و از شنفتن آن مکدر می شوند! می گویند ما که کاری از دستمان بر نمی آید بهتر است که ذهنمان درگیر نشود! اینگونه است که می بینیم «جامعه ای منفعل» افرادی را شامل خواهد شد که حتی حاضر نیستند، خاطرشان را برای یکدیگر مکدر کنند! و این جامعه در واقع همان خود پرستی را انتخاب کرده که دقیقا مانع اصلی به خدا رسیدن است! شبیه این مردم در جامعه ی امام حسین علیه السلام نیز وجود داشت و سبب فروپاشی مقدمات اتحاد برای باز پس گیری حکومت از مسیر ظلم گردید، همان هایی که بعد از کشته شدن امام زمانشان، برای جبران غفلت، به قیامی بی حاصل، برای کشته شدن خویشتن روی آوردند! آنان حسین (ع) را به هنگام یاری نکردند، زیراکه می پنداشتند کاری از دستشان بر نمی آید! و از یک دست صدایی بلند نمی شود! راستی در خانه نیز ماندند تا خاطر همسرانشان مکدر نشود و فرزند دختر رسول خدا(ص) در غربت، مظلومانه کشته شد تا نظم دنیای آنها به هم نریزد! این بند را با این سخن به اتمام می رسانم که حسین (ع) تنها گریه کن و عزادار نمی خواهد! چرا که در همان هنگام، که هیچ امیدی برای ادامه حیات خویش نمی یافت، با ندای «هل من ناصر ینصرونی» به میدان مبارزه بازگشت! و ناصران را فرا می خواند، یعنی کسانی که برای راه حسین(ع)، مال و اهلشان را فدا کند و نه اینکه نگران مکدر شدن خاطر خویش باشد! و نه اینکه با شنیدن توهین در راه خدا، خسته شوند! من و شما که خویشتن را عزا دار سیدالشهدا می دانیم اگر قرار باشد که از مبانی شرعی در جامعه ای بنام اسلام، نتوانیم دفاع کنیم، در نشر آن کوشا باشیم و یا نسبت به اجرای آن بی تفاوت باشیم، چگونه خویشتن را محب و یا پیرو مکتب حسین (ع) می توانیم بنامیم؟! مگر نه اینکه در جامعه ای که مردم آن از حقایق دینی و سیاسی بی خبر باشند، امام زمانش کشته می شود و خاندانش به اسارت می روند! پس چرا نسبت به آگاهی از حقایق موجود بی تفاوت هستیم؟! آیا حتما باید حسینی دیگر کشته شود که به خواب رفتگان خویشتن را دریابند؟! من و شما موثریم و باور بی اثر بودن ما در جامعه، همان انفعالی ست که همچون درد مزمن جامعه را به بی غیرتی مبتلاء خواهد کرد! اگر نسبت به مسائل زمان خویش آگاه و مسلط نباشیم هنگامی که حسین (ع) در صحنه کربلا وارد می شود، تشخیص درست و نادرستی دعوت امام، برای ما میسر نمی گردد! و یا سستی، ما را از یاری امام باز می دارد! ما اثر گذار هستیم بر خانواده ی خویش، بر دوستان خویش، بر عصر خویش، حتی که اگر از خانه خارج نشویم! و این از آن روست که توجه، حساسیت و رفتار ما به حقایق جامعه، رویکرد تربیتی و اعتقادی فرزندان ما را مشخص می کند، همان فرزندانی که تربیت اجتماعی آنان، آینده ایران اسلامی را رقم می زند. فاطمه شکیب رخ @Ghalamzaniii
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
«آفت جامعه منفعل» در حدیثی از امام صادق (ع) است: «اِرتدّ النّاس بعد الحسین الا ثلاثه» یعنی بعد از واقعه عاشورا، فقط سه نفر ماندند؛ البته به این معنی نیست که مردم از دین برگشتند؛ بلکه مردم دچار دو آفت شدند: 1. آفت ترس: عده ای از شکنجه، زندان و کشته شدن به وسیله حکومت طاغوت می ترسیدند، این آفت بیشتر در عامه مردم بود. 2. آفت دلبستگی به دنیا؛ عده ای برای از دست ندادن زندگی راحت و مزایای دستگاه خلافت، امام سجاد (ع) را حمایت نکردند، این آفت بیشتر در طبقات بالاتر بود (کتاب همرزمان حسین (ع)، آیت االه خامنه ای) آیا در جامعه کنونی نیز مردم بعد از انقلاب دچار این دو آفت نشده اند؟! آفت ترس: امر به معروف و نهی از منکر نمی کنند! آفت دنیا طلبی: اولویت و دغدغه اصلی بسیاری، کمبودهای مادی شده است! @Ghalamzaniii
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
گذری‌بر گذری‌بر (ع) گذری‌بر گذری‌بر گذری‌بر گذری‌بر (قبل‌وبعداسلام) گذری‌بر گذری‌بر گذری‌بر گذری‌بر و گذری‌بر گذری‌بر و تاریخ‌پژوهان! به ما بپیوندید و ما را به دیگران معرفی کنید... 📜 کانــال گـــــــــــــذرگــــــــــاه 📜 (وابسته‌به انجمن‌علمی‌تاریخ‌جامعةالزهراء(س)) 🌐 http://eitaa.com/tarikh_j -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j