#داستانه #مجتبی_و_محیا #قسمت_چهارم مجتبی و محیا به اتاقشان رفتند و تا نزدیک افطار مشغول نوشتن نامه هایشان شدند. چند دقیقه تا افطار مانده بود که بابا حسن به خانه آمد. بچه ها با شنیدن صدای بابا، از اتاق بیرون آمدند و به استقبال بابا حسن رفتند. مثل همیشه، بابا بچه ها را در آغوش گرفت و صمیمانه آنها را بوسید. موقع بوسیدن بچه ها متوجه چهره گرفته شان شد و پرسید:«فهیمه بانو اتفاقی افتاده؟ چرا گلهای من شاداب نیستند؟» مامان فهیمه جواب داد:« چون چند ساعته دارند به موضوع مسابقه فکر می‌کنند؛ اما تا حالا ندونستن یه خط هم بنویسن مگه نه بچه ها؟» مجتبی، غمناک به دیوار تکیه داد و گفت:« فکر نمیکردم اینقدر سخت باشه.» محیا سرش را به شانه مامان فهیمه تکیه داد و گفت:« نه این که نوشته نباشم، نوشتم؛ اما خوب نشده.» باباحسن رو به بچه ها گفت:« یکی بگه اینجا چه خبره. کدوم مسابقه؟» مامان فهیمه به سمت آشپزخانه رفت و گفت:« حسن آقا، شما دستات رو بشور و بیا سر سفره تا من براتون کامل توضیح بدم. الان اذان رو میگن.» صدای اذان در خانه پیچید. مامان فهیمه ادامه داد:« نگفتم قبول باشه. انشاالله با این روزه پیشواز، ماه پربرکت ای رو شروع کنیم. بفرمایید سر سفره تا من سوپ رو بیارم.» داســـــــتان ادامـــــــــــــه داره... 📚📚📚📚📚📚📚 ┏━━━ 🌺 🍃 ━━━┓ @Gonchehayefatami ┗━━━ 🌺🍃 ━━