🌱 امیرالمؤمنین عـلـے عليه السلامـ مَن نَظرَ في عُيوبِ النّاسِ فأنْكَرها ثُمّ رَضِيَها لِنَفْسِهِ فذلكَ الأحمَقُ بعَينِهِ. كسى كه عيبهاى ديگران را ببيند و آنها را زشت شمارد اما همان عيبها را در خود بپسندد، احمق واقعى است. 🌹 📚 نهج البلاغه، حکمت ٣۴٩ #حدیث 💢 @Hadis_Shia 💢

🔹 امامـ حـسـن عليه‌السلامـ لا حياءَ لِمنْ لا دِينَ لَهُ. حیاء ندارد كسى كه دين ندارد. 💠 📚 بحار الأنوار، ج٧٨، ص١١١، ح۶ #حدیث 💢 @Hadis_Shia 💢

🌱 ⁉️ عدم تحریف قرآن دلائل شیعیان بر عدم تحریف قرآن چیست؟ . . . ⭕ پاسخ: ما معتقدیم دلایل عقلى و نقلى فراوانى دلالت بر عدم تحریف دارد، زیرا از یک سو قرآن مى‌گوید: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ» (ما قرآن را نازل کردیم و حفظ آن را بر عهده داریم) (١) و در جاى دیگر مى‌فرماید: «وَإِنَّهُ لَکِتَابٌ عَزِیزٌ * لاَ یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَلاَ مِنْ خَلْفِهِ تَنزِیلٌ مِّنْ حَکِیم حَمِید» (این کتابى است قطعاً شکست ناپذیر، هیچ گونه باطلى نه از پیش رو نه از پشت سر به سراغ آن نمى‌آید، چرا که از سوى خداوند حکیم و حمید است) (۲) آیا چنین کتابى که خداوند حفظ آن را بر عهده گرفته، کسى مى‌تواند دست تحریف به سوى آن دراز کند؟! از سوى دیگر قرآن کتاب متروک و فراموش شده‌اى نبود که کسى بتواند چیزى از آن بکاهد یا چیزى بر آن بیفزاید. کاتبان قرآن (کُتّاب وحى) که تعداد آنها را از ۱۴ نفر تا حدود ۴۰۰ نفر نوشته‌اند، به محض این که آیه‌اى نازل مى‌شد، ثبت و ضبط مى‌کردند. صدها حافظ قرآن در عصر پیامبر (صلى الله علیه وآله) بودند که به محض نزول آیات آن را حفظ مى‌کردند. قرائت قرآن در آن زمان مهمترین عبادت آنها محسوب مى‌شد و شب و روز تلاوت و قرائت مى‌شد. اضافه بر این قرآن قانون اساسى اسلام و آیین زندگى مسلمین بود و در تمام زندگى آنها حضور داشت. عقل و خرد مى‌گوید چنین کتابى ممکن نیست مورد تحریف و کم و زیاد واقع شود. روایات اسلامى که از امامان معصوم (علیهم السلام) به ما رسیده نیز بر اصالت و تمامیّت و عدم تحریف قرآن تأکید می‌کند. امیرمؤمنان على (علیه السلام) در نهج البلاغه با صراحت مى‌فرماید: «أنْزَلَ عَلَیْکُمُ الْکِتَابَ تِبْیَاناً لِکُلِّ شَىْء وَ عَمَّرَ فِیکُمْ نَبِیَّهُ أزْمَاناً حَتَّى أکْمَلَ لَهُ وَ لَکُمْ فِیمَا أنْزَلَ مِنْ کِتَاب، دِینَهُ الَّذِی رَضِىَ لِنَفْسِهِ»؛ (خداوند قرآنى نازل کرده که همه چیز را بیان مى‌کند، خداوند آن قدر به پیامبر (صلى الله علیه وآله) عمر داد که دین خود را براى شما به وسیله قرآن کامل گرداند) (۳) در بسیارى از خطبه‌هاى نهج البلاغه سخن از قرآن به میان آمده و در هیچ جا کمترین اشاره‌اى به تحریف قرآن نشده، بلکه کامل بودن قرآن را روشن مى‌سازد. در حدیثى که امام جواد (علیه السلام) خطاب به یکى از یارانش پیرامون انحراف مردم از طریق حق سخن مى‌گوید، مى‌خوانیم: «وَ کَانَ مِنْ نَبْذِهِمُ الْکِتَابَ أَنْ أقَامُوا حُرُوفَهُ وَ حَرَّفُوا حُدُودَهُ» (گروهى از مردم قرآن مجید را رها کرده اند، به این صورت که عبارات قرآن را برپا داشتند، امّا مفاهیم آن را تحریف نمودند) (۴) این حدیث و مانند آن نشان مى‌دهد که الفاظ قرآن دست نخورده باقى مانده و تحریف در معانى آن واقع شده، که گروهى مطابق میل نفسانى و منافع شخصى خود، آیات آن را برخلاف واقع تفسیر یا توجیه مى‌کنند. و از این جا نکته مهمّى روشن مى‌شود که اگر در بعضى از روایات سخن از تحریف به میان آمده، منظور همان تحریف معنوى و تفسیر به رأى است نه تحریف در عبارات و الفاظ. از سوى دیگر در بسیارى از روایات معتبرى که از امامان معصوم (علیهم السلام) به ما رسیده مى‌خوانیم: براى پى بردن به درستى یا نادرستى روایات، به خصوص هنگامى که تضادّى در میان روایات مشاهده مى‌کنید، آنها را بر قرآن عرضه بدارید، آنچه موافق قرآن است صحیح است، به آن عمل کنید و آنچه مخالف قرآن است رها سازید: «اعرِضُوهُمَا عَلَى کِتَابِ اللهِ فَمَا وَافَقَ کِتَابَ اللهِ فَخُذُوهُ وَ مَا خَالَفَ کِتَابَ اللهِ فَرُدُّوهُ» (۵) این دلیل روشنى بر عدم تحریف قرآن است، چون در غیر این صورت مقیاس تشخیص حق از باطل نبود. اضافه بر همه این‌ها حدیث معروف ثقلین که در کتب اهل سنّت و شیعه به طور گسترده نقل شده است، مى‌گوید: پیغمبر اکرم (صلى الله علیه وآله) فرمود: «اِنّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثِّقْلَیْنِ کِتَابَ اللهِ وَ عِتْرَتی أَهْلَ بَیْتی مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا» (من در میان شما دو چیز گرانمایه به یادگار گذاشتم، کتاب خدا و عترتم که اگر به آنها تمسّک جویید هرگز گمراه نخواهید شد) این حدیث پرمعنا به خوبى نشان مى دهد که قرآن مجید و در کنار آن عترت پیامبر (صلى الله علیه وآله) پناهگاه بسیار مطمئنّى براى هدایت مردم تا دامنه قیامت است. اگر قرآن دستخوش تحریف شده بود، چگونه مى‌توانست پناهگاهى مطمئن باشد و مردم را از هرگونه گمراهى رهایى بخشد. ________________________________ (۱): سوره حجر، آیه ۹ (۲): سوره فصّلت، آیه ۴۱ و ۴۲ (۳): نهج البلاغه، خطبه ۸۶ (۴): کافى، ج ۸، ص ۵۳ (۵): وسائل الشیعه، ج ۱۸، ص ۸۰ (۶): بحارالأنوار، ج ۳۶، ص ۳۳۱ 🌻 📕 شیعه پاسخ می‌گوید، ص۲۵ #پرسش_پاسخ 💢 @Hadis_Shia 💢

✨ سَيِّدي لا تُعَذِّبْني وَاَنَا اَرْجوُكَ، اِلهي حَقِّقْ رَجآئي، ای آقای من، مرا عذاب مكن كه اميد به تو دارم، خدايا اميدم را تحقق بخش؛ فَاِنَّ كَثْرَةَ ذُنوُبي لا اَرْجوُ، فيها اِلاّ عَفْوَكَ، زيرا من در عين فراوانی گناهانم، اميدی جز به گذشت تو ندارم... 🤲 📘 مفاتیح الجنان، دعای ابوحمزه ثمالی #نیایش 💢 @Hadis_Shia 💢

🍃 ﷽ 🍃 «فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا وَاشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ» پس، از آنچه خدا روزیتان کرده است، حلال و پاکیزه بخورید؛ و شکر نعمت خدا را بجا آورید اگر او را می‌پرستید! 🌺 📗 سوره نحل، آیه ١١۴ #قرآن 💢 @Hadis_Shia 💢

👆 🔸 نکته‌ها اسلام خوردن چيزى را اجازه مى‌دهد كه هم طيّب باشد و هم حلال؛ چيزهايى مثل شراب و گوشت خوك ممنوع است، چون ذاتاً خبيث و ناپاك است و چيزهايى كه با پول غصبى خريدارى شود، گرچه خودش طيّب باشد، ممنوع است چون حرام است. اكنون كه كفران نعمت‌ها و تكذيب انبياء سبب قهر و عذاب خداست، پس به جاى كفران و كفر، از نعمت‌هاى حلال بهره‌ گرفته و حلال‌وار بخوريد و شكرگزار باشيد. ✨ 🔹 پیام‌ها ١. در اسلام رياضت و رهبانيّت نيست: «فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ» ٢. مصرف، در چارچوب حلال مجاز است، نه هر چه بدست آمد: فَكُلُوا ... حَلالًا طَيِّباً ٣. دستورات دين مطابق فطرت است. خوردنى‌هايى كه مطابق طبع انسان باشد، مجاز است: فَكُلُوا ... طَيِّباً ۴. دينِ جامع، دستوراتش نيز جامعيّت دارد؛ هم طهارت ظاهرى را شرط مصرف مى‌داند، «طَيِّباً» هم طهارت باطنى و حقوقى را «حَلالًا» ۵. روزى را نعمت و هديه الهى بدانيم، نه محصولِ زرنگى خود: رَزَقَكُمُ اللَّهُ‌ ... نِعْمَتَ اللَّهِ‌ ۶. خوردن براى خوردن نيست، براى انجام وظايف است: فَكُلُوا ... وَ اشْكُرُوا ... تَعْبُدُونَ‌ ٧. عبادت وبندگى بدون شكر نعمت‌ها نمى‌شود: وَ اشْكُرُوا ... إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ‌ 🌻 📙 تفسیر نور، ذیل آیه شریفه #تفسیر 💢 @Hadis_Shia 💢