#ولایت #همرزمان_حسین_علیه‌السلام #گفتار_چهارم #ادوار_امامت #دوره_اول (دوره صبر) #تعابیر_زشت 💠 این دوره از زمان شهادت پیامبر عظیم الشأن اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و غصب خلافت، آغاز می شود و تا ۲۵ سال ادامه دارد و تا آغاز خلافت مولی الموحدین امیرالمومنین علی بن ابی طالب (علیه السلام)، ادامه دارد. 🔆 رهبر معظم انقلاب (مدّ ظلّه العالی) درباره این دوره می فرمایند: 🖋 ... و علی (علیه السلام ) ۲۵ سال سکوت کرد. البته در همین جا تعبیر های زشت و ناشایستی از طرف دوستان نادان علی می شود که شایسته او نیست؛ از جمله این که می گویند علی (علیه السلام) ۲۵ سال خانه نشین شد و علی یک روز هم خانه نشین نشد. آن کسانی که برنامه شان خانه نشینی است و زندگی شان با خانه نشینی می گذرد، سکوت علی را، از سطح عالی فرود آمدن علی را "خانه نشینی" نام داده اند، ولی این خانه نشینی نبود؛ این را مکرر شاید گفته ایم. علی در همان روزی هم که صحبت خلافتش بود، می گفت من هم چنان که تا کنون مورد مشورت بودم، فرد دوم قدرت بودم، حالا هم همان جور باشم؛ پس علی در ۲۵ سال، فرد دوم قدرت بود. در تمام مسائل حساس علی وارد بود، همه تصمیم های مهم، با نظر علی گرفته می شد، در همه غزوات، نظر علی جلب میشد و سوال میشد، در همه شوراهای نظامی، علی رای قاطع داشت و از نظر علی استفاده میشد و نظر میداد. یک عضوی از اعضای جامعه اسلامی بود و آن هم آن چنان عضوی بزرگ، آن چنان نیرومند، آن چنان روشن بین؛ و یک چنین عضوی حق ندارد خانه نشین باشد. خانه نشین بود یعنی چه؟ یعنی می آمد در مسجد نمازش را میخواند بعد بر می گشت خانه، مشغول عبادت میشد یا مشغول خانه داری میشد؟ این جوری بود؟ نه، زندگی علی این را گواهی نمیکند؛ خانه نشینی نبود. [فقط] در راس قدرت قرار نگرفت. البته دشمنان مخصوصی داشت که سعی میکردند او را کنار بزنند و به بازی نگیرند و کار دستش ندهند، اما مگر هر چه دشمن خواست آدم مجبور است آن را تحمل کند؛ علی تحمل نمی کرد. در صحنه اجتماع [بود]. 📚 همرزمان حسین (علیه السلام)، گفتار چهارم، صفحه ۱۲۱. @Maaref_Enghelab_Eslami 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945

#ولایت #همرزمان_حسین_علیه‌السلام #گفتار_چهارم #ادوار_امامت #دوره_اول (دوره صبر) #جهاد 💠 جهاد را به دو صورت غلط و یک صورت صحیح می توان تفسیر کرد. یک تفسیر غلط از جهاد این است که هر تلاشی را جهاد بدانیم. تفسیر غلط دیگر این است که فقط مبارزه مسلّحانه را جهاد بدانیم. تفسیر صحیح از جهاد، به صورت مختصر عبارت است از: "درگیری با یک دشمن (این دشمن هر که می خواهد باشد) به یکی از اشکال و شقوق ممکن". به عبارت دیگر _برای این که این تعریف، با معنای لغو جهاد هم تناسبی داشته باشد_ جهاد عبارت است از تلاش و کوشش در راه پیشبرد هدف، منتها آن تلاش و کوششی که با درگیری با دشمن همراه است. آن تلاش و کوششی که با درگیری با دشمن همراه نیست، اسمش جهاد نیست. در تمام لحظات حیات انسان ۲۵۰ ساله، ائمه اطهار (علیهم السلام)، مشغول جهاد و مبارزه بوده اند و البته شکل و روش جهاد، در هر زمانی، متناسب با مقتضیات زمان و مکان بوده است. تنها دوره ای که استثناء است و به دلیل نو پا بودن اسلام و لزوم حفظ نهال نورس حکومت اسلامی، مبارزه و جهاد صورت نگرفته است، دوره اول است که ۲۵ سال به طول می انجامد و استراتژی متفاوتی اتخاذ شده است. 🔆 رهبر معظم انقلاب (مدّ ظلّه العالی) درباره این استراتژی می فرمایند: 🖋 ۲۵ سال گذشت و علی (علیه السلام) با قدرت های زمان مبارزه نکرد. این تنها نقطه ای است که در تاریخ ۲۵۰ ساله ائمه ما، یک جا می بینیم که امام، مبارزه به معنای درگیری نداشته؛ تبلیغ میکرد، فضائل خود را بیان میکرد، شایستگی های خود را به رخ می کشید، اما درگیری نداشت؛ این یک نقطه است. البته هر چه از آغاز این دوره به پایان این دوره نزدیک می شود، هر چه زمان به طرف [خلافت] عثمان نزدیک می شود، وضع علی (علیه السلام) تدریجا عوض می شود. البته صورت مبارزه ای که من در امام صادق (علیه السلام) یا در امام موسی بن جعفر (علیه السلام) می بینم، در امیرالمومنین (علیه السلام) تا آخر ۲۵ سال هم نمی بینم. این دوره اول از زندگی ائمه است؛ یعنی دوره ۲۵ ساله آغاز امامت که امیرالمومنین (صلوات الله علیه) با دشمن، مبارزه به معنای درگیری ندارد، جهاد _به آن معنایی که دیروز گفتم_ با دشمنی که قدرت را در دست گرفته است، ندارد. 📚 همرزمان حسین (علیه السلام)، گفتار چهارم، صفحه ۱۲۲. @Maaref_Enghelab_Eslami 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945